บทที่ 24 ลูกมังกรวายุพิโรธ!
บทที่ 24 ลูกมังกรวายุพิโรธ!
"ฟู่!"
"ฟู่!"
มองดูลูกมังกรวายุพิโรธอยู่ไกลๆ ฟางซิวไม่ได้รีบร้อนจะโจมตีทันที แต่ยืนอยู่ที่ขอบลานโล่ง ฝึกฟันดาบอยู่กับที่ ราวกับกำลังฝึกซ้อมเหมือนทุกวัน
จนกระทั่งฟันครบหนึ่งร้อยครั้ง
"สะสมได้ครบแล้ว" ฟางซิวชำเลืองมองแถบสถานะของตน สถานะ "หยั่งรู้วิถีดาบ" สะสมครบร้อยชั้นแล้ว!
[หยั่งรู้วิถีดาบ (100): ความเร็วโจมตี, ความเร็วเคลื่อนที่, ความเสียหายวิชาดาบเพิ่มขึ้น 100%]
วิธีสะสม "หยั่งรู้วิถีดาบ" ที่อธิบายในทักษะอาชีพ "ท่าหยั่งรู้วิถีดาบ" ของ [จอมดาบ] ระบุแค่การโจมตี ดังนั้นแม้จะไม่มีเป้าหมาย หรือไม่ได้โจมตีถูกเป้าหมาย ก็ยังสะสมระดับ "หยั่งรู้วิถีดาบ" ได้
จากนั้นหยิบยันต์สามแผ่นจากกระเป๋าขึ้นมาใช้
[ยันต์คมดาบ: พลังโจมตีเพิ่มขึ้น 10% นาน 10 นาที]
[ยันต์เกราะแกร่ง: การป้องกันทางกายภาพและเวทมนตร์เพิ่มขึ้น 10% นาน 10 นาที]
[ยันต์สายลม: ความเร็วเคลื่อนที่เพิ่มขึ้น 10% นาน 10 นาที]
เมื่อสะสมบัฟครบแล้ว ฟางซิวจึงถือดาบมือเดียว ค่อยๆ เดินเข้าหาลูกมังกรวายุพิโรธ
พอเข้าไปในรัศมีร้อยเมตรของลูกมังกรวายุพิโรธ มันก็จับสังเกตเห็นทันที ดวงตาสีทองแนวตั้งกวาดมองมาที่ฟางซิว วินาทีถัดมา ลูกมังกรวายุพิโรธกระพือปีก ร่างลอยขึ้นถอยหลัง ใบมีดลมหลายสายพุ่งออกมาพร้อมกับการกระพือปีกของมัน
ฟางซิวไม่ได้เลือกที่จะแปลงร่างเป็นผู้พิทักษ์เหล็กอาคมในทันที แต่อาศัยความคล่องแคล่วของตนในการเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว
วิ่ง เอียงตัว ก้มตัว แล้วใช้ดาบฝนพรำฟันใบมีดลมหนึ่งสาย
ด้วยความเร็วเคลื่อนที่ที่เพิ่มขึ้น 110% จากพื้นฐาน ตอนนี้ร่างของฟางซิวเคลื่อนไหวรวดเร็วราวสายฟ้า ย่างก้าวปราดเปรียวดุจวิญญาณ
เพียงชั่วพริบตา ฟางซิวก็เข้าประชิดลูกมังกรวายุพิโรธ เท้าเหยียบเบาๆ ค่อยๆ ลอยขึ้น
"ศิลปะการชักดาบ!"
ร่างของฟางซิวหายวับไปจากที่เดิม พุ่งผ่านข้างลำตัวลูกมังกรวายุพิโรธด้วยความเร็วน่าตกใจ ดาบฝนพรำในมือไล้ไปตามเกล็ดมังกร แสงเย็นเจิดจ้า
"ฉึง!"
เสียงโลหะปะทะดังแหลมออกมาในอากาศ
พอฟางซิวลงจอดที่ด้านหลังลูกมังกรวายุพิโรธ เหนือหัวมันก็มีตัวเลขสีเลือดลอยขึ้นสองตัว
"-452"
"-198"
"โฮก!!" ลูกมังกรวายุพิโรธที่บาดเจ็บหันหัวมาตะปบใส่ฟางซิวทันที
"ตูม!"
