บทที่ 3 : แหวนมิติ

ถนนเฟิ่งหมิง เลขที่ 97 เมืองเจียงหลิน

ก้าวเดินผ่านถนนที่ว่างเปล่า หลิน อาน เร่งความเร็วทันที เตะประตูร้านที่มุมถนนอย่างรุนแรง

"โครม!"

รองเท้าหนังแข็งเตะลงบนม้วนเหล็ก เสียงดังสะเทือน

ในฐานะถนนบันเทิงของเมืองเจียงหลิน ตอนกลางวันแทบไม่มีผู้คน

แต่พอถึงกลางคืน เมื่อบาร์และร้านคาราโอเกะเปิด ที่นี่จะคึกคักมาก

ไม่มีความกังวลใดๆ

ประตูเหล็กที่เป็นสัญลักษณ์ถูกเตะพังด้วยแรงป่าเถื่อนในไม่กี่ที แตกเป็นช่องกว้างครึ่งตัวคน

ในฐานะ "ร้านน้ำชา" ที่เป็นสถานที่พนันและซื้อขายตอนกลางคืน คนเฝ้าไม่ได้ล็อคประตูด้านใน

เพราะเป็นแหล่งรวมของอิทธิพลมืด ไม่มีใครกล้ามาขโมยของที่นี่

"ใครเตะประตู? อยากตายรึไง?"

ในร้านน้ำชา ชายวัยกลางคนที่มีรอยสักเต็มแขนคาบบุหรี่ พร่ำด่าพลางวิ่งเหยาะๆ มา

รองเท้าแตะที่สวมไม่เต็มเท้าดังตุ้บๆ บนพื้น

ภายในร้านมืดสลัว แต่ตกแต่งได้ดีทีเดียว

หลิน อาน สีหน้าเย็นชา ก้มตัวเข้าร้านพลางเทียบตำแหน่งในโทรศัพท์

เส้นทางและจุดแดงที่ทำเครื่องหมายไว้ตรงกัน

"กูพูดกับมึงอยู่ กล้าทำเป็นไม่ได้ยินเหรอ"

"หูหนวกหรือไง?"

"น่าจะใช่ที่นี่แล้ว"

เขาพึมพำ ไม่สนใจชายรอยสักที่กำลังชกเข้ามา

เก็บโทรศัพท์อย่างไม่ใส่ใจ ร่างกายขยับเล็กน้อย หลบหมัดที่พุ่งมาอย่างง่ายดาย

ก้าวข้าง ศอกลง!

ราวกับคาดการณ์ได้ หลิน อาน ที่มีประสบการณ์การรบมากมายในชาติก่อน เปลี่ยนจังหวะก้าวไปด้านหลังชายรอยสัก

"โครม!"

ปลายศอกฟาดออก ข้อศอกแข็งกระแทกลงบนกระดูกสันหลังของชายรอยสักอย่างแรง

เสียงร้องด้วยความเจ็บปวด

"หุบปาก"

หมัดขวาพุ่งออกมาพร้อมเสียงหวีด

หลิน อาน ชกเพียงครั้งเดียวก็ทำให้อีกฝ่ายล้มลงกับพื้น

ชายรอยสักที่ล้มลงพื้นด่าไม่หยุด คางก็กระแทกพื้นจนเลือดไหล ดูสภาพย่ำแย่

"มึงอยากตาย!"

เต็มไปด้วยความแค้นและโกรธ

ชายคนนั้นพยายามยันตัวลุก มือขวาล้วงไปที่เอว

อยากตาย

หลิน อาน สายตาเย็นเยียบ เหยียบลงไปหนึ่งที

พื้นรองเท้าแข็งกระแทกลงบนขมับทันที ชายคนนั้นไม่มีแรงต่อต้าน พริบตาเดียวก็สลบไป มีดสั้นที่เพิ่งล้วงออกมาร่วงลงพื้น

เตะร่างที่ขวางทางออกไป หลิน อาน มองสำรวจภายในร้านน้ำชาอย่างไม่ใส่ใจ

ในชาติก่อน ก่อนวันสิ้นโลกมาถึงมีลางบอกเหตุบางอย่าง

จุดที่โลกความจริงและมิติอื่นซ้อนทับกันปรากฏขึ้นก่อนวันสิ้นโลก

ในความทรงจำ ที่นี่จะมีอุปกรณ์ที่หายากมากชิ้นหนึ่งปรากฏ

นั่นคือแหวนที่หลอมรวมกับเศษมิติ!

