บทที่ 397 จักรวาลกว้างใหญ่เหลือเกิน และมนุษย์ช่างเล็กจ้อยเหลือเกิน
"เผ่าเทพแสงของพวกเรา ยินดีต้อนรับการมาเยือนของราชาแห่งเทพสุริยะทุกเมื่อ" เงาร่างแสงแสดงความจริงใจทั้งหมดต่อหน้าฟางอี้ เพล้ง——! ดาบผู้ผนึกเลื่อนถอยเล็กน้อย ออกห่างจากลำคอเงาร่างแสง เห็นดังนั้น แสงในดวงตาของเงาร่างแสงวาววับ ในใจรู้สึกตื่นเต้น ...ราชาแห่งเทพสุริยะผู้นี้ถูกฉันพูดให้เชื่อแล้วหรือ?! อย่าง...
