บทที่ 23 วิญญาณมังกรเริงระบำ!

ฉึก ฉึก ฉึก... สายตาของทุกคนจ้องมองไปที่หลี่มู่โจว

"นั่นเขาคนที่ขี่นกกิเลนลมเขียวมาใช่ไหม?"

"ดูไม่ออกเลยว่าอยู่ระดับไหน"

"ดูท่าแค่ยี่สิบกว่า จบแล้วล่ะ"

"แม้แต่องค์ชายใหญ่ยังพ่ายแพ้ คนผู้นี้คงจะ...?"

"ดูเหมือนจะเป็นคนจากประเทศหนานเจาของพวกเรา ไม่รู้ว่ามาจากสำนักไหน"

"..."

แม้พวกนักพรตอิสระจากประเทศหนานเจาจะโกรธ แต่ก็ไม่กล้าลงมือจัดการต่านมู่หลิน เห็นหลี่มู่โจวถูกต่านมู่หลินจ้องเป็นเป้า ต่างก็เป็นห่วงเขา

ผู้แข็งแกร่งจากราชวงศ์ที่อุ้มจั่วซังมองหลี่มู่โจวอย่างร้อนใจ "ท่านผู้น้อง รีบหนีเถอะ!"

"อะไรกัน?"

"ยังจะหนีอีกเหรอ?"

"เขาจะหนีทันเหรอ?"

ชายชราอีกคนที่อยู่หลังต่านมู่หลินเอ่ยปาก ปล่อยพลังกดดันของขั้นเทพเดินทางออกมา!

"ขั้นเทพเดินทาง? มีผู้แข็งแกร่งขั้นเทพเดินทางถึงสองคนคอยคุ้มกัน?"

"จักรวรรดิฮุ่ยเยว่ต้องการจัดการประเทศหนานเจาของเราแน่ๆ!"

"จบแล้ว หนุ่มน้อยคนนั้นจบแน่..."

ในชั่วขณะนั้น เหล่านักพรตจากประเทศหนานเจาต่างรู้สึกหดหู่

แม้แต่ผู้แข็งแกร่งจากราชวงศ์หนานเจาก็ยังนิ่งเงียบ

ผู้แข็งแกร่งขั้นเทพเดินทางสองคน ถึงเขาอยากจะช่วยหลี่มู่โจว ก็คงช่วยไม่ได้

ที่นั่งยังมีผู้แข็งแกร่งขั้นเทพเดินทางอีกหลายคน แต่ล้วนเป็นแค่ระดับชั้นฟ้าที่หนึ่ง ยิ่งไม่อยากยุ่งเรื่องไม่เป็นเรื่อง

ต่านมู่หลินกอดอกยืนจ้องมองลงมาจากที่สูง "ไอ้หนู เรียกแกอยู่นะ ออกมา!"

แปลกตรงที่ไม่ว่าต่านมู่หลินจะตะโกนอย่างไร หลี่มู่โจวก็ยังคงแสดงสีหน้าดูแคลน

หลี่มู่โจวบีบแก้มกู่ชิงหานเบาๆ พลางยิ้มถาม "เจ้าว่าข้านับเป็นคนรุ่นเยาว์หรือไม่?"

"นับสิเจ้าค่ะ" กู่ชิงหานตอบอย่างหวานซึ้ง "ท่านอาจารย์ปีนี้ก็แค่ 23 ปี แน่นอนว่าต้องเป็นคนรุ่นเยาว์สิเจ้าคะ"

ความหยิ่งผยองของต่านมู่หลิน แม้แต่กู่ชิงหานก็ยังทนดูไม่ได้

แต่ต่านมู่หลินนี่ช่างไม่รู้จักเลือกคู่ต่อสู้ ดันมาหาเรื่องอาจารย์ของนาง ในสายตาของกู่ชิงหาน ต่านมู่หลินก็เป็นแค่ศพเดินได้แล้ว

"ดี" หลี่มู่โจวยิ้มเผยฟันขาวสะอาด มองไปที่ต่านมู่หลินพลางชูนิ้วกลาง "ไอ้หนู หนึ่งกระบวนท่าก็พอจะเอาเจ้าอยู่!"

