บทที่ 87 อัจฉริยะในหมู่อัจฉริยะ

บทที่ 87 อัจฉริยะในหมู่อัจฉริยะ

เย่คังแหงนหน้ามองเล็กน้อย พลางยิ้มบางๆ ให้กับเซี่ยจิงหงในขณะนั้น “คุณชายหก ช่างเป็นอะไรที่แปลกจริงๆ พวกเรากำลังเพลิดเพลินกับเสียงพิณอันไพเราะ แต่เจ้ากลับสร้างความโกลาหลเช่นนี้ เจ้าต้องการรบกวนความสงบของทุกคนหรือ?”