ตอนที่ 74 – Battle City เปิดฉาก!
ตอนที่ 74 – Battle City เปิดฉาก!
ไม่กี่วันผ่านไปอย่างรวดเร็ว และในที่สุด “Battle City” งานดูเอลมอนสเตอร์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ที่จัดขึ้นโดยบริษัทไคบะ ก็ใกล้จะเริ่มต้นขึ้นแล้ว
เหล่าดูเอลลิสต์ที่ติดตั้ง ดูเอลดิสก์ รุ่นล่าสุดต่างพากันออกมาที่ถนนในเมืองกันอย่างคึกคัก พวกเขาอยู่ทั่วทุกหนแห่งในโดมิโนซิตี้ ดูเอลลิสต์ที่มารวมตัวกันอย่างหนาแน่นจากทุกทิศทางได้มุ่งหน้าไปยังสถานที่ที่ได้รับการแจ้งเตือน รอคอยการประกาศจากผู้จัดงานทัวร์นาเมนต์
ในขณะนี้ ยูเอะ วู ก็อยู่ในกลุ่มดูเอลลิสต์เหล่านั้นเช่นกัน เขามองไปยังการ์ดใสพิเศษในมือของเขา
แบล็ค เมจิกเชี่ยน เกิร์ล ลอยอยู่ข้างหลังเขา หัวเล็ก ๆ ของเธอเอนเข้ามาใกล้ไหล่ของเขาอย่างอยากรู้อยากเห็น "นายท่าน นี่คืออะไรเหรอคะ?"
"อันนี้เหรอ? นี่คือการ์ดปริศนา" ยูเอะ วู อธิบาย "ผู้เข้าแข่งขันแต่ละคนจะได้รับการ์ดปริศนาคนละใบ ฉันจำได้ว่าคนแรกที่รวบรวมการ์ดปริศนาครบทั้งหกใบจะได้สิทธิ์ผ่านเข้าสู่รอบแปดคนสุดท้าย"
โดยทั่วไปแล้ว การ์ดปริศนาจะได้รับเมื่อคุณไปรับ ดูเอลดิสก์ ที่ทางบริษัทไคบะจัดให้ที่ร้าน ซึ่งถือได้ว่าเป็นการยืนยันสิทธิ์เข้าร่วมทัวร์นาเมนต์ Battle City ดังนั้น ยูเอะ วู และผู้เล่นคนอื่น ๆ ตามทฤษฎีแล้วจะไม่มีการ์ดนี้
อย่างไรก็ตาม พวกเขาสามารถรับเควสต์หลักที่ชื่อว่า "Fighting Battle City" ได้ ทุกคนสามารถรับเควสต์นี้จากแผงเควสต์ก่อนการแข่งขันสองวัน และระบบจะมอบการ์ดปริศนาเป็นไอเทมเควสต์พิเศษให้กับผู้เล่นทุกคนที่รับเควสต์
แบล็ค เมจิกเชี่ยน เกิร์ล พยักหน้าอย่างครุ่นคิด “นั่นหมายความว่า เราสามารถเอาการ์ดหายากของคนอื่นมาได้ถ้าชนะใช่ไหมคะ?”
“ถูกต้อง ดังนั้นไม่เพียงแค่ต้องชนะ ความเร็วก็สำคัญเช่นกัน”
“ไม่เป็นไร! สำหรับนายท่าน การเข้ารอบแปดคนสุดท้ายต้องง่ายอยู่แล้ว!”
ใบหน้าของวิญญาณสาวเต็มไปด้วยความรู้สึกว่า ‘นายท่านของฉันเก่งที่สุดในโลก’
ระหว่างที่คุยกัน ยูเอะ วู ก็ได้เดินไปถึงจัตุรัสที่ดูเอลลิสต์มารวมตัวกันแล้ว
ถึงแม้ว่าส่วนใหญ่จะเป็นแค่คนผ่านไปผ่านมา แต่ก็มีหลายคนที่ ยูเอะ วู คุ้นหน้าคุ้นตา
คนแรกคือพระเอกของเรื่อง มุโต้ ยูกิ ทรงผมคล้ายปลาดาวสีสันสดใสนั้นทำให้เขาโดดเด่นในทันทีที่เห็น และสาวฮอตที่ยืนอยู่ข้างเขาก็คงจะเป็น ไม วาเลนไทน์ ถึงแม้ว่าเธอจะไม่ได้หันหน้ามาหา ยูเอะ วู แต่สำหรับคนอย่าง ไม วาเลนไทน์ แล้ว มันยากที่จะไม่รู้ว่าเป็นเธอ เพราะขนาดหน้าอกของเธอมันเห็นได้ชัดเจน.....