จุดที่กรงเล็บมังกรฟาดลงมา แม้แต่พื้นดินยังแตกละเอียด
โชคดีที่ฟางซิวกระโดดถอยหลังหลบไปก่อนแล้ว ในจังหวะที่กรงเล็บฟาดลงมา เขาก็พุ่งเข้าไปอีกครั้ง ปลายดาบในมือแทงไปที่เกล็ดรูปจันทร์เสี้ยวบนคอของลูกมังกรวายุพิโรธที่วางตัวสวนทางกับเกล็ดอื่นๆ มันมีชื่อว่า "เกล็ดย้อน" จุดอ่อนเดียวของเผ่ามังกร
"ติ้ง!"
เสียงโลหะกระทบดังกังวาน
ลูกมังกรวายุพิโรธที่โกรธจัดราวกับโดน "มนตร์ตรึง" ร่างแข็งทื่อชั่วขณะดุจก้อนหิน
เหนือศีรษะมีตัวเลขสีเลือดลอยขึ้นพร้อมกันสองตัว
"-464 (โจมตีจุดอ่อน)"
"-408 (โจมตีจุดอ่อน)"
ในวินาทีถัดมา ดวงตาสีทองแนวตั้งของลูกมังกรวายุพิโรธพลันย้อมด้วยสีเลือด มันแหงนหน้าคำรามยาว
"โฮก!!" เสียงคำรามแห่งความเดือดดาลสั่นสะเทือนฟ้าดิน
มังกรมีเกล็ดย้อน แตะต้องเมื่อใด โทสะพลุ่งพล่านเมื่อนั้น!
เกล็ดย้อนเป็นจุดอ่อนเดียวของเผ่ามังกร นี่เป็นความจริง แต่การโจมตีมันก็จะทำให้มังกรบันดาลโทสะในทันที
ลูกมังกรวายุพิโรธสำแดงสัญชาตญาณดุร้าย ฟาดกรงเล็บใส่ฟางซิวติดต่อกันอย่างไม่ปรานี
ฟางซิวกระโดดหลบเลี่ยงอย่างคล่องแคล่วท่ามกลางกรงเล็บและคมลมที่พัดกระหน่ำ
ราวกับหวนคืนสู่ความรู้สึกตื่นเต้นเร้าใจครั้งแรกที่เผชิญหน้ากับราชินีแห่งภูต เต้นระบำบนคมดาบ การหลบหลีกเพียงอย่างเดียวยังไม่พอ ฟางซิวยังคอยจับจังหวะ หาช่องโหว่ โจมตีเกล็ดย้อนของลูกมังกรวายุพิโรธเป็นระยะ
อาชีพ [จอมดาบ] ที่เน้นความเร็วอยู่แล้ว เมื่อเพิ่มความเร็วโจมตีอีก 100% จะเล่นๆ ได้อย่างไร!
ในเวลาเพียงยี่สิบกว่าวินาที การโจมตีดุเดือดของลูกมังกรวายุพิโรธไม่เพียงไม่โดนฟางซิวสักครั้ง แถมยังโดนฟางซิวโจมตีเกล็ดย้อนนับสิบครั้ง พลังชีวิตร่วงพรวด!
พริบตาเดียวพลังชีวิตร่วงต่ำกว่าหนึ่งหมื่น ลูกมังกรวายุพิโรธพลันคลุ้มคลั่งเข้าสู่ "การแปลงร่างราชันย์มังกร" เฟสที่สอง!
"โฮก!!"
ลูกมังกรวายุพิโรธกางปีกพร้อมเปล่งเสียงคำรามสุดกำลัง พายุบ้าคลั่งพัดกระหน่ำจากรอบกายมันแผ่ขยายออกไปทุกทิศ ราวกับจะทำลายผืนป่าทั้งผืน เหมือนกับภาพที่ฟางซิวเห็นตอนเพิ่งเข้ามา
ในระยะประชิดเช่นนี้ การปล่อยการโจมตีวงกว้าง ฟางซิวไม่อาจหลบหลีกด้วยความเร็วล้วนๆ ได้ แต่เขาก็ไม่ได้คิดจะหลบ
"เปลี่ยนอาชีพ·นักเวทย์แปลงร่างโบราณ"
"แปลงร่าง·ผู้พิทักษ์เหล็กอาคม"
ร่างที่แกร่งดั่งเหล็กกล้าต้านรับพลังพายุโดยตรง
"-7"
"-5"
...