"หนึ่งกระบวนท่าเอาข้าอยู่?"

"ฮ่าๆๆ..."

"เจ้ามาเล่นตลกหรือไร?"

"ตั้งแต่ข้าติดอันดับบัญชีมังกรลับหลิงเซียว ไม่เคยเห็นคนรุ่นราวคราวเดียวกันที่จะกล้าหยิ่งผยองเช่นนี้มาก่อน!"

ต่านมู่หลินหัวเราะจนน้ำตาแทบไหล ชี้หน้าหลี่มู่โจวเยาะเย้ย

"ฮึ่ม... เขาติดอันดับบัญชีมังกรลับหลิงเซียวด้วยหรือ?"

"ในเขตหนานเตาของเรามีคนติดบัญชีมังกรลับหลิงเซียวด้วยรึ?"

"สวรรค์! น่าจะเป็นเพราะอย่างนี้ถึงได้หยิ่งผยองนัก บัญชีมังกรลับหลิงเซียวคือรายชื่อคนรุ่นเยาว์พันคนที่เก่งกาจที่สุดในทั้งดินแดนหลิงเซียว..."

"ท่านผู้น้อง ท่านอย่า..."

ผู้ที่ติดบัญชีมังกรลับหลิงเซียวล้วนเป็นอัจฉริยะระดับปรากฏการณ์

เขตหนานเตาไม่ใหญ่นัก แม้จะมีจักรวรรดิมากมาย แต่ส่วนใหญ่ไม่เคยได้ยินว่ามีใครสามารถติดบัญชีมังกรลับหลิงเซียว บัญชีนี้รวบรวมโดยสำนักสวรรค์ใหญ่หลายแห่ง มีความน่าเชื่อถือและเที่ยงตรง มีค่าน้ำหนักสูงยิ่ง

อัจฉริยะที่ติดบัญชีได้ ล้วนไม่ใช่คนที่ควรไปหาเรื่อง

อย่าเห็นว่าต่านมู่หลินเพียงอยู่ขั้นกายทองชั้นฟ้าที่เจ็ด แต่ระดับพลังคือระดับพลัง พลังต่อสู้ของเขาเหนือกว่าคนระดับเดียวกันมากนัก จึงสามารถเอาชนะจั่วซังได้ในหนึ่งกระบวนท่า

ขณะที่ทุกคนกำลังอุทานถึงการที่ต่านมู่หลินมีชื่อติดบัญชี หลี่มู่โจวก็เคลื่อนไหว

"บัญชีมังกรลับหลิงเซียว เก่งกาจนักหรือ?"

พูดจบ หลี่มู่โจวก็ยื่นมือคว้าในอากาศว่างเปล่า

"ตูม!" พลังวิเศษในอากาศว่างเปล่าพลันระเบิด พลังที่หมุนวนกลายเป็นมือยักษ์ คว้าจับต่านมู่หลินไว้

พร้อมกันนั้น เสียงฟ้าร้องก็ดังก้องขึ้น

"ฮึ่ม..."

"ฮึ่ม..."

"ฮึ่ม..."

"ฟ้าร้องในอากาศว่าง! ขั้นเทพเดินทาง! สวรรค์ เขาเป็นถึงขั้นเทพเดินทาง!"

"ขั้นเทพเดินทางชั้นฟ้าที่สาม! ช่างเหนือธรรมชาติเหลือเกิน..."

"ขั้นเทพเดินทางที่อายุน้อยเพียงนี้ ข้าฝันไปหรือ?"

"ว้าว สุดยอด ต่านมู่หลินคราวนี้เจอของแข็งเข้าให้แล้ว!"

"ฮ่าๆๆ สะใจ นี่แหละผลของการวางท่า!"

"ถ้าเขาไม่ตาย ข้าจะยืนกินอุจจาระ..."

"..."