คิดแบบนี้ ยูเอะ วู ก็อดไม่ได้ที่จะเหลือบมอง แบล็ค เมจิกเชี่ยน เกิร์ล ที่ลอยอยู่ข้างเขาในสภาพวิญญาณ
………….
….หึ! ยังไงก็สู้วิญญาณคู่หูของฉันไม่ได้อยู่ดี!
แบล็ค เมจิกเชี่ยน เกิร์ล: “?”
ทำไมนายท่านถึงมองฉันแบบนั้นล่ะ? มีอะไรติดหน้าฉันหรือเปล่า?
แฮ่ม แฮ่ม ตั้งสติหน่อย…
จากนั้น ยูเอะ วู ก็เห็นคู่หูตัวประกอบจาก DM ซึ่งก็คือ เรียวซากิ ผู้ใช้ไดโนเสาร์ และ ฮางะ ผู้ใช้แมลง
แม้ว่าใน DM นั้น ฮางะ จะเป็นแค่คนธรรมดา แต่เขาก็เป็นตัวร้ายเต็มขั้น ตอนที่เขาโยนการ์ด เอกโซเดีย ของ ยูกิ ลงทะเล ทำให้การ์ด เอกโซเดีย ที่มีอยู่ในโลกชุดเดียวกลายเป็นของที่หาไม่ได้อีก
ตอนนี้ ฮางะ กำลังหัวเราะเยาะใส่หน้าของ ยูกิ อีกครั้ง พูดอะไรทำนองว่า "แมลงของฉันหิวกระหายแล้ว" และ "กองทัพแมลงของฉันไม่มีใครหยุดได้" แต่ในตอนนี้ ฮางะ ยังไม่รู้เลยว่าปัญหาจริง ๆ กำลังรอเขาอยู่ และยังไม่รู้ว่าเด็กหนุ่มหัวปลาดาวตรงหน้าจะกลายเป็นฝันร้ายทางจิตวิทยาของเขาตลอดกาลในอนาคต…
(ในบท Orichalcos นั้น ฮางะ ถูกโจมตีซ้ำแล้วซ้ำเล่าหลังจากที่คะแนนชีวิตของเขากลับมาเป็นศูนย์ วิญญาณของเขาก็ขึ้นสวรรค์ เป็นฉากที่มีชื่อเสียงใน Yu-Gi-Oh! DM)
และแน่นอนว่ายังมีเหล่าผู้เล่นที่เตรียมตัวมาพร้อมสำหรับช่วง Open Beta ของทัวร์นาเมนต์ด้วย
ผู้เล่นเดินกันเป็นกลุ่มสองหรือสามคน ใบหน้าเต็มไปด้วยความคาดหวัง เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาได้เข้าร่วมเนื้อเรื่องหลักของ DM และยังเป็นการแข่ง Battle City ที่มีกฎการประลองชิงการ์ดอย่างชัดเจน ทุกคนย่อมจินตนาการถึงการได้เข้าสู่รอบแปดคนสุดท้าย และมุ่งหน้าเข้าสู่รอบชิงชนะเลิศ เปลี่ยนประวัติศาสตร์พร้อมกับได้รับประโยชน์มหาศาล
แต่พวกเขาคงคิดมากเกินไป
ในช่วง Open Beta ผู้เล่นมีเวลาเพียงสองสัปดาห์ในการฟาร์มและสะสมการ์ด ทำให้พลังของเด็คค่อนข้างจำกัด
มันอาจจะพอไหวหากต้องเจอกับคนธรรมดาทั่วไป แต่ถ้าต้องเจอผู้เล่นที่มีทรงผมแปลก ๆ อย่างนั้นล่ะก็ มีโอกาสสูงถึง 80% ที่จะพลิกเกมและแพ้ไป
ในช่วงแรก ๆ ผู้เล่นส่วนใหญ่มาเพื่อท่องเที่ยวมากกว่าที่จะจริงจังในการเข้ารอบแปดคนสุดท้าย
ตามที่คาดไว้ กลุ่มผู้เล่นหลายกลุ่มพากันไปรวมตัวใกล้ ๆ กับ ยูกิ โดยหวังว่าจะได้ประโยชน์จากการติดตามตัวละครหลัก
ถึงแม้ว่าผู้เล่นหลายคนจะพบว่าหลังจากผ่านไปสองสัปดาห์ การติดตามตัวเอกดั้งเดิมนั้นดูเหมือนจะไม่มีประโยชน์อะไรเลย แต่ก็ยังมีคนที่ไม่ยอมแพ้
ก็เผื่อไว้ว่าไง?
