บทที่ 664: แสงแห่งการรักษาใช้ไม่ได้งั้นเหรอ?
เฉียวซางเพ่งมองอยู่นาน กว่าจะจำได้ว่าผู้ชายหัวโล้นเหมือนไข่ต้มคนนี้ก็คือผู้ฝึกสัตว์อสูรที่เคยมีพรายจันทรามาก่อนหน้านี้ ให้ตายเถอะ…ทำไมถึงกลายเป็นแบบนี้ได้... เฉียวซางเหมือนจะคิดอะไรออก จึงหันไปมองกงเป่า “กงเว่ย” กงเป่าหยิบขนที่มันเพิ่งดึงออกมาเมื่อครู่ขึ้นมาโชว์ พร้อมกับส่งเสียงร้องหนึ่งครั้งเพื่อยื...