ตอนที่ 9 : ให้ข้าเข้าร่วมองค์กรหงอี้? เว้นแต่จะให้ข้าเป็นหัวหน้าใหญ่!

เจียงเทาที่ซ่อนอยู่ในที่มืดตกใจ กู้เฟิงรู้ได้อย่างไรว่าเขาซ่อนตัวอยู่ที่นี่?

แปลกจริง!

เขาตั้งแต่มาที่นี่ยังไม่เคยส่งเสียงแม้แต่น้อย อีกฝ่ายจะรู้ได้อย่างไร?

ตอนนี้ไม่มีเวลาคิดเรื่องนี้

หลังจากได้เห็นวิธีการฆ่าคนของกู้เฟิง เขากลัวจนตัวสั่น

แม้เขาจะทำตัวเป็นสุภาพบุรุษต่อหน้าฉินลวน แต่ความจริงลับหลังก็เคยทำเรื่องชั่วร้ายมาไม่น้อย

แต่สิ่งที่เขาทำ เทียบกับกู้เฟิงแล้ว เหมือนเด็กเล่นขายของ

ฆ่าคนสามสิบกว่าคนในเวลาไม่กี่วินาที คนผู้นี้ราวกับปีศาจที่ปีนขึ้นมาจากนรก!

เขาหันหลังวิ่งหนี แม้แต่ฉินลวนที่อยู่ข้างๆ ก็ยังไม่ทันได้ดึงไป

"ตูม!"

วิ่งไปได้สักพัก หัวของเขาก็พุ่งชนกำแพงอย่างจัง ทำให้เซถอยหลัง

เขาเงยหน้ามอง ถึงได้รู้ว่าสิ่งที่ชนไม่ใช่กำแพง แต่เป็นหน้าอกของกู้เฟิง

กู้เฟิงเตะเขาล้มลงกับพื้น: "เจียงเทา เจ้าวิ่งหนีทำไม?"

เจียงเทาหน้าตาตกใจ: "กู้เฟิง ปล่อยข้าไป ความแค้นของเราลบล้างกันไปเถิด!"

"ผัวะ!"

กู้เฟิงตบกลับทันที ฟันสองแถวในปากเจียงเทาหลุดออกมาพร้อมกัน พ่นเลือดออกมามาก

"บนโลกนี้ คนที่แหย่ข้า มีจุดจบเดียว นั่นคือความตาย!"

เจียงเทาทั้งกลัวทั้งโกรธ ตะโกน: "แซ่กู้ ตระกูลเจียงของข้าอยู่อันดับเจ็ดในสิบตระกูลแห่งเตี่ยนเป่ย ถ้าเจ้ากล้าฆ่าข้า ไม่ว่าเจ้าจะหนีไปไหน ตระกูลเจียงจะไล่ล่าจนกว่าจะตาย!!!"

กู้เฟิงยิ้ม: "ดีแล้ว ข้าจะลองฆ่าเจ้าดู แล้วดูซิว่าตระกูลเจียงแห่งเตี่ยนเป่ยที่ว่านี้ จะทำอะไรข้าได้!"

พูดจบ กู้เฟิงก็ชกออกไปอย่างดุดัน!

แต่ในตอนนั้น ร่างงดงามร่างหนึ่งก็วิ่งออกมา มายืนขวางตรงหน้าเจียงเทา

คือฉินลวน!

"กู้เฟิง ข้าไม่ยอมให้เจ้าฆ่าเขา!"

กู้เฟิงพูดอย่างไม่ไว้หน้า: "ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่ข้าทำอะไร ต้องได้รับอนุญาตจากเจ้าก่อน?"

ฉินลวนชะงักไปครู่หนึ่ง แล้วค่อยๆ พูด: "เจ้าจะไม่สนใจคำพูดของข้าก็ได้ แต่ถ้าเจ้าจะฆ่าเจียงเทา ก็ต้องฆ่าข้าก่อน!"

พูดพลางก้าวข้ามไปหนึ่งก้าว กางแขนป้องกันเจียงเทาไว้ด้านหลัง

"เจ้าคงไม่คิดว่า ข้าไม่กล้าฆ่าเจ้าหรอกนะ?"

ในความมืด กำปั้นของกู้เฟิงบีบจนลั่นเสียงดัง เสียงกระดูกดัง "ปิ๊ก ป๊าก" ทำให้ฉินลวนขนลุก แต่เธอก็รวบรวมความกล้าตะโกน

"งั้นเจ้าก็ฆ่าข้าเลย ข้าอยากดูว่า เจ้ากู้เฟิงเป็นคนใจดำอำมหิตแค่ไหน ฉินหวายเจียงเอาชีวิตเป็นเดิมพัน เลี้ยงดูน้องสาวเจ้ามาห้าปี แต่เจ้ากลับมาครั้งแรก สิ่งแรกที่ทำคือฆ่าลูกสาวของฉินหวายเจียง และคนที่เธอรักอย่างลึกซึ้ง!"