เผื่อว่า ยูกิมืด หรือ ยูกิร่างปกติ จะเห็นว่าพวกเขาหน้าดีแล้วพาไปเป็นผู้ติดตามก็ได้?
ยูเอะ วู รู้ดีที่สุดเกี่ยวกับความคิดของผู้เล่น แต่เขาก็ได้แต่รู้สึกขบขันกับความคิดแบบนั้น
ฮึ คนหล่ออย่างฉันยังไม่เคยถูกใครสังเกตเห็น พวกนายคงคิดมากเกินไปแล้วล่ะ
เวลาผ่านไป และในที่สุดพิธีเปิดการแข่งขันก็เริ่มต้นขึ้นอย่างเป็นทางการ
"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!!!"
เสียงหัวเราะสามขั้นตอนดังขึ้นมาจากท้องฟ้า และผ่านลำโพงขนาดใหญ่ราวกับว่าดังก้องไปทั่วทั้งเมือง
เงาขนาดใหญ่ปกคลุมดั่งเมฆดำ มันคือเรือเหาะขนาดใหญ่ที่มีโลโก้ของ KC ค่อย ๆ ลอยเข้ามาใกล้ ปกคลุมท้องฟ้าเหนือจัตุรัส
มีจอภาพอิเล็กทรอนิกส์ขนาดใหญ่แขวนอยู่ใต้เรือเหาะ และภาพที่ฉายอยู่ชัดเจนว่าเป็นใบหน้าของประธานบริษัท ไคบะ เซโตะ
เขาไม่พลาดโอกาสใด ๆ ในการอวดตัว และถ้าจะอวดก็ต้องเป็นในระดับที่ใหญ่ที่สุด นี่แหละคือสไตล์ของท่านประธานจริง ๆ
เมื่อ ไคบะ ปรากฏตัวบนจอขนาดใหญ่พร้อมเสียงหัวเราะที่เต็มไปด้วยความหยิ่งทะนง การปรากฏตัวครั้งนี้ช่างเหมือนกับซีอีโอที่เต็มไปด้วยความยโส หากเห็นฉากนี้คุณอาจลืมไปได้เลยว่าผู้ชายคนนี้อายุเพียงสิบหกปีเท่านั้น และยังเรียนอยู่ในชั้นเดียวกับ มุโต้ ยูกิ ...
ว่าแต่ ประธานเคยกลับไปเรียนบ้างไหม?
ยูเอะ วู จำได้ว่าในอนิเมะนั้น ไคบะ หาเงินก้อนโตได้ตั้งแต่ยังเด็ก ในวันเกิดของ เซโตะ เขาได้รับหุ้น 2% ของ KaibaCorp และถูกบอกว่าเขาจะใช้เงินนี้ทำอะไรก็ได้ แต่เขาต้องคืนเงินกลับมา 10 เท่าภายในหนึ่งปี
คนทั่วไปคงอยากแขกหัวใส่กำแพงกับเงื่อนไขที่บ้าคลั่งแบบนั้น แต่ ไคบะ ซึ่งตอนนั้นอายุแค่สิบขวบ ไม่เป็นอย่างนั้น เขาคืนเงินทั้งหมดภายในวันเดียว
แล้วเขาทำได้ยังไง?
