บทที่ 241 มนุษย์มังกรดำแลนซ์ คือมังกรร้ายแลนซ์?!

"การเฉือนเนื้อเป็นชิ้นๆ" หรือที่เรียกว่า "การทรมานหมื่นแผล"

ในตอนนั้นเมื่อนางได้ฟังมนุษย์มังกรดำแลนซ์อธิบายการทรมานนี้ นางไม่รู้สึกกลัวเลย กลับรู้สึกว่าการทรมานนี้น่าสนใจ

การเฉือนเนื้อร่างกายเป็นหมื่นชิ้นไม่น่าสนใจ แต่ถ้าสามารถนำวิธีการทรมานนี้ไปใช้กับวิญญาณได้ นั่นสิถึงจะน่าสนใจ

หลายปีมานี้นางพยายามค้นคว้าวิธีนำการทรมานนี้ไปใช้กับวิญญาณ เริ่มมีความคืบหน้าบ้างแล้ว แค่ยังไม่พบวิญญาณที่เหมาะสม

มีเพียงวิญญาณที่ชั่วร้ายที่สุดเท่านั้นถึงจะคู่ควรได้รับการทรมานเช่นนี้

เมื่อครั้งที่นางเล่าความคิดนี้ให้มนุษย์มังกรดำแลนซ์ฟัง เขาชมว่านางในอนาคตจะต้องเป็นผู้สอบสวนที่เก่งกาจแน่นอน

ยังบอกอีกว่านางจะต้องเก่งกว่าครูในอนาคต

หลังจากที่นางเป็นผู้พิพากษา เป้าหมายที่นางตั้งไว้คือการก้าวข้ามผู้พิพากษาแลนซ์ ผู้พิพากษาที่แข็งแกร่งที่สุด โหดเหี้ยมที่สุด และเจ้าเล่ห์ที่สุดในประวัติศาสตร์ห้วงลึก!

ก่อนที่แลนซ์จะทรยศหนีไป เขาเป็นผู้พิพากษาที่เก่งกาจที่สุดที่ราชวงศ์ปีศาจหลายราชวงศ์ยอมรับ ราชวงศ์เหล่านั้นถึงกับร่วมมือกันตั้งศาลตัดสินใหม่เพื่อเขา

ศาลตัดสินนี้มีมนุษย์มังกรดำแลนซ์เป็นผู้บัญชาการสูงสุด

ในตอนนั้น เมื่อมนุษย์มังกรดำสืบคดี เขาสามารถสั่งการผู้พิพากษาและผู้สอบสวนจากราชวงศ์ต่างๆ ให้ช่วยเขาสืบสวนได้ตามใจชอบ

แม้แต่กองทัพปีศาจจำนวนหนึ่งก็ยังสั่งการให้ช่วยไล่ล่าอาชญากรได้

อาจกล่าวได้ว่า ในตอนนั้นมนุษย์มังกรดำแลนซ์มีอำนาจในมือที่แทบจะคุกคามเผ่าปีศาจระดับสูงได้

แม้แต่ตระกูลโบราณบางตระกูล

ในสถานการณ์ปกติ เมื่อได้กลายเป็นผู้มีอำนาจหน้าใหม่ที่ร้อนแรงในห้วงลึกอย่างรวดเร็ว ควรจะฉวยโอกาสสร้างอิทธิพลของตัวเอง

แต่มนุษย์มังกรดำไม่ได้ทำเช่นนั้น หลังจากขึ้นสู่อำนาจ ไม่ว่าจะเป็นผู้มีอำนาจหรือสามัญชน ในสายตาเขาไม่มีความแตกต่างใดๆ

เขาไม่ดูชาติกำเนิด ปีศาจที่มีความสามารถมีพรสวรรค์เหมาะจะเป็นผู้สอบสวน ผู้พิพากษา เขากล้าเลื่อนตำแหน่ง แต่งตั้งโดยตรง

เพื่อรับมือกับอาชญากรที่โหดร้ายประเภทต่างๆ ได้ดีขึ้น เขายังดึงทหารจากราชวงศ์ต่างๆ มาจำนวนไม่น้อย จัดตั้งหน่วยงานบังคับใช้กฎหมายใหม่

ชื่อ: องครักษ์ชุดทอง

เครื่องแบบและตราสัญลักษณ์ขององครักษ์ชุดทองล้วนออกแบบโดยมนุษย์มังกรดำเอง เพื่อเพิ่มพลังการต่อสู้ขององครักษ์ชุดทอง เขายังมอบดาบพิเศษให้แก่ทหารปีศาจที่แข็งแกร่งอยู่แล้ว

