บทที่ 303 พลังของมนุษย์ต้นไม้ (ฟรี)

พึงระวังว่ามนุษย์ต้นไม้อาจส่งผ่านพลังครึ่งหนึ่งหรือน้อยกว่านั้นให้โวลเดอมอร์ หลิน เซียว รู้สึกถึงความแตกต่างของพลังระหว่างเขากับชูเหรินอย่างลึกซึ้ง

หลังจากการโจมตีครั้งก่อนของหลิน เซียว เขายังไม่ฟื้นตัวอย่างสมบูรณ์ อย่างน้อยก็ยังไม่สามารถเปิดการโจมตีได้ แต่โวลเดอมอร์ยังคงสามารถใช้ไม้กายสิทธิ์และคาถาได้

การโจมตีสีดำและแดงของโวลเดอมอร์มุ่งเป้าไปที่ขาของหลิน เซียว จุดประสงค์ของเขาชัดเจนมาก นั่นคือการกำจัดขาทั้งสองข้างของหลิน เซียว ก่อน เพื่อที่เขาจะไม่สามารถวิ่งหนีได้อีก

ในขณะนั้น ไม้กายสิทธิ์ในมือของหลิน เซียว ก็ปล่อยแสงจ้าอีกครั้ง

การโจมตีของโวลเดอมอร์มาอย่างกะทันหันเกินไป ทำให้หลิน เซียว ที่เคยเต็มไปด้วยความมั่นใจก่อนหน้านี้ต้องตกใจ

เหมือนตอนที่เขาอยู่ที่สถาบันพ่อมดแห่งจีน ความมั่นใจทั้งหมดก่อนหน้านี้ของหลิน เซียว มาจากการที่โวลเดอมอร์ไม่รู้ถึงพลังปัจจุบันของเขา ดังนั้นเขาจึงสามารถทำให้เกิดความประหลาดใจได้

แต่ตอนนี้ สถานการณ์กลับตาลปัตรโดยสิ้นเชิง กลายเป็นว่าเขาไม่รู้ขอบเขตพลังของโวลเดอมอร์ และในชั่วพริบตาเช่นนี้ เขาเปลี่ยนจากได้เปรียบเป็นเสียเปรียบ และต่อหน้าโวลเดอมอร์ที่มีพลังเช่นนี้ ความเสียเปรียบนี้ถึงตาย

ณ จุดนี้ ผลการทดสอบของหลิน เซียว และแฮร์รี่ที่สถาบันพ่อมดแห่งจีนถูกเปิดเผย

ความเร็วของโวลเดอมอร์เร็วจริงๆ เขาพุ่งขึ้นมาเกือบจะในชั่วพริบตา และผู้เสพความตายที่เหลืออีกสี่คนตามมาด้านหลังเขา ยังมีระยะห่างอยู่บ้าง แต่ความเร็วของพวกเขาก็ไม่ช้า ตราบใดที่หลิน เซียว และโวลเดอมอร์เป็นหนึ่งเดียวกัน พวกเขาก็สามารถไล่ทัน

มองดูสถานการณ์ตรงหน้า หลิน เซียว รู้ดีว่าโอกาสเดียวที่จะหนีได้คือในขณะนั้น

เมื่อเขาถูกศัตรูที่ทรงพลังห้าคนล้อม เขาจะต้องตายแน่นอน

ดังนั้น หลิน เซียว จึงไม่ลังเลที่จะถ่ายโอนพลังที่เหลือทั้งหมดในกริชฟีนิกซ์มาสู่ตัวเขา ส่วนหนึ่งใช้กับระบบ และอีกส่วนถูกถ่ายโอนไปยังไม้กายสิทธิ์

เขาจำได้ว่าต้นฟีนิกซ์บอกว่าเมื่อเผชิญกับสถานการณ์คับขัน ไม้กายสิทธิ์นี้สามารถใช้พลังเกินกว่าพวกเขาและช่วยชีวิตพวกเขาได้ ตอนนี้ไม้กายสิทธิ์นี้เป็นพลังเดียวที่เขาสามารถต่อสู้กับโวลเดอมอร์ได้

มองดูโวลเดอมอร์ที่พุ่งเข้าใส่เขา หลิน เซียว ไม่ได้โจมตี แต่ถือไม้กายสิทธิ์ไว้หน้าอก เขาถอยหลังสองก้าวและยืนห่างจากไม้กายสิทธิ์หนึ่งช่วงแขน โดยมีกริชฟีนิกซ์อยู่ระหว่างเขากับไม้กายสิทธิ์

