ฟาร์มขั้นเทพกับประตูมิติตามใจนึก ตอนที่ 289 เต๋าฟ้าดิน

ฟาร์มขั้นเทพกับประตูมิติตามใจนึก ตอนที่ 289 เต๋าฟ้าดิน

"ถ้ำสวรรค์ของเจ้าได้สลายหายไป วิวัฒนาการกลายเป็นฟ้าดิน!!"

"ยิ่งไปกว่านั้น ฟ้าดินในร่างกายของเจ้าช่างแปลกประหลาด ข้าไม่อาจเข้าใจได้"

"แต่ โลกภายในของเจ้าแข็งแกร่งไร้เทียมทาน!"

"ต่อไปนี้ เจ้าไม่จำเป็นต้องฝึกฝนพื้นฐานใด ๆ อีกแล้ว"

"สิ่งที่เจ้าต้องทำ คือการสัมผัสฟ้าดิน ทำให้กฎของฟ้าดินสมบูรณ์"

วิญญาณโบราณแนะนำ

หงอี้เปิดมิติฟ้าดิน เกินกว่าความเข้าใจของระบบการบำเพ็ญเพียรแล้ว

"อืม!"

"แต่ตอนนี้ขอบเขตของฉันคืออะไร?"

หงอี้ถามด้วยความอยากรู้อย่างมาก

"ข้าก็ไม่รู้!"

"แต่เมื่อเจ้าสัมผัสกฎ จุดประกายไฟเทพ ก้าวขึ้นแท่นเทพ เจ้าก็จะอยู่ในขอบเขตไฟเทพ!" วิญญาณโบราณกล่าว

"ขอบเขตไฟเทพ..."

"เธอว่า ฉันควรจะเดินบนเส้นทางเทพเจ้าหรือไม่?"

หงอี้ต้องการรับฟังคำแนะนำของวิญญาณโบราณ

"สำหรับเจ้า มันก็เหมือนกัน!"

"ไม่ว่าจะเป็นเทพหรือไม่ ก็ไม่สามารถขัดขวางเส้นทางไร้เทียมทานของเจ้าได้"

"แต่ ข้าคิดว่าเจ้าควรจะเลือกเส้นทางนี้"

"เพราะ เจ้าไม่จำเป็นต้องเสียเวลาไปดูแลผู้ศรัทธา"

"เจ้าคือเจตจำนงแห่งจักรวาลภายใน เป็นเต๋าสวรรค์ของฟ้าดินของเจ้า"

"เมื่อฟ้าดินของเจ้ามีสิ่งมีชีวิตเกิดขึ้น พวกมันก็จะเป็นผู้ศรัทธาของเจ้าโดยอัตโนมัติ"

"ยิ่งไปกว่านั้น เจ้าก็ไม่ต้องกังวลว่าจะมีใครมาแย่งชิง วางแผน หรือทำร้ายผู้ศรัทธาของเจ้า"

"ที่สำคัญที่สุดคือ เจ้าไม่ต้องกังวลว่าจะติดหนี้บุญคุณผู้ศรัทธา"

"พวกมันเกิดในจักรวาลภายในของเจ้า มีเพียงพวกมันเท่านั้นที่ติดหนี้บุญคุณเจ้า เจ้าไม่ติดหนี้บุญคุณพวกมัน"

"ดังนั้น การเดินบนเส้นทางเทพเจ้า จะทำให้เจ้ามีพลังเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งส่วน!"

วิญญาณโบราณแนะนำ

"อืม!"

"ฉันเข้าใจแล้ว"

หงอี้ยิ้มอย่างมีความสุข

"วิชาเซียนต้นหลิว ต่อไปนี้เจ้าไม่จำเป็นต้องเสียเวลามากนักในการฝึกฝน ผลเต๋าของข้าจะช่วยยกระดับขอบเขตของเจ้าเอง!"

"เจ้าควรจะใช้เวลามากขึ้นในการสัมผัสกฎ ทำให้โลกของเจ้าสมบูรณ์ ทำให้เต๋าของเจ้าสมบูรณ์"

"เต๋าของเจ้า คือเต๋าฟ้าดิน!"

"ยิ่งเต๋าฟ้าดินของเจ้าสมบูรณ์มากเท่าไหร่ ผลเต๋าของข้าก็จะยิ่งพัฒนาขึ้นเท่านั้น"

"แล้วยังมี คัมภีร์มิดับสูญก็ห้ามละเลย!"