"ตูม!"

กู้เฟิงชกออกไปหมัดหนึ่ง เฉียดแก้มของฉินลวนไปชนกำแพงอย่างแรง

ฝุ่นฟุ้งกระจาย!

"เจียงเทา ดูแลฉินลวนให้ดี ไม่อย่างนั้น ตระกูลเจียงแห่งเตี่ยนเป่ย จะไม่เหลือแม้แต่ไก่สักตัว!"

พูดจบ เขาก็จูงมือกู้ชิงหนิงจากไป หายเข้าไปในความมืดอย่างรวดเร็ว

หลังจากนั้นหลายวัน กู้เฟิงแทบไม่ได้ออกจากบ้าน สมุนไพรนานาชนิดถูกหลี่หรานทยอยส่งมาที่บ้านหลังเล็กของตระกูลชิน

กู้เฟิงใช้สมุนไพรเหล่านี้เริ่มรักษาอาการบาดเจ็บของน้องสาว

ส่วนหลี่หรานในช่วงหลายวันนี้ ก็ยุ่งจนแทบไม่มีเวลาหายใจ

สมุนไพรที่กู้เฟิงให้หา ส่วนใหญ่ล้วนมีราคาแพง เขาไม่ได้ขาดเงิน แต่สมุนไพรบางอย่างมีเงินก็หาซื้อไม่ได้ ต้องใช้แรงใจแรงกายไปตามหา

วันนี้ลูกน้องมารายงานว่า ห้องประมูลที่ใหญ่ที่สุดในเตี่ยนเป่ยจัดการประมูลฉุกเฉิน ข้างในมีสมุนไพรหายากหลายอย่าง

หลี่หรานรีบไปทันที ลงทุนอย่างใหญ่ ใช้เงินทั้งหมดหนึ่งพันสามร้อยล้านหยวน ประมูลสมุนไพรห้าชนิด ล้วนเป็นสิ่งที่กู้เฟิงต้องการ

แม้แต่สมุนไพรชนิดหนึ่งที่เผยหงถังสนใจ เขาก็ไม่ยอมถอย สู้ราคาจนได้มา

ทำให้เผยหงถังไม่พอใจมาก

สมุนไพรนั้นสำหรับเธอมีหรือไม่มีก็ได้ แต่หลี่หรานกล้าแย่งของกับเธอต่อหน้าผู้คน ชัดเจนว่าไม่ให้เกียรติเธอเผยหงถัง!

หลังการประมูล หลี่หรานรับสมุนไพรแล้วรีบจะไป เถียนฉิ่งไม่รู้ปรากฏตัวที่ด้านหน้าเขาตั้งแต่เมื่อไหร่ เดินเคียงข้างไปด้วยกัน

"ท่านหัวหน้าตระกูลหลี่ องค์กรหงอี้ของเราหลายปีมานี้ช่วยเหลือตระกูลหลี่ไม่น้อยนะ วันนี้หัวหน้าใหญ่ขององค์กรหงอี้อยากได้โสมหิมะเทียนซาน แต่ท่านกลับแย่งไป ช่างไม่รู้จักน้ำใจจริงๆ!"

หลี่หรานพูดอย่างถ่อมตัว: "ท่านผู้พิทักษ์เถียน ขอโทษจริงๆ แต่ถ้าข้าไม่ได้โสมหิมะเทียนซานนี้ คงต้องพบจุดจบที่ตระกูลแตกสลาย ข้าก็ไม่มีทางเลือก!"

เถียนฉิ่งโกรธ: "คนอื่นทำให้ตระกูลเจ้าแตกสลายได้ องค์กรหงอี้ของเราทำไม่ได้หรือ?"

หลี่หรานเหนื่อยล้าทั้งกายใจ ไม่อยากเถียง ยิ่งไม่กล้าสร้างศัตรูใหม่ในเวลานี้: "ท่านผู้พิทักษ์เถียน เรื่องนี้ข้าผิดเอง อย่างนี้ เดี๋ยวข้าจะสั่งให้คนส่งเงินสิบล้านไปที่องค์กรหงอี้ เป็นการขอขมา"

เสียงหัวเราะไพเราะดังมา เห็นเผยหงถังโบกพัดบางเบา ยิ้มพลางเดินมา: "ท่านหัวหน้าตระกูลหลี่พูดเล่นแล้ว แค่โสมหิมะเทียนซานเท่านั้น ข้าไม่ได้สนใจหรอก

แต่ข้ากลับสงสัยแล้วสิ เป็นใครกัน ที่ทำให้ท่านกลัวถึงเพียงนี้ ช่วงนี้ตระกูลท่านก็ไม่ได้มีเรื่องกับตระกูลใหญ่ในเตี่ยนเป่ยนี่"

หลี่หรานไม่กล้าปิดบัง ถอนหายใจเบาๆ: "ข้าเองก็ไม่รู้ว่าคนผู้นั้นมีที่มาอย่างไร ข้าแค่รู้ว่าเขาชื่อกู้เฟิง"

กู้เฟิง!!!

