บทที่ 574 : ยอมจำนน
วันที่สี่ มู่อันปังกลับมาแล้ว หนิงเฉินอุ้มลูกเสือ มองมู่อันปังที่ยืนนิ่งอยู่ตรงหน้าด้วยสีหน้าเรียบเฉย "ตามกลับมาได้กี่คน?" มู่อันปังกลืนน้ำลายด้วยความประหม่า "สามพันเจ็ดร้อยเจ็ดสิบสองคนขอรับ" สีหน้าของหนิงเฉินแย่เกินจะบรรยาย สองหมื่นห้าพันคน ตอนนี้กลับมาแค่สองพันกว่าคน นั่นหมายความว่าตายไปเกือบสองหม...