ยอดระบบรีเฟรชพลังพิเศษสุดแกร่ง ตอนที่ 0310 ตั้งแผ่นศิลา

ยอดระบบรีเฟรชพลังพิเศษสุดแกร่ง ตอนที่ 0310 ตั้งแผ่นศิลา

คืนหนึ่งผ่านไปอย่างรวดเร็ว หนิงอันตื่นขึ้นจากเตียง

มองไปยังเวินจือเฉียวที่ยังคงหลับใหลอยู่ข้าง ๆ ก็อดไม่ได้ที่จะเผยรอยยิ้มออกมา

การหลับใหลเช่นคนธรรมดานี้ เขาไม่ได้ทำมานานแล้ว

ต้องรู้ว่าสำหรับนักรบแล้ว การฝึกฝนก็ถือเป็นการพักผ่อนอย่างหนึ่ง

ดังนั้น สำหรับนักรบแล้ว การนอนหลับกลับเป็นการเสียเวลา

การฝึกฝนไปพร้อมกับการพักผ่อนไม่ดีกว่าหรือ!?

หนิงอันไม่ได้คิดมากเกี่ยวกับเรื่องนี้ ใบหน้ากลับเต็มไปด้วยความสนุกสนาน

“ซึ้งเจี๊ยบนี้ควรจะใช้อย่างนี้”

“แล้วก็การนวดแป้ง ควรจะเป็นแบบนี้”

เขายังคงตื่นแต่เช้าเพื่อทำอาหารเช้า!

ตอนที่อยู่ที่หนานเจียง หากเขาจะทานอาหาร ก็มักจะไปที่โรงอาหาร

ส่วนการทำอาหารเองนั้น แทบจะไม่เคยทำมาก่อน

แม่หนิงในชาตินี้ไม่ได้ให้โอกาสเขาได้แสดงฝีมือเลย

ชาติที่แล้ว เขาเคยทำอาหารอยู่หลายครั้ง

แต่ก็ผ่านมาหลายสิบปีแล้ว

แม้แต่หนิงอันก็ยังคงมีบ้างที่ทำอะไรไม่ถูก

แม่หนิงและเวินจือเฉียวที่ตื่นขึ้นมาแล้ว เห็นภาพนี้ก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา

แต่สุดท้ายก็ยังคงกลั้นไว้!

“หากให้คนนอกรู้ว่าขุนนางชิงซานผู้นี้เป็นแบบนี้”

“ไม่รู้ว่าจะถูกหัวเราะเยาะหรือไม่!”

โดยเฉพาะเวินจือเฉียว ในหัวถึงกับคิดอะไรมากมาย

หลังจากที่หนิงอันวุ่นวายอยู่เกือบเช้า อาหารเช้าก็เสร็จเรียบร้อย

หลังจากทานอาหารเช้าเสร็จ หนิงอันก็เริ่มจัดการเรื่องของตนเอง

ส่วนแม่หนิงและเวินจือเฉียว ต่างก็เริ่มทำเรื่องของตนเอง

พวกเธอก็รู้ดีว่า การที่หนิงอันสามารถอยู่เป็นเพื่อนพวกเธอได้หนึ่งคืนก็ถือว่าดีมากแล้ว

หนิงอันยืนอยู่บนท้องฟ้าเหนือฐานทัพชิงซาน เริ่มสำรวจภูมิประเทศของฐานทัพ

“ภูมิประเทศของฐานทัพชิงซานก็ยังคงไม่เลว”

“บวกกับที่ก่อนหน้านี้ได้จัดวางค่ายกลใหม่”

“สภาพแวดล้อมดีกว่าเมื่อก่อนมาก”

หนิงอันพึมพำเบา ๆ!

