(ฟรี) บทที่ 284 : เสแสร้งแล้วอยากหนี สังหารหมู่ในทันที! (ฟรี)
บทที่ 284 : เสแสร้งแล้วอยากหนี สังหารหมู่ในทันที!
หลี่เซียงจวินและคนอื่นๆ พูดด้วยความกังวล
กลัวว่าเม่าปี้เจียงและคนอื่นๆ จะเกิดอุบัติเหตุ พวกนางจึงเกลี้ยกล่อมอย่างอ้อมๆ
อย่างไรก็ตาม
คำพูดเช่นนี้ในสายตาของเม่าปี้เจียงและคนอื่นๆ เป็นความอัปยศโดยสิ้นเชิง
เมื่อครู่พวกเขามั่นใจมาก ให้คำมั่นสัญญาต่อหน้าหลี่เซียงจวินและคนอื่นๆ
ตอนนี้ถ้าถอยกลับ ก็จะเสียหน้าอย่างมาก
ถ้าเรื่องนี้แพร่ออกไป
ต่อไปจะอยู่ในจินหลิงได้อย่างไร
เพื่อหน้าตาและชื่อเสียงของตัวเอง เม่าปี้เจียง อู๋เหว่ยเย่ และคนอื่นๆ จึงกัดฟัน
พูดอย่างฝืนๆ ภายใต้สายตาขององครักษ์เสื้อแพร หน่วยตงฉ่าง และกองทัพ
“ฝ่าบาทจะทรงมีพระบัญชาเช่นนี้ได้อย่างไร”
“ต้องถูกขุนนางชั่วร้ายยุยงแน่”
“ไหนจะก้าวก่ายความเชื่อของชาวบ้าน”
“คนของพุทธศาสนาที่ทำความดี มีอะไรผิด”
“ถ้าไม่ให้คำอธิบาย”
“อย่าโทษพวกเรา ที่ไปร้องทุกข์ในเมืองหลวง”
“ถึงตอนนั้น จะทำให้พวกเจ้าลำบาก”
เม่าปี้เจียงแข็งขันมาก
เขาที่สอบขุนนางตกหลายครั้ง ในใจก็หดหู่
เผชิญหน้ากับคนของหน่วยตงฉ่าง องครักษ์เสื้อแพร และกองทัพ บัณฑิตกลุ่มหนึ่งก็ดูถูกอยู่แล้ว
ตอนนี้เห็นคำพูดของเม่าปี้เจียง ผู้ร่ำเรียนหลายสิบคนก็ตะโกนไม่หยุด
“พ่อแม่พี่น้องทั้งหลาย”
“เจ้าอาวาส พระสงฆ์ของวัดจีหมิง ปกติประพฤติตนอย่างไร”
“ทุกท่านคงเห็นกันเป็นประจำอยู่แล้ว”
“คนของหน่วยตงฉ่าง กองทัพ และองครักษ์เสื้อแพร ทำเรื่องเลวร้ายในวัด”
“จะทำลายวัด ฆ่าฟันอย่างบ้าคลั่ง”
“พวกเราไม่เห็นด้วยอย่างยิ่ง”
“ทุกท่านว่า จริงหรือไม่~”
อู๋เหว่ยเย่และคนอื่นๆ ที่พูดไม่หยุด มองไปที่ชาวบ้านโดยรอบ
พวกเขาอยากปลุกปั่นชาวบ้าน ให้ร่วมกันกดดันองครักษ์เสื้อแพร หน่วยตงฉ่าง และกองทัพ
อย่างไรก็ตาม
สำหรับคนที่ตะโกนไม่หยุด
ชาวบ้านที่มามุงดูอยู่ด้านนอก ไม่ใช่คนโง่
ได้ยินคำพูดของอู๋เหว่ยเย่และคนอื่นๆ ชาวบ้านต่างก็นิ่งเงียบ
ความเงียบนี้ดังกึกก้อง
เห็นชาวบ้านไม่พูด
อู๋เหว่ยเย่และคนอื่นๆ ที่ดำเนินการตามแผน ในใจก็ร้อนใจขึ้นมาทันที
เสียงโห่ร้องที่จินตนาการไว้
ภาพที่ชาวบ้านจำนวนมาก สนับสนุนอย่างต่อเนื่องเมื่อเอ่ยปาก ไม่ปรากฏ
ภายใต้สายตาของชาวบ้านกลุ่มหนึ่ง
กลับเป็นพวกเขาหลายสิบคน ที่เหมือนตัวตลก
กระโดดไปกระโดดมาต่อหน้าหน่วยตงฉ่าง องครักษ์เสื้อแพร และกองทัพ
อู๋เหว่ยเย่ : “!”
