บทที่ 410: กะหล่ำปลี (ฟรี)

"ฮ่าๆ ใช่แล้ว อัง ฉันคือคนนั้น แต่อวตารคนก่อนๆ ทั้งหมดเรียกฉันว่าคุณปู่ เธอก็เรียกได้เหมือนกัน" อเล็กซานเดอร์ตอบอย่างอบอุ่น

"โรคุพูดถูกเกี่ยวกับท่าน ท่านจะสอนข้าตอนนี้ใช่ไหม?" อังถามอย่างตื่นเต้น

"ใช่ อัง ข้าจะสอน แต่ระหว่างนี้พวกเราจะต้องเดินทางกันอีกมาก" เขาตอบ

"อ้อ ใช่ พบกับสามคนนี้ โจวเมย์ ชูคาคุ และคุรามะ นั่นคือแร็กนาร็อคและด็อบบี้" เขาแนะนำ

"ว้าว ข้าได้เรียนรู้เกี่ยวกับพวกท่านทั้งหมดจากอาจารย์ของข้า แต่สัตว์วิญญาณอีก 6 ตัวอยู่ที่ไหน?" อังถาม

"พวกเขากำลังพักผ่อนอยู่ในอาณาจักรของพวกเขา เจ้าจะได้เห็นพวกเขาสักวัน ตอนนี้ ข้าคิดว่าพวกเรามีงานต้องทำ" เขาเตือนอัง

"ใช่ พวกเรายังต้องเอาชนะกองทัพเรือของประเทศไฟ" เขาอุทานอย่างกังวล

"จริงๆ แล้ว ไม่ เจ้าไม่ต้อง ข้าเอาชนะพวกเขาทั้งหมดแล้ว" ด็อบบี้พูด

"ว้าว ท่านทรงพลังมาก งั้นข้าควรไปคุยกับหัวหน้าเผ่า ข้าต้องบอกพวกเขาว่าควรไปที่เผ่าน้ำทางใต้และช่วยพวกเขาสร้างใหม่" อังพูด

อเล็กซานเดอร์พยักหน้า "ใช่ เจ้าควรทำ ไปด้วยกันเถอะ"

พวกเขาไปที่วังหลักของเผ่าเหนือ ที่นั่นเขาได้พบกับอาร์นุค หัวหน้าเผ่า

"พวกเขาแกะสลักเมืองทั้งเมืองจากธารน้ำแข็งเหรอ? เยี่ยม สวยงาม แต่ขาดทองคำไปหน่อย..." แร็กนาร็อคอุทาน

"ขอบคุณ อวตารอัง ที่ช่วยพวกเรา หากไม่มีเจ้า พวกเราอาจไม่รอดจากสงครามนี้" อาร์นุคโค้งให้เขา

"โอ้ ไม่ใช่ข้าที่เอาชนะพวกเขา แต่เป็นคุณปู่คนนี้" อังพูด

"ไอ ฮ่าๆ เป็นมุกที่ดีนะ อัง กระดูกแก่ๆ ของข้าจะต่อสู้กับทหารนับร้อยได้อย่างไร" อเล็กซานเดอร์ปฏิเสธ ทำให้อังสับสน

อเล็กซานเดอร์พูดในใจกับเขา "เด็กน้อย การเป็นอวตารไม่ได้หมายความว่าเจ้าต้องแข็งแกร่งแค่ด้านกำลัง มันยังหมายความว่าเจ้าต้องแข็งแกร่งทางความคิดด้วย เจ้าต้องเรียนรู้การทูตด้วย ข้าเป็นแค่คนธรรมดาคนหนึ่ง ข้าไม่ได้ต้องการชื่อเสียงเพราะผู้คนบูชาข้าทั่วโลกอยู่แล้ว เจ้าต่างหากที่ต้องแบกรับความรับผิดชอบที่มาพร้อมกับการเป็นอวตาร"

"รับคำขอบคุณของเขาเถอะ ข้ามาที่นี่เพื่อเจ้า ดังนั้นเจ้าก็ช่วยที่นี่โดยอ้อม และตอนนี้เจ้าจะมีความสัมพันธ์ที่ดีมากกับเผ่าน้ำ"

อังพยักหน้าต่อเนื่องกับคำพูดของเขา "มันเป็นหน้าที่ของข้าในฐานะอวตารที่จะนำสันติภาพมาสู่โลก ไม่ต้องขอบคุณข้า" เขาพูดกับหัวหน้า

"แต่ข้ามีคำขอ ข้าอยากให้ท่านส่งความช่วยเหลือไปยังเผ่าน้ำทางใต้และช่วยพวกเขาสร้างใหม่" อังขอ

อาร์นุคตกลงทันที "ใช่ พวกเราจะทำเช่นนั้น พวกเขาเป็นเผ่าพี่น้องของเราและเราควรช่วยเหลือซึ่งกันและกัน อย่ากังวลไปเลย อวตารอัง"

"งั้นพวกเราควรไปได้แล้ว ข้าต้องเดินทางต่อและเรียนรู้การควบคุมธาตุอื่นๆ" อังพูดอย่างให้เกียรติ

