บทที่ 242 เยวี่ยหลิงในวัยเยาว์ จางจิ่วหยางผู้เคร่งขรึม (ต้น-ปลาย)
### เปลวไฟสีทองแดงลุกโชน รัศมีอันทรงพลังแผ่ซ่านออกมา ทะลุผ่านม่านกรรมสีดำสนิท พุ่งตรงเข้าสู่จิตวิญญาณอย่างลึกซึ้ง แต่ยิ่งจ้องลึกลงไป พลังแห่งดวงตาก็ถูกใช้มากขึ้น ราวกับมีพลังลึกลับบางอย่างขัดขวางการมองเห็นของเขา จางจิ่วหยางยังคงฝืนกระตุ้นพลังต่อไป แม้กระทั่งเกินขีดจำกัดที่เคยใช้เพื่อชี้นำอาหลี่ในยม...
