บทที่ 312 : แลกรองเท้าแตะกับลูกกวาด
เย่เหย่าตงไม่แม้แต่จะมองเขา "เอ่อ... อาเขย... ทำไมพี่ถึงผิดคำพูดล่ะ? ผมเป็นแขกนะ! แขก! พี่รู้ไหมว่าแขกคืออะไร?" หลินกวงหยวนวิ่งเล็กๆ อยู่ข้างๆ แหงนมองเขา "พี่รู้ว่าแขกต้องทำตามเจ้าบ้าน อยู่ให้เรียบร้อย ตอนนี้เจ้าอาศัยบ้านคนอื่น รู้ไหม?" "อะไรกันอาศัยบ้านคนอื่น ผมมาเที่ยวนะ พี่ต้องดูแลผมให้ดีสิ" เย่เ...