บทที่ 28 การวางแผนออกเดินทาง
บทที่ 28 เมื่อมองดูนางผู้เย็นชาเหมือนหิมะ มู่หรงฟู่ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกสงสารนางอยู่ในใจ คิดถึงชีวิตของเสี่ยวหลงหนี่ว์ที่ต้องเติบโตขึ้นมาในสุสานโบราณมืดมิดแห่งนี้ตั้งแต่เด็ก และยังต้องฝึกฝนวิชาที่ทำให้ต้องละทิ้งอารมณ์ความรู้สึกจนเผลอเข้าใจผิดในการฝึกได้ง่าย ๆ ดวงตาของเขาก็แสดงความเวทนาขึ้นมาบางเบา เ...