ตัวเลขความเสียหายหลักหน่วยลอยขึ้นเป็นสาย แต่ฟางซิวดื่มน้ำยารักษาเข้าไป พลังชีวิตก็เต็มในทันที ไม่มีความกดดันแม้แต่น้อย
รอจนพายุสงบ
ลูกมังกรวายุพิโรธที่เข้าสู่เฟสที่สองของ "การแปลงร่างราชันย์มังกร" มีพลังงานทั่วร่างยิ่งคลุ้มคลั่งและดุดัน
"เปลี่ยนอาชีพ·จอมดาบ"
"ยกเลิกการแปลงร่าง·ผู้พิทักษ์เหล็กอาคม" ฟางซิวพุ่งเข้าหาลูกมังกรวายุพิโรธด้วยความเร็วน่าตกใจอีกครั้ง การต่อสู้ระหว่างหลินจินอันกับลูกมังกรวายุพิโรธเมื่อครู่ เขาดูอยู่ในสายตาหมด ลูกมังกรวายุพิโรธในเฟสที่สองยังไม่เพียงพอจะทำให้เขากังวล
ทันทีที่เข้าสู่ระยะโจมตี ฟางซิวก็ชักดาบพรวดขึ้นมา
"ศิลปะการชักดาบ!"
แสงเย็นวาบหนึ่งตกลงบนเกล็ดย้อนของลูกมังกรวายุพิโรธ ตัวเลขสีเลือดสองตัวที่น่าตกใจลอยขึ้น
"-1012 (โจมตีจุดอ่อน)"
"-482 (โจมตีจุดอ่อน)"
เอฟเฟกต์ละเลยการป้องกัน 10% ของดาบฝนพรำถูกฟางซิวสะสมจนเต็มแล้ว เพียงแค่โจมตีถูกเกล็ดย้อน ทุกดาบของเขาล้วนสร้างความเสียหายน่าตกใจ
"โฮก!" เสียงคำรามแห่งความเดือดดาลของเผ่ามังกรดังขึ้นอีกครั้ง
ลูกมังกรวายุพิโรธอ้าปากพ่น "ลมหายใจมังกร" ทันที ลมหายใจมังกรอันรุนแรงผสานพลังฉีกกระชากของธาตุลม พุ่งใส่ใบหน้าฟางซิว
"ช้า เจ้าช้าเกินไป!" ฟางซิวกระโดดถอยหลังหนึ่งก้าว หลบลมหายใจมังกรได้อย่างง่ายดาย ด้วยความเร็วการเคลื่อนที่อันน่าสะพรึงกลัว เขาไม่จำเป็นต้องหลบหลีกจนเหนื่อยแล้วต้องป้องกันอย่างจนใจเหมือนหลินจินอัน
รอให้ลมหายใจมังกรจบลง ฟางซิวก็หันกลับมาโจมตีอีกครั้ง
ดาบฝนพรำเล่มนี้ดูบางกว่าดาบทั่วไปอยู่แล้ว ยามนี้ในสายตาของลูกมังกรวายุพิโรธ นี่มันใช่ดาบที่ไหน นี่มันเข็มชัดๆ!
เข็มที่ทิ่มแทงหัวใจมันทีละเล่มๆ
ไม่ถึงสิบวินาที พลังชีวิตของลูกมังกรวายุพิโรธลดลงต่ำกว่าห้าพัน ในชั่วพริบตา การแปลงร่างราชันย์มังกรเฟสที่สามก็เริ่มขึ้น
"โฮก!!"
เมฆดำปกคลุมท้องฟ้า ผืนฟ้าถูกความมืดหนาทึบดุจโคลนตมห่อหุ้ม พื้นดินราวกับน้ำใสที่ถูกเทสีเทาลงไปหนึ่งถัง ความเสื่อมสลายสีเทาแผ่ขยายออกไปทันที แผ่นดินปรากฏรอยแตกเป็นใยแมงมุม กระแสพลังประหลาดพวยพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า
ลูกมังกรวายุพิโรธยืนตระหง่านบนพื้นดินที่เสื่อมสลาย เชิดหน้าอย่างเย่อหยิ่ง ราวกับราชาแห่งหายนะที่นำความเสื่อมสลายมาสู่ เกล็ดสีเขียวอมฟ้าค่อยๆ เปลี่ยนเป็นสีแดงเข้ม พลังน่าสะพรึงกลัวระเบิดออกมา กวาดล้างทุกทิศทาง
"ฮึ!!!"
เสียงคำรามแฝงความโกรธแค้นดังขึ้น ลูกมังกรวายุพิโรธทะยานขึ้นสู่อากาศ มองลงมาจากความสูงหลายร้อยเมตร ดวงตาที่ย้อมด้วยสีเลือดจับจ้องฟางซิว แล้วพุ่งดิ่งลงมาทันที!
"ราชันย์มังกรเสด็จ!!!"
(จบบทที่ 24)