ฟ้าร้องในอากาศว่าง เครื่องหมายของขั้นเทพเดินทาง!

ในชั่วขณะที่หลี่มู่โจวลงมือ เหล่านักพรตที่นั่งอยู่ต่างตกตะลึงถึงขีดสุด

"ไม่!! "

"เป็นไปไม่ได้!"

ต่านมู่หลินตาเหลือก ร้องลั่นอย่างสิ้นหวัง ใบหน้าเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

แม้เขาจะติดบัญชีมังกรลับหลิงเซียว แต่ก็เป็นแค่อันดับ 980 อยู่ท้ายแถว

บนบัญชีมังกรลับหลิงเซียวมีผู้อยู่ขั้นเทพเดินทางที่อายุยี่สิบกว่าอยู่บ้าง แต่ก็หายากยิ่งกว่าขนหงส์เขามังกร อัจฉริยะเหล่านั้นล้วนเป็นศิษย์แท้ของสำนักสวรรค์และดินแดนศักดิ์สิทธิ์ เขตหนานเตาจะมีอัจฉริยะระดับนี้ได้อย่างไร?

ต่านมู่หลินใช้พลังทั้งหมดที่มี แต่เมื่อเจอความแตกต่างที่เหมือนเหวลึก เพียงชั่วพริบตาก็ถูกมือพลังวิเศษของหลี่มู่โจวบีบไว้ในมือ ทั้งยังเลือดไหลจากเจ็ดช่อง ร่างกายบิดเบี้ยวผิดรูป ส่งเสียงร้องโหยหวนอย่างน่าสยดสยอง...

ตอนนี้ต่านมู่หลินเสียใจจนลำไส้เป็นสีเขียว รู้อย่างนี้คงไม่วางท่าขนาดนี้

ขั้นเทพเดินทางชั้นฟ้าที่สามตอนอายุยี่สิบกว่า?

อัจฉริยะในหมู่อัจฉริยะเช่นนี้ เขตหนานเตาไม่มีทางมีแน่นอน!

"บังอาจ! ปล่อยองค์ชายเดี๋ยวนี้!"

"ถ้าเจ้าฆ่าต่านมู่หลิน ข้าจะทำลายตระกูลเจ้าให้สิ้นซาก!"

เนื้อหานิยายเรื่องนี้เผยแพร่เฉพาะบนเว็บไซต์ Thai-Novel และ My Novel เท่านั้น

ชายชราสองคนที่อยู่หลังต่านมู่หลินตาถลน ปล่อยพลังกดดันขั้นเทพเดินทางออกมาพร้อมกัน!

"ขั้นเทพเดินทางชั้นฟ้าที่สาม!"

"อีกคนเป็นถึงขั้นเทพเดินทางชั้นฟ้าที่สี่!"

"คนนี้คงเป็นผู้แข็งแกร่งระดับสูงสุดของจักรวรรดิฮุ่ยเยว่แน่ๆ"

"สวรรค์! พวกเขาล้วนมาคุ้มครองต่านมู่หลินหรือนี่?"

"ก็เขาติดบัญชีมังกรลับหลิงเซียว จะคิดอะไรอีกล่ะ?"

"ระดับพลังของพวกเขาสูงกว่าหนุ่มน้อยคนนั้นนะ ไม่รู้ว่า..."

"..."

ในชั่วพริบตา ทั้งลานเงียบกริบ

"ข้าหลี่มู่โจว เกลียดที่สุดคือการถูกข่มขู่" เสียงเย็นเยียบของหลี่มู่โจวก้องในอากาศว่างเปล่า มือพลังวิเศษ "ตูม!" บีบต่านมู่หลินจนกลายเป็นละอองเลือด

"กล้าดีนัก!"

"เจ้าช่างโหดเหี้ยมนัก!"

"แค่ขั้นเทพเดินทางชั้นฟ้าที่สาม กล้าคิดว่าตัวเองไร้เทียมทานแล้วหรือ?"

"วันนี้เจ้าต้องตายแน่!"

"ทั้งตระกูลเจ้าต้องตาย!"