ไม่นานหลังจากก่อตั้งองครักษ์ชุดทอง ภายใต้การนำของมนุษย์มังกรดำแลนซ์ พวกเขาก็สร้างชื่อเสียงอันน่าเกรงขามในห้วงลึกอย่างรวดเร็ว

แม้แต่ปีศาจที่ดุร้ายเมื่อได้ยินชื่อองครักษ์ชุดทองก็ยังต้องหวั่นใจ

เพราะเมื่อองครักษ์ชุดทองปฏิบัติหน้าที่ หากผู้ต้องหากล้าต่อต้านด้วยกำลัง องครักษ์ชุดทองก็กล้าสังหารในที่เกิดเหตุ

ในช่วงที่องครักษ์ชุดทองรุ่งเรืองที่สุด ปีศาจที่โหดร้าย ผู้มีอำนาจจากตระกูลโบราณในห้วงลึก ไม่มีใครกล้าต่อกรกับองครักษ์ชุดทองโดยตรง

ในช่วงที่มนุษย์มังกรดำดำรงตำแหน่ง เมืองทุกเมืองในห้วงลึกที่มีระเบียบ อัตราอาชญากรรมลดลงต่ำที่สุด

ปัจจุบัน เนื่องจากมนุษย์มังกรดำแลนซ์หายตัวไป อัตราอาชญากรรมในห้วงลึกก็กลับไปเป็นเหมือนเดิม

องครักษ์ชุดทองที่มีชื่อเสียงก็ไม่ได้ดุร้ายแข็งแกร่งเหมือนแต่ก่อน

ศาลตัดสินราชวงศ์

ตอนนี้มีแต่ชื่อ

เพราะไม่มีปีศาจตนใดสามารถสั่งการผู้พิพากษา ผู้สอบสวนจากราชวงศ์อื่นให้ช่วยสืบสวนได้อีกแล้ว

ซูมานมองมังกรน้อยอัญมณีม่วงที่สลบไป ในหัวผุดภาพและฉากต่างๆ ในตอนที่มนุษย์มังกรดำแลนซ์ดำรงตำแหน่งผู้พิพากษาสูงสุด

น่าเสียดาย

ยุครุ่งเรืองที่เคยเป็นของมนุษย์มังกรดำกลายเป็นเพียงความทรงจำ

มังกรน้อยอัญมณีม่วงน่ารักดี

หากมนุษย์มังกรดำแลนซ์ในอดีตยังอยู่ เมื่อเห็นมังกรน้อยอัญมณีม่วงที่น่ารักเช่นนี้ คงจะพากลับบ้านไปเลี้ยง

"มังกรน้อย เจ้าควรดีใจที่เป็นมังกรน้อยที่พูดได้ ถ้าเจ้าเป็นมนุษย์ ไม่เพียงจะถูกหนีบนิ้ว ยังอาจโดนเฆี่ยนด้วย"

ซูมานวางมือบนศีรษะล้านๆ ของมังกรน้อย ยิ้มพลางลูบศีรษะมังกรน้อย

สัมผัสหัวล้านนี้ดีจัง

แค่ความสามารถในการรับมือกับความกดดันแย่เกินไป ขี้ขลาดเกินไปด้วย

ไม่เคยเห็นมังกรที่ขี้ขลาดเช่นนี้มาก่อน

เป็นผู้พิพากษามานานขนาดนี้ ก็เพิ่งเคยเห็นคนต่างเผ่าที่ตกใจจนสลบไปเพราะเครื่องทรมานเป็นครั้งแรก

ซูมานใช้แส้หนังเคาะศีรษะมังกรน้อยเบาๆ ทุกครั้งที่แส้หนังตกลงบนศีรษะมังกรน้อยจะมีแสงสีแดงวาบขึ้น

หลังจากสามครั้ง มังกรน้อยก็ลืมตา

เมื่อค่อยๆ เงยหน้าขึ้นกวาดตามองสภาพแวดล้อมรอบข้าง ปากมังกรบิดเบี้ยว ทำท่าจะร้องไห้อีกแล้ว

ทำไมยังอยู่ในห้องสอบสวนของปีศาจอีก?

