ตอนที่ 70 – นี่มันลูกชายผู้สร้างเกมชัด ๆ !

ตอนที่ 70 – นี่มันลูกชายผู้สร้างเกมชัด ๆ !

“แวมไพร์ เรด บารอน จงปรากฏตัว!”

ยูเอะ วูกำการ์ดในมือแน่นขึ้น พลางยกความระมัดระวังขึ้นอีกระดับ

แม้มันจะเป็นเพียงแค่การ์ดมอนสเตอร์ที่มีพลังโจมตีแค่ 2400 แต่เกราะที่เต็มไปด้วยหมอกมืด ทำให้รู้สึกได้ถึงพลังชั่วร้ายที่ซ่อนอยู่ในนั้น

อย่างน้อย ยูเอะ วู ก็มั่นใจว่ามอนสเตอร์ตัวนี้ไม่ใช่แค่ตัวธรรมดา แต่เป็นแวมไพร์ที่มีพลังพิเศษแฝงอยู่

"งั้นฉันจะใช้เอฟเฟกต์ของ Vampire's Domain อีกครั้ง!" ทิลลา มุคพูดเสียงดัง "ด้วยการจ่าย 500 LP ต่อเทิร์น ในช่วงเมนเฟสของฉัน ฉันสามารถอัญเชิญมอนสเตอร์ ‘Vampire’ เพิ่มเติมได้หนึ่งตัว นอกจากการอัญเชิญปกติ!"

"ฉันขออัญเชิญ ‘Vampire Baby’!"

【ทิลลา มุค, LP 3000 → LP 2500】

บรรยากาศรอบตัวเริ่มหนักอึ้งขึ้น

มีเสียงร้องลอยมาจากที่ไหนสักแห่งในความว่างเปล่า คล้ายกับเสียงทารกที่ร้องไห้ด้วยความแค้น กับฉากหลังที่ราวกับม่านเลือดสีแดงเข้ม ทารกตัวเล็กค่อยๆ ปรากฏขึ้นเป็นรูปเป็นร่าง

มันมีตาสีฟ้า ร่างทั้งหมดถูกห่อหุ้มด้วยผ้าคลุมสีเขียวเข้ม และในดวงตาลึกนั้นสะท้อนแสงประหลาด

[Vampire Baby, ATK 700]

"แต่ไม่ว่าเธอจะอัญเชิญมอนสเตอร์มากแค่ไหน ตราบใดที่มี ‘Magician’s Valkyria’ สองตัวอยู่ในสนาม เธอก็โจมตีไม่ได้" ยูเอะ วู กล่าว

“ฉันก็รู้อยู่แล้ว” ทิลลา มุคยิ้มเหี้ยมเกรียม “แต่แวมไพร์ เรด บารอน เป็นแวมไพร์ระดับสูงที่มีความสามารถพิเศษ!”

"ฉันจะใช้เอฟเฟ็กต์แรกของ Red Baron! ครั้งหนึ่งต่อเทิร์น ฉันสามารถจ่าย 1000 LP แล้วเลือกมอนสเตอร์ของฝ่ายตรงข้าม 1 ตัว และมอนสเตอร์แวมไพร์ของฉันอีก 1 ตัวเพื่อสลับการควบคุม!"

“อย่างนี้นี่เอง” ยูเอะ วูเข้าใจทันที

มันเป็นเอฟเฟกต์แบบ NTR ยึดมอนสเตอร์ไปอีกฝั่ง...

“ฉันจะจ่าย 1000 LP เพื่อสลับการควบคุม ‘Vampire Baby’ ในสนามของฉันกับ ‘Magician’s Valkyria’ ในสนามของแก!”