"ร่างกายของเจ้า คือเกราะป้องกันชั้นแรกของโลกภายในของเจ้า เป็นเกราะป้องกันที่สำคัญ!"

"ร่างกายไม่ดับสูญ! โลกภายในไร้เทียมทาน! หมื่นโลก ไม่อาจทำอะไรเจ้าได้!"

วิญญาณโบราณสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ ชี้แนะหงอี้

สำหรับหงอี้ เธอมอบความหวังทั้งหมดไว้ที่เขา

หงอี้ คือความหวังที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเธอ ในการหลุดพ้นจากกฎแห่งเวลาและเปลี่ยนแปลงทุกสิ่ง

เป็นความหวังเดียว

"เข้าใจแล้ว!"

หงอี้พยักหน้าอย่างหนักแน่น

"ต่อไปนี้ ก็พยายามพัฒนาฟาร์ม พยายามเพาะพันธุ์เทพเจ้า พยายามเลี้ยงดูสิ่งมีชีวิตวิญญาณ"

"แล้วยังมี โลกของพวกเจ้าดูเหมือนจะมีทรัพยากรที่สามารถยกระดับจิตวิญญาณได้ พยายามหามาให้มากที่สุด"

"พรสวรรค์ของเจ้าแข็งแกร่งมาก พลังจิตของเจ้าก็แข็งแกร่งมาก ยิ่งพรสวรรค์แข็งแกร่งมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งสามารถสัมผัสกฎได้มากขึ้นเท่านั้น"

"นอกจากนี้ เจ้าควรจะหาวิธีดูดซับพลังงานมหัศจรรย์เหล่านั้นที่เจ้ามอบให้ข้า"

"พลังงานเหล่านั้นมีระดับสูงมาก การดูดซับให้มากที่สุด จะเป็นประโยชน์อย่างมากต่อโลกภายในของเจ้า..."

วิญญาณโบราณยังคงชี้แนะอย่างต่อเนื่อง

"ฉันจะทำ!"

หงอี้ตอบรับ

สิ่งเหล่านี้ ล้วนเป็นทรัพยากรของฟาร์มจักรวาล!

"เอาล่ะ การที่เจ้าเปิดมิติฟ้าดิน ทำให้ข้ามีความรู้สึกบางอย่าง ข้าจะไปปิดด่านก่อน"

"เจ้าไปหาเสี่ยวเสี่ยวซีเถอะ"

"ตอนนี้ เสี่ยวเสี่ยวซีน่าจะได้รับการสืบทอดแล้ว"

หลังจากสั่งการเสร็จ วิญญาณโบราณก็เริ่มสงบนิ่ง

ในขณะเดียวกัน ม่านเขตแดนที่เธอกางไว้ก็เริ่มหายไป

หมู่บ้านที่อยู่ไกลออกไป ยังคงสงบสุข

แต่ชาวบ้าน กลับน่ากลัวยิ่งขึ้น

โดยเฉพาะเด็ก ๆ แทบจะไม่ด้อยไปกว่าลูกสัตว์ร้าย

"คุณชายอี้ ขอแสดงความยินดีที่พลังยุทธ์ของท่านแข็งแกร่งขึ้น"

หัวหน้าเผ่านำชาวบ้านเดินเข้ามา กล่าวแสดงความยินดีกับหงอี้พร้อมกับรอยยิ้ม

ชาวบ้านทุกคน กำลังอุ้มลูกสัตว์ร้าย ต้นกล้า หญ้าอ่อน และอื่น ๆ

สิ่งเหล่านี้ พวกเขาเตรียมไว้ให้หงอี้

สิ่งที่พวกเขาทำได้ ก็มีเพียงเท่านี้

"หัวหน้าเผ่าและผู้อาวุโสทุกคนไม่ต้องเกรงใจ"

"เรียกฉันว่าเสี่ยวอี้ก็พอแล้ว"

หงอี้ยิ้ม โบกมือเบา ๆ สิ่งของในมือของชาวบ้านก็หายไปทั้งหมด

ในขณะเดียวกัน วัสดุและสัตว์เลี้ยงมากมายก็ปรากฏขึ้นในหมู่บ้าน กองสูงเป็นภูเขา

"เสี่ยวอี้... เจ้าสุภาพเกินไปแล้ว ทุกครั้งที่มาเยือน ก็มอบสิ่งของมากมายให้พวกเรา..."

