บทที่ 14 : นิสัยที่ดี

!?

ใบหน้าเล็กๆ ของ เวิน หย่า ซีดขาว ยืนนิ่งงันอยู่กับที่

ตอนนี้ หลิน อาน ถอดเสื้อออกแล้ว

กล้ามเนื้อแข็งแกร่ง ซิกแพคชัดเจน

ต่างจากกล้ามเนื้อที่ได้จากการออกกำลังกายหรือฝึกฝนมาเป็นเวลานาน

หลังจากตื่น เมื่อได้รับเทมเพลตผู้ช่วยเหลือ ร่างกายของเขาถูกระบบเสริมสร้างให้สมบูรณ์แบบ

แขนขายาวเรียว เส้นสายลื่นไหล ผิวใสราวหยก

กล้ามเนื้อกระชับไม่ถึงกับใหญ่โต แต่สัมผัสได้ถึงพลังที่น่ากลัวที่ซ่อนอยู่ภายใน

หน้าตาดีด้วย...

เวิน หย่า มีความคิดผุดขึ้นมาในใจอย่างห้ามไม่ได้ แต่รีบกดมันลงในทันที

จิตใจที่ผ่อนคลายกลับมาระแวดระวังไม่น้อย

ถ้าเขาจะบังคับฉัน ฉันควรทำอย่างไร?

ฆ่าตัวตายหรือ? หรือว่ายังไง?

สมองราวกับโอ่ง

ถ้าต้องถูกคนแปลกหน้าแย่งชิง ด้วยนิสัยของเธอคงเลือกจบชีวิตตัวเองดีกว่า

แต่ว่า เธอรู้สึกว่าบน หลิน อาน มีกลิ่นอายพิเศษบางอย่าง ทำให้เธออดไม่ได้ที่จะรู้สึกใกล้ชิด หลงใหล

บ้าจริง!

เวิน หย่า พยายามกลับมามีสติ

ในขณะที่ เวิน หย่า คิดฟุ้งซ่าน หลิน อาน ก็หันหลังให้ทันที

"หลังของฉัน"

"มีลายแบบนั้นไหม"

สาเหตุที่ หลิน อาน ถอดเสื้อกะทันหัน เพราะเขานึกได้ว่าตัวเองอาจจะมีลายเฉพาะของผู้กลายพันธุ์เหมือนกัน

แต่ด้านหน้าเขาไม่เห็น

ถ้ามีลาย ต่อไปเขาต้องระวังไม่ให้ใครรู้ว่าเขาเป็นผู้กลายพันธุ์

เพราะการมีอยู่ของผู้กลายพันธุ์ เป็นสิ่งล่อใจสำหรับทุกคน

"อา...?"

เวิน หย่า ได้ยินคำพูดของ หลิน อาน แล้วจึงได้สติ

ดีที่ หลิน อาน หันหลังให้แล้ว จึงไม่เห็นสีหน้าลำบากใจของเธอ

"ไม่... ไม่มี"

เวิน หย่า พินิจดูอย่างระมัดระวัง

แผ่นหลังเรียบของ หลิน อาน ที่เป็นรูปสามเหลี่ยมคว่ำไม่มีอะไรเลย

หลิน อาน ขมวดคิ้วเล็กน้อยเมื่อได้ยิน

ทำไมถึงไม่มี?

หลังจากเขาย้อนเวลา ก่อนตื่นพลังจิตก็สูงถึง 12 คะแนนแล้ว พูดได้ว่าถึงมาตรฐานของผู้กลายพันธุ์อย่างแน่นอน

หรือว่าเขาไม่ใช่ผู้กลายพันธุ์?

หรือว่าลายอยู่ข้างล่าง?

คำถามมากมาย หลิน อาน รู้สึกสงสัย

ขมวดคิ้วเล็กน้อย

ลังเลครู่หนึ่ง หลิน อาน ก็ล้มเลิกความคิดที่จะถอดกางเกง

เขาแค่อยากรู้อยู่ดีๆ ว่าตัวเองเป็นผู้กลายพันธุ์หรือไม่

ถ้าไม่ใช่ก็ไม่เป็นไร

เพราะการเป็นผู้กลายพันธุ์ไม่ได้ช่วยเพิ่มพลังตัวเอง กลับจะถูกคนอื่นจ้องมองได้ง่าย

ช่างมันเถอะ เดี๋ยวค่อยตรวจสอบตอนอยู่คนเดียว

"ซู่ซ่า"

