บทที่ 18 หลี่มู่โจวลงทุนใหญ่ วันแห่งการล้างแค้น!

"ท่านอาจารย์ ท่านกำลังล้อศิษย์เล่นใช่ไหมเจ้าคะ? ศิษย์เพิ่งอยู่ในขั้นจิตวิญญาณระดับสี่เท่านั้น จะไปทำลายล้างหุบเขาอินชาทั้งสำนักได้อย่างไรกัน?" กู่ชิงหานเอ่ยด้วยน้ำเสียงกังวล ริมฝีปากเล็กๆ เบะเล็กน้อย

เธอคิดว่าอาจารย์จะพาเธอไปก่อกวน แต่กลับให้เธอไปเองเสียอย่างนั้น! นี่ทำให้กู่ชิงหานลำบากใจไม่น้อย

"ฮ่าๆ" หลี่มู่โจวหัวเราะ "เจ้าเด็กคนนี้ อาจารย์จะให้เจ้าไปได้อย่างไรหากไม่มีแผนการรัดกุม ดูสิ นี่คืออะไร?"

หลี่มู่โจวนึกในใจ ก่อนจะหยิบของหลายอย่างออกมาจากแหวนเก็บของ

สิ่งแรกที่เข้าสู่สายตากู่ชิงหานคือแผ่นค่ายกล บนนั้นถูกหลี่มู่โจวสลักอักขระเต็มไปหมด อีกทั้งยังฝังหินวิเศษทั้งห้าธาตุ ทั้งทอง ไม้ น้ำ ไฟ และดิน เพียงแค่พลังกดดันที่แผ่ออกมาจากแผ่นค่ายกลก็ทำให้กู่ชิงหานขนลุกซู่แล้ว

"นี่คือค่ายกลห้าธาตุ ที่สลักด้วยวิชาลับของสำนักเทียนเจี้ยนของเรา"

"เมื่อปล่อยค่ายกลนี้ออกมา พลังจะถึงระดับค่ายกลขั้นสวรรค์ แม้แต่แมลงวันตัวเดียวก็ไม่อาจหนีรอด อีกทั้งยังมีทั้งพลังโจมตีและป้องกันในตัว ตรงนี้... ตรงนี้... และตรงนี้ คือวิธีควบคุมค่ายกลห้าธาตุ"

สำนักเทียนเจี้ยนเมื่อหมื่นปีก่อนก็เคยเป็นสำนักระดับสวรรค์ที่โด่งดังในดินแดนหลิงเซียว ได้รับการขนานนามว่าเป็นหนึ่งในสิบสำนักสวรรค์โบราณ แม้จะเสื่อมถอยลงแล้ว แต่ก็ยังมีวิชาบางอย่างตกทอดมา โดยเฉพาะวิชาค่ายกลและอักขระที่เหนือกว่าสำนักส่วนใหญ่

"ท่านอาจารย์ เข็มทิศเล็กๆ นี้ สามารถปล่อยพลังค่ายกลระดับสวรรค์ได้จริงหรือเจ้าคะ?"

กู่ชิงหานตกตะลึง ทึ่งในความสามารถของหลี่มู่โจว

แม้หุบเขาอินชาจะเป็นผู้ครองอำนาจแห่งตะวันออกของประเทศหนานเจา แต่ค่ายกลปกป้องสำนักของพวกเขาก็แค่ระดับพื้นดินเท่านั้น หากปล่อยค่ายกลระดับสวรรค์ออกมา เพียงแค่กักขังก็สามารถฆ่าพวกเขาได้แล้วไม่ใช่หรือ?

"แค่ค่ายกลระดับสวรรค์ขั้นต้นเท่านั้น อีกทั้งแผ่นค่ายกลนี้ก็ใช้ได้ครั้งเดียว ไม่มีค่าอะไรหรอก"

"สิ่งเหล่านี้ต่างหากที่อาจารย์เตรียมไว้เป็นไม้ตายให้เจ้า!"

หลี่มู่โจวพูดเรียบๆ พลางวางคาถาดาบสิบแผ่นลงบนโต๊ะ

"นี่คือคาถาดาบที่อาจารย์สลักด้วยแก่นแท้ของกฎเกณฑ์และพลังดาบ"

"แต่ละแผ่นมีพลังเทียบเท่าการโจมตีเต็มกำลังของอาจารย์หนึ่งครั้ง"

"เจ้าเพียงแค่กระตุ้นเบาๆ ก็พอ คิดว่าหุบเขาอินชาคงรับการโจมตีของอาจารย์ไม่กี่ครั้งก็ไม่ไหวแล้ว..."

หลี่มู่โจวยิ้มอย่างไร้พิษภัย ทำเอากู่ชิงหานถึงกับตะลึงงัน

มึนไปหมดแล้ว...

อาจารย์ลงทุนใหญ่จริงๆ!

คาถาดาบพวกนี้สิ้นเปลืองพลังมาก อาจารย์สลักถึงสิบแผ่นในคราวเดียว ก็เพื่อตระกูลกู่ของศิษย์ไม่ใช่หรือ?

