บทที่ 711: นัดกินข้าว
“ย่าห์ ย่าห์?” หยาเป่ามองลู่เป่าด้วยสีหน้าสับสน เจ้าสามก็เป็นแกไม่ใช่รึไง? “ปิงลู่…” พอได้ยินคำนี้ พลังเย็นยะเยือกจากร่างของลู่เป่าก็พุ่งสูงขึ้นทันที พื้นใต้เท้ากลายเป็นน้ำแข็งเป็นชั้นบางๆ และแผ่ขยายออกไปโดยรอบ ร่างกายของลู่เป่าโค้งลงเล็กน้อย ดวงตาคมกริบ ดูเหมือนว่าพร้อมจะเข้าจู่โจมในวินาทีถัดไป “ย่...
