บทที่ 249 หนึ่งนิ้ว
เจียงรั่นรั่นเห็นชายชราร่างกำยำเดินเข้ามา ตกใจจนถอยหลังไปนิด ตอนที่เขายืนอยู่กลางสนามยังไม่รู้สึกอะไร แต่พอมายืนตรงหน้า กลับรู้สึกถึงความกดดันเป็นระลอก ความกดดันนี้ไม่ได้เกิดจากความสูงของชายชรา แต่เหมือนความรู้สึกตอนทำผิดแล้วเจอหัวหน้ามากกว่า "ท่านผู้เฒ่า ขอโทษด้วย พี่ชายของพวกเราพูดไม่ดี อย่าได้ถือ...
