บทที่ 78

ครึ่งชั่วโมงต่อมา ทั้งสองก็มาถึงร้าน หลังจากผ่านการปรับปรุงตกแต่งมาระยะหนึ่ง บรรยากาศภายนอกของร้านก็ดูสวยงามและมีสไตล์มากขึ้น เมื่อจอดรถเสร็จ เสี่ยวอวี้ก็พาเย่ฟานเดินเข้าไปในร้าน

ไม่กี่นาทีต่อมา เมดสาวทั้งหมด 10 คน ก็มายืนเข้าแถวเรียบร้อยอยู่ตรงหน้าของเย่ฟานและเสี่ยวอวี้

"สวัสดีค่ะ ท่านผู้จัดการ!" ทันทีที่ทั้งสองก้าวเข้ามา กลุ่มสาว ๆ ในร้านก็ส่งเสียงทักทายพร้อมรอยยิ้มต้อนรับ

ขอแนะนำให้รู้จัก—นี่คือเจ้าของร้านของเรา ทุกคนเรียกเขาว่า พี่ฟาน ก็ได้" เสี่ยวอวี้ยิ้มแนะนำ ก่อนจะหันไปสั่งหญิงสาวตรงหน้า "ไปเรียกทุกคนมาหน่อย ฉันมีเรื่องจะประกาศ" "รับทราบค่ะ!" หญิงสาวพยักหน้าก่อนจะรีบออกไปตามคนอื่น

"พวกเธอไปทำงานต่อเถอะ ฉันไม่ได้มาหาใครเป็นพิเศษ" เสี่ยวอวี้ยกมือโบกเบา ๆ ให้พวกเธอแยกย้าย ก่อนจะพาเย่ฟานเดินตรงไปยังห้องด้านหลัง ระหว่างนั้น หญิงสาวในชุดเมดคนหนึ่งก็เดินเข้ามาหาเธอ

"ท่านผู้จัดการ มีอะไรหรือเปล่าคะ?" เย่ฟานเหลือบมองหญิงสาวตรงหน้าอย่างพิจารณา

เธอดูมีอายุประมาณ 25 ปี สวมชุดเมดเต็มรูปแบบ สวมถุงน่องสีดำแต่เท้าเปล่า แม้ว่าจะไม่ได้สวยสะดุดตาเหมือนนางแบบ แต่ก็ยังถือว่าอยู่ในระดับ ดูดี มีเสน่ห์ อย่างน้อยก็อยู่ในเกณฑ์ที่เรียกได้ว่า หน้าตาดีระดับกลางค่อนไปทางสูง

สาว ๆ เหล่านี้ต่างมีรูปร่างหน้าตาที่ดูดี แม้ว่าจะไม่ถึงระดับ ราชินีโรงเรียน แต่ก็อย่างน้อยอยู่ในระดับ ดาวห้อง ทุกคนดูแลตัวเองเป็นอย่างดี ทำให้พวกเธอดูโดดเด่นในแบบของตัวเอง

เย่ฟานนั่งเอกเขนกบนโซฟา ดวงตาของเขากวาดมองไปตามกลุ่มสาว ๆ แต่สิ่งที่ดึงดูดสายตาเขาไม่ใช่แค่หน้าตาหรือรูปร่างของพวกเธอ—แต่เป็น "ปลอกคอ" ที่ทุกคนสวมอยู่

เขาขมวดคิ้วเล็กน้อย ก่อนจะหันไปมองเสี่ยวอวี้ที่กำลังนวดไหล่ให้เขา

"มันคืออะไร?" เสี่ยวอวี้ยิ้มก่อนตอบ "ก็แค่เครื่องประดับเฉย ๆ ใส่แล้วดูดีขึ้น ไม่ได้มีอะไรพิเศษหรอก" น้ำเสียงของเธอฟังดูสบาย ๆ แต่เย่ฟานก็ไม่แน่ใจว่านี่เป็นคำตอบที่จริงใจหรือเปล่า

"งั้นเหรอ..." เย่ฟานพยักหน้า ก่อนจะกวาดตามองไปยังสาว ๆ อีกครั้ง แล้วสุ่มเลือกคนหนึ่งก่อนจะกวักมือเรียก

"เธอ... มานี่หน่อยสิ" เมดสาวที่ถูกเลือกดูตื่นเต้นเป็นพิเศษ ดวงตาของเธอเปล่งประกายราวกับดีใจสุดขีดที่ถูกเลือก ไม่รู้ว่าเสี่ยวอวี้ไปพูดอะไรกับพวกเธอไว้กันแน่

"ท่านเจ้าของร้าน!" เธอเดินเข้ามาหาอย่างกระตือรือร้น ท่าทางเต็มไปด้วยความตื่นเต้นและคาดหวัง

"มานั่งนี่หน่อย เรามาคุยกันสักหน่อย"  เย่ฟานยิ้มมุมปาก พลางตบที่ตักของตัวเองเบา ๆ สาวเมดพยักหน้าอย่างว่าง่าย ก่อนจะค่อย ๆ นั่งลงบนตักของเขาอย่างอ่อนโยน สัมผัสนุ่มนวลของเธอทำให้เย่ฟานอดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา

เธอจัดท่านั่งให้ตัวเองเล็กน้อย ก่อนจะขยับสะโพกเบา ๆ แล้วเงยหน้าขึ้นมองเขาด้วยดวงตาใสซื่อ แล้วถามด้วยน้ำเสียงออดอ้อน "ท่านเจ้าของร้าน... ขอเปลี่ยนท่านั่งได้ไหมคะ?"