หลิน อาน ล้มเลิกความคิดจะถอดกางเกงต่อหน้าคนอื่นอย่างเด็ดขาด

แต่ หลิน อาน ไม่รู้ว่า เมื่อครู่ เวิน หย่า ไม่กล้าดูละเอียดจริงๆ

ที่ขอบกางเกงด้านหลังของเขา มีลายสีม่วงเข้มเส้นเล็กวูบผ่านไป

หลังสวมเสื้อ หลิน อาน หันมามอง เวิน หย่า ตรงๆ

"ไม่ต้องพูดมาก ฉันก็ไม่อ้อมค้อม"

"เข้าร่วมทีมฉัน รับใช้ฉัน"

เวิน หย่า ตกใจเล็กน้อย สายตาทั้งสองประสานกัน

สายตา หลิน อาน สงบนิ่ง แต่เต็มไปด้วยแรงกดดัน

รับใช้?

เวิน หย่า ลังเลเล็กน้อย

เข้าร่วมทีมของ หลิน อาน เธอไม่ว่า

เขาไม่ได้ลงมือกับเธอ ฉวยโอกาสตอนคับขัน

และพลังของ หลิน อาน เธอก็เห็นแล้ว

หลังเกมวันสิ้นโลกเปิดตัว คนที่ฉลาดหน่อยเมื่อเห็นซอมบี้ก็รู้ว่าโลกนี้อาจจะไม่เหมือนเดิมแล้ว

ในฐานะคนธรรมดาและเป็นผู้หญิง เธอรู้ดีว่าพึ่งตัวเองแค่เดินออกจากถนนสายนี้ก็ไม่ได้

แต่คำว่ารับใช้มีความหมายมากกว่านั้น

"รับใช้คืออะไร? หรือว่าคุณต้องการให้ฉันทำอะไร?"

"ฟังคำสั่งฉันทุกอย่าง"

หลิน อาน ไม่ชอบอ้อมค้อม พูดตรงๆ

เวิน หย่า ก้มหน้า สองแขนกอดอก ถอดเสื้อออกทำให้เธอรู้สึกหนาว

"ทุกอย่าง?"

"ทุกเรื่องต้องฟังคุณหรือ?"

เธอเงียบไปครู่หนึ่ง ถามเสียงเบาอย่างระมัดระวัง

เธอไม่กล้าสวมเสื้อโดยไม่ได้รับอนุญาตจาก หลิน อาน

ด้วยความอายของสาวน้อย เธอได้แต่ป้องกันส่วนขาวผ่องด้านหน้าอย่างยากลำบาก

"ถูกต้อง"

หลิน อาน ไม่สนใจรายละเอียดพวกนี้ แค่มองเวลาบนนาฬิกา แสดงอาการรำคาญเล็กน้อย

"ฉันปฏิเสธได้ไหม?"

เวิน หย่า ลังเลแล้วเงยหน้าขึ้น

ทุกเรื่อง

นั่นไม่เท่ากับว่าชีวิตความตายก็ต้องให้เขาควบคุมหรือ?

"ปฏิเสธได้"

"แต่เธอจะตาย"

หลิน อาน ปล่อยความตั้งใจฆ่าออกมาโดยไม่ปิดบัง

เขาช่วย เวิน หย่า เพราะเธอมีประโยชน์กับเขา

แต่ถ้าอีกฝ่ายไม่ร่วมมือ

ผู้กลายพันธุ์ที่ไม่เชื่อฟัง ตายไปเสียยังดีกว่า

ผู้กลายพันธุ์ต้องต่อสู้เคียงข้างเขา เขาไม่ยอมให้อีกฝ่ายมีใจคิดเป็นอื่นเด็ดขาด

ส่วนเรื่องที่ เวิน หย่า จะแกล้งตกลงแล้วหลอกลวง

หลังเธอตกลง เขาก็มีวิธีจัดการ

ถ้า เวิน หย่า ไม่ตกลง เขาก็จะไม่ปล่อยให้ผู้กลายพันธุ์หลุดมือไป

ในเกมวันสิ้นโลก ผู้เล่นไม่เพียงต้องดิ้นรนต่อหน้าซอมบี้ คนกับคนก็อาจกลายเป็นศัตรูกันได้ทุกเมื่อ

เวิน หย่า รู้สึกถึงความตั้งใจฆ่าที่เข้มข้นขึ้นของ หลิน อาน

ถอนหายใจในใจ

เธอรู้สึกได้ว่า ถ้าเธอไม่ตกลง

กะโหลกที่แตกกระจายเมื่อครู่ก็จะเป็นจุดจบของเธอ

คิดได้แบบนี้ เธอก็ไม่ทำตัวเป็นสาวน้อยอีก

เป็นหรือตาย เธอรู้ว่าควรทำอย่างไร

ยิ่งไปกว่านั้น หลิน อาน ก็เป็นผู้มีพระคุณช่วยชีวิตเธอ ดูแล้วนอกจากเย็นชาและโหดร้ายไปหน่อย ก็ไม่มีปัญหาอื่น

"ฉันตกลง"

"ตอนนี้คุณบอกฉันได้ไหม ว่าทำไมต้องให้ฉันเข้าร่วมด้วย?"