อเล็กซานเดอร์และอังออกมาจากวัง ทิ้งให้โซคกะที่กำลังหลงรักเจ้าหญิงยูเอ้อยู่ข้างหลัง

คาตารามองเขา "นายรู้ไหม เมื่อเราเอาชนะประเทศไฟได้แล้ว เราก็กลับมาที่นี่ได้"

โซคกะวิ่งไปหายูเอ้และกอดเธอ แต่เธอกลับรีบจูบเขา พวกเขาเขินเกินกว่าจะมองหน้ากันหลังจากนั้น

แต่โซคกะหันกลับมามองขณะวิ่งหนี "ข้าจะกลับมา ยูเอ้"

หลังจากนั้นเหลือเพียงยูเอ้และพ่อของเธอในห้องโถงพร้อมความเงียบที่อึดอัด

"เขาเป็นเด็กดี" อาร์นุคพูดและเดินจากไป ทำให้ยูเอ้หน้าแดง แม้ว่าเธอจะมีคู่หมั้นที่ถูกจัดไว้แล้ว แต่เธอไม่ได้รักชายคนนั้น แต่ตอนนี้ที่โซคกะได้รับการยอมรับจากพ่อของเธอ เธอก็ไม่กังวลแล้ว

...

อังได้รับม้วนคัมภีร์ฝึกฝนการควบคุมน้ำ "พวกเราขอโทษด้วย นี่คือทั้งหมดที่พวกเราทำได้ เจ้าต้องหาอาจารย์ที่ดีถ้าเจ้าต้องการจะเชี่ยวชาญการควบคุมน้ำจริงๆ"

อังมองอเล็กซานเดอร์และยิ้ม "ข้ามีอาจารย์ที่ดีที่สุดแล้ว โอเค ลาก่อน"

อเล็กซานเดอร์และคณะของเขาก็จะนั่งบนหลังอัปป้าด้วยตอนนี้ เมื่อพวกเขาอยู่บนลม อังก็เข้ามาหาเขาและถาม "แล้วท่านจะสอนอะไรข้า? ท่านจะสอนข้าควบคุมไฟหรอ? หรือควบคุมดิน?"

"ฮ่าๆ ใจเย็นๆ ก่อน เด็กน้อย ข้าอยู่ที่นี่เพื่อช่วยเจ้าในเส้นทางของเจ้าเท่านั้น แต่เจ้าต้องเลือกเส้นทางของเจ้าเองก่อน ถ้าข้าทำให้เจ้า แล้วเจ้าจะเป็นจิตวิญญาณที่เป็นอิสระหรอ?" อเล็กซานเดอร์ถาม

"งั้นข้าต้องทำในสิ่งที่ข้าอยากทำและท่านจะช่วยข้าเมื่อข้าติดขัด?" อังถาม

"ใช่ ประมาณนั้น" อเล็กซานเดอร์ตอบ

"แต่ท่านจะทำอะไรในขณะที่ข้าทำสิ่งของข้า?" อังถาม

"สิ่งที่ข้าทำมาตลอด ช่วยเหลือผู้คนและอาจจะช่วยเหลือผู้คนเพิ่มขึ้น" อเล็กซานเดอร์ตอบเพราะเขาไม่แน่ใจว่าจะทำอะไร บางทีอาจจะใช้เวลากับโอลิเวียอย่างที่ควรจะเป็น

...

มาร์เวล จักรวาลคู่ขนาน การผจญภัยของไซตามะเริ่มน่าเบื่อตั้งแต่เขาต่อยกาแล็กตัสจนแหลกละเอียด เขาพลาดทำลายยานของเขาขนาดระบบสุริยะทั้งลำโดยไม่ตั้งใจ

หลังจากนั้น เขาไปอีกหลายดาวเคราะห์และทำแค่เรื่องฮีโร่ธรรมดาเพื่อความสนุก การฆ่าคนร้ายก็ยังรู้สึกพอใจอยู่บ้าง

ในที่สุด ตอนนี้เขากำลังตามหาเซเลสเชียลที่ควรจะทรงพลังมากถ้าต่อสู้กับพวกเขาทั้งหมดพร้อมกัน

เขาอยู่ในยานของเขาที่สร้างโดยโทนี่และกำลังเคี้ยวสาหร่ายเอเลี่ยนแห้งที่เขาซื้อจากการลดราคาบนดาวเคราะห์ดวงหนึ่ง มันไม่ได้รสชาติเหมือนของโลกทีเดียว แต่ก็ยังถูกปากเขาอยู่

อา นี่มันน่าเบื่อจัง สงสัยว่าคนแก่เป็นยังไงบ้าง บางทีฉันควรไปเจอเขาเมื่อฉันเสร็จธุระที่นี่

ยานอวกาศของเขากำลังกระโดดข้ามอวกาศอยู่ แต่แล้วจู่ๆ ก็มีแสงสีขาวปรากฏขึ้นตรงหน้ายานและมันถูกเคลื่อนย้ายไปที่ไหนสักแห่ง

"ยินดีต้อนรับ ศิษย์ของเทพเจ้าผู้เร่ร่อน ข้าได้จับตาดูเจ้าอยู่" เสียงอันทรงพลังดังขึ้น