นึกว่าหลังจากสลบไป เมื่อตื่นขึ้นมาตัวเองจะถูกมังกรร้ายพากลับนครแห่งการปรุงยา ดูเหมือนนางจะคิดมากไป

ไม่เพียงไม่ได้กลับนครแห่งการปรุงยา แม้แต่มังกรร้ายก็ยังไม่เห็น

มังกรร้ายรู้หรือไม่ว่านางถูกส่งตัวมาห้วงลึก?

ด้วยความสามารถของมังกรร้าย น่าจะรู้สึกได้ว่านางไม่อยู่ในคฤหาสน์ใช่ไหม?

รู้ได้ว่านางไม่อยู่ในคฤหาสน์ แค่ไม่รู้ว่ามังกรร้ายจะค้นพบได้ไหมว่านางถูกส่งตัวมาห้วงลึก

ถ้าค้นพบจุดนี้ได้ มังกรร้ายจะต้องมาห้วงลึกตามหานางแน่

รีบมาเร็วๆ เถอะ ปีศาจที่นี่น่ากลัวเหลือเกิน

เครื่องทรมานของพวกเขาชิ้นหนึ่งน่ากลัวกว่าชิ้นหนึ่ง

การเฉือนเนื้อเป็นชิ้นๆ

หนีบนิ้ว...

เก้าอี้เสือ...

นางไม่รู้ว่าตัวเองจะทนการทรมานเหล่านี้ได้หรือไม่

"ตื่นแล้วหรือ? งั้นข้าจะเล่าเรื่อง 'การเฉือนเนื้อเป็นชิ้นๆ' ต่อ ในความคิดของข้า 'การเฉือนเนื้อเป็นชิ้นๆ' ไม่เพียงแต่จะ"

"ข้าไม่ฟัง ข้าไม่ฟัง ข้าไม่ฟัง"

"งั้นเจ้าจะเป็นภูติรับใช้ของข้าไหม?"

"ไม่เป็น"

ปีศาจสาวซูมานนั่งลงบนโต๊ะตรงหน้ามังกรน้อยอีกครั้ง ใช้แส้หนังในมือดันคางมังกรน้อย ยกศีรษะมังกรขึ้น

"บอกข้ามา อะไรคือเหตุผล... ที่ทำให้เจ้ายอมร้องไห้รับการทรมานที่ข้าพูดถึง แต่ไม่ยอมเป็นภูติรับใช้ของข้า ข้าสงสัยนัก มังกรน้อยที่กลัวตายเช่นเจ้า ไม่น่าจะเป็นสิ่งมีชีวิตที่ยอมเสียสละตัวเองเพื่อความเชื่อบางอย่าง"

"จักร จักร จักร จักรพรรดิ ข้าคือมังกรที่จะเป็นจักรพรรดิในอนาคต ข้ายอมให้ปีศาจกักขังในคุก ยอมบอกทุกอย่างที่รู้เพื่อเอาชีวิตรอด

แต่การเป็นภูติรับใช้ของเจ้าเท่านั้นที่ทำไม่ได้ ในโลกมนุษย์ ไม่เคยมีจักรพรรดิองค์ใดเคยเป็นภูติรับใช้ของปีศาจ

ข้า ข้า ข้า ข้าจะเป็นจักรพรรดิ ดังนั้นข้าจึงเป็นภูติรับใช้ของเจ้าไม่ได้!"

???

เป็นจักรพรรดิ?

มังกรน้อยที่กลัวตายขี้ขลาดตรงหน้านี้อยากเป็นจักรพรรดิ?

ซูมานเอามือขวากลับ มองมังกรน้อยที่พูดด้วยน้ำเสียงสะอื้นว่าอนาคตจะเป็นจักรพรรดิ นางไม่รู้ว่าควรหัวเราะเยาะมังกรน้อยอัญมณีม่วงตนนี้ หรือชมเชยที่มีความมุ่งมั่นเยี่ยงอินทรีดี

ไม่ว่าจะมองอย่างไร มังกรน้อยอัญมณีม่วงดูเหมือนจะไม่มีศักยภาพที่จะเป็นจักรพรรดิเลย

แค่เพื่อ "ความฝัน" ที่น่าขันเช่นนี้ ยอมทนรับการทรมาน แต่ไม่ยอมเป็นภูติรับใช้ของนาง...

ความยึดมั่นนี้ดูจะน่าขันไปหน่อยไหม?

