บทที่ 430: สอนการควบคุมไฟ (ฟรี)

อังแสดงการควบคุมดินได้ในระดับที่ดี แต่ก็ยังห่างไกลจากความสมบูรณ์แบบ

"ดี เธอเรียนรู้เร็ว แต่ต้องเร่งกระบวนการให้เร็วขึ้น ไม่งั้นเธอจะไม่แข็งแกร่งพอตอนที่ต้องเผชิญหน้ากับโอไซ" อเล็กซานเดอร์บอกเขา

"แต่ถ้าฉันเชี่ยวชาญสภาวะอวตาร ฉันก็สามารถเอาชนะเขาได้" อังโต้แย้ง

"เธอเข้าใจผิดแล้ว อัง สภาวะอวตารไม่ได้มีไว้ใช้อย่างประมาท ถ้าเธอตายในสภาวะอวตาร วงจรการเวียนว่ายตายเกิดก็จะขาด หมายความว่าจะไม่มีอวตารคนใหม่ สภาวะอวตารเป็นเหมือนกลไกป้องกันของร่างกายที่ถูกตั้งโปรแกรมให้ทำงานเมื่อเธอโกรธหรืออยู่ในอันตราย แค่คิดว่ามันเป็นประสบการณ์ของอวตารก่อนหน้าที่รวมเข้ามาในร่างกายเธอเพื่อช่วยชีวิตเธอ

"แต่ในเวลานั้น ร่างกายของเธอเปราะบางที่สุด ดังนั้น เพื่อเป็นอวตารที่แท้จริงและทรงพลัง เธอต้องเชี่ยวชาญศิลปะการควบคุมธาตุทั้งหมดตามปกติ" เขาแนะนำ

อังกลืนน้ำลายอย่างประหม่า เขาไม่เคยรู้ว่าเขากำลังทำให้สายตระกูลอวตารทั้งหมดตกอยู่ในอันตราย

อเล็กซานเดอร์ตบหัวเขาและพูดว่า "ไม่ต้องกังวล ทอฟฟ์สอนเธอได้ดีมากแล้ว ตอนนี้เราแค่ต้องขัดเกลาทักษะของเธอ แล้วเราจะเริ่มฝึกการควบคุมไฟ เธอมีเวลาสามวันในการเชี่ยวชาญการควบคุมดิน ดังนั้นตั้งใจฝึกนะ"

"ปล่อยเขาเข้ามา" อเล็กซานเดอร์สั่ง ไม่นานประตูสนามฝึกก็เปิดออกและแบดเจอร์โมลตัวใหญ่ที่เป็นมิตรเดินเข้ามา มันมาข้างอเล็กซานเดอร์และนั่งลงเงียบๆ

"เจ้าตัวนี้จะเป็นคู่ฝึกคนใหม่ของเธอ พวกมันเป็นผู้ควบคุมดินโดยกำเนิด ฉันคิดว่าเธอจะเรียนรู้จากพวกมันได้มาก อีกอย่าง ทอฟฟ์ที่รักของเราก็เรียนรู้จากแบดเจอร์โมลเหมือนกัน" เขาเปิดเผย

หลังจากนั้น แบดเจอร์โมลข้างอเล็กซานเดอร์ก็เดินไปหาอังและสะกิดให้เขาตาม

"เฮเฮ... โอเค ไปกันเถอะ" อังนั่งบนหลังมันและจากไป

เมื่อเขาไปแล้ว อาซูล่าก็เดินมาหาเขา ทำให้ทุกคนประหลาดใจ "ตาแก สอนฉันด้วยได้ไหม?"