เสียงหวาน ๆ ของเธอคล้ายมีเวทมนตร์ ทำให้บรรยากาศรอบตัวดูอ่อนโยนขึ้นไปอีก เย่ฟานเลิกคิ้วเล็กน้อย ก่อนจะยิ้มออกมา "ได้สิ ตามสบายเลย"  เย่ฟานยิ้มรับเมดสาวยิ้มอย่างพอใจ ก่อนจะขยับสะโพกเล็กน้อยเพื่อเปลี่ยนท่านั่ง ท่วงท่าของเธอเป็นธรรมชาติราวกับเคยชินกับสถานการณ์เช่นนี้มาก่อน ทำให้เย่ฟานอดไม่ได้ที่จะรู้สึกเพลิดเพลินกับช่วงเวลานี้

น้ำเสียงหวานใสของเธอคล้ายมีเสน่ห์บางอย่างที่ชวนให้หัวใจเต้นแรง เย่ฟานหัวเราะเบา ๆ สายตาไล่มองตั้งแต่ปลายเส้นผมจรดปลายเท้า  เมดสาวเผยรอยยิ้มหวาน ดวงหน้าของเธอฉายแววสดใส แต่ก็แฝงด้วยความเจ้าเล่ห์บางอย่าง "ถ้าอย่างนั้น... ฉันขอปรับท่านั่งอีกนิดนะคะ?" เธอขยับสะโพกอีกครั้ง คราวนี้การเคลื่อนไหวดูเป็นธรรมชาติราวกับกำลังหยอกเย้า เย่ฟานเลิกคิ้วเล็กน้อยก่อนยิ้มออกมา  บรรยากาศในห้องค่อย ๆ อบอวลไปด้วยความรู้สึกที่ยากจะบรรยาย เสียงหัวเราะแผ่วเบาของเมดสาว กับท่าทางที่ทั้งเชื่อฟังและขี้เล่น ทำให้เย่ฟานรู้สึกเพลิดเพลินกับช่วงเวลานี้โดยไม่ต้องรีบร้อนอะไรทั้งนั้น

เขาเอนตัวพิงโซฟา สายตาจับจ้องไปยังเมดสาวตรงหน้า ราวกับกำลังรอคอยว่าเธอจะมีอะไรมาเซอร์ไพรส์เขาอีกหรือไม่...

สองชั่วโมงต่อมา... การต่อสู้สิ้นสุดลง เสี่ยวอวี้ที่นั่งเงียบมาตลอด ในที่สุดก็เปิดปากพูดขึ้น เธอโบกมือไล่สาว ๆ ออกไปก่อนจะหัวเราะเบา ๆ

"พอแล้ว ๆ พวกเธอพาเธอลงไปพักเถอะ ไปเล่นอะไรกันตามสบายเลย"

เมื่อเมดสาวเดินออกไป เสี่ยวอวี้หันมายิ้มให้เย่ฟาน ก่อนจะแซวขึ้น "เป็นไงบ้าง? รู้สึกเหมือนพลังถูกดูดไปหมดเลยใช่ไหม?" "พวกเธอไปหามาจากไหนกัน? ทำไมถึงเก่งกันขนาดนี้ แถมยังดูเด็กกันมาก..." เย่ฟานพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนแรง

หากไม่ได้รับพลังสนับสนุนจาก ระบบ เขาคงล้มพับไปตั้งแต่ครึ่งทางแล้ว เสี่ยวอวี้ยิ้มพลางตอบ "พวกเธอเป็นพวกที่อยาก เปลี่ยนชีวิต ฉันก็บอกพวกเธอไปว่า นายรวยมาก ถ้าพวกเธอรับใช้นายดี ๆ อาจจะมีโอกาสได้เปลี่ยนอนาคต"

เย่ฟานกระพริบตา ก่อนจะขมวดคิ้วเล็กน้อย "แต่พวกเธอยอมเชื่อเธอง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ? มันดูไม่น่าเป็นไปได้นะ?"