เม่าปี้เจียงและคนอื่นๆ : “”
ชาวบ้านไม่ขยับเขยื้อน
อู๋เหว่ยเย่และคนอื่นๆ ยิ่งร้อนใจ ปลุกปั่นชาวบ้านกลุ่มหนึ่งต่อไป
“พ่อแม่พี่น้องทั้งหลาย ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะนิ่งเงียบ”
“พวกเราต้องลุกขึ้นมา ต่อต้านความโหดร้ายของคนขององครักษ์เสื้อแพรและหน่วยตงฉ่างเหล่านี้”
“แค่ทุกคนร่วมกันส่งเสียง ถึงจะทำให้คนขององครักษ์เสื้อแพรและหน่วยตงฉ่างหยุดได้”
“ถึงจะทำให้พระสงฆ์จำนวนมากเหล่านี้ รอดพ้นจากคุกและการประหารชีวิต”
“ถึงจะทำให้คนจำนวนมาก มีอิสระในการนับถือพุทธศาสนา”
“พวกท่านอยากเห็น ทุกอย่างถูกหน่วยตงฉ่างและองครักษ์เสื้อแพรควบคุมจริงๆ หรือ”
“ถ้าพวกเรายังไม่พูด พระสงฆ์จำนวนมากเหล่านี้ก็จะถูกฆ่าหมด”
“วัดใหญ่เล็กหลายร้อยแห่งในจินหลิง พระสงฆ์นับหมื่น”
“ก็จะถูกทำลายทั้งหมด”
“พวกท่านทนได้หรือ”
ชาวบ้าน : “............”
ปล่อยให้อู๋เหว่ยเย่และคนอื่นๆ พูดอย่างไร
ชาวบ้านที่มามุงดู ก็ยังไม่ขยับเขยื้อน
อู๋เหว่ยเย่และคนอื่นๆ ตอนนี้ทนไม่ไหวแล้ว
ทุกคนแทบจะล่มสลาย
ถ้าไม่มีชาวบ้านสนับสนุน แค่พวกเขา
ก็ไม่สามารถปลุกปั่น ข่มขู่คนขององครักษ์เสื้อแพรและหน่วยตงฉ่างได้
คราวนี้แย่แล้ว
มองดูสายตาที่ไม่เป็นมิตร ของทหารองครักษ์เสื้อแพร หน่วยตงฉ่าง และกองทัพ
เม่าปี้เจียง อู๋เหว่ยเย่ โหวฟางอวี้ และคนอื่นๆ ยิ่งตะโกนด้วยความร้อนใจ
“พูดสิ พูดสิ”
“พวกท่านเป็นอะไร พูดสิ”
“มีปฏิกิริยาบ้าง~”
เม่าปี้เจียงและคนอื่นๆ เหมือนตัวตลก ไม่มีใครสนใจ
แม้ว่าในบรรดาชาวบ้าน จะมีคนที่นับถือพุทธศาสนา
ตอนนี้ต่อหน้าหน่วยตงฉ่าง องครักษ์เสื้อแพร และกองทัพ ต่างก็เชื่อฟัง
ทุกคนรู้ว่าช่วงนี้ คนขององครักษ์เสื้อแพร หน่วยตงฉ่าง และกองทัพฆ่าคนอย่างบ้าคลั่ง
และยังมีพระบัญชาของฝ่าบาท
ในเวลานี้พูดออกมา ไม่เท่ากับขัดขืนพระบัญชาหรือ
ทหารของหน่วยตงฉ่างและกองทัพ จะฆ่าฟันอย่างบ้าคลั่งจริงๆ
จะเอาชีวิตจริงๆ
อย่าได้ดูถูกชาวบ้านโดยรอบ แม้ไม่ได้เรียนหนังสือมากนัก
แต่เรื่อง ‘แสวงหาผลประโยชน์และหลีกเลี่ยงอันตราย’ (趋利避害) พวกเขารู้ดีมาโดยตลอด
ราษฎรนั้นไม่สู้กับขุนนาง
เหล่าชาวบ้านไม่อยากมีเรื่อง
เม่าปี้เจียง อู๋เหว่ยเย่ โหวฟางอวี้ และคนอื่นๆ ล้วนเป็นตระกูลใหญ่
พวกเขาไม่กลัวหน่วยตงฉ่าง องครักษ์เสื้อแพร และกองทัพ
แต่ไม่ได้หมายความว่า เหล่าชาวบ้านไม่กลัว
“......”
แม้ว่าตอนนี้ที่วัด จะมีชาวบ้านมามุงดูนับหมื่นคน
แต่คนที่ควรนิ่งเงียบก็นิ่งเงียบ คนที่ควรยืนอยู่ที่เดิมก็ยืนอยู่ที่เดิม
ไม่มีหลงเชื่อเลย
อู๋เหว่ยเย่และคนอื่นๆ : “!”
“ไม่ใช่สิ”
“พวกเราเป็นผู้นำแล้ว เหตุใดพวกเจ้ายังขี้ขลาดอีก”
“กลัวขนาดนั้นเลยหรือ!”