ต้องรู้ว่าก่อนหน้านี้ คนในฐานทัพชิงซานต่างก็ย้ายออกไป ก็ไม่ใช่ว่าไม่มีเหตุผล

สภาพแวดล้อมก่อนหน้านี้ แม้แต่การจะสนับสนุนการฝึกฝนระดับกลางก็ยังคงเป็นปัญหา

ตอนนี้กลับไม่เหมือนเดิม อย่างน้อยการฝึกฝนระดับกลางก็ยังคงทำได้

ตอนนี้ ภายในฐานทัพชิงซานทั้งหมด จำนวนนักรบระดับกลางก็มีไม่น้อย

ถึงแม้ว่าส่วนใหญ่จะเป็นนักรบระดับสี่ แต่มันก็ยังคงไม่เลว

ต้องรู้ว่าก่อนหน้านี้ นักรบระดับสี่ก็ยังคงสามารถเป็นเจ้าแห่งฐานทัพชิงซานได้!

ตอนนี้อย่างน้อยต้องเป็นนักรบระดับห้าขึ้นไป

ด้วยการเติบโตของหนิงอัน ฐานทัพชิงซานก็ได้รับประโยชน์ไม่น้อย

“วางแผ่นศิลาลงใจกลางจัตุรัสก็แล้วกัน”

หลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่ง หนิงอันก็ตัดสินใจในทันที

เดิมทีเขาก็ยังคงคิดที่จะวางแผ่นศิลาไว้ใกล้ ๆ กับดินแดนศักดิ์สิทธิ์ของตระกูล

แต่เมื่อคิดดูแล้ว ก็ล้มเลิกความคิดนี้!

เพราะการทำเช่นนั้นดูเหมือนจะเห็นแก่ตัวเกินไป

ถึงแม้ว่าเขาจะหลอมแผ่นศิลาเพื่อสื่อสารกับเจตจำนงแห่งโลกก็ตาม

แต่มันก็ไม่ได้ขัดขวางที่เขาต้องการช่วยเหลือนักรบหลายคนให้พัฒนาความแข็งแกร่ง

หากมีใครสามารถเข้าใจบางสิ่งบางอย่างจากแผ่นศิลาได้ ก็ถือว่าเป็นเรื่องที่ดีที่สุด

ในเรื่องนี้ เขาไม่ได้มีเจตนาร้ายแอบแฝงมากนัก

หากวางแผ่นศิลาไว้ข้าง ๆ ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ของตระกูล คนที่ไม่รู้ก็อาจจะคิดว่าเขาต้องการตอบแทนบุญคุณ

หลังจากตัดสินใจแล้ว หนิงอันก็เริ่มปลดปล่อยออร่าของตนเองออกมา

ไม่นาน ออร่าที่ทรงพลังก็แผ่กระจายไปทั่วฐานทัพชิงซาน

“เกิดอะไรขึ้น!?”

ผู้คนมากมายในฐานทัพชิงซานที่สัมผัสได้ถึงออร่านี้ ต่างก็เผยสีหน้าสงสัยออกมา

ยังคงมีนักรบไม่น้อยที่รู้จักเจ้าของออร่านี้

แต่คำถามคือ คนผู้นี้กำลังจะทำอะไร ถึงกับปลดปล่อยออร่าของตนเองออกมา

แต่ทว่า ออร่าไม่ได้แผ่กระจายไปทั่วฐานทัพชิงซานเท่านั้น แต่กลับแผ่กระจายไปทั่วภูมิภาคซีหนาน

ในตอนนี้ ผู้คนในฐานทัพหลายแห่งในซีหนานต่างก็สัมผัสได้ถึงออร่านี้

พวกเขาในตอนแรกไม่ได้รู้ว่าเจ้าของออร่านี้คือใคร

แต่ก็ยังคงสามารถรับรู้ได้ว่าเป็นออร่าของเผ่ามนุษย์

ท้ายที่สุดแล้ว ก่อนหน้านี้ นอกจากฐานทัพชิงซานและฐานทัพเมืองสู่แล้ว

ฐานทัพอื่น ๆ แทบจะไม่ได้ติดต่อกับหนิงอัน

“หรือว่าเกิดเรื่องใหญ่ขึ้น!?”

ผู้คนในฐานทัพหลายแห่งในซีหนานต่างก็รู้สึกกังวลขึ้นมา

โชคดีที่ในเวลานี้ เสียงของหนิงอันก็ดังก้องไปทั่วซีหนาน

“ฉันคือหนิงอัน วันนี้ฉันจะตั้งแผ่นศิลาที่ฐานทัพชิงซาน!”

