ช่างตีเหล็กสายบั๊ก ตอนที่ 319 ภารกิจง่ายดาย
ช่างตีเหล็กสายบั๊ก ตอนที่ 319 ภารกิจง่ายดาย
ภายใต้ท้องฟ้าสีครามสดใส เกิดกลุ่มควันสีเทาลอยฟุ้งขึ้นมา
พลังเวทมนตร์อันเข้มข้นและวิชาเทพอันทรงพลังถูกใช้ออกมาอย่างเต็มที่ในขณะนี้
แต่ก็ยังคงถูกทำลายลงด้วยสายฟ้า
“เป็นไปไม่ได้... นี่คือเวทมนตร์ขั้นสูงสุด ‘แสงรัศมีเทพ’... แต่กลับไม่สามารถต้านทานคนต่างโลกผู้นี้ได้!?”
“ผู้รับใช้มหาเทพสิ้นชีพแล้ว! พวกเราไม่ใช่คู่มือของเขา!”
“แม้แต่คำสาปต้องห้ามก็ไม่มีผล... รีบไปเชิญกองอัศวินแห่งราชธานี! นี่คือศัตรูที่แข็งแกร่งกว่าเทพมารสูงสุด!”
“ทำไมถึงมีคนต่างโลกที่น่ากลัวขนาดนี้นะ!?”
“ฉันต้องฝันไปแน่ ๆ ใช่ไหม? ผู้รับใช้มหาเทพได้ใช้เวทมนตร์ที่แข็งแกร่งที่สุดแล้ว... แม้แต่เทพมารสูงสุดก็ไม่น่าจะรอดพ้นจากการโจมตีนี้ได้!”
บนผืนแผ่นดินที่พังทลาย สิ่งมีชีวิตต่างโลกที่ยังคงมีชีวิตรอด หรือแอบซ่อนตัวอยู่ มองไปที่ชายหนุ่มรูปงามในชุดเกราะที่งดงาม มือถือหอกยาว อาบร่างด้วยสายฟ้า ดวงตาเต็มไปด้วยความหวาดกลัวและความตื่นตระหนก
“ศัตรูต่างโลกระดับ 100 ความแข็งแกร่งก็แตกต่างกันมาก”
หลังจากสังหารสิ่งมีชีวิตที่แข็งแกร่งเทียบเท่ากับผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดไปหลายสิบคน ซูเฉินก็ยังคงรู้สึกผ่อนคลาย
ระดับ 40 หลังจากเปลี่ยนเป็นชุดยุทธภัณฑ์เทพ [อุปกรณ์เทพเจ้า] และของวิเศษระดับเทพนิยาย แผงข้อมูลของเขาก็พัฒนาขึ้นอย่างก้าวกระโดด ตอนนี้เขาไม่จำเป็นต้องใช้ทักษะเสริมพลัง ก็สามารถสังหารผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดที่อ่อนแอกว่าได้ในทันที
พูดตามตรง
ตอนนี้ซูเฉิน แม้ว่าระดับจะยังไม่ถึงขั้นผู้ที่แข็งแกร่งที่สุด แต่พลังรบของเขานั้นเหนือกว่า
“ยังขาดอีกนิดเดียวก็จะทำภารกิจเลื่อนขั้นสำเร็จ...”
