บทที่ 105 พ่อบุญธรรม
บทที่ 105 แกร๊ก! แกร๊ก! หลี่ชิงซานยื่นมือผลักประตูห้องเบา ๆ แต่พบว่าประตูถูกล็อกไว้ เขาเคาะประตูเบา ๆ พร้อมพูดเสียงต่ำว่า "เสี่ยวเมิ่ง ข้าเอง เปิดประตูเถอะ" ภายในห้องเงียบสงัด แม้แต่แสงเทียนที่เคยสว่างไสวก็ถูกดับไปแล้ว สักพักหนึ่ง เสียงซุยซายดังมาจากในห้อง ราวกับมีคนกำลังคลานออกจากใต้ผ้าห่ม แกร๊ก! เ...