เขาเริ่มจากการซื้อหุ้น 51% ของบริษัทเครื่องปั้นดินเผาที่มีชื่อเสียงเก่าแก่ด้วยทรัพย์สินที่เขามีอยู่ จากนั้นก็ขายหุ้นของบริษัทนั้นคืนให้กับเจ้าของเดิมในราคาที่สูงกว่าถึงสิบเท่า…
อะไรนะ? คุณไม่ซื้อ?
ขอโทษที แต่บริษัทของคุณจะต้องปิดตัวลง และพนักงานทุกคนจะต้องตกงาน!
เมื่อได้ยินเรื่องนี้ ยูเอะ วู ก็มีสีหน้าแบบ: Σ(°△°|||)︴
ท่านประธาน คุณนี่มันพิเศษจริง ๆ …นี่มันต่างจากการปล้นตรงไหน?
แบบนี้จะหาเงินได้จริงเหรอ?
ไม่มีทั้งกฎและกฎหมายในโลกนี้ใช่ไหม?
ผู้พิพากษาล่ะ? ผู้พิพากษาอยู่ที่ไหน?
อ้อ แต่เดี๋ยวก่อน ผู้พิพากษาอาจเล่นการ์ดสู้ประธานไม่ได้
งั้นก็ไม่มีปัญหาแล้ว…
ด้วยวิธีนี้ ไคบะ เซโตะ ไม่เพียงแต่ทำตามความคาดหวังของพ่อบุญธรรมได้สำเร็จ แต่เขายังทำได้เกินกว่านั้นอีกด้วย สุดท้ายเขาก็โยน โกซาบุโร่ ออกจากเกมไป และเข้าครอบครองบริษัท Kaiba Corp เอง
การจะบอกว่าเขาเป็นอัจฉริยะด้านธุรกิจก็ไม่ใช่เรื่องเกินเลย
ในตอนนี้ ไคบะ ได้อธิบายกฎของการแข่งขันครั้งนี้ให้ทุกคนในเมืองฟังอย่างกระชับ
สรุปสั้น ๆ ก็คือ ทั่วทั้ง โดมิโนซิตี้ จะกลายเป็นเวทีสำหรับการดูเอล ดูเอลลิสต์สามารถประลองกันได้ทุกที่และทุกเวลาในเมือง
ผู้ชนะไม่เพียงแต่จะได้การ์ดปริศนาของผู้แพ้เท่านั้น แต่ยังสามารถเลือกการ์ดหายากจากเด็คของผู้แพ้เป็นของรางวัลได้ตามใจชอบ
เวลาสำหรับการคัดเลือกจะมีจนถึงวันนี้เท่านั้น ตลอดทั้งช่วงเวลานี้ กิจกรรมอื่น ๆ ใน โดมิโนซิตี้ ทั้งหมดจะต้องหยุดชะงักลง เพื่อหลีกทางให้กับการแข่งขันการ์ดของบริษัท ไคบะ!
ถ้าไม่รู้เรื่องจริง คุณอาจเข้าใจผิดไปว่า เซโตะ ไคบะ เป็นนายกเทศมนตรีของ โดมิโนซิตี้ ...
แต่ ยูเอะ วู รู้ดีว่า นี่แค่น้ำจิ้มเท่านั้น
อีกไม่กี่ปีต่อจากนี้ เมื่อไทม์ไลน์เดินทางไปถึงตอน The Dark Side Of Dimensions ในเวลานั้น ไคบะ จะเพิ่มกฎใหม่—คนที่ไม่มีเด็คที่ลงทะเบียนเอาไว้ จะไม่ได้รับอนุญาตให้อยู่ในเมือง
ต้องรู้จักเล่นการ์ดถึงจะมีบ้านอยู่ พูดไม่ออกเลยใช่ไหมล่ะ?....
ในอนาคต ยูเอะ วู ก็ตระหนักได้ว่า ประธาน ไคบะ อาจจะไม่ใช่นายกเทศมนตรีลับ ๆ ของ โดมิโนซิตี้ แต่เขาอาจจะเป็นหัวหน้าลับ ๆ ของประเทศเลยก็ได้...
ใครสนใจ กลุ่มลับ สำหรับเรื่องนี้ทักมาได้เพจ นิยาย By Hunter หรือ -->> จิ้มเลย
ลงในกลุ่มวันละ 5 - 10 ตอน ปัจจุบัน 29/1/68 ลงถึงตอน 510
