บทที่ 90 หนีภัยอีกครั้ง
หมู่บ้านชิงสุ่ยได้รับข่าวเร็วกว่าที่อื่น ขณะที่ชาวบ้านในหมู่บ้านอื่นยังเก็บข้าวของกันอยู่ พวกเขาก็เริ่มออกเดินทางแล้ว แต่ละตระกูลนำของติดตัวมามากมายจนการเดินทางเป็นไปด้วยความลำบาก หลังจากเดินได้เพียงไม่กี่ชั่วยาม พวกเขาก็หยุดพักบนเนินสูงแห่งหนึ่ง ความเงียบงันปกคลุมทั้งขบวน จู่ ๆ ก็มีเสียงร้องไห้ดัง...