ถ้าโวลเดอมอร์จะโจมตีหลิน เซียว พลังของเขาจะต้องกระทบกับไม้กายสิทธิ์แน่นอน และจากนั้นกริชฟีนิกซ์ก็สามารถดูดซับพลังของไม้กายสิทธิ์ทันทีและส่งต่อไปยังร่างของหลิน เซียว โดยตรง

สำหรับการโจมตีไม้กายสิทธิ์ของโวลเดอมอร์ โวลเดอมอร์ไม่รู้ว่าผลลัพธ์จะเป็นอย่างไร

หลิน เซียว รู้ชัดเจน

แสงสีดำและแดงเช่นเดียวกับโวลเดอมอร์ปรากฏบนไม้กายสิทธิ์ แยกการโจมตีของโวลเดอมอร์ออกจากหลิน เซียว ทันที

อย่างไรก็ตาม ขณะที่หลิน เซียว กำลังจะใช้กริชฟีนิกซ์ในมือ เมื่อเขากำลังจะหลบหนีอีกครั้ง เขาก็พบว่าเขาไม่สามารถขยับได้เลย ไม่ได้

ยิ่งไปกว่านั้น สิ่งที่ทำให้เขาประหลาดใจยิ่งกว่าคือดูเหมือนว่าไม่ใช่การโจมตีของโวลเดอมอร์ที่ทำให้เขาไม่สามารถขยับได้โดยสิ้นเชิง แต่เป็นพลังที่ถูกส่งมาให้เขาโดยไม้กายสิทธิ์และกริชฟีนิกซ์พร้อมกัน

การเปลี่ยนแปลงกะทันหันทำให้หลิน เซียว งุนงง มันเป็นความกลัวต่อสิ่งที่ไม่รู้ เพราะเขาไม่รู้ว่าพลังอะไรควบคุมเขา อาจเป็นไปได้ว่ามีศัตรูที่ซ่อนอยู่รอบๆ นี้?

โดยไม่รอให้หลิน เซียว คิด ในขณะนี้ ปรากฏการณ์ที่น่าตกใจก็เกิดขึ้น

หลิน เซียว ต้องการใช้พลังของต้นฟีนิกซ์ที่เก็บไว้ในไม้กายสิทธิ์เพื่อต้านทานโวลเดอมอร์

หลังจากกริชฟีนิกซ์ดูดซับพลังของเขาในทันที เขาก็โจมตีโวลเดอมอร์อีกครั้งและฉวยโอกาสหนี

ด้วยวิธีนี้ โวลเดอมอร์ไม่มีพลังที่จะใช้คาถาแฟลชของเขาอีกต่อไป และเขาสามารถใช้แหวนเพื่อหลบหนีได้อย่างสมบูรณ์

อย่างไรก็ตาม อย่างกะทันหัน แสงจากไม้กายสิทธิ์วาบขึ้นและพลังที่ปล่อยออกมามากกว่าที่เขาคาดไว้มาก

ไม่เพียงแต่ทำให้หลิน เซียว ไม่สามารถขยับได้โดยสิ้นเชิง แต่ในขณะเดียวกัน พลังนั้นก็ทำให้โวลเดอมอร์เจ็บปวดอย่างสุดขีด

โวลเดอมอร์มองดูหลิน เซียว ที่อยู่ใกล้มือ เพราะพลังนี้ เขาต้องถอยหลัง

ในเวลาเดียวกัน ผ้าปิดตาบนตาของเขาก็หายไปทันที และรังสีสีดำและแดงเหล่านั้นก็หายไปอย่างรวดเร็ว

ผู้เสพความตายทั้งสี่ที่อยู่ด้านหลังโวลเดอมอร์ต่างก็ตกตะลึงเมื่อเห็นพลังของไม้กายสิทธิ์ระเบิดออกมา และอดไม่ได้ที่จะหยุด

หลิน เซียว ไม่เปลี่ยนแปลง เขายังคงขยับไม่ได้ เขาเห็นโวลเดอมอร์และผู้เสพความตายถอยหลัง และไม่ได้ผ่อนคลาย ทันใดนั้น แสงของไม้กายสิทธิ์และกริชฟีนิกซ์ทั้งหมดก็แผ่ไปด้านหลังหลิน เซียว เบื้องหลังเขา ภาพหลอนสีขาวขนาดใหญ่ค่อยๆ ปรากฏขึ้น มันเป็นชายชราในชุดคลุม

อย่างไรก็ตาม ร่างของเขาแผ่ความศักดิ์สิทธิ์ไม่สิ้นสุด และทุกคนที่อยู่ที่นั่นมองดูเขาและอดไม่ได้ที่จะก้มศีรษะ

"นี่คือ......"