"ใครกันนี่? ฉันทำสาหร่ายหล่นเพราะนายนะ" ไซตามะถามขณะออกมาจากยาน

เขาพบว่าตัวเองอยู่ในพื้นที่สีขาวแต่สามารถหายใจได้ จากนั้นชายยักษ์สีทองที่มีสามหัวก็ปรากฏตัว

"ข้าคือลิฟวิ่งทริบูนัล ข้าปกป้องมัลติเวิร์ส (ผลรวมของจักรวาลทั้งหมด) จากความไม่สมดุลของพลังเวทมนตร์ ข้าสามารถแสดงให้เจ้าเห็นคู่ต่อสู้ที่เจ้าควรเอาชนะ มิฉะนั้นเขาจะทำลายครึ่งหนึ่งของสิ่งมีชีวิตในจักรวาลในเร็วๆ นี้" ลิฟวิ่งทริบูนัลพูด

ไซตามะรู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อยที่รู้ว่ามีคนที่แข็งแกร่งขนาดนี้ แต่เขาก็เห็นว่าคนตรงหน้าเขาก็แข็งแกร่งเช่นกัน

"ฉันจะทำถ้านายต่อสู้กับฉัน ฉันอยากรู้ว่านายแข็งแกร่งแค่ไหน" ไซตามะขอ

"ข้าไม่ได้แข็งแกร่งกว่าเจ้า ไซตามะ ไม่ใช่ทางกายภาพ แต่ข้ามีความสามารถหลากหลายที่สามารถกักขังเจ้าในมิติที่ไม่มีอะไรอยู่เลย" ลิฟวิ่งทริบูนัลตอบ

ไซตามะคิดสักครู่ "อืม งั้นลองของนายดูสิ"

ไซตามะรีบเข้าท่าต่อย "ชุดกลาง หมัดจริงจัง"

เขาต่อยใส่ลิฟวิ่งทริบูนัล ลิฟวิ่งทริบูนัลปล่อยลำแสงสีเหลืองจากตา แต่ลำแสงถูกเบี่ยงเบนด้วยคลื่นจากหมัดของเขาและหมัดนั้นก็โดนร่างของเขา

ลิฟวิ่งทริบูนัลถูกเหวี่ยงไปไกลมาก

"ว้าว นายแข็งแกร่งมากนะ" ไซตามะชม

ลิฟวิ่งทริบูนัลส่ายหัวปฏิเสธ "ไม่ มันเป็นลำแสงของข้าที่ทำให้หมัดของเจ้าช้าลง ถ้าเจ้าต่อยข้าโดยตรง ข้าคงตายไปแล้ว ตอนนี้ ข้าได้รักษาข้อตกลงของข้าแล้ว ข้าจะส่งเจ้าไปยังโลกที่สิ่งมีชีวิตนั้นกำลังจะทำการนั้นในอีกไม่กี่นาที"

"เดี๋ยวก่อน อะไ..." ไซตามะพูดไม่ทันจบก็ถูกดึงเข้าไปในพอร์ทัล

...

โลก เหล่าอเวนเจอร์และกองกำลังวากันดากำลังต่อสู้กับกองกำลังของธานอสใกล้วากันดา โชคดีสำหรับพวกเขาที่ธอร์มาถึงแล้ว แต่ธานอสก็ยังคงเอาชนะพวกเขาได้อย่างง่ายดาย

ไม่มีใครสามารถทำอะไรได้ พวกเขาพยายามอย่างสิ้นหวังที่จะหยุดเขาจากการดีดนิ้ว

บูม พายุฟ้าคะนองใหญ่ปรากฏบนท้องฟ้าและดูเหมือนว่าทอร์นาโดกำลังก่อตัว

"ธอร์ นายกำลังทำอะไร?" ร็อคเก็ตตะโกน

"ข้าไม่ได้ทำอะไร" ธอร์ตะโกนกลับ

จากนั้นด้วยสายฟ้าสีแดง ชายหัวล้านในชุดกระโดดสีเหลืองก็ถูกเหวี่ยงมาทางเมืองวากันดา

"เดี๋ยว นั่นคือผู้ชายหัวล้านคนเดิมใช่ไหม?" ดอกเตอร์แบนเนอร์ถาม

"ดูเหมือนจะใช่ อย่าเสียสมาธิ กัปตันยังต่อสู้กับธานอสอยู่ แค่หวังว่าเขาจะมาช่วยพวกเรา" นาตาชาพูดผ่านวิทยุสื่อสาร

...

ในขณะเดียวกัน ไซตามะตกลงในเมืองไฮเทค เขามองไปรอบๆ และสังเกตเห็นว่าเขาอยู่นอกร้านขายผักและหลังจากเห็นป้ายบนประตู มีแค่สิ่งเดียวในหัวเขา

"ลดราคา: กะหล่ำปลีลด 80%?"

FB Page: Rubybibi นิยายแปล [ฝากกดติดตามเพจด้วยนะคะ อัพเดททุกวัน อ่านตอนใหม่ก่อนใคร จิ้มที่นี่เลยค่ะ]