“ผู้ใดที่ก้าวเข้าสู่ระดับกลางแล้ว ก็สามารถลองทำความเข้าใจที่หน้าแผ่นศิลาได้”

“มีโอกาสได้รับมรดกและประสบการณ์การฝึกฝนบางส่วนของฉัน!”

ครั้งนี้หนิงอันสร้างความฮือฮาอย่างมาก!

หลังจากที่เสียงของเขาเงียบลง ภูมิภาคซีหนานทั้งหมดก็เดือดพล่านขึ้นมา

“อะไรนะ ขุนนางชิงซานได้ตั้งแผ่นศิลาที่ฐานทัพชิงซานงั้นเหรอ!?”

“ผู้ใดที่ก้าวเข้าสู่ระดับกลาง ก็มีโอกาสได้รับงั้นเหรอ!?”

ต้องรู้ว่าตอนนี้หนิงอันไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เป็นนักรบระดับขุนนาง

ภายในสหพันธ์เสิ่นเซี่ยทั้งหมด มีนักรบระดับขุนนางไม่กี่คน

มรดกของนักรบระดับขุนนางเหล่านี้ ส่วนใหญ่จะตกทอดภายในตระกูล

ถึงแม้ว่าจะมอบให้กับสหพันธ์เสิ่นเซี่ยบางส่วน

แต่ไม่ว่าจะเป็นวิชาเวทหรือมรดก สิ่งเหล่านี้ล้วนต้องซื้อ

แม้แต่หนิงอันก่อนหน้านี้ หากต้องการดูมรดกของนักรบระดับขุนนาง ก็ยังคงต้องจ่ายเงิน

แต่ตอนนี้ การที่หนิงอันตั้งแผ่นศิลานั้นแตกต่างออกไป

มันฟรี ที่สำคัญที่สุดคือ มีโอกาสที่จะได้รับความเข้าใจของนักรบระดับขุนนางโดยตรง

สำหรับนักรบระดับกลางและระดับสูงหลายคนแล้ว ความเย้ายวนใจนี้ไม่ต้องพูดถึง

รวมถึงนักรบระดับสูงบางคนที่เคยสนิทกับหนิงอัน ในตอนนี้ต่างก็รู้สึกอิจฉา

ท้ายที่สุดแล้ว การฝึกฝนของหนิงอันนั้นรวดเร็วมาก นักรบหลายคนต่างก็อยากเรียนรู้

แต่นักรบระดับสูงเหล่านี้ หากต้องการไปยังฐานทัพชิงซาน ก็ยังคงต้องขออนุญาต

แต่นักรบระดับกลางที่ฉลาดบางคน ได้เริ่มลงมือแล้ว

ท้ายที่สุดแล้ว การไปยังฐานทัพชิงซานสักครั้ง ก็จะรู้ผลลัพธ์!

ยังไงการเดินทางไปกลับก็ไม่ได้ใช้เวลามากนัก

ถึงแม้ว่าจะไม่ได้รับอะไร การได้เห็นสถานที่ที่ขุนนางชิงซานเติบโตขึ้นมาก็ถือว่าไม่เลว

หากได้รับบางสิ่งบางอย่าง ก็ถือว่าโชคดี

นี่คือความเข้าใจและประสบการณ์ของนักรบระดับขุนนาง

ในขณะเดียวกัน ข่าวนี้ก็แพร่กระจายไปทั่วสหพันธ์เสิ่นเซี่ยอย่างรวดเร็ว

ผู้คนมากมายในซีหนานได้ยินเรื่องนี้ จึงแพร่กระจายไปบนโลกออนไลน์อย่างรวดเร็ว

“อะไรนะ คนผู้นี้ได้ตั้งแผ่นศิลาที่ฐานทัพชิงซานงั้นเหรอ!!”

“ทุกคนสามารถเข้าใจมรดกและประสบการณ์ทั้งหมดจากแผ่นศิลาได้งั้นเหรอ!?”

ไม่ต้องสงสัยเลยว่า สหพันธ์เสิ่นเซี่ยทั้งหมดก็เดือดพล่านขึ้นมา