ชายชราขั้นเทพเดินทางทั้งสองตาแดงก่ำ เหตุการณ์พัฒนาเกินกว่าที่พวกเขาคาดไว้ ทั้งสองคนลงมือพร้อมกัน ใช้วิชาต่อสู้ที่ทรงพลัง

"ไม่พอใจ?"

"ถ้าอย่างนั้นก็ส่งพวกเจ้าตามไปแล้วกัน!"

"ข้าอยากดูนักว่าฆ่าพวกเจ้าแล้วจะทำลายตระกูลข้าได้อย่างไร!"

แกร๊ก... แกร๊ก...

ประกายเย็นวาบในดวงตาหลี่มู่โจว น้ำค้างแข็งไร้ขอบเขตแผ่กระจายจากใต้เท้าเหมือนใยแมงมุม คิ้วของชายชราขั้นเทพเดินทางทั้งสองจับน้ำค้างแข็งพร้อมกัน

ในมือเขาปรากฏดาบโบราณเล่มหนึ่ง คือดาบศักดิ์สิทธิ์ต้าโร่

เพล้ง!

คัมภีร์ดาบไร้ขอบเขต — วิญญาณมังกรเริงระบำ!

"แก่นแท้กฎธรรมชาติ?"

"หนีเร็ว!!!"

ในชั่วขณะที่น้ำค้างแข็งปรากฏใต้เท้าหลี่มู่โจว ชายชราขั้นเทพเดินทางทั้งสองก็ตาเหลือก

หลี่มู่โจวเป็นขั้นเทพเดินทางชั้นฟ้าที่สามจริง แต่ถ้าเข้าใจแก่นแท้กฎธรรมชาติ ก็ไม่เหมือนกันแล้ว

ดูต่านมู่หลินสิ แม้จะต่อสู้ข้ามขั้นได้ แต่หลังจากขั้นกายทองชั้นฟ้าที่เจ็ด การต่อสู้ข้ามขั้นจะยากขึ้นมาก พอถึงขั้นเทพเดินทางยิ่งยากกว่าเดิมหลายเท่า

แก่นแท้กฎธรรมชาตินั้นต่างออกไป ยอดฝีมือดาบที่เข้าใจแก่นแท้กฎธรรมชาติ แม้แต่ผู้แข็งแกร่งขั้นเทพเดินทางชั้นฟ้าที่หกก็ไม่กล้าวางท่าต่อหน้าหลี่มู่โจว

ยิ่งไปกว่านั้น ดาบศักดิ์สิทธิ์ต้าโร่ในมือหลี่มู่โจวยังเป็นอาวุธระดับศักดิ์สิทธิ์

แสงดาบสูงพันจั้งดุจมังกรอาละวาดในอากาศว่างเปล่า ชายชราขั้นเทพเดินทางทั้งสองหันหลังหนีในชั่วพริบตา แต่พลังดาบก็ทำลายกำแพงพลังป้องกันร่างและสมบัติคุ้มกายของพวกเขาอย่างง่ายดาย ผ่าร่างทั้งสองเป็นสองซีก...

ผู้แข็งแกร่งขั้นเทพเดินทางทั้งสอง ยังคงไม่ผ่านแม้แต่กระบวนท่าเดียว!

บนท้องฟ้า เกล็ดหิมะปนเลือดโปรยปราย ชวนขนพองสยองเกล้า

ในวินาทีก่อนที่ชายชราขั้นเทพเดินทางทั้งสองจะถูกผ่า หลี่มู่โจวก็เก็บดาบกลับฝักแล้ว พลางเอ่ยเรียบๆ "อะไรกันนะ...?"

เงียบ

หน้าประตูหมายเลขสาม นอกจากเสียงหิมะร่วงหล่น เงียบจนได้ยินเสียงเข็มตก

ครู่หนึ่งผ่านไป เกิดความเปลี่ยนแปลงกะทันหัน คลื่นพลังรุนแรงแผ่กระจายไปทั่วพื้นที่พันลี้!

(จบบท)