บทที่ 696 : ก้อนสำลีในรางน้ำ
แววตาของเหลียงอันจื้อสว่างวาบ "องค์ชายมีวิธีแล้วหรือ?" หนิงเฉินยิ้ม "พระพุทธองค์ตรัสไว้ พูดไม่ได้ พูดไม่ได้!" ต้านไท่ชิงเยว่มองหนิงเฉิน ทุกครั้งที่เขาแสดงสีหน้าซุกซนเช่นนี้ นั่นหมายความว่าเขากำลังจะทำเรื่องร้าย มีคนต้องเคราะห์ร้ายแน่! ในตอนนั้น เฟิงฉีเจิ้งและพานอวี้เฉิงกลับมา ทั้งสองมองเหลียงอันจื้อ...