ในฐานะที่เป็นแหวนมิติที่ทุกคนต้องมีในภาพยนตร์และนิยาย แต่ในวันสิ้นโลกกลับหายากมาก

ไม่เพียงเท่านั้น แม้แต่อุปกรณ์ก็ยังมีน้อย

ต่างจากเกมทั่วไปที่มอนสเตอร์ตัวไหนก็ดรอปอุปกรณ์

ในเกมวันสิ้นโลก แม้แต่ผู้ตื่นพลังส่วนใหญ่ที่แข็งแกร่งกว่าคนทั่วไปมาก ตายไปก็ยังไม่มีอุปกรณ์เป็นของตัวเอง แล้วจะพูดถึงแหวนมิติได้อย่างไร

และในชาติก่อน แหวนมิติล้ำค่านี้ตกอยู่ในมือนักเลงคนหนึ่ง

เขาไม่เพียงตื่นพลังได้ด้วยอุปกรณ์นี้ แต่ยังสร้างเขตปลอดภัยขึ้นมาได้ด้วยความสามารถในการเก็บของของแหวน

แหวนมิติสามารถเก็บของได้ ทั้งยังรักษาความสดและอุณหภูมิ

นับเป็นอาวุธที่เหมาะกับการออกไปข้างนอก ฆ่าคนหรือวางเพลิง!

หลิน อาน รู้สึกตื่นเต้นพลางค้นหาไปทั่ว

ครึ่งชั่วโมงต่อมา

"สวะ"

เขาสีหน้าระอา เทน้ำเย็นทั้งถังใส่หัวชายรอยสัก

หาไม่เจอ

ชายคนนั้นถูกน้ำเย็นกระตุ้น ตัวสั่น เผลอด่าออกมาโดยสัญชาตญาณ

"มึง..."

เตะออกไปหนึ่งที

ยังไม่ทันพูดจบ หลิน อาน ก็เตะจนฟันแตก

เลือดผสมเศษฟันกระจายเต็มพื้น

"ฉันถาม เธอตอบ"

"ปากไม่สะอาด ก็ตาย"

ไม่รู้ว่าไอ้นี่เอาคำหยาบมาจากไหนเยอะแยะ

หลิน อาน เหยียบที่คอของเขาไว้ สายตาเย็นชา

ถ้าขยับผิด เขาขอฆ่าให้ตายก่อน แล้วค่อยๆ หาเอง

"กลืน"

"อย่าฆ่าผม!"

กลืนน้ำลาย ชายรอยสักดูเหมือนจะได้สติ มองเขาด้วยความหวาดกลัว

ปกติเขาอาศัยการเป็นอันธพาล ข่มขู่คนอื่น ทำตัวเหิมเกริม

[มีโฆษณาแทรก ข้ามไป]

แต่พอเจอคนโหดจริงๆ ก็แสดงธาตุแท้ที่ขี้ขลาดออกมาทันที

"แหวนอยู่ไหน"

"หรือมีเครื่องประดับอะไรอยู่ที่ไหน?"

ชายรอยสักงงเล็กน้อย เขาคิดว่าหลิน อาน มาหาเรื่อง

นี่จะขโมยของ?

ไม่

น่าจะเป็นปล้น?

พูดแต่แรกสิ!

ชายรอยสักรู้สึกน้อยใจ

เขาแค่เมื่อคืนเล่นไพ่จนดึก เลยนอนที่นี่

ถ้ารู้ว่าหลิน อาน มาเอาของ เขาคงไม่ลงมือก่อนแน่

"ผมไม่รู้ ผมไม่ใช่เจ้าของร้าน"

ชายรอยสักลังเลครู่หนึ่ง หดคอตอบอย่างระมัดระวัง แม้จะพูดไม่ค่อยชัด

เห็นสายตาหลิน อาน ไม่ดี ดูเหมือนจะฆ่าเขา เขารีบพูดต่อ:

"ห้องทำงานชั้นสองน่าจะมีของเยอะ แต่มีกุญแจล็อค!"

"โครม!"

หลิน อาน ได้คำตอบที่ต้องการแล้ว จึงเตะเข้าที่ขมับชายคนนั้นอย่างรุนแรง

ภายใต้การโจมตีเช่นนี้ ชายรอยสักสลบลงกับพื้นทันที

ส่วนเรื่องการเปิดกุญแจ?