"ได้ ตอนนี้ยังเช้าอยู่ เจ้าออกเดินทางได้แล้ว"

"เจ้าค่ะ ท่านอาจารย์"

"อ้อ ไปที่ลานข้างๆ ด้วย เรียกสองท่านศิษย์พี่นั่นมา ข้าคิดว่าพวกนางคงยินดีไปกับเจ้า"

"อย่าลืม ไม่ว่าคนหรือสัตว์ก็ต้องไม่เหลือ! กล้าคิดร้ายกับศิษย์ของข้าหลี่มู่โจว ก็ต้องพร้อมตาย!"

"เอ่อ... ศิษย์เข้าใจแล้วเจ้าค่ะ"

กู่ชิงหานซาบซึ้งใจในความใส่ใจของหลี่มู่โจวจนแทบละลาย

อาจารย์ไม่เพียงเตรียมอาวุธให้ศิษย์จนถึงขีดสุด ยังจัดองครักษ์ให้อีกสองคน?

ศิษย์พี่เมี่ยเจวี๋ยและเมี่ยฉิงล้วนเป็นผู้แข็งแกร่งระดับเทพเดินทางขั้นหนึ่ง ตามที่ได้ยินมา หัวหน้าหุบเขาอินชาก็อยู่ในระดับเทพเดินทางขั้นหนึ่งเช่นกัน หากการเดินทางครั้งนี้จะเกิดเรื่องไม่คาดฝัน เว้นแต่พระอาทิตย์จะขึ้นทางทิศตะวันตก

กู่ชิงหานมาถึงลานข้างๆ เมื่อศิษย์พี่เมี่ยเจวี๋ยและเมี่ยฉิงได้ยินว่าหลี่มู่โจวต้องการให้พวกนางไปกับกู่ชิงหาน ทั้งสองก็ตอบตกลงโดยไม่ต้องคิด

"ปราบมารปกป้องความถูกต้อง พี่น้องเราย่อมไม่อาจปฏิเสธ!"

"ใช่แล้ว ท่านผู้อาวุโสยังมีค่ายกลระดับสวรรค์และคาถาดาบ หุบเขาอินชาทำชั่วมามาก สมควรได้รับผลกรรมเช่นนี้"

"ไปๆๆ พวกเราไปกันเดี๋ยวนี้ ถ้ารีบไปตอนเที่ยงก็ถึงแล้ว"

"......"

สองศิษย์พี่ที่ยังดูสง่างามไม่พูดอะไรอีก รีบพากู่ชิงหานทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า ทิ้งเหล่าศิษย์ที่มองตาค้างไว้เบื้องหลัง

ที่เรือนหลังตระกูลกู่

"ท่านหัวหน้าตระกูล ชิงหานไปแล้ว มีสองท่านศิษย์พี่ไปด้วย"

"ท่านหลี่ไม่ได้ไปหรือ?"

กู่หยุนได้ยินสถานการณ์แล้วก็ตกใจ

แม้หลี่มู่โจวจะไม่ได้ไป แต่มีศิษย์พี่ระดับเทพเดินทางขั้นหนึ่งสองคนไปด้วย คงไม่มีปัญหาใหญ่

ผู้อาวุโสใหญ่รีบตอบ "ไม่ใช่ ครั้งนี้สองท่านศิษย์พี่เป็นเพียงผู้ติดตาม คุณหนูบอกว่าท่านหลี่มอบของวิเศษที่สามารถทำลายหุบเขาอินชาทั้งหมดให้"

"นี่...?"

กู่หยุนถึงกับอึ้ง

ไม่เพียงแค่เขา คนส่วนใหญ่ในตระกูลกู่ต่างก็ตกตะลึง ความแข็งแกร่งและความลึกลับของหลี่มู่โจวในใจพวกเขาก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว

อีกด้านหนึ่ง

ศิษย์พี่เมี่ยฉิงฝืนยิ้มอย่างมีไมตรี "ชิงหาน ข้าขอถามอะไรหน่อยได้ไหม?"

กู่ชิงหานยิ้มเล็กน้อย "ท่านศิษย์พี่ว่ามาเถิด"

"อาจารย์ของเจ้าอายุแค่ 23 ปีจริงๆ หรือ?"

ข่าวนี้ ศิษย์พี่เมี่ยฉิงได้ยินมาจากกู่ชิงเฉี่ยนและศิษย์รุ่นน้องในตระกูลกู่

"ใช่แล้วเจ้าค่ะ เป็นอะไรหรือ?" กู่ชิงหานยิ้มตอบ "จริงๆ แล้วตอนแรกศิษย์ก็ไม่ค่อยเชื่อ แต่ท่านอาจารย์แค่อายุมากกว่าศิษย์สี่ปีเท่านั้นเอง..."

!

เมี่ยฉิงและเมี่ยเจวี๋ยถึงกับตะลึง

ตอนแรก ทั้งสองไม่เชื่อ

ระดับเทพเดินทางที่อายุเพียง 23 ปี เป็นไปได้อย่างไร?

