ตอนที่ 1067 เขารับผิดชอบไม่ไหว

หู จิ่งถง ช่างไร้ค่าจริงๆ เตรียมของมาแต่ละชิ้นไม่มีชิ้นไหนใช้ได้เลย ไม่เพียงแต่ไม่ได้ช่วยอะไร กลับกันยังทำให้ฉันตกอยู่ในสถานการณ์ที่เสียเปรียบอย่างชัดเจน

ไม่มีทางเลือก ตอนนี้ฉันต้องลงมือเองแล้ว

เฉิน เย่าจวิน เชิญ เย่เฉิน ให้นั่งลงก่อน พลางรินน้ำชาให้ด้วยท่าทีสุภาพ ขณะเดียวกันก็กำลังครุ่นคิดว่าจะเริ่มโต้กลับจากจุดไหนเพื่อให้ตัวเองได้เปรียบบ้าง

โดยบังเอิญ เมื่อ เฉิน เย่าจวิน เห็น หู จิ่งถง สวมสูทของ Givenchy จู่ๆ เขาก็ฉุกคิดขึ้นมาได้ และเกิดไอเดียขึ้นมาในใจ

“ไม่ทราบว่า บอสเย่ มีมุมมองต่อสินค้าฟุ่มเฟือยอย่างไรบ้างครับ?”

ทันใดนั้น เฉิน เย่าจวิน ถามขึ้นด้วยน้ำเสียงที่มีเลศนัย

“สินค้าฟุ่มเฟือย?”

เย่เฉิน เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย

หากพูดถึงสินค้าฟุ่มเฟือย นี่มันอุตสาหกรรมที่เขาคุ้นเคยดีเลยทีเดียว.. ปัจจุบันเขาถือหุ้นอยู่ในหลายแบรนด์ดัง ไม่ว่าจะเป็น Patek Philippe, Prada, Cartier เป็นต้น

“ไม่ทราบว่า ประธานเฉิน หมายถึงอะไร?”

เย่เฉิน ไม่เข้าใจว่าทำไม เฉิน เย่าจวิน จู่ๆ ถึงถามเรื่องนี้ขึ้นมา เขาจึงไม่ได้ตอบกลับตรงๆ

“โอ้ บอสเย่ ผมไม่ได้มีเจตนาอะไรเป็นพิเศษ แค่เมื่อไม่นานมานี้ ผมลงทุนไปหลายหมื่นล้านเพื่อซื้อหุ้นส่วนหนึ่งของ Givenchy”

เฉิน เย่าจวิน แสดงท่าทีเหมือนไม่ใส่ใจ

“ผมยังลังเลอยู่ว่าควรลงทุนเพิ่มเพื่อซื้อหุ้นที่เหลือทั้งหมดดีหรือไม่ เลยอยากขอคำแนะนำจาก บอสเย่ สักหน่อยนะครับ”

ข้างๆ กัน หู จิ่งถง ถึงกับถอนหายใจด้วยความทึ่ง ท่านประธานเฉิน ช่างกล้าหาญเหลือเกิน เพียงแค่ดีดนิ้วก็สามารถใช้เงินนับหมื่นล้านเพื่อซื้อหุ้นของแบรนด์หรูระดับโลกได้

การใช้เงินมหาศาลขนาดนี้เพื่อซื้อหุ้นของ Givenchy ถือเป็นการลงทุนครั้งใหญ่ที่สุดในช่วงสองปีมานี้ของ เฉิน เย่าจวิน

ตอนนั้น การตัดสินใจครั้งนี้ไม่เพียงแต่สร้างความฮือฮาในหมู่มหาเศรษฐีในปักกิ่ง แต่ยังถูกพูดถึงในระดับนานาชาติอีกด้วย

แค่สามารถควักเงินหลายหมื่นล้านออกมาได้อย่างง่ายดาย ก็นับเป็นเครื่องพิสูจน์ถึงความร่ำรวย และอำนาจของเขาแล้ว

ขณะที่ เฉิน เย่าจวิน ตั้งตารอให้ เย่เฉิน รู้สึกตกตะลึง และกล่าวคำชม ..ทว่า เย่เฉิน กลับไม่พูดอะไร

เฉิน เย่าจวิน มอง เย่เฉิน เห็นอีกฝ่ายเหมือนกำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่าง

จู่ๆ นั้น เฉิน เย่าจวิน ก็ฉุกคิดถึงความเป็นไปได้อย่างหนึ่งว่า :

‘หรือว่า เย่เฉิน กำลังช็อกจนพูดไม่ออก เพราะตกตะลึงกับการที่ฉันเองทุ่มเงินหลายหมื่นล้านเพื่อซื้อหุ้นของแบรนด์หรู?!’

