บทที่ 187 ตลาดมืดหายไป
บทที่ 187 ตลาดมืดหายไป อาหารกลางวันเป็นอาหารที่ผู้จัดการซุนสั่งให้โรงอาหารทำและส่งตรงมาที่ห้องประชุม มีกับข้าวสองอย่างและข้าวสวยกินได้ไม่อั้น กินเท่าไหร่ก็ได้ แค่ไม่อิ่มตายก็กินต่อได้ เย่ชวนค่อยๆ กินข้าว กินไปหนึ่งชามก็รู้สึกอิ่ม จึงวางตะเกียบ ข้างๆ มีช่างเทคนิคหนุ่มคนหนึ่งกินข้าวไปสามชามแล้ว เขาพู...
