บทที่ 109 ข้าต้องการของที่เจ้ากำลังสวมอยู่
ซ่งโหย่วเวยนั่งยอง ๆ ลูบตัวลูกจิ้งจอกน้อยอย่างอ่อนโยน "ไม่ต้องกลัวนะ เจ้าหนู เขาไม่ใช่คนเลว" เจ้าจิ้งจอกน้อยพุ่งตัวเข้าหาอกของนางแล้วซุกไซ้อย่างออดอ้อน หลินเฟิงเหมียนมองภาพนั้นจากด้านบน ก่อนจะเหลือบสายตาไปเห็นบางสิ่งที่เด่นสะดุดตากว่าจิ้งจอกเสียอีก *ให้ตายเถอะ เพิ่งจะได้สัมผัสแท้ ๆ แต่กลับมีโอกาสแค่...