"เธออยากเรียนรู้อะไร?" เขาถาม

"อืมม สายฟ้าของฉันไม่ดีเลย คนมองว่าฉันชั่วร้ายเพราะมัน เปลวไฟธรรมดาเป็นไง?" เธอถาม

"ฮ่า สายฟ้าไม่ได้ชั่วร้าย สิ่งที่สำคัญคือใครใช้มัน เพราะแม้ว่ามันจะเป็นพลังทำลายล้าง..." เขาดีดนิ้วและทันใดนั้นทั้งพื้นที่ก็มืดสนิทราวกับเป็นคืนที่ไม่มีแสง

"มันก็ยังเป็นแสงสว่าง..." เขาเสริมและเริ่มสร้างสายฟ้าในฝ่ามือซึ่งส่องสว่างสถานที่

"แม้ว่ามันจะทำลายล้าง มันก็ยังสามารถ..." เขาโบกมือและทันใดนั้นลมเย็นก็เริ่มพัด

"มันก็ยังให้ความอบอุ่นเธอได้" เขาพูด และใช้สายฟ้าอย่างควบคุมเพื่อทำให้อุณหภูมิสูงขึ้น

"ดังนั้น มันขึ้นอยู่กับเธอ ว่าเธอต้องการให้คนมองว่ามันชั่วร้ายหรือดี ดาบก็สามารถใช้ทำร้ายและปกป้องได้ทั้งคู่" อเล็กซานเดอร์สอน

"เป็นบทเรียนที่ดีแต่ฉันเบื่อแล้ว ฉันจะไปพักผ่อนละ" เธอหันหลังและเดินจากไป แต่ซูโกะมาหาเขา

"ช่วยสอนผมควบคุมสายฟ้าได้ไหม?" เขาถาม

"ได้สิ แม้ว่ามันจะยากมากและใช้เวลา" อเล็กซานเดอร์เตือน

"ผมไม่สนใจ ผมจะทำมัน ผมต้องทำมันให้ได้" ซูโกะพูดอย่างเด็ดเดี่ยว

"เอาละ เตรียมตัวให้พร้อม ทำตามท่าของฉันนะ โอเค?"

จากที่นั่งคนดู ไอโรห์ตะโกน "เธอต้องรู้สึกถึงการไหลเวียน ซูโกะ!"

ซูโกะไม่สนใจคำพูดของไอโรห์และเริ่มทำตามขั้นตอนของอเล็กซานเดอร์

"ก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าว ถอยหลังสองก้าว หันซ้าย หันขวา ยืดแขนออกและพูดว่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า..."

ซูโกะทำตามเขามาจนถึงเสียงหัวเราะ "พวกเรากำลังทำอะไรกัน?"

"นี่ไง ลูกพ่อ คือการออกกำลังกายประจำวัน มันสำคัญมากที่จะรักษาร่างกายให้แข็งแรง" อเล็กซานเดอร์พูด กลั้นเสียงหัวเราะ

"ฮ่าฮ่า ยิ้มสิ เด็กน้อย การจริงจังเกินไปจะไม่พาเธอไปได้ไกล จิตใจมนุษย์ไม่ได้ถูกสร้างมาให้เครียดตลอดเวลา หัวเราะและใช้ศักยภาพเต็มที่" เขาแนะนำ

"โอเค กลับมาฝึก การสร้างสายฟ้าปกติจะเกี่ยวข้องกับการเคลื่อนไหวเป็นวงกลมด้วยแขน ทางจิตใจ มันเกี่ยวข้องกับการไร้อารมณ์โดยสมบูรณ์และจิตใจที่สงบ และทางกายภาพ มันต้องการการแยกพลังของหยินและหยาง หรือตีความว่าเป็นศักย์ไฟฟ้าบวกและลบตามลำดับ

"เมื่อหยินและหยางชนกันเพื่อกลับมารวมกันอีกครั้ง สายฟ้าก็จะถูกสร้างขึ้น โดยผู้ควบคุมเพียงแค่ชี้นำแทนที่จะควบคุมทิศทางของสายฟ้า ถ้าใครพยายามเรียกสายฟ้าโดยไม่มีวินัยทางอารมณ์ที่จำเป็น มันอาจส่งผลให้เกิดการระเบิดของไฟครั้งใหญ่แทน เข้าใจไหม?