"อยากเป็นจักรพรรดิ ก่อนอื่นเจ้าต้องมีชีวิตรอดออกไปจากที่นี่ให้ได้ก่อน ถ้าเจ้าตายที่นี่ แม้เจ้าจะมีศักยภาพที่จะเป็นจักรพรรดิจริง ก็ไร้ประโยชน์

การเป็นภูติรับใช้ของข้านั้นต่างออกไป เจ้าจะมีชีวิตรอด มีชีวิตรอดถึงจะมีโอกาสหนีจากข้างกายข้าไปยังโลกมนุษย์ เจ้าถึงจะมีโอกาสเป็นจักรพรรดิ"

"ข้าอ่อนแอ พี่สาว... เป็นภูติรับใช้ของเจ้า พละกำลังอย่างน้อยต้องใกล้เคียงกับเจ้าถึงจะได้ ข้าอ่อนแอเช่นนี้ เป็นภูติรับใช้ของเจ้า จะทำให้เจ้าเสียหน้าเปล่าๆ

ถ้าพี่สาวชอบข้าจริงๆ อยากให้ข้าอยู่ข้างกาย ข้ายินดีอยู่เป็น 'น้องสาว' ข้างกายเจ้าสักระยะ"

นางเป็นองค์หญิงของจักรวรรดิ การเป็นน้องสาวของปีศาจ วันหน้าเมื่อนางเป็นจักรพรรดิของโลกมนุษย์ ก็ไม่ถือว่าทำให้ปีศาจสาวแปลกตาตรงหน้าอับอาย

"เป็นน้องสาวของข้า? ตอนนี้เจ้าเป็นผู้ต้องหา กล้าพูดว่าจะเป็นน้องสาวของข้าเชียว"

"งั้นเป็นสาวใช้ก็ได้ ข้าทำอาหารเก่ง ให้ข้าเป็นสาวใช้ของเจ้า ข้าสัญญาว่าจะเลี้ยงพี่สาวให้อ้วนท้วนสมบูรณ์"

วิชาทำอาหารที่นางเรียนรู้จากมังกรร้าย ใช้พิชิตกระเพาะปีศาจตนหนึ่ง... น่าจะไม่มีปัญหา

ในเหรียญทองแห่งโชคลาภของนางยังมีเครื่องปรุงที่มีเฉพาะบนเกาะมังกรดำอีกไม่น้อย

ถ้าปีศาจยอมให้นางเป็นสาวใช้ นางจะต้องทำให้ปีศาจสาวตนนี้อ้วนให้ได้

"มังกรน้อย ดูเหมือนเจ้ายังไม่เข้าใจสถานการณ์ของตัวเองตอนนี้ เจ้าไม่มีสิทธิ์ต่อรองกับข้า ตอนนี้... ข้าถือชะตาชีวิตของเจ้าไว้ในมือ

ข้าให้เจ้ารอด เจ้าถึงจะมีชีวิต

ข้าให้เจ้าตาย เจ้าไม่มีทางอยู่รอดถึงคืนนี้"

"เจ้าทำเช่นนั้นไม่ได้ ความผิดของข้าไม่ถึงตาย พี่สาว ถ้าเจ้าทนข้าไม่ได้จริงๆ ก็ขังข้าไว้ที่นี่ได้"

ปีศาจสาวน่ารำคาญ ถ้านางตายที่นี่ วันหน้าเมื่อมังกรร้ายรู้เรื่องนี้ จะต้องฆ่าปีศาจสาวตนนี้แก้แค้นให้นางแน่

นางกลัวปีศาจ

แต่มังกรร้ายไม่กลัวปีศาจ

"ข้าบอกแล้วว่าความเป็นความตายของเจ้าข้าเป็นคนตัดสิน"

"พี่สาว ข้าตายไม่ได้"

"???" ซูมานชะงักไป แล้วหัวเราะถาม "ทำไมเจ้าถึงตายไม่ได้?"

"เพราะข้าเป็นลูกของมังกรร้าย ถ้าข้าตายที่นี่ มังกรร้ายที่เลี้ยงข้าจะต้องรู้เรื่องนี้สักวัน ถึงตอนนั้นแม้เจ้าจะเป็นผู้พิพากษาปีศาจ มังกรร้ายก็จะฆ่าเจ้า แก้แค้นให้ข้า

ถ้ามังกรร้ายไม่คลุ้มคลั่ง คนที่ตายอาจมีแค่เจ้าคนเดียว แต่ถ้ามังกรร้ายคลุ้มคลั่ง เจ้าและปีศาจทั้งหมดที่นี่อาจตายหมด"

???