【ทิลลา มุค, LP 2500 → LP 1500】

แวมไพร์สีแดงในชุดเกราะยกหอกขึ้น และดวงตาสีแดงฉานของมันก็ปลดปล่อยแรงกดดันออกมา

ดวงตาของนักเวทหญิงในฝั่งของยูเอะ วูก็ค่อยๆ เปลี่ยนเป็นสีแดงภายใต้อิทธิพลนั้น ร่างของเธอเริ่มสั่น ดวงตาเริ่มเหม่อลอยและไร้แวว เธอลอยไปยังฝั่งของคู่ต่อสู้ราวกับถูกสะกดจิต

และ Vampire Baby ที่แปลกประหลาดก็ถูกสลับมาที่ฝั่งยูเอะ วูแทน

"ฮ่า สาวน้อยนักเวทย์ช่างไม่ซื่อสัตย์จริงๆ" ทิลลา มุคหัวเราะเหี้ยมเกรียม “แบบนี้ การป้องกันที่สมบูรณ์ของนายก็ถูกทำลายแล้ว”

ถ้ามีแค่นักเวทสาวหนึ่งตัว ก็จะไม่สามารถสร้างบล็อกเกอร์ต้านทานได้ นักเวทสาวที่เหลืออยู่ในฝั่งของยูเอะ วู กัดฟัน มือจับคทาไว้แน่นราวกับว่าตั้งใจจะใช้ร่างของเธอปกป้องเจ้านาย

ตอนนี้ ทิลลา มุคมีมอนสเตอร์ในสนามสามตัว: Vampire Red Baron, Magician’s Valkyria, และ Master Kyonshee ในขณะที่ยูเอะ วูเหลือแค่ Valkyria หนึ่งตัว... และ Vampire Baby ที่ไม่ได้มีประโยชน์อะไร

“อีกอย่าง แวมไพร์ เรด บารอน ยังมีเอฟเฟกต์อีกหนึ่ง: เมื่อสิ้นสุดเฟสการต่อสู้ หากการ์ดนี้ทำลายมอนสเตอร์ใดๆ ในการต่อสู้ ฉันสามารถอัญเชิญมันจากสุสานขึ้นมาบนสนามของฉันได้!”

ทิลลา มุคยิ้มอย่างมีชัย ดวงตาแคบลงด้วยความเจ้าเล่ห์

“เตรียมพร้อมจะเป็นของฉันหรือยังล่ะ?”

ทันทีที่คำพูดนี้หลุดออกมา วิญญาณของ ดาร์ก เมจิกเชี่ยน เกิร์ล ก็ลอยออกมาอีกครั้ง มือกำคทาเล็กๆ ไว้แน่น กัดริมฝีปากและจ้องไปยังแวมไพร์ด้วยสายตาขุ่นเคือง...แต่หลังจากถลึงตาจ้องอยู่นานเธอก็ตระหนักว่าอีกฝ่ายไม่ได้เห็นเธอเลย

น่าหงุดหงิดจริง!

เมื่อไหร่นายท่านจะเรียกฉันออกมา ฉันอยากจะตบหน้าหล่อนเองเลย!

“ไม่ต้องห่วง”

ยูเอะ วูรู้ว่าเธอกังวล และยิ้มให้เธอ “ฉันจะชนะ”

“.....อืม!”

ดาร์ก เมจิกเชี่ยน เกิร์ล พยักหน้า

ในเมื่อเขาพูดแบบนี้ แน่นอนว่าเธอเชื่อโดยไม่ลังเล

“Battle!” ทิลลา มุคสะบัดแขนยาวขาวซีดออกมาจากเสื้อคลุมที่เป็นเอกลักษณ์ของเหล่ากูล “เริ่มจาก Vampire Red Baron โจมตีและทำลาย Valkyria ที่เหลือ!”

เสียงฝีเท้าของม้าดังกึกก้อง ม้าภายใต้การบังคับของเรดบารอนร้องคำรามออกมาเหมือนนายพลที่กำลังบุกตะลุยในสนามรบ หอกเกลียวที่แวมไพร์ชั้นสูงถืออยู่แทงทะลุแนวป้องกันของ Magician’s Valkyria ที่พยายามปล่อยบาเรียเวทมนตร์ออกมาเพื่อป้องกัน แต่ก็ไม่อาจต้านทานพลังของมอนสเตอร์ชั้นสูงได้

【ยูเอะ วู, LP 3850 → LP 3050】

“ต่อไปคือการใช้งานเอฟเฟ็กต์ที่สองของ Vampire’s Domain!” ทิลลา มุคกล่าว “ทุกครั้งที่มอนสเตอร์แวมไพร์ของฉันสร้างความเสียหายให้แก่คู่ต่อสู้ ฉันจะได้รับ LP เท่ากับความเสียหายนั้น!”

