บทที่ 199 ชีวิตไม่แน่นอน ลากไส้ใหญ่และไส้น้อยออกมา
ณ โรงน้ำชาเล็กๆ ไร้ชื่อแห่งหนึ่งนอกเมืองหลวง เสียงผู้คนดังอึกทึก มีทั้งชายหญิง เด็กและคนชราจำนวนมากนั่งดื่มชาและรับประทานขนม "เชิญแขกด้านในขอรับ!" เสียงเด็กรับใช้ดังขึ้น ทำให้แขกทั้งหมดหันไปมองผู้มาใหม่ เห็นเพียงบุรุษในชุดตัวยาวสีดำปักลายเมฆ ใบหน้างดงามดุจหยก ริมฝีปากแดง ฟันขาว คิ้วคมดุจดาบ ดวงตาเจิ...