"แน่นอนว่าไม่ใช่แค่คำพูดลอย ๆ" เสี่ยวอวี้ส่ายหัว "ฉันให้พวกเธอดูหลักฐานก่อน ฉันเปิดให้พวกเธอดูยอดเงินที่นายโอนให้ฉัน แล้วบอกว่านี่คือสิ่งที่ฉันได้รับจากนาย นอกจากนี้ เงินเดือนของพวกเธอก็เดือนละ 15,000 หยวน พวกเธอก็ต้องเชื่ออยู่แล้วสิ" เย่ฟานถอนหายใจเฮือก "เฮ้อ... ยังไงก็เธอเข้าใจผู้หญิงดีกว่าฉันจริง ๆ"

จากนั้นเขาก็พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง "เดี๋ยวให้พวกเธอกินยาด้วยนะ อย่าให้มีปัญหาตามมา"

"เข้าใจแล้ว" เสี่ยวอวี้พยักหน้า "นายพักก่อนเถอะ เดี๋ยวฉันไปจัดการเรื่องนี้เอง" เธอพูดจบก็ลุกขึ้น เดินออกจากห้องไป

วันรุ่งขึ้น... ตอนที่เย่ฟานตื่นขึ้นมาในช่วงเที่ยง เขายังคงรู้สึกเพลียอยู่เล็กน้อย การต่อสู้เมื่อคืนมันหนักหนาสาหัสเกินไปจริง ๆ... "ดูเหมือนว่าต้องออกกำลังกายบ้างแล้ว ไม่อย่างนั้นร่างกายคงรับไม่ไหวแน่..."

ระหว่างมื้ออาหาร เย่ฟานนั่งครุ่นคิดอย่างจริงจัง เขาตัดสินใจว่าจะไปเข้าฟิตเนสสักระยะ เพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับร่างกายและพละกำลังของตัวเอง "ตัดสินใจแล้วก็ลุยเลย!"

หลังจากกินข้าวเสร็จ เขาก็ขับรถตรงไปยังฟิตเนสทันที

ฟิตเนสที่เขามาถึงมีชื่อว่า "ไท่ซาน ฟิตเนส"

เย่ฟานเดินสำรวจรอบ ๆ ก่อนจะพบว่าที่นี่มีพื้นที่กว้างขวาง เครื่องออกกำลังกายครบครัน และบรรยากาศก็ดูดี เขาจึงตัดสินใจสมัครสมาชิกแบบรายปีโดยไม่ลังเล

หลังจากชำระเงินเสร็จ ขณะที่กำลังจะเดินเข้าไปออกกำลังกาย สายตาของเขาก็เหลือบไปเห็น บอร์ดที่ติดภาพของเหล่าเทรนเนอร์ในฟิตเนส เมื่อเดินเข้าไปดูใกล้ ๆ เขาก็ต้องชะงักไปทันที

ที่นี่มี โค้ชหญิงที่สวยสะดุดตามากถึงสองคน!

และที่สำคัญที่สุด— พวกเธอไม่เพียงแค่สวย แต่รูปร่างยังสุดยอดอีกด้วย!

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เย่ฟานก็เริ่มคึกขึ้นมาอีกครั้ง เขาเดินตรงไปที่เคาน์เตอร์ต้อนรับก่อนจะถามขึ้น

"ที่นี่มีเทรนเนอร์หญิงด้วยเหรอ?" พนักงานต้อนรับยิ้มอย่างเป็นมิตร "ใช่ค่ะ ฟิตเนสของเรามีเทรนเนอร์หญิงหลายคนเลย คุณสนใจคอร์สเรียนของพวกเธอไหมคะ?" เย่ฟานไม่อ้อมค้อม เขาชี้ไปที่รูปของสองสาวที่เขาสนใจบนผนังแล้วถามตรง ๆ

"สองคนนี้ วันนี้พวกเธออยู่ที่ฟิตเนสไหม?" พนักงานต้อนรับมองดูรูป ก่อนจะรีบพยักหน้า "พวกเธออยู่ค่ะ เพิ่งออกไปซื้อของไม่นานนี้เอง คุณต้องการให้ฉันเรียกพวกเธอกลับมาไหม?"

"ใช่ ฉันอยากทราบรายละเอียดเกี่ยวกับคอร์สของพวกเธอ เรียกพวกเธอกลับมาเถอะ" เย่ฟานตอบโดยไม่ลังเล

แม้ว่าเขาจะมีผู้หญิงมากมาย แต่ "ผู้หญิงแต่ละคนก็มีเสน่ห์ที่แตกต่างกัน" และแน่นอนว่าเขาต้องการลองสัมผัสทุกแบบ*

"เข้าใจแล้วค่ะ" พนักงานต้อนรับหยิบโทรศัพท์ออกมา ก่อนจะส่งข้อความผ่าน WeChat ไปหาสองเทรนเนอร์สาว จากนั้นเธอก็หันมายิ้มให้เย่ฟาน

"คุณลูกค้านั่งรอที่นี่ก่อนนะคะ พวกเธอจะกลับมาในไม่ช้า"

(จบบท)###