น่าจะเป็นอย่างนั้นแน่ๆ

เป้าหมายของเขาสำเร็จแล้ว! ในที่สุดเขาก็สามารถกู้สถานการณ์กลับมาได้สักที ไม่ง่ายเลยจริงๆ

แต่ขณะที่ เฉิน เย่าจวิน กำลังภาคภูมิใจอยู่นั้น เย่เฉิน ก็เอ่ยปากขึ้นมา

“สำนักงานใหญ่ของ Givenchy ก็อยู่ที่ฝรั่งเศสใช่ไหมครับ?”

เย่เฉิน หันไปถาม เฉิน เย่าจวิน

หืม?!

คำถามที่ไม่มีความเกี่ยวข้องกันเลยของ เย่เฉิน ทำเอา เฉิน เย่าจวิน งุนงงไปหมด

จู่ๆ เย่เฉิน ถามเรื่องนี้ขึ้นมาทำไม?

แล้วมันเกี่ยวอะไรกับเรื่องที่เขาเพิ่งโอ้อวดถึงความมั่งคั่งของตัวเอง?

“ใช่ครับ สำนักงานใหญ่ของ Givenchy อยู่ที่ฝรั่งเศส”

เฉิน เย่าจวิน พยักหน้า

“ผมคิดทบทวนคำถามของ ประธานเฉิน อย่างถี่ถ้วนแล้ว แม้ว่าผมจะไม่ค่อยคุ้นเคยกับ Givenchy เท่าไหร่ แต่ผมคิดว่าถ้าจะซื้อกิจการทั้งบริษัท คงต้องไปดูที่นั่นด้วยตัวเองสักหน่อย”

เย่เฉิน อธิบาย

ท้ายที่สุด ไม่ใช่ทุกคนที่จะมีเกม ‘ด้วยเงินเดือนแค่สามพัน ฉันก็กลายเป็นมหาเศรษฐีของโลกได้’ คอยสนับสนุนอยู่เบื้องหลัง

“บังเอิญเลย ผมเองก็เพิ่งซื้อหุ้นของบริษัทสินค้าฟุ่มเฟือยแห่งหนึ่งที่มีสำนักงานใหญ่ในฝรั่งเศส กะว่าถ้ามีโอกาสจะไปดูสักหน่อย”

“หากมีโอกาส ประธานเฉิน เราอาจไปเที่ยวฝรั่งเศสด้วยกันก็ได้นะครับ”

“อ่า?”

ในชั่วขณะหนึ่ง เฉิน เย่าจวิน ถึงกับไปไม่เป็น เขาไม่รู้จะตอบอะไรดี...

ที่ เฉิน เย่าจวิน ถาม เย่เฉิน ไปเมื่อครู่นี้ จริงๆ แล้วเขาแค่อยากอวดเรื่องที่เขาใช้เงินหลายหมื่นล้านซื้อหุ้นของ Givenchy เท่านั้นเอง

จริงๆ แล้ว เขาไม่ได้คิดจริงจังว่าจะซื้อกิจการของ Givenchy ทั้งหมด

คุณต้องรู้ไว้ว่า Givenchy ในตอนนี้ไม่เหมือนกับเมื่อก่อนอีกแล้ว เมื่อก่อน Givenchy เคยยิ่งใหญ่ และมีอิทธิพลมาก แต่ปัจจุบันกลับตกต่ำลงทุกวัน ถ้าเขาซื้อกิจการทั้งหมดจริงๆ ความเสี่ยงจะสูงมากเกินไป

เขารับผิดชอบไม่ไหว

สิ่งที่เขาไม่คาดคิดก็คือ เย่เฉิน กลับจริงจังกับคำถามของเขาจริงๆ

และสิ่งๆ นี้เองทำเอา เฉิน เย่าจวิน ถึงกับอึ้งไป

เพื่อบรรเทาความอึดอัด และเปลี่ยนหัวข้อสนทนา เฉิน เย่าจวิน หยิบถ้วยชาบนโต๊ะขึ้นมาดื่ม แล้วถาม เย่เฉิน แบบผ่านๆ อย่างเป็นกันเองไปว่า :

“ว่าแต่ บอสเย่ คุณก็บอกว่าคุณซื้อหุ้นของบริษัทสินค้าฟุ่มเฟือยที่มีสำนักงานใหญ่ในฝรั่งเศส แล้วเป็นบริษัทไหนเหรอครับ?”

“Kering Group”

เฉิน เย่าจวิน ถามด้วยท่าทีสบายๆ ส่วน เย่เฉิน ก็ตอบกลับไปแบบไม่คิดอะไรเช่นกัน

“พรวด!!”

เฉิน เย่าจวิน ที่เพิ่งจิบชาเข้าไป พอได้ยินคำตอบของ เย่เฉิน ถึงกับพ่นชาออกมาเต็มปาก

ข้างๆ กัน หู จิ่งถง ที่เพิ่งนั่งลงได้ไม่นานก็ถึงกับตัวแข็งค้าง ดวงตาเต็มไปด้วยความตื่นตะลึง มอง เย่เฉิน อย่างเหลือเชื่อ

“บอสเย่ คุณว่าอะไรนะ?”

