บทที่ 392: บนดวงจันทร์
อเล็กซานเดอร์รู้สึกสับสนและสร้างกระจกขึ้นมา เขามองตัวเองในกระจกและแทบจะกระโดดด้วยความตกใจ "แม่เจ้า... นี่มันอะไรกัน? ฉันคิดว่าจะได้ดวงตาสีม่วงแต่นี่มันแปลกมาก" อเล็กซานเดอร์อุทาน "ไม่ นายต่างหากที่แปลก" อัลเฟรดเสริม "ฉันคิดว่าพวกมันกำลังวิวัฒนาการตามพลังของร่างกายนาย นายเป็นสิ่งมีชีวิตที่พิเศษมากนะ"...