ทั้งสองรู้ว่าหลี่มู่โจวเป็นผู้แข็งแกร่งแห่งสำนักเทียนเจี้ยน และเป็นผู้อาวุโสที่ลึกลับที่สุด แต่สำนักเทียนเจี้ยนก็ปิดกั้นข่าวสารมาตลอด อีกทั้งหลี่มู่โจวก็ปิดบังร่องรอย ทำให้แทบไม่มีใครรู้ข้อมูลของเขา

แต่ความจริงอยู่ตรงหน้า พวกนางต้องเชื่อ

หลี่มู่โจวไม่เพียงอายุแค่ 23 ปี แต่ยังเข้าใจแก่นแท้ของกฎเกณฑ์ เพียงแค่พลังกดดันก็ทำให้ศิษย์พี่เมี่ยฉิงต้านทานไม่ไหว ช่องว่างนี้ไม่ใช่แค่เล็กน้อย

เนื้อหานิยายเรื่องนี้เผยแพร่เฉพาะบนเว็บไซต์ Thai-Novel และ My Novel เท่านั้น

ตลอดทั่วดินแดนหลิงเซียว บางทีสำนักระดับสวรรค์อาจมีอัจฉริยะเช่นหลี่มู่โจว แต่สำนักระดับสวรรค์ก็มีแค่ไม่กี่แห่ง...

ยิ่งไม่ต้องพูดถึงดินแดนใต้ที่เสื่อมโทรมเช่นนี้...

อีกด้านหนึ่ง

หุบเขาอินชา

"ท่านซือถู่ ดูเหมือนท่านจะกังวลเกินไปนะ?"

"ในดินแดนใต้เช่นทุกวันนี้ ระดับเทพเดินทางก็ถือเป็นยอดฝีมือแล้ว ข่าวลือนั่นคงแค่อวดอ้างไปอย่างนั้นเอง..."

ในพื้นที่ต้องห้ามแห่งหุบเขาอินชา ชายวัยกลางคนในชุดคลุมดำมองซือถู่เฟิงพลางยิ้ม

"ท่านหม่าพูดมีเหตุผล" ซือถู่เฟิงเย็นชา "ข้าตรวจสอบทุกอำนาจในดินแดนใต้แล้ว คนที่กล้าพูดเช่นนี้มีไม่กี่คน แต่พวกเขาไม่น่าเกี่ยวข้องกับตระกูลกู่ แต่เพื่อป้องกันไว้ก่อนก็ต้องเชิญท่านหม่ามาเฝ้าระวัง หากมีคนไม่รู้จักประสาเข้ามา มีข้ากับท่านหม่าอยู่ ต้องทำให้มันมาได้แต่กลับไปไม่ได้แน่"

หม่าไห่ ประมุขสำนักปี้เยวี่ยแห่งตะวันออกของประเทศหนานเจา และเป็นพันธมิตรเชิงยุทธศาสตร์ของหุบเขาอินชา พลังเหนือกว่าหุบเขาอินชาเล็กน้อย นับเป็นผู้ครองอำนาจอีกคนแห่งตะวันออก

"ไม่เป็นไร" หม่าไห่พูดเรียบๆ "แต่พวกเราตกลงกันแล้วนะ ไม่ว่าคนที่ปล่อยข่าวจะมาหรือไม่ คำสัญญาของเราก็ห้ามเปลี่ยน?"

"ข้าซือถู่เฟิงจะเป็นคนไร้สัจจะได้อย่างไร?" ซือถู่เฟิงตบอกพูด "เมื่อดินแดนลับหิมะเปิด หุบเขาอินชาจะรับใช้สำนักปี้เยวี่ยตลอดการเดินทาง สมบัติทั้งหมดแบ่งครึ่งให้สำนักปี้เยวี่ย..."

แม้ซือถู่เฟิงจะเจ็บใจ แต่ก็ต้องทำ

ไม่มีสำนักปี้เยวี่ยช่วย เขาก็ไม่สบายใจ

สิบวันมานี้ เขาไม่เพียงเปิดค่ายกลปกป้องสำนัก ยังไม่ให้ศิษย์ออกไปข้างนอก แม้จะไม่กลัวพันแต่ก็กลัวหมื่น หุบเขาอินชาจะปลอดภัยก็ต่อเมื่อผ่านวันนี้ไปได้

"ฮึๆ คนที่ปล่อยข่าวต้องพูดเพ้อเจ้อแน่"

"ใช่ แปดส่วนคงแค่ขู่เปล่าๆ"

"ถ้าพวกเราสืบได้ว่าเป็นใคร ต้องฆ่าให้สิ้นตระกูล!"

"วันนี้ผ่านไป ค่อยฆ่าล้างเมืองเจี่ยวเยวี่ย!"

"......"

เหล่าผู้อาวุโสแห่งหุบเขาอินชาเห็นว่าใกล้เที่ยงแล้วยังไม่มีอะไรเกิดขึ้น ต่างก็มองว่าเรื่องล้างสำนักเป็นเพียงเรื่องเล็ก

ฉิว——

สามร้อยหลี่ทางตะวันตกของหุบเขาอินชา กู่ชิงหานและสองศิษย์พี่ควบลมมาถึงแล้ว

(จบบท)