ดูดพลังชีวิต!

【ทิลลา มุค, LP 1500 → LP 2300】

"มันมีเอฟเฟ็กต์แบบแวมไพร์จริงๆ" ยูเอะ วู กล่าว

แม้ว่าความเสียหายจากเกมแห่งความมืดจะส่งผลกระทบจริง แต่เนื่องจากทิลลา มุค ไม่ใช่ดูเอลลิสต์แห่งความมืดระดับสูง ความเสียหายจึงไม่มากนัก

มันยังอ่อนกว่าเมื่อครั้งที่เขาดวลกับมิสเตอร์ทีเยอะ

"ยังไม่จบ!" ทิลลา มุคตะโกน "ให้ Master Kyonshee โจมตี Vampire Baby!"

ซอมบี้ที่มีแผ่นยันต์ติดอยู่บนใบหน้าบินตรงไปข้างหน้า ยกฝ่ามือขึ้นแล้วทุบลงไป ทำให้ทารกแวมไพร์แตกกระจายเป็นเสี่ยงๆ ในทันที

【ยูเอะ วู, LP 3050→LP 2000】

แต่นั่นเป็นเพราะ Master Kyonshee ไม่ใช่มอนสเตอร์ประเภทแวมไพร์ จึงไม่สามารถดูดซับ LP ได้ผ่านเอฟเฟ็กต์ Life Absorption

“โจมตีอีกครั้ง!”

ทิลลา มุคมองไปที่ Magician’s Valkyria ที่เธอแย่งมาจากฝั่งยูเอะ วู และยิ้มเยาะด้วยท่าทางเจ้าเล่ห์

"เฮ้ ลองดูพลังของ Valkyria ของนายเองเป็นไง? โจมตีเจ้านายเก่าของเธอโดยตรง!"

สาวน้อยนักเวทย์ที่ถูกควบคุมยกไม้เท้าของเธอขึ้น และที่ปลายไม้เท้าก็เริ่มรวมพลังเวทมนตร์สีเขียวเข้ม...

ในขณะเดียวกัน กลุ่มผู้เล่นที่ดูการดวลก็ยิ่งตื่นเต้นขึ้นไปอีก

“บ้าเอ๊ย นี่มันฉาก NTR ชัดๆ!”

“ฉันรู้สึกตื่นเต้นชะมัด…”

เมื่อยูเอะ วูได้ยินคำพูดเหล่านั้น เขาอดไม่ได้ที่จะกลอกตา

ดูพวกคนบ้าๆ พวกนี้สิ แค่เล่นการ์ดก็อารมณ์ขึ้นกันขนาดนี้…

แต่ในขณะนั้น การ์ดที่เขาหมอบอยู่ก็ถึงเงื่อนไขที่จะใช้งานแล้ว

"เปิดการ์ดที่หมอบไว้... การ์ดกับดัก - Magician’s Circle!"

“อะไรนะ!?” ทิลลา มุคตกใจ

นายใช้งานกับดักในช่วงจังหวะแบบนี้เหรอ!?

“Magician’s Circle สามารถใช้งานได้เมื่อมอนสเตอร์สายเวทมนตร์ประกาศโจมตี ผู้เล่นแต่ละคนสามารถอัญเชิญมอนสเตอร์สายเวทมนตร์ที่มีพลังโจมตีไม่เกิน 2000 จากเด็คของพวกเขาในสภาพโจมตี”

ทิลลา มุคตกใจ “นี่นายคาดการณ์ไว้ว่าฉันจะควบคุม Valkyria ไว้ตั้งแต่แรกเหรอ?”