"ถ้าเธอพยายามอย่างประมาท เธออาจจะสูญเสียส่วนหนึ่งของร่างกายได้ ดังนั้น อย่าลองโดยไม่มีฉันหรือลุงของเธออยู่ด้วย" เขาแนะนำหลังจากอธิบายยาว

"โอเค ตอนนี้ทำตามท่าทางของฉัน ฉันจะแสดงให้เธอดูว่าจะเตรียมร่างกายให้ใช้สายฟ้าได้อย่างไร" จากนั้นเขาก็สอนเขาอย่างจริงจัง

ดังนั้น ในสามวันถัดมา เขาฝึกซูโกะอย่างเข้มข้น แต่ไม่ใช่แค่การต่อสู้ แต่ยังรวมถึงวิธีคิดให้ถูกต้องเมื่อไม่แน่ใจเกี่ยวกับสิ่งต่างๆ เขากำลังเตรียมเขาให้เป็นราชาไฟคนต่อไปโดยที่เขาเองก็ไม่รู้ตัว

...

ในขณะเดียวกัน อังได้ไปกับแบดเจอร์โมลที่ถ้ำ มันกลายเป็นบ้านของมัน ที่นั่นมีแม่และลูกแบดเจอร์โมลตัวเล็กสองตัว

อังประหลาดใจที่พวกมันเดินทางได้ดีแม้จะมองไม่เห็นอะไรเลย

ดังนั้น เขาจึงตัดสินใจปิดตาในสามวันถัดมา เขาผูกผ้าปิดตา เขาได้ยินจากทอฟฟ์เกี่ยวกับวิธีที่เธอรับรู้การสั่นสะเทือนและมองเห็นผ่านมัน เขากำลังพยายามทำให้ได้ระดับเดียวกัน

วันแรกทั้งวันไม่มีความคืบหน้ามากนัก แต่ในวันที่สอง เขาสามารถรับรู้การเปลี่ยนแปลงรอบตัวผ่านดินได้ แต่แล้วเขาก็ตระหนักว่าเขายังสามารถเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นกลางอากาศได้ เพราะเขาเป็นผู้ควบคุมอากาศด้วยและสามารถสร้างกระแสอากาศเบาๆ รอบตัว และที่ไหนที่มันถูกรบกวน เขาก็จะรู้ด้วยวิธีนี้ เขาเรียนรู้ที่จะมองเห็นแม้ว่าจะไม่มีดวงตา

เขาไม่จำเป็นต้องให้วัตถุสัมผัสกับพื้นดินเพื่อรับรู้มัน เขาได้พัฒนาการมองเห็น 360 องศาอย่างแท้จริง

นอกจากนี้ พลังการได้ยินของเขาก็เพิ่มขึ้น ตอนนี้เขาได้เชี่ยวชาญการควบคุมดินและควบคุมอากาศอย่างสมบูรณ์แล้ว เขาจึงลุกขึ้นและกลับไปหาอเล็กซานเดอร์หลังจากกล่าวลาครอบครัวแบดเจอร์โมล

"ฮ่าฮ่าฮ่า... ดีมาก แต่อย่าคิดว่าเธอได้เชี่ยวชาญการควบคุมดินแล้ว ยังมีรูปแบบที่พัฒนาต่อยอดอีก การควบคุมทรายและการควบคุมโลหะคือขั้นต่อไป แต่เราจะเรียนรู้สิ่งเหล่านั้นเมื่อมีเวลาเพิ่ม ตอนนี้ เธอจะเริ่มฝึกการควบคุมไฟ

"โอเค การควบคุมไฟแตกต่างจากรูปแบบอื่นมาก ผู้ควบคุมไฟใช้พลังลมปราณเป็นแหล่งพลังในการควบคุม ด้านนี้ของการควบคุมไฟแตกต่างอย่างชัดเจนจากศิลปะการควบคุมอื่นๆ ที่จัดการกับแหล่งธาตุที่มีอยู่แล้ว หมายความว่า ไม่เหมือนรูปแบบอื่นที่มีทรัพยากรให้ใช้จัดการ ในการควบคุมไฟ เธอสร้างไฟจากร่างกายของเธอ