หัวใจของโวลเดอมอร์สั่นสะท้าน และแรงกดดันอันทรงพลังโดยไม่มีเหตุผลปรากฏขึ้นโดยตรงในใจของเขา

ณ จุดนี้ โวลเดอมอร์เพิกเฉยต่อดัมเบิลดอร์และหลิน เซียว โดยสิ้นเชิง

มองดูชายชราที่ปรากฏขึ้นอย่างกะทันหันด้านหลังหลิน เซียว เขารู้สึกถึงภัยคุกคามต่อชีวิตของเขาเป็นครั้งแรก

หลิน เซียว ขยับไม่ได้ เขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นข้างหลังเขา แต่เมื่อดูจากสีหน้าของโวลเดอมอร์และผู้เสพความตายทั้งสี่ เขาก็เดาได้ว่ามีพลังที่น่าสะพรึงกลัวอยู่เบื้องหลังเขา โชคดีมากที่พลังนี้ไม่ใช่ ศัตรู

หลิน เซียว ใช้พลังเวทสำรวจด้านหลังเขา และเขาเห็นคนที่อยู่เบื้องหลังเขา ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากต้นฟีนิกซ์ แต่ครั้งนี้ เขาปรากฏในรูปร่างมนุษย์

ขณะที่เขากำลังตกตะลึง ภาพหลอนของต้นฟีนิกซ์ก้าวไปข้างหน้า เดินมาข้างหน้าหลิน เซียว และถือไม้กายสิทธิ์ไว้ เขาเขย่ามันเบาๆ และไม้กายสิทธิ์เดิมที่มีขนาดเล็กก็เพิ่มขึ้นทันทีมากกว่าสิบเท่า

เสียงหนาและแหบที่คุ้นเคยนั้นดังขึ้นในหูของหลิน เซียว "หลิน เซียว ข้าได้มีชีวิตอยู่ในโลกนี้มาเกือบหมื่นปี วันนี้ ข้าจะถ่ายทอดบทนำของคาถานี้ให้เจ้า ข้าหวังว่าเจ้าจะเอาชนะศัตรูได้ ข้าจะสาธิตให้ดูเพียงครั้งเดียว เจ้าจงดูให้ดี"

เสียงสะท้อนในหูของหลิน เซียว ภาพหลอนสีขาวก้าวไปข้างหน้า และเมื่อเขาก้าวออกไป พื้นที่เขายืนอยู่กลายเป็นสีขาว และสิ่งมีชีวิตทั้งหมดรอบๆ ถูกปกคลุมด้วยเมฆ (แห่งราชาผู้ทรงคุณธรรม) ในหมอกสีขาว

ในสถานการณ์เช่นนี้ หลิน เซียว เคยเห็นหนึ่งในหัวหน้าพ่อมดแห่งจีน ที่ถูกปกคลุมด้วยหมอกสีดำมาหลายปี

ไม้กายสิทธิ์พลิกในมือของต้นฟีนิกซ์หลายสัปดาห์ และในที่สุดก็กวาดออกไปอย่างนุ่มนวล ด้วยวงแสงสีขาวเป็นวงๆ แต่ละวงดูเรียบง่าย แต่ดูเหมือนจะมีดวงตา พุ่งตรงไปยังโวลเดอมอร์และผู้เสพความตายทั้งสี่

ภายใต้แสงสีขาวนี้ โวลเดอมอร์ตกใจที่พบว่าคาถาทั้งหมดของเขาไร้ประสิทธิภาพ และไม่มีทางใช้งานได้ ในขณะเดียวกัน เขารู้สึกถึงการบีบบังคับอันแข็งแกร่ง กดลงบนศีรษะของเขาจากอากาศ ทำให้เขาแทบจะยืนไม่ไหว