ยูเอะ วูดึงเด็คออกจากดูเอลดิสก์โดยไม่ตอบเธอ แสงและเงาที่ฉายออกมาจากการ์ดกับดักวาดลวดลายวงเวทซับซ้อนด้วยเส้นทองคำบนสนามของเขา ราวกับเส้นทางเวทมนตร์

"มอนสเตอร์ที่ฉันต้องการเลือกคือ..." ยูเอะ วูหยิบการ์ดจากเด็คออกมาและวางลงบนดูเอลดิสก์ "...Magician’s Robe!"

พลังเวทย์มืดรวมตัวกันเป็นจุดเดียว ค่อยๆ กลายเป็นร่างกายที่เป็นรูปธรรมและเพิ่มขนาดขึ้น จนในที่สุดแปรเปลี่ยนเป็นมอนสเตอร์ในร่างเงา

ถ้าจะเรียกว่าเป็นมอนสเตอร์ ก็อาจไม่ตรงเท่าไหร่นัก มันเหมือนเป็นเพียงเสื้อคลุม—เสื้อคลุมสีดำสนิท และหมวกทรงสูงเวทมนตร์ แต่ไม่มีใบหน้าหรือร่างจริงภายใต้หมวก หมดทั้งร่างถูกปกคลุมด้วยแสงสีฟ้าอ่อนศักดิ์สิทธิ์

【Magician’s Robe, ATK 700】

“มอนสเตอร์แบบไหนกันเนี่ย?” ทิลลา มุคตะลึง

ทำไมฉันรู้สึกว่ามอนสเตอร์ตัวนี้…เหมือนเครื่องแบบที่ ดาร์ก เมจิกเชี่ยน สวมใส่?

แต่ผู้เล่นกลุ่มหนึ่งที่ดูการดวลก็เริ่มตะโกนขึ้นมา

“โอ้พระเจ้า นั่นมัน Magician’s Robe!”

“หา? ฉันไม่เคยได้ยินมาก่อน”

“ทำไมนายถึงไม่รู้ล่ะ? นี่คือการ์ดเสริมพลังที่ออกแบบมาเพื่อ ดาร์ก เมจิกเชี่ยน โดยเฉพาะไง จะมีการ์ดแบบนี้ในยุค DM ได้ยังไงกัน?”

“ว่าไงนะ? การ์ดจากอนาคต? ทำไมนักออกแบบเกมถึงให้ NPC ใน DM มีของพรรค์นี้ได้? นี่เขาเป็นลูกชายของคนออกแบบเกมเหรอ?”

“และในเมื่อเขามี Magician’s Robe อยู่ในมือ แปลว่า…”

การดูเอลยังคงดำเนินต่อไป

"เอฟเฟ็กต์ของ Magician’s Robe ทำงาน!" ยูเอะ วูสะบัดแขน "ในเทิร์นของฝ่ายตรงข้าม ฉันสามารถทิ้งการ์ดเวทมนตร์หรือกับดัก 1 ใบจากมือ แล้วอัญเชิญพิเศษจากเด็ค—

—ดาร์ก เมจิกเชี่ยน!"

น้ำวนสีดำเปิดขึ้นจากพื้นดิน พลังเวทย์มืดพุ่งขึ้นฟ้าอย่างรุนแรง ร่างอันสง่างามกระโดดออกจากน้ำวนเวทย์ หมุนตัวเบาๆ ในอากาศและลงพื้นด้วยท่าครึ่งหมอบ ไม้เท้าสีเขียวก็บินออกมาจากน้ำวน วาดโค้งสวยงามในอากาศสีแดงเลือด และกลับมาสู่มือของ ดาร์ก เมจิกเชี่ยน บนสนาม

ผู้เล่นบางคนเริ่มร้องตะโกนด้วยความดีใจ

“ให้ตายสิ บอกฉันทีว่านายบันทึกไว้รึเปล่า! หมอนี่มี ดาร์ก เมจิกเชี่ยน จริงๆ!”

“โว้ย ให้ตายเถอะ นี่มันลูกชายของคนออกแบบเกมชัดๆ!”