แผนทั้งหมดล้มเหลว
ไม่มีชาวบ้านคนใด ออกมาสนับสนุน
เม่าปี้เจียงและคนอื่นๆ ที่รู้ว่าสถานการณ์ไม่ดี ในใจก็กลัวขึ้นมาทันที
เผชิญหน้ากับคนขององครักษ์เสื้อแพร หน่วยตงฉ่าง และกองทัพ พวกเขายิ่งร้อนใจ
ในตอนนี้
หลี่เซียงจวินและคนอื่นๆ ก็เห็นความผิดปกติของสถานการณ์
เม่าปี้เจียง อู๋เหว่ยเย่ และคนอื่นๆ ทำเรื่องพังทั้งหมด
ต่อหน้าองครักษ์เสื้อแพร หน่วยตงฉ่าง และกองทัพที่ดุร้าย ต่อไปคงจะแย่
หลี่เซียงจวิน ต่งเสี่ยวหวั่น และกู้เหิงโป ในใจยิ่งร้อนใจ
พวกนางจ้องมองเม่าปี้เจียง อู๋เหว่ยเย่ และคนอื่นๆ รีบเกลี้ยกล่อมต่อไป
“คุณชายอู๋ คุณชายเม่า คุณชายโหว.....................”
“นี่เป็นพระบัญชาของฝ่าบาท”
“ฝ่าบาทและราชสำนัก คงไม่ทำร้ายผู้บริสุทธิ์”
“พวกท่านกลับมาเถอะ”
“อย่าทำให้ใต้เท้าทั้งหลายมีโทสะ”
“ใต้เท้าทั้งหลาย”
“พวกคุณชายอาจไม่รู้ความจริง จึงแก้ต่างให้พระสงฆ์เหล่านั้น”
“ไม่มีเจตนาร้ายใดๆ ทั้งสิ้น”
หลี่เซียงจวิน ต่งเสี่ยวหวั่น และอีกสี่คน เกลี้ยกล่อมอู๋เหว่ยเย่และคนอื่นๆ
และมองไปที่นายกององครักษ์เสื้อแพร คนของหน่วยตงฉ่าง และกองทัพ ทันที
พวกนางอยากอธิบาย หวังว่าองครักษ์เสื้อแพร หน่วยตงฉ่าง และกองทัพจะไม่เอาเรื่อง
และเมื่อเห็นหลี่เซียงจวินและคนอื่นๆ ออกมาเกลี้ยกล่อม เม่าปี้เจียง อู๋เหว่ยเย่ และคนอื่นๆ ก็ตั้งสติได้
ชาวบ้านกลุ่มหนึ่งตอนนี้ ปลุกปั่นไม่ได้แล้ว
ชาวบ้านที่มามุงดู ใจเย็นอย่างน่ากลัว
ชาวบ้านที่ไม่หลงเชื่อ ไม่ใช่คนที่พวกเขาควบคุมได้
แผนล้มเหลว
ตอนนี้ทางออกที่ดีที่สุด คือหาวิธีปกป้องตัวเอง
เม่าปี้เจียงและคนอื่นๆ ที่เหงื่อตก ไม่มีท่าทางที่ใจเย็นเหมือนเมื่อครู่
โดยเฉพาะสายตาที่เต็มไปด้วยจิตสังหาร ของทหารองครักษ์เสื้อแพร หน่วยตงฉ่าง และกองทัพ
สีหน้าของพวกเขาก็ซีดลง
“ถูกต้อง ถูกต้อง”
“ในเมื่อเป็นพระบัญชาของฝ่าบาท พวกเราในฐานะคนของต้าหมิงก็ต้องให้ความร่วมมือ”
“ใต้เท้าทั้งหลายเชิญ~”
“รบกวนแล้ว~”
สถานการณ์พลิกผัน
เม่าปี้เจียงและคนอื่นๆ ยิ่งคิดยิ่งกลัว อยากจากไปต่อหน้าธารกำนัล
แต่น่าเสียดาย เมื่อเรื่องราวดำเนินมาถึงขนาดนี้แล้ว
คนขององครักษ์เสื้อแพร หน่วยตงฉ่าง และกองทัพ จะปล่อยพวกเขาไปได้อย่างไร?
นายกองที่เป็นผู้นำยิ้มเยาะ โบกมือให้ทหารที่อยู่ข้างๆ
ทหารกลุ่มหนึ่งกรูกันเข้ามา ล้อมผู้ร่ำเรียนหลายสิบคนเช่นเม่าปี้เจียง อู๋เหว่ยเย่ ฯลฯ ทันที
“?”
“เสแสร้งแล้วอยากหนีรึ?”
“ในโลกหล้ามีเรื่องดีแบบนี้ด้วยหรือ”
“ตอนที่ออกมา ทำไมไม่คิดถึงผลที่ตามมา”
“ตอนนี้อยากไป สายไปแล้ว!”
“จับคน!”