หัวหน้าเผ่ากล่าวด้วยความรู้สึกขอบคุณอย่างสุดซึ้ง

ด้วยการมาเยือนของหงอี้ หมู่บ้านของพวกเขาเปลี่ยนแปลงไปอย่างมากทุกวัน

ทุกวันก็มีคนบำเพ็ญเพียรสำเร็จ

พวกเขาไม่จำเป็นต้องออกไปล่าสัตว์อีกต่อไป

ไม่จำเป็นต้องกังวลเรื่องความปลอดภัยอีกต่อไป

พวกเขามีพลังมากพอที่จะปกป้องตัวเอง มีพลังมากพอที่จะต่อสู้กับศัตรู

"สิ่งเหล่านี้ มีระดับสูงกว่าครั้งที่แล้ว!"

หงอี้ยิ้ม ทำให้ทุกคนรู้สึกซาบซึ้ง

"เฮ้อ..."

"รับไว้ไม่ไหวแล้ว..."

"พวกเราทำอะไรเพื่อเจ้าไม่ได้เลย"

หัวหน้าเผ่าถอนหายใจ

"บางเรื่อง เมื่อพบกันครั้งแรก ทุกอย่างก็ถูกกำหนดไว้แล้ว"

"เสี่ยวเสี่ยวซีเรียกฉันว่าพี่ชาย พวกคุณก็ถือว่าฉันเป็นคนในครอบครัวก็แล้วกัน"

หงอี้ยิ้ม

"เอาล่ะ ฉันบำเพ็ญเพียรมานานเกินไปแล้ว ฉันจะไปหาเสี่ยวเสี่ยวซีก่อน"

"ลาก่อน"

หงอี้โบกมือเบา ๆ ร่างของเขาก็หายไป

จิตตระหนักรู้ที่ไม่มีที่สิ้นสุด ปกคลุมเทียนหวงไว้ทั้งหมดในทันที

ลูกสัตว์ร้าย ผลไม้วิญญาณ หญ้าวิญญาณ ทั้งหมดถูกจิตตระหนักรู้ของเขาดึงออกมา

ในทันที เขาก็ได้รับทรัพยากรมากมาย

"สัตว์ร้าย ผลไม้วิญญาณ และหญ้าวิญญาณระดับนี้ อาจจะไม่มีประโยชน์มากนักสำหรับฉัน"

"แต่สำหรับเปิ่นซีและซูหลิน มันมีประโยชน์มาก!"

"ยิ่งไปกว่านั้น สวนผลไม้และฟาร์มปศุสัตว์ของฉัน ก็ไม่สามารถปล่อยทิ้งร้างไว้ได้..."

ได้รับทรัพยากรมากมาย หงอี้ยิ้มเบา ๆ

จากนั้น เขาก็มุ่งหน้าไปยังมหาสมุทร

จิตตระหนักรู้ของเขา ปกคลุมทะเลลึกไว้ทั้งหมด สิ่งมีชีวิตมากมาย รวมถึงมนุษย์เงือกทั้งหมด ถูกเขานำเข้าไปในพื้นที่ระบบ

สิ่งเหล่านี้ ล้วนเป็นทรัพยากรสำหรับการเพาะปลูกและเลี้ยงดู

"เกาะหงส์ล่วงหล่น!"

"โชคชะตาของฉันจะเป็นอย่างไร?"

หงอี้พึมพำ จากนั้นก็ล็อกเป้าหมายไปที่เกาะสีแดงเพลิงแห่งหนึ่ง

ร่างของเขากระพริบ หายวับไปกับตา ปรากฏตัวขึ้นบนท้องฟ้าเหนือเกาะ

ณ ขณะนี้ บนเกาะกำลังมีการต่อสู้ หลายคนกำลังแย่งชิงยันต์แท้ เม็ดยา และอื่น ๆ

จิตตระหนักรู้ของหงอี้กวาดผ่าน เขาก็สัมผัสได้ถึงปราณของเสี่ยวเสี่ยวซี

ตอนนี้ เธอกำลังอยู่บนรังเทพ ร่างกายถูกห่อหุ้มด้วยรังไหมสีทอง ดูเหมือนว่าเธอกำลังรับการสืบทอด

จิตตระหนักรู้ของหงอี้ ปกคลุมเกาะทั้งหมดไว้

ในทันที สิ่งมีชีวิตทั้งหมดที่กำลังต่อสู้ต่างก็ตัวสั่นด้วยความหวาดกลัว