เผยหงถังชะงัก

คนผู้นั้นไม่ถูกหลี่หรานฆ่าตายแล้วหรือ?

เธอนึกขึ้นได้ทันที วันนั้นเธอแค่เห็นหลี่หรานนำคนไปล้อมกู้เฟิง แต่เรื่องที่เกิดขึ้นหลังจากนั้น เธอไม่ได้สนใจดู

แต่ กู้เฟิงก็แค่มีพลังหมิงจิ้นระดับกลางเท่านั้น ถึงจะรอดตายมาได้โดยบังเอิญ ก็ไม่น่าจะทำให้หลี่หรานกลัวได้ถึงขนาดนี้

เธอลองถามดู: "เจ้าสู้เขาไม่ได้?"

"รับหมัดเดียวของเขายังไม่ได้"

เพียงไม่กี่คำ ทำให้เผยหงถังตกใจในใจ

หลี่หรานมีพลังอันจิ้นระดับสูงสุด แต่กลับรับหมัดเดียวของกู้เฟิงไม่ได้ แล้วกู้เฟิงจะมีพลังระดับไหน?

ประเมินอย่างระมัดระวัง อย่างน้อยก็ต้องเป็นระดับต้นของพลังฮวาจิ้นแล้ว!

องค์กรหงอี้มีผู้พิทักษ์สี่คน ที่แข็งแกร่งที่สุดก็แค่พลังฮวาจิ้นระดับปลายเท่านั้น!

ต้องรู้ว่า กู้เฟิงอายุแค่ยี่สิบกว่า ด้วยพรสวรรค์ของเขา ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด ในอนาคตต้องถึงระดับปลายของพลังฮวาจิ้นแน่!

เผยหงถังเข้าใจแจ่มแจ้ง ไม่แปลกที่ก่อนหน้านี้ตอนเชิญกู้เฟิงเข้าร่วมองค์กรหงอี้ อีกฝ่ายปฏิเสธทันที

ที่แท้ก็มีความสามารถจริง!

อายุยี่สิบกว่าก็ถึงระดับต้นของพลังฮวาจิ้น สมควรที่จะภาคภูมิใจ แค่สมาชิกพิเศษขององค์กรหงอี้ก็ทำให้อีกฝ่ายเสียศักดิ์ศรีจริงๆ

เธอคิดครู่หนึ่งแล้วถาม: "ท่านจะเอาสมุนไพรไปส่งที่บ้านกู้เฟิงใช่ไหม?"

"ใช่ ข้าส่งต่อเนื่องมาหลายวันแล้ว"

"เถียนฉิ่ง เจ้าไปกับเขาด้วย คราวนี้ต้องรับเขาเข้าใต้สังกัดองค์กรหงอี้ให้ได้!" เผยหงถังสั่ง

เถียนฉิ่งพยักหน้า แล้วถาม: "ให้เขาเป็นสมาชิกอย่างเป็นทางการขององค์กรหงอี้เราเลยหรือ?"

เผยหงถังยิ้ม: "ผู้พิทักษ์สี่คนขององค์กรหงอี้ มีตำแหน่งว่างจากที่คนหนึ่งตายในสงครามปีที่แล้วไม่ใช่หรือ ให้เขาแทนที่ก็แล้วกัน"

เถียนฉิ่งรับคำสั่งแล้วไป หนึ่งชั่วโมงต่อมาก็กลับมา

เห็นเขากลับมาคนเดียว เผยหงถังขมวดคิ้วเบาๆ: "เขาไม่ยอมหรือ?"

เถียนฉิ่งสีหน้าไม่ดี: "เขาบอกว่า จะให้เขาเข้าร่วมองค์กรหงอี้ก็ได้ แต่ตำแหน่งหัวหน้าใหญ่ต้องให้เขานั่ง"

"จองหอง!" เผยหงถังโกรธจัด ขว้างถ้วยในมือแตกละเอียด "ข้าให้เกียรติเขาเกินไปแล้ว!"

เถียนฉิ่งพูด: "จะให้ข้าพาคนไปสั่งสอนเขาหน่อยไหม?"

"เฮอะ!" เผยหงถังโบกมือ "ไม่จำเป็น หนึ่งชั่วโมงนี้ ข้าสั่งคนไปสืบข้อมูลของเขามาบ้าง พบว่าเขาฆ่าเจ้าฉี! และเจ้าฉีเป็นแฟนของจางคุน!"

"จางคุน? คุณชายตระกูลจาง อันดับห้าในสิบตระกูลแห่งเตี่ยนเป่ย?" เถียนฉิ่งอุทาน!

(จบตอนที่ 9)