เฉิน เย่าจวิน ถามซ้ำด้วยความตกตะลึงที่ฉายชัดในแววตา

เขาไม่ได้ฟังผิดไปใช่ไหม? บอสเย่ บอกว่าเขาซื้อหุ้นของ Kering Group อย่างนั้นเหรอ?!!!

Kering นั่นมันบริษัทอะไร? มันคือหนึ่งในกลุ่มบริษัทสินค้าฟุ่มเฟือยระดับโลกที่ติดอันดับท็อป 5 ของโลก และบางช่วงยังเคยขึ้นไปถึงอันดับ 2 ด้วยซ้ำ

นั่น.. มันคือยักษ์ใหญ่ที่แท้จริง ครอบครองแบรนด์สินค้าหรูชื่อดังมากมาย

ส่วน Givenchy ที่เขาซื้อหุ้นไป มันเป็นแค่แบรนด์เดียวเท่านั้น ไม่มีทางเทียบกับ Kering Group ได้เลย

อีกอย่างหนึ่ง..บริษัทใหญ่ระดับ Kering Group จะขายหุ้นออกมาได้อย่างไร?

ดังนั้น เฉิน เย่าจวิน จึงคิดว่าตัวเองคงฟังผิดไป

“Kering Group ประธานเฉิน มีอะไรหรือเปล่า?”

เย่เฉิน ตอบกลับไปตามปกติ

Kering Group จริงๆ ด้วย..

เขาไม่ได้ฟังผิด บอสเย่ ซื้อหุ้นของ Kering Group จริงๆ

บ้าไปแล้ว! บ้าไปแล้ว!! นี่มันต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ!!!

เชี้ยเอ๊ย! เรื่องแบบนี้ ..มันน่าเหลือเชื่อเกินไปแล้ว!

บอสเย่ สุดยอดขนาดนี้เลยเหรอ ถึงขนาดซื้อหุ้นของยักษ์ใหญ่อย่าง Kering Group ได้?

น่ากลัวเกินไปแล้ว!

เมื่อเทียบกับการซื้อหุ้นของ Kering Group แล้ว การที่เขาซื้อหุ้นของ Givenchy กลายเป็นเรื่องเล็กน้อยไปเลย

และดูเหมือนว่าเขาเพิ่งจะโยนหินทับเท้าตัวเอง ไปอีกครั้ง.. ถ้าเป็นเรื่องก่อนหน้านี้ เฉิน เย่าจวิน ยังพอโยนความผิดให้ หู จิ่งถง ได้ เพราะเป็นของที่ หู จิ่งถง เตรียมมา

แต่คราวนี้ คนที่พูดถึง Givenchy คือเขาเอง เขาไม่มีทางโยนความผิดให้ใครได้เลย

ไม่ต้องพูดถึง เฉิน เย่าจวิน เลย ขนาด หู จิ่งถง ที่นั่งข้างๆ เขายังแทบกลายเป็นรูปปั้นไปแล้ว

ในขณะนี้ หู จิ่นถง จ้อง เย่เฉิน ตาค้างแข็งทื่อเหมือนรูปปั้น ก่อนหน้านี้เขาคิดว่าเขาประเมิน บอสเย่ ไว้สูงมากแล้ว แต่ดูเหมือนว่าเขาจะยังมอง บอสเย่ ต่ำเกินไป

น้ำหนักของ เย่เฉิน ในใจของ หู จิ่งถง เพิ่มสูงขึ้นมหาศาลอย่างมีนัยสำคัญอีกครั้ง

เฉิน เย่าจวิน ถอนหายใจ ตอนนี้เขายอมรับโดยสิ้นเชิงแล้ว ไม่ว่าจะเป็นรถ BMW 7 Series รุ่นกันกระสุน, ภาพวาดของปรมาจารย์ฉีไป๋สือ หรือแม้แต่หุ้นของ Kering Group ทุกเรื่องล้วนแต่ทำให้ บอสเย่ เหนือกว่าเขาทั้งสิ้น

เขาไม่มีทางต่อกรได้เลย..

ตอนนี้ เฉิน เย่าจวิน เลิกคิดฝันถึงเรื่องที่จะควบคุมการสนทนา หรือพยายามเอาชนะ เย่เฉิน ไปแล้ว

เขาไม่มีคุณสมบัติพอ!

เฉิน เย่าจวิน ก้มหน้าลง ยอมรับความพ่ายแพ้อย่างเต็มใจ พร้อมให้ บอสเย่ เป็นฝ่ายควบคุมการเจรจาต่อจากนี้

“บอสเย่ เราไม่ต้องพูดถึงเรื่องอื่นแล้ว คุณยังจำเรื่องที่ผมพูดในโทรศัพท์ก่อนหน้านี้ได้ไหม?”