"แล้วก็..."

เวิน หย่า กัดริมฝีปาก สายตามีแววอ้อนวอน

"ฉันขอใส่เสื้อก่อนได้ไหม?"

หลิน อาน เงียบ พยักหน้าแล้วหันหลังให้

แม้ว่า เวิน หย่า จะรูปร่างดี แต่ตอนนี้เขาไม่มีอารมณ์จะคิดเรื่องพวกนี้

ครู่ต่อมา เวิน หย่า สวมเสื้อเรียบร้อย

แต่เห็นผมยาวที่เคยปล่อยถึงไหล่ถูกตัดขาดราวกับหมากัด

เธออดขำขื่นไม่ได้

หลิน อาน เหลือบมองแวบหนึ่ง แล้วเดินนำหน้า

"ตามฉันมา"

"ต่อไปอย่าไว้ผมยาวแบบนั้น"

"ระหว่างต่อสู้ ผมยาวจะรบกวนการเคลื่อนไหวของเธอ"

เวิน หย่า เบ้ปากน้อยๆ แต่ก็ไม่กล้าโต้ตอบ ได้แต่ผูกผมเงียบๆ

หลิน อาน เดินเร็วมาก เธอต้องวิ่งเหยาะๆ ตามหลัง

จริงๆ... ผู้ชายที่เย็นชาจริงๆ

ไม่รู้ว่าเขาผ่านอะไรมา

หลิน อาน ที่เดินอยู่ข้างหน้าไม่สนใจอารมณ์เล็กๆ น้อยๆ ของ เวิน หย่า

เขาจ้องหน้าจอแสงตรงหน้าแน่วนิ่ง

ตอนที่ เวิน หย่า ตกลงเข้าร่วม หน้าจอแสงก็ปรากฏขึ้นในสมองเขาทันที

"เทมเพลตผู้ช่วยเหลือ: เปิดใช้งานฟังก์ชันทีมแล้ว"

"สมาชิกปัจจุบัน:"

"1. หลิน อาน - หัวหน้าทีม (เจ้าบ้านผู้ช่วยเหลือ, ผู้ตื่นขั้น 0)"

"2. เวิน หย่า - สมาชิกทีม (สมาชิกทีม, ผู้กลายพันธุ์ขั้น 0)"

"ระดับทีมปัจจุบัน: 1 (2/5 คน)"

"ระดับถัดไปจะเปิดเมื่อมีจำนวนครบ 5 คน"

"สมาชิกที่เข้าร่วมแล้วไม่สามารถออกหรือเปลี่ยนแปลงได้"

"ฟังก์ชันปัจจุบัน: 1. การสื่อสารในทีม (ในระยะ 100 กิโลเมตร สมาชิกทีมสามารถสื่อสารกันแบบเรียลไทม์ การสื่อสารเป็นความลับ เฉพาะสมาชิกทีมเท่านั้นที่ได้ยิน)"

"ในฐานะหัวหน้าทีม คุณสามารถดูค่าความภักดีของสมาชิกได้แบบเรียลไทม์"

"สมาชิก เวิน หย่า: ความภักดี 50/100 (จะทรยศคุณเมื่อเจอภัยร้ายแรง, 60 คะแนนคือเกณฑ์ผ่าน ส่วนใหญ่จะไม่ทรยศคุณ)"

"2. การเพิ่มพลังทีม: หัวหน้าทีมได้รับการเพิ่มคุณสมบัติทั้งหมด 20%, สมาชิกทีมได้รับการเพิ่มคุณสมบัติทั้งหมด 10%"

"เปิดแผงภารกิจทีม: รับสมัครผู้เล่นพิเศษ 5 คน (ผู้ตื่น, ผู้กลายพันธุ์, ??? (จำกัดเวลา 30 วัน)"

"รางวัลภารกิจ: รถฐานวันสิ้นโลก (เริ่มต้น)!!"

(จบบท)