บทที่ 23: พี่ชาย ไว้ชีวิตผมด้วย

พวกเขาเคลื่อนที่เร็วมาก ผ่านระยะทางหลายสิบกิโลเมตรในเวลาเพียงไม่กี่นาที

ไม่นาน

หมีฝ่ามือเหล็กหยุดตรงหน้าเนินเขา หันมาและพูด "พี่ชาย รังของเสืออยู่บนเขาลูกนี้"

ซูเจ๋อพยักหน้า รวบรวมพลัง พลังงานสีทองในร่างกายเริ่มหมุนเวียน และพร้อมต่อสู้ได้ทุกเมื่อ

เมื่อเห็นหมีฝ่ามือเหล็กยืนรออยู่นานและไม่ไปไหน เขาก็ขมวดคิ้วและพูดขึ้น "ยืนอยู่ทำไม? นำทางต่อไปสิ"

หมีฝ่ามือเหล็กรีบแก้ตัว "พี่ชาย ผมไม่จำเป็นต้องขึ้นไปหรอก เสือตัวนั้นแข็งแกร่งมาก ถ้าผมไปด้วย มันจะเกะกะคุณเปล่าๆ"

ซูเจ๋อหัวเราะในใจ เขารู้ดีว่าหมีฝ่ามือเหล็กคิดอะไรอยู่

เขาจะปล่อยให้หมีฝ่ามือเหล็กสมหวังได้ยังไง? ดวงตาของเขาเย็นชาขึ้นทันที "ฉันบอกให้นายไปต่อ ไม่ได้ฟังเหรอ?"

หมีฝ่ามือเหล็กสั่นสะท้าน แม้จะไม่เต็มใจ แต่มันก็เดินขึ้นเขาอย่างกล้าๆ กลัวๆ

ขณะที่เดิน มันคอยสังเกตภูมิประเทศรอบข้างไปด้วย

เมื่อสถานการณ์แย่ลง จะได้รีบวิ่งหนีทันที!

ถึงจะวิ่งไม่เร็วเท่าเสือ แต่วิ่งให้เร็วกว่ามนุษย์ก็พอ!

พอคิดได้แบบนี้ อารมณ์ของหมีฝ่ามือเหล็กก็ผ่อนคลายขึ้นมาก มันเร่งฝีเท้าเร็วขึ้นอีกนิด

หลังจากผ่านไปสักพัก การเคลื่อนไหวของพวกเขาช้าลง

มีสระน้ำอยู่บนไหล่เขาไม่ไกล มีเสียงน้ำกระเซ็นดังมาจากสระเป็นครั้งคราว

ซูเจ๋อมองห็นร่างงดงามว่ายน้ำอยู่ในสระ

"ชื่อ: เสือเปลวเพลิงแดง"

"ระดับ: E ขั้นกลาง"

"สายเลือดพิเศษ: ไม่มี"

"ทักษะ: ความโกรธเกรี้ยว, เปลวเพลิงแดง"

"หมายเหตุ: พลังของเสือเปลวเพลิงแดงในสภาวะโกรธเกรี้ยวจะเพิ่มขึ้นอย่างมาก และสามารถพ่นเปลวไฟสีแดงที่มีอุณหภูมิสูงถึง 3,000 องศาเซลเซียส เมื่อถูกเปลวไฟจะดับยาก!"

ซูเจ๋อดูข้อมูลที่ระบบให้มาและคิดเปรียบเทียบพลังระหว่างสองฝ่าย

แม้เขาจะอยู่ในระดับเจ็ดของการฝึกร่างกาย แต่เขามีพลังของช้างยักษ์เจ็ดตัว พละกำลังของเขาเกินกว่าผู้ฝึกฝนทั่วไปมาก

แต่การต่อสู้ระหว่างนักบ่มเพาะไม่ได้มีแค่เรื่องพละกำลัง ยังมีเวทมนตร์ ศิลปะการต่อสู้ และอื่นๆ อีก!

ดังนั้นต้องไม่ประมาท ซูเจ๋อจึงไม่รีบโจมตี

มีเสียงดังกรอบแกรบ

การเคลื่อนไหวของหมีฝ่ามือเหล็กชะงัก มันก้มลงมองกิ่งไม้ที่หักใต้เท้า

วินาถัดมา

"โฮก!"

เสียงคำรามของเสือสั่นสะเทือนป่า

แม้จะอยู่ห่างกัน แต่เสือเปลวเพลิงแดงที่กำลังเล่นน้ำในสระก็ได้ยินเสียงที่นี่ทันที

ตอนนี้ซูเจ๋อไม่มีเวลามาสนใจว่าหมีฝ่ามือเหล็กตั้งใจหรือไม่

ร่างกายของเขาเกร็ง และเขาจดจ่อจ้องมองเสือเปลวเพลิงแดงที่อยู่ไม่ไกล

"ใครน่ะ?" เสือเปลวเพลิงแดงพูด

สิ่งมีชีวิตที่กล้าบุกเข้ามา ทั้งๆ ที่รู้ว่านี่เป็นฐานที่มั่นของมัน ต้องไม่ธรรมดาแน่ๆ

ในชั่วขณะนั้น หลายความคิดผุดขึ้นในหัวของเสือเปลวเพลิงแดง

อาจจะเป็นศัตรูเก่ามาเยือนหรือเปล่า?

ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกว่าเป็นไปได้ ร่างกายของมันเตรียมพร้อมเริ่มการต่อสู้ได้ทุกเมื่อ

ในป่าห่างออกไป หญ้าและต้นไม้แยกออก และร่างสองร่างค่อยๆ เดินออกมา

"หมีฝ่ามือเหล็กจากทางเหนือเหรอ???"

เพิ่งเลื่อนขั้นก็อยากท้าทายฉันเลย?

มันมองใกล้ๆ อีกครั้งและพบว่าหมีฝ่ามือเหล็กยังคงอยู่ในขั้นต่ำของระดับ E

จากนั้นมันก็มองไปที่ซูเจ๋อ

มนุษย์ในขั้นฝึกร่างกาย?

คนกับสัตว์อสูรมาอยู่ด้วยกันได้ยังไง?

ความสงสัยผุดขึ้นมาทีละอย่าง

แต่ความสงสัยเหล่านี้ก็ไม่ได้ขัดขวางความโกรธของเสือเปลวเพลิงแดง

หลังจากเห็นพลังของซูเจ๋อและหมีฝ่ามือเหล็กชัดเจน มันก็พุ่งเข้าใส่พร้อมเสียงตะโกน "ไอ้พวกไม่รักชีวิต ตายซะ"

ใบหน้าของหมีฝ่ามือเหล็กซีด เพราะเสือเปลวเพลิงแดงไม่สนใจซูเจ๋อ แต่พุ่งเข้าใส่มัน

สายเกินจะหลบแล้ว ได้แต่ตั้งรับ!

ตู้ม!

หมีฝ่ามือเหล็กกระเด็นออกไป

เสือเปลวเพลิงแดงหัวเราะ "ฮ่าๆ แค่นี้เองเหรอ..."

ตู้ม!

คำพูดของเสือเปลวเพลิงแดงหยุดกะทันหัน

พลังมหาศาลเข้าปะทะ ทำให้ร่างของเสือเปลวเพลิงแดงลอยกระเด็นออกไปทันที

โครม โครม โครม!

หลังจากกระแทกต้นไม้ใหญ่หลายต้นติดต่อกัน มันก็หยุด

"ใครกัน?"

พอออกแรงพูดเสือเปลวเพลิงแดงก็สะดุ้ง ความเจ็บปวดกระจายไปทั่วร่างในทันที

พลังและเลือดปั่นป่วน อวัยวะภายในถูกกระแทกจนเคลื่อนที่

เสือเปลวเพลิงแดงทรุดลง แต่สายตาจ้องมองซูเจ๋อ

เขาเป็นคนโจมตีเมื่อกี้เหรอ?

ซูเจ๋อชูนิ้วโป้งให้หมีฝ่ามือเหล็กที่นอนร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวดอยู่ไม่ไกล

"เมื่อกี้นายทำได้ดีมาก!"

ตอนนี้หมีฝ่ามือเหล็กไม่สนใจเรื่องนั้นแล้ว มันรู้สึกเหมือนกระดูกกำลังจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ ถ้าไม่ใช่เพราะหนังหนาเนื้อแน่น มันคงถูกเสือเปลวเพลิงแดงตบตายไปแล้ว!

ซูเจ๋อหัวเราะ แต่ในใจรู้สึกประหลาดใจมาก

เขาคิดว่าจะเป็นการต่อสู้ที่ยากลำบาก แต่ไม่คิดว่าจะเป็นแบบนี้

ซูเจ๋อหยุดความคิดไว้ก่อน และไปปรากฏตัวตรงหน้าเสือเปลวเพลิงแดงในทันที

ก่อนที่เสือเปลวเพลิงแดงจะฟื้นตัว ต้องจัดการมันให้ได้

เขากำหมัดแน่น วิชาบ่มเพาะกายช้างสารเริ่มทำงาน และแสงสีทองวาบขึ้นในดวงตา

พลังรุนแรงสะสมในแขนของเขา พร้อมปลดปล่อยได้ทุกเมื่อ

ม่านตาของเสือเปลวเพลิงแดงหดเล็กลงอย่างรวดเร็ว มันมีลางสังหรณ์ถึงภัยคุกคามถึงตาย

และตอนนี้อยู่ในสภาพแบบนี้ ไม่มีทางหนีรอดแน่ๆ

เสือเปลวเพลิงแดงตะโกนขึ้นมาทันที "พี่ชาย ไว้ชีวิตด้วย!"

ซูเจ๋อตั้งท่าจะชก แต่ไม่ได้ออกแรง หมัดที่อาจเป็นอันตรายถึงชีวิตพร้อมโจมตีได้ทุกเมื่อ

เสือเปลวเพลิงแดงรีบพูด "พี่ชาย ถ้าไว้ชีวิตผม ผมจะเป็นทาสคุณ..."

ซูเจ๋อรู้สึกว่าคำพูดเหล่านี้คุ้นหูมาก

พอคิดดูดีๆ หมีฝ่ามือเหล็กก็พูดกับเขาแบบนี้ใช่ไหม?

ซูเจ๋อยิ้มเล็กน้อยและพูด "แค่นั้นเหรอ? ฉันยังรู้สึกไม่ถึงความจริงใจของนายเลย"