บทที่ 333 “ความพยายามที่แท้จริง”
"รอก่อน...!" ขณะที่หลินยวี่กำลังจะลงมือ ชวี่อ้าวกลับค่อยๆ ลุกขึ้นยืนอย่างโงนเงน เขายิ้มกว้าง ยกมือเช็ดคราบเลือดที่มุมปาก ก่อนเอ่ยเสียงทุ้มว่า "ไอ้หนู แม้เจ้าจะไม่ยอมรับตระกูลชวี่แห่งลั่วสุ่ย แต่ในตัวเจ้าก็ยังมีสายเลือดของพวกเราอยู่ ข้าชวี่อ้าวในฐานะนักยุทธ์ขั้นรวมจิตวิญญาณแห่งตระกูลชวี่ ตราบใดที่ยัง...