มองไปที่ศัตรูต่างโลกระดับต่ำที่พยายามหลบหนี ซูเฉินก็หรี่ตาลงเล็กน้อย
แสงสายฟ้าที่สว่างไสวพุ่งลงมาจากท้องฟ้า
ศัตรูต่างโลกทั้งหมดที่อยู่ในสายตาของเขากลายเป็นค่าประสบการณ์และไอเทมดรอป
“เป้าหมายต่อไปเหลืออีกสามคน... อืม หนึ่งในนั้นคือ ‘ตัวเอก’ ของโลกนี้ ตัวเอกของโลกอนิเมะแฟนตาซี”
พูดพึมพำ ซูเฉินนึกถึงรายละเอียดต่าง ๆ ของโลกนี้
โลกที่เขาอยู่ตอนนี้ เหมือนกับโลกในอนิเมะแฟนตาซี [อาร์ทเวลสุดท้าย] ที่บริษัทอนิเมะแห่งหนึ่งของสหพันธ์สร้างขึ้นเมื่อหลายปีก่อน แม้ว่าจะเป็นอนิเมะแนวต่อสู้ แต่เนื้อเรื่องกลับเหมือนนิยายออนไลน์ทั่วไป
เล่าเรื่องราวของผู้สืบเชื้อสายราชวงศ์ ที่ค่อย ๆ เติบโตขึ้น จนกลายเป็นผู้ที่แข็งแกร่งเทียบเท่าเทพเจ้า
เนื้อเรื่องค่อนข้างจะธรรมดา ตัวเอกมีพลังพิเศษมากมาย เวทมนตร์ วิชายุทธ์ วิชาลับ ที่คนต่างโลกทั่วไปไม่อาจเรียนรู้ได้ เขาสามารถเรียนรู้ได้เพียงแค่มอง
สุดท้ายเขายังได้รับพลังของเทพเจ้าทั้งหมด
แน่นอนว่า เขาไม่ได้มี [วิชาเนตร] [เนตรมาร] หรือ [กายภาพ] พิเศษอะไร
เพียงแต่เพราะ [กายภาพ] ที่พิเศษของเขา
ว่ากันว่า [กายภาพ] นี้เป็นหนึ่งในไอเทมดรอป
ทำให้ผู้ครอบครองอาชีพหลายคนสนใจและตื่นเต้น
ท้ายที่สุดแล้ว
ถึงแม้ว่าผู้ครอบครองอาชีพจะสามารถเรียนรู้ทักษะได้ง่าย ๆ เพียงแค่แตะหนังสือทักษะ แต่ [กายภาพ] ที่สามารถเรียนรู้ทักษะได้เพียงแค่มอง ก็หมายความว่าไม่จำเป็นต้องใช้หนังสือทักษะ
มันค่อนข้างจะโกงเกินไป
เพียงแต่จนถึงตอนนี้ ก็ยังไม่มีใครได้รับ [กายภาพ] นี้
และต่อมา โลกใน [สนามทดสอบ] ของโลกหลักของสหพันธ์ก็มีมากขึ้นเรื่อย ๆ โลกในอนิเมะนี้ จึงถูกลืมไปโดยผู้ครอบครองอาชีพหลายคน
พูดตามตรง
ตอนที่ซูเฉินรู้ว่าเป้าหมายของเขามีโลกนี้รวมอยู่ด้วย เขาก็รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย
ศัตรูต่างโลกหรือตัวเอกในโลกอนิเมะ เขาเคยจัดการมามากมาย
แต่การที่ได้มาอยู่ในโลกอนิเมะแบบนี้ มันเป็นครั้งแรกของเขา
“[กายภาพ] ที่แข็งแกร่ง... ด้วยค่าโชคของฉัน น่าจะดรอปได้นะ?”
“อืม... โชคดีที่มีภารกิจบอกเป้าหมาย ไม่งั้นการหาเป้าหมายในโลกนี้คงจะยากมาก”
พูดพึมพำ ซูเฉินดีดนิ้วเบา ๆ วิญญาณมังกรที่เกิดจากลักษณ์เทพก็ปรากฏขึ้นใต้เท้าของเขา
พาเขาบินไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว
…
อาณาจักรดอกไม้สีม่วง
ภายในเมืองหลวง
หอคอยเวทมนตร์สี่แห่งต่างก็เปล่งแสงสีแดงเตือนภัย ปกคลุมทั่วทั้งเมืองหลวง
นี่คือการเตือนภัยระดับสูงสุด
เป็นผลการทำนายของเหล่าจอมเวท
ทุกครั้งที่แสงนี้ปรากฏขึ้น ก็หมายความว่ากำลังจะมีภัยพิบัติครั้งใหญ่มาเยือนอาณาจักรดอกไม้สีม่วง
บนท้องถนน ผู้คนต่างก็มองไปที่แสงสีแดงบนท้องฟ้าด้วยสีหน้าซีดเซียว
“ทำไม... ครั้งสุดท้ายที่มีแบบนี้ ก็คือตอนที่แม่ทัพเทพมารฟื้นคืนชีพ! ตอนนี้... หรือว่าเทพมารสูงสุดจะฟื้นคืนชีพแล้ว!?”