"ฉันแน่ใจว่าเธอรู้เรื่องพลังลมปราณของเธอบ้างแล้ว ตอนนี้ มาลองดูกัน"

อเล็กซานเดอร์มองไปที่ซูโกะที่นั่งอยู่บนอัฒจันทร์ "ซูโกะ มานี่ ฉันอยากให้นายต่อสู้กับอัง ช่วยให้เขาเข้าใจว่าการควบคุมไฟคืออะไร อัง สู้กับซูโกะและเรียนรู้วิธีที่เขาทำสิ่งต่างๆ พยายามทำตามและสร้างไฟ โชคดี"

"แต่ผมไม่รู้จักการควบคุมไฟ" อังโต้แย้ง

"ค่อยๆ เรียนรู้ อัง" อเล็กซานเดอร์พูดและเข้าร่วมกับผู้ชมที่เหลือ

"จี-จัง เร็วๆ ให้ป๊อปคอร์นฉันหน่อย" โจวเมย์เรียกร้อง

"ฮ่าฮ่า นี่ไง แบ่งให้ทุกคนด้วย" เขาส่งถังที่ใหญ่กว่าตัวเขาให้

กลับมาที่สนาม ซูโกะและอังกำลังจ้องตากันอย่างเข้มข้น

"ฉันจะไม่เบามือกับนายนะ อวตาร" ซูโกะคำราม

"ฉันไม่ได้คาดหวังให้นายเบามือ และชื่อฉันคืออัง นายเรียกฉันแบบนั้นได้" อังตอบอย่างเด็ดขาด

"เฮย้าาา!..." ซูโกะโจมตีก่อนและเริ่มถล่มด้วยไฟ อังแค่หลบและคอยดูว่าซูโกะทำอย่างไรเพื่อสร้างไฟ

"สู้กลับสิ อวตาร นายหนีไปตลอดไม่ได้หรอก" ซูโกะยั่วยุ

"ถ้านั่นคือสิ่งที่นายต้องการ นั่นก็คือสิ่งที่นายจะได้" อังพูดและเริ่มใช้การควบคุมดินบีบซูโกะจากทั้งสองด้าน

แต่ซูโกะกลายเป็นคนว่องไวมากขึ้นและหลบกับดักทุกครั้ง ความเข้มข้นของไฟของเขาก็เพิ่มขึ้นด้วย

"วู้ฮู... ใช่ อัง เตะก้นเขาซะ" โซคกะตะโกนจากอัฒจันทร์

อาซูล่ามองเขาอย่างยั่วยวน "อ้า ฉันคิดว่าโซคกะผู้ยิ่งใหญ่จะอยู่ข้างฉัน แต่ฉันเดา..."

โซคกะกลืนน้ำลายและมองไปที่อัง "ขอโทษนะอัง! แต่นายแพ้ทีนึงได้ไหม?"

"บวาฮ่าฮ่า... วัยรุ่น" แร็กนาร็อคหัวเราะ

"พวกบริสุทธิ์ที่สิ้นหวัง" แฮตส์ปรากฏตัวขึ้นจากที่ไหนไม่รู้และเสริม

"หลานชายของฉันเก่งขึ้นในการควบคุมไฟ" ไอโรห์แสดงความเห็นขณะจ้องดูการต่อสู้อย่างตั้งใจ

"แน่นอน ฉันสอนท่าเต้นตอนเช้าให้เขาสามวันที่ผ่านมา" อเล็กซานเดอร์พูดติดตลก

"งั้นต้องสอนฉันด้วย แม้ว่าฉันจะไม่เก่งขึ้นในการควบคุม แต่ฉันอาจจะลดพุงได้บ้าง" ไอโรห์ตอบในโทนเดียวกันและตบท้องของเขา

FB Page: Rubybibi นิยายแปล [ฝากกดติดตามเพจด้วยนะคะ อัพเดททุกวัน อ่านตอนใหม่ก่อนใคร จิ้มที่นี่เลยค่ะ]