มังกรร้าย?

มังกรร้ายตนไหนจะแข็งแกร่งถึงขั้นสามารถฆ่าล้างในห้วงลึกได้?

แม้แต่มังกรแดงที่อารมณ์ร้อนและแข็งแกร่งมาถึงห้วงลึก ก็ยังไม่กล้าบ้าบิ่นถึงเพียงนี้

แต่คำพูดนี้ออกจากปากมังกรน้อย มีความเป็นไปได้ว่ามังกรร้ายที่เลี้ยงมังกรน้อยอัญมณีม่วงอาจจะแข็งแกร่งจริงๆ

จนถึงตอนนี้ นางยังไม่พบร่องรอยการโกหกในคำพูดของมังกรน้อย

ทุกคำที่นางพูดล้วนจริงใจ

รวมถึงความฝันที่ไม่สมจริงเรื่องการเป็นจักรพรรดิ

อาจจะหัวเราะเยาะนางได้ แต่นางก็กำลังพยายามเพื่อจะเป็นจักรพรรดิในอนาคตจริงๆ

การพยายามไม่เป็นภูติรับใช้ของปีศาจ ก็เป็นความพยายามอย่างหนึ่ง

ช่างเถอะ ไม่ขู่แกล้งมังกรน้อยตนนี้แล้ว

ไม่ใช้เครื่องทรมานลงโทษนาง แต่ก็ปล่อยนางไปไม่ได้

ส่วนเรื่องให้นางเป็นภูติรับใช้นั้น

มังกรน้อยต่อต้านรุนแรงเกินไป ค่อยว่ากันทีหลัง

ซูมานชี้แส้หนังในมือขวาไปที่กุญแจมือที่ล่ามมังกรน้อยไว้ กุญแจมือก็เปิดออกเอง

"ไม่ยอมเป็นภูติรับใช้ของข้า งั้นเป็นผู้ช่วยของข้าก็แล้วกัน ต่อไปช่วยข้าจัดการเรื่องยุ่งๆ พวกนี้ ไม่มีเงินเดือน เงินซ่อมแซมห้องเอกสารจะหักจากค่าจ้างของเจ้า"

นางไม่คิดจะปล่อยมังกรน้อยกลับโลกมนุษย์ อย่างน้อยก็จนกว่าห้องเอกสารจะซ่อมแซมเสร็จ มังกรน้อยอัญมณีม่วงตนนี้ไม่มีทางออกจากห้วงลึกได้

"หา? เป็นผู้ช่วยของเจ้า?" มังกรน้อยตะลึง ในจินตนาการของนาง ปีศาจสาวซูมานจะต้องขังนางไว้ในคุกมืด แล้วใช้แส้เฆี่ยนนางวันละสองสามครั้ง

หรือจะให้นางทำงานหนักเพื่อลงโทษ

แต่ปีศาจซูมานกลับให้นางเป็นผู้ช่วย...

หรือว่าถูกมังกรร้ายทำให้กลัว?

"อย่าคิดมาก ที่เจ้าได้รับการปฏิบัติดี นอกจากเพราะข้าเป็นผู้บัญชาการสูงสุดที่นี่แล้ว อีกอย่างก็เพราะรูปลักษณ์ของเจ้า

รูปร่างของเจ้าคล้ายกับผู้พิพากษารุ่นแรกของศาลตัดสินราชวงศ์ของพวกเรามาก เขาเป็นมนุษย์มังกรดำ หัวมังกรร่างมนุษย์ มีหางมังกร"

มนุษย์มังกรดำ?

"ในห้องสอบสวนมีภาพของมนุษย์มังกรดำ ไปกัน ข้าจะพาเจ้าไปดู"

มังกรน้อยลุกขึ้นขยับร่างกาย เดินตามปีศาจซูมานออกจากห้องสอบสวน

นอกห้องสอบสวนเป็นระเบียงทางเดิน ผนังสองข้างของระเบียงแขวนภาพวาดของปีศาจ ซัคคิวบัส และสิ่งมีชีวิตอื่นๆ มากมาย

