บทที่ 758 ราตรีอสูร
ดวงอาทิตย์ลับขอบฟ้า ราตรีกาลย่างกรายมา เขาฝึกสัตว์อสูรปราศจากแสงสีแดงอมส้มที่เคยแผ่คลุมท้องฟ้า ความสว่างไสวยามกลางวันมลายหายไป เหลือเพียงความลึกล้ำและบรรยากาศกดดัน สายลมยามราตรีพัดหนาวเหน็บ งูและแมลงเลื้อยคลานไปมาบนพื้น บางครั้งมีเสียงคำรามต่ำของสัตว์อสูร ไม่รู้ว่าในความมืดนั้นซ่อนอันตรายใดไว้บ้าง ...
