บทที่ 94 ยอดฝีมือจากยอดเขาสี่ทิศ
บทที่ 94 ยอดฝีมือจากยอดเขาสี่ทิศ ยามราตรี หลี่เหยียนสูดลมหายใจเข้าลึก สีหน้าเคร่งเครียดพลางมองจอคริสตัล การประลองใหญ่ดำเนินมาถึงตอนนี้ เหลือเพียงยอดฝีมือทั้งสิ้น และ “สี่ร้อยห้า” นั้น เขาจำได้แม่นยำ นั่นคือผู้ฝึกตนจากยอดเขาสี่ทิศ ขอบเขตรวมลมปราณขั้นสิบระดับสูงสุด นับแต่เริ่มประลอง เขาพบกับผู้ฝึกตนระ...
