บทที่ 558 ยังมีอะไรให้เซ็นอีกไหม
บทที่ 558 ยังมีอะไรให้เซ็นอีกไหม เฉินโส่วอี้นอนนิ่งอยู่พักหนึ่ง รอจนจิตใจเริ่มฟื้นตัวขึ้นบ้าง เขาจึงลุกจากเตียงและเดินไปเปิดม่าน “ปัง! ปัง! ปัง!” แสงจากโคมไฟถนนภายนอกส่องสลัวในยามค่ำคืน ผีเสื้อกลางคืนบินชนโคมไฟอย่างไม่หยุด เสียง “ปัง” ดังเป็นจังหวะ “การปรับสมาธิในครั้งนี้มันช่างประหลาด มันเหมือนกับว...