เรื่องเล็ก

เขาที่มาจากกองทัพก็เคยฝึกเทคนิคการเปิดกุญแจมา

เวลาผ่านไป ครึ่งชั่วโมงต่อมา

หลิน อาน ถือขวานดับเพลิงพังประตูอย่างรุนแรง

บนประตูไม้หรู กุญแจนิรภัยยังอยู่ดี เพียงแต่กลางประตูไม้เต็มไปด้วยรอยทุบ

เทคนิคการเปิดกุญแจระดับสูงมักเรียบง่ายไม่ซับซ้อน

"แกร๊ก"

เข้าไปเปิดไฟที่ผนัง

หลิน อาน มองสำรวจภายในห้องอย่างละเอียด มีบางอย่างผิดปกติดึงความสนใจของเขา

"นี่คือ...การสั่นสะเทือนของมิติ?"

ดูเหมือนจะไม่มีใครเข้ามาในห้องนี้สักพักแล้ว กลิ่นอับลอยอยู่ในอากาศ

มุมห้อง

สีดำขนาดเท่ากำปั้นลอยอยู่กลางอากาศ ดูลึกลับน่าพิศวง

สีดำเหมือนกลืนกินพื้นที่ว่างไป

หลิน อาน สูดหายใจลึก จ้องมองประกายสีเงินในความมืด

ตื่นเต้นสุดๆ

นั่นคือ...แหวนมิติ!

ในชาติก่อน แหวนวงนี้สร้างความฮือฮาไม่น้อย

ทุกคนในเมืองเจียงหลินรู้ว่า นักเลงคนนั้นเริ่มต้นจากที่นี่

จากคนธรรมดากลายเป็นผู้ตื่นพลังที่แข็งแกร่งมาก

สุดท้ายจึงไปสร้างเขตปลอดภัยนอกเมือง

อุปกรณ์ในตำนานอยู่ตรงหน้า!

หลิน อาน ยื่นมือไปแตะแหวนทันที ปลายนิ้วกลับรู้สึกว่าสัมผัสไม่ถึง

ไม่สนใจความผิดปกติ เขาสีหน้าเข้มขึ้น ยื่นมือเข้าไปครึ่งฝ่ามือแล้วคว้าแหวนออกมาทันที

"อื้อ! อื้อ!"

คลื่นต่อเนื่องแผ่ออกมาทันที พลังที่ทำให้ใจสั่นแผ่ออกมาจากหลุมดำ

"คำราม!!"

เสียงคำรามดังออกมาจากหลุมดำอย่างฉับพลัน พลังแห่งความตายเข้มข้นแผ่ขยายออกมา

หนี!

หลิน อาน คว้าแหวนแล้ววิ่งหนีทันที!

แม้จะไม่รู้ว่าเป็นอะไร แต่ดูเหมือนเขาจะไปรบกวนบางสิ่งที่ไม่ควรยุ่ง

ชาติก่อนไม่เคยได้ยินว่ามีเหตุการณ์แบบนี้นี่?

ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเขาเอาแหวนไปก่อนหรือเปล่า

หลิน อาน ไม่มีเวลาคิดมาก พุ่งตัวออกนอกประตูทันที

แหวนสีเงินถูกกำแน่นในมือ

"ติ๊ง"

"ตรวจพบผู้เล่นเกมวันสิ้นโลก"

"ติ๊ง ตรวจสอบล้มเหลว ไม่พบร่างกายที่เป็นข้อมูล"

"เตือนภัย!"

"เตือนภัย!"

เสียงเตือนดังก้องในสมอง ทำให้รู้สึกไม่สบายใจอย่างบอกไม่ถูก

พลังแห่งความตายเข้มข้นด้านหลังเหมือนเถาวัลย์จากห้วงลึก มีชีวิตขยายออกมาอย่างบ้าคลั่ง

ไม่มีทางหนี!

หลิน อาน สีหน้าเข้มขึ้น พุ่งชนกระจกแตก กระโดดออกจากหน้าต่างชั้นสอง

พอถึงพื้น ความอ่อนแรงอย่างที่สุดและความมืดก็เข้าครอบงำสายตาทั้งหมด

หมดสติ สลบไปในทันที

แหวนในมือค่อยๆ จางหายไป หลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกับเขา

(จบบท)