ยังมีตัวอักษรประหลาดๆ เขียนไว้ด้วย

น่าจะเป็นตัวอักษรที่เผ่าปีศาจในห้วงลึกใช้

ระเบียงทั้งสองข้างมีห้องมากมาย ซูมานบอกว่าล้วนเป็นห้องสอบสวน บางห้องเป็นคุกขัง

เดินตามซูมานไปไม่นาน มังกรน้อยก็มาถึงปลายระเบียง

บนผนังปลายระเบียงแขวนภาพขนาดใหญ่มากภาพหนึ่ง

เป็นภาพมนุษย์มังกรที่มีหัวมังกรดำ ร่างมนุษย์ และมีหางมังกร

เมื่อเห็นหัวมังกรดำ มังกรน้อยรู้สึกคุ้นเคยขึ้นมาทันที โดยเฉพาะเมื่อนางเห็นดวงตารูปไข่สีทองแดงคู่นั้น ความรู้สึกนี้ยิ่งรุนแรงขึ้น

ดวงตารูปไข่คู่นี้มีสีเดียวกับดวงตาของมังกรร้าย

ต่างกันตรงที่ดวงตาคู่นี้เย็นชา มืดมน และแฝงความเฉยเมย

ดวงตาของมังกรร้ายดูเพียงเย็นชา ไม่ได้ดูมืดมน

"เขาคือผู้พิพากษาที่แข็งแกร่งที่สุดของศาลตัดสินราชวงศ์ของพวกเรา เป็นมนุษย์มังกรดำเพียงผู้เดียวที่เข้าศึกษาในสถาบันราชวงศ์ และประสบความสำเร็จในการเข้าสู่สายตาราชวงศ์ต่างๆ ในฐานะปีศาจระดับกลาง

ตอนที่เขายังอยู่ เขาเป็นตำนานของห้วงลึก เรื่องราวบางเรื่องของเขาถึงกับถูกบรรจุในตำราเรียนชั้นต้นของราชวงศ์ใหญ่

น่าเสียดายที่มนุษย์มังกรผู้นี้ทะเยอทะยาน ทำทุกวิถีทางเพื่อให้แข็งแกร่งขึ้น หลอกล่อองค์หญิงราชวงศ์ ข่มขู่องค์ชายราชวงศ์

ขโมยเรียนคาถาต้องห้ามของราชวงศ์ใหญ่ สุดท้ายห้วงลึกไม่มีที่ให้เขาอยู่อีก ต้องหนีไปที่อื่น

ที่น่าสนใจคือ เขาถือเป็นครึ่งอาจารย์ของข้า"

มังกรน้อยฟังจนงงๆ คำพูดมากมายของปีศาจซูมานสรุปได้ประโยคเดียว: มนุษย์มังกรดำในภาพนี้แข็งแกร่งมาก

แข็งแกร่งถึงขั้นถูกจารึกในประวัติศาสตร์ห้วงลึก

มังกรร้ายก็แข็งแกร่ง ถ้ามังกรร้ายต้องการ เขาก็ถูกจารึกในประวัติศาสตร์ได้เช่นกัน

"เขาชื่ออะไร?"

"แลนซ์"

"???!!!"

ซูมานจ้องภาพบนผนังครู่หนึ่ง แล้วหันไปมองมังกรน้อยข้างกาย "ที่นี่เจ้าพูดชื่อนี้ได้ แต่พอออกจากที่นี่ ไม่ควรพูดถึงชื่อนี้

ชื่อนี้เป็นคำต้องห้าม โดยปกติไม่ควรพูดถึง เว้นแต่จะมีผู้มีอำนาจพูดถึงชื่อนี้ต่อหน้าเจ้าเอง"

มังกรน้อยไม่ได้ยินคำพูดช่วงหลังของซูมานเลย ในหัวของนางมีเพียงคำว่า "แลนซ์" สองพยางค์

มนุษย์มังกรดำแลนซ์?

แลนซ์คนนี้จะเป็นมังกรร้ายแลนซ์หรือไม่?

ทำไม... ทำไมในห้วงลึกถึงมีร่องรอยการมีตัวตนของมังกรร้ายแลนซ์ด้วย?

มังกรน้อยรู้สึกว่ามนุษย์มังกรดำแลนซ์ น่าจะเป็นมังกรร้ายแลนซ์!

นางไม่มีหลักฐาน

แต่สัญชาตญาณบอกนางว่ามนุษย์มังกรดำที่ถูกจารึกในประวัติศาสตร์ห้วงลึกนี้มีโอกาสสูงมากที่จะเป็นมังกรร้ายแลนซ์!

(จบบท)