“ไม่น่าจะใช่นะ!? การผนึกของท่านปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่ ผู้รับใช้มหาเทพ และราชันดอกไม้สีม่วง ยังคงอยู่ได้อีกนานไม่ใช่เหรอ? ทำไมเทพมารสูงสุดถึงฟื้นคืนชีพได้?”
“ก่อนหน้านี้ไม่ใช่บอกว่าแม่ทัพเทพมารต้องใช้เวลา 500 ปีถึงจะฟื้นคืนชีพได้เหรอ ผลสุดท้าย เขากลับฟื้นคืนชีพในวันรุ่งขึ้น ถ้าไม่ใช่เพราะกองอัศวินแห่งราชธานีเข้ามาจัดการ ฉันไม่อยากจะคิดเลยว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้น... ยิ่งกว่านั้น ครั้งที่แล้วมีเพียงหอคอยเวทมนตร์แห่งเดียวที่เปล่งแสงเตือนภัย แต่ครั้งนี้มีถึงสี่แห่ง! เหล่าจอมเวทต่างก็ลงมือพร้อมกัน... ยากที่จะจินตนาการว่านอกจากการฟื้นคืนชีพของเทพมารสูงสุดแล้ว จะมีภัยพิบัติอะไรเกิดขึ้นอีก!”
“อย่ากลัว! พวกเรามีกองอัศวินแห่งราชธานีที่ไม่มีวันพ่ายแพ้! ยังมีผู้รับใช้มหาเทพ ท่านปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่ และฝ่าบาท! แม้ว่าเทพมารสูงสุดจะฟื้นคืนชีพจริง ๆ พวกเราก็ไม่จำเป็นต้องกลัว! มีวีรบุรุษผู้กล้าหาญเหล่านี้อยู่ พวกเขาจะต้องปกป้องอาณาจักรดอกไม้สีม่วงของพวกเรา!”
ท่ามกลางเสียงโต้เถียง
ความหวาดกลัวแพร่กระจายไปทั่ว
สำหรับจอมเวท นักบวช และอัศวิน ที่มีพลัง พวกเขายังพอมีวิธีป้องกันตัวเองได้
แต่สำหรับคนธรรมดาที่ไม่มีพลัง เมื่อเผชิญหน้ากับสัตว์ประหลาดที่ดุร้าย โอกาสรอดชีวิตนั้นน้อยมาก
ยิ่งกว่านั้น ครั้งนี้ศัตรูที่ฟื้นคืนชีพ อาจจะเป็นเทพมารสูงสุดที่ทำให้ทั้งโลกหวาดกลัว
ถึงแม้ว่าจะมีท่านปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่ ผู้รับใช้มหาเทพ และฝ่าบาทอยู่ แต่พวกเขาจะสามารถผนึกเทพมารสูงสุดได้เหมือนในอดีตหรือไม่ ก็ยังคงเป็นเรื่องที่ไม่แน่นอน
ยิ่งไม่ต้องพูดถึงการปกป้องอาณาจักรดอกไม้สีม่วง...
“สถานการณ์ตอนนี้ ค่อนข้างจะแย่นะ... นี่คือเหตุการณ์ใหญ่ที่สุดที่ฉันเจอตั้งแต่เริ่มเดินทางมาเลยหรือ?”
ชายหนุ่มในชุดคลุมจอมเวทที่ประดับด้วยทองคำ มองไปที่เหตุการณ์ตรงหน้าด้วยสีหน้าผ่อนคลาย ยิ้มออกมาเบา ๆ
“ช่างเป็นละครที่ดีจริง ๆ คนที่เคยทรยศอาณาจักรอาร์ทเวล คนที่เคยโอหัง ตอนนี้กลับแสดงสีหน้าหวาดกลัวเช่นนี้”
“เสียดายที่ไม่มีไอเทมบันทึกภาพ ไม่งั้นฉันจะต้องบันทึกภาพนี้ไว้ แล้วเอามาดูซ้ำ ๆ”
