บทที่ 187 ท่านมังกรศักดิ์สิทธิ์ ผู้ปกครองมนุษย์ผู้นี้เป็นมังกรดำใช่หรือไม่?

เทวดาตกสวรรค์อยู่ในห้วงลึก เป็นราชวงศ์ มีพลังแข็งแกร่ง นอกจากปีศาจแล้ว ไม่มีราชวงศ์อื่นใดกล้าไปยุ่งกับเผ่าเทวดาตกสวรรค์ที่ทรยศต่อเหล่าเทพเจ้า

ส่วนวิญญาณตกทรง ส่วนใหญ่อยู่ในโลกมนุษย์ ห้วงลึกอาจมีวิญญาณตกทรงบ้าง

สาเหตุที่วิญญาณวีรชนตกทรงมีมากมาย...

เช่น ตกหลุมรักนักเรียกวิญญาณ แล้วพบว่านักเรียกวิญญาณที่ตนรักเป็นชายเจ้าชู้ที่มีหลายคนในใจ

หรืออย่างนักเรียกวิญญาณกลายเป็นคนชั่ว วิญญาณผู้พิทักษ์ก็พลอยกลายเป็นคนชั่วไปด้วย

นอกจากสองสาเหตุนี้ ยังมีสาเหตุอื่นๆ อีกมากมาย จำนวนวิญญาณวีรชนในโลกวิญญาณวีรชนไม่ได้คงที่ตลอดไป

วิญญาณวีรชนอาจหายไป ตาย หรือกลับชาติมาเกิดด้วยเหตุผลบางอย่าง ส่วนวิญญาณตกทรง... ดูเหมือนวิหารวิญญาณวีรชนจะให้โอกาสวิญญาณตกทรง วิญญาณตกทรงที่กลับตัวกลับใจจะได้รับการต้อนรับกลับสู่วิหารวิญญาณวีรชน

วิญญาณตกทรงที่ดื้อรั้นไม่ยอมกลับตัว... จะถูกวิหารวิญญาณวีรชนถอดชื่อ

เอลิยาคนโง่นั่นทำไมถึงกลายเป็นวิญญาณตกทรง?

โดนนักเรียกวิญญาณไม่ดีหลอก?

น่าแปลกที่ก่อนหน้านี้เมื่อเขาเรียกวิญญาณ ภาพลวงของเอลิยาไม่เคยปรากฏบนแท่นเรียกวิญญาณของเขาเลย

ที่แท้ก็เพราะกลายเป็นวิญญาณตกทรง บางทีอาจถูกวิหารวิญญาณวีรชนถอดชื่อแล้ว

น่าแปลกที่วีนัสไม่ตามอมิเลียมาเซนต์บลูหาเขา ที่แท้ก็ไปอาณาเขตมังกร

ไม่ถูก

ถูกนรกประกาศจับแล้ว แสดงว่าเอลิยาทำผิดกฎของนรก อาจถึงขั้นมีพฤติกรรมท้าทายนรก

ไม่อย่างนั้นเอลิยาคงไม่ติดประกาศจับของนรก

เขาไม่ได้สนใจประกาศจับที่อัปเดตบนเคียวแห่งความตาย แต่ก่อนเคียวแห่งความตายจะอัปเดตภารกิจรางวัลตามเวลา ตั้งแต่เขาเริ่มปล่อยปละละเลย ไม่เคยรับภารกิจรางวัลของนรกอีก

เคียวแห่งความตายของเขาก็ไม่อัปเดตประกาศจับอีก

ต้องปลุกฟังก์ชันประกาศจับนี้ ใครจะรู้ว่าต่อไปจะมี "คนคุ้นเคย" แปลกๆ... ปรากฏในภารกิจรางวัลของนรกด้วยวิธีแปลกๆ อีกหรือไม่

"เลเกอร์รู้หรือไม่ว่าเอลิยากลายเป็นวิญญาณตกทรง?"

อมิเลียส่ายหน้า "ตอนนี้ยังไม่รู้ วีนัสบอกว่ารอนางเข้าใจสถานการณ์ของเอลิยาก่อน แล้วค่อยดูว่าควรบอกเลเกอร์หรือเจ้าหรือไม่

ถ้าพวกเราสองคนแก้วิกฤตของเอลิยาได้ ก็ไม่จำเป็นต้องรบกวนพวกเจ้า ถ้าพวกเราแก้ไม่ได้ จะรีบแจ้งข่าวของเอลิยาให้พวกเจ้าทราบทันที ขอความช่วยเหลือจากพวกเจ้า"

วีนัส และนางเติบโตขึ้นแล้ว เก่งกว่าเมื่อพันปีก่อนมาก

ก่อนพบแลนซ์จอมหลอกลวง เมื่อพวกนางสองคนเจอเรื่องก็จัดการเอง

ไม่มีเหตุผลที่พอพบแลนซ์แล้ว พวกนางสองคนจะกลายเป็นคนไร้ความสามารถในการคิด ไร้พลังต่อสู้

"พยายามเข้า ข้าเชื่อว่าพวกเจ้าสองคนจะแก้ปัญหาของเอลิยาได้ดี แต่ครั้งนี้พวกเจ้าไปอาณาเขตมังกร พยายามอย่าก่อเรื่องในอาณาเขตมังกร ที่นั่นมีสัตว์ประหลาดมาก บางสิ่งมีชีวิตดูอ่อนแอน่ารังแก แต่ที่จริงดุร้ายป่าเถื่อน

ระวังตัวด้วย"

วีนัส อมิเลีย ทั้งคู่เก่งมาก ตอนนี้พวกนางยังไม่ต้องการความช่วยเหลือจากเขา เขาก็ไม่ควรยื่นมือเข้าไปแทรกแซง อวดความสามารถของตน

บางครั้งการปล่อยมือ ไม่เพียงฝึกฝนสหายร่วมทีม ยังเป็นการให้เกียรติ เชื่อมั่นในความสามารถของสหายร่วมทีม

ในโลกนี้ไม่มีใครอยากอยู่ใต้ร่มเงาของผู้อื่นตลอดไป

ลูกมังกรที่บ้านไม่นับ

นางเป็นมังกรน้อยอัญมณีม่วง ไม่ใช่มนุษย์

เจ้าตัวเล็กนั่น... ถ้าเขายอม นางก็กล้าปล่อยปละละเลยนอนแผ่ ให้เขาเลี้ยงดูจนแก่เฒ่า

"รู้แล้ว ข้าไม่ใช่ครั้งแรกที่ข้ามอาณาเขต คราวหน้าพบกัน... ข้าต้องปรากฏตัวต่อหน้าเจ้าในฐานะอัศวินมังกรร้าย ให้เจ้าต้องมองข้าใหม่"

"จำเป็นต้องเป็นอัศวินมังกรร้ายด้วยหรือ? นกอมตะที่เป็นอมตะ ไม่คุ้มค่าให้เจ้าลองหรือ? หรือยูนิคอร์นผู้บริสุทธิ์ศักดิ์สิทธิ์ หรือสัตว์ประหลาดในตำนานอื่นๆ เช่น กวางเจ็ดสี ราชสีห์หยกขาวดำ เสือขาว พญางูทองแห่งความฝัน ราชาวิญญาณไฟ ราชาวิญญาณน้ำแข็ง และอื่นๆ

ถ้าจำเป็นจริงๆ เจ้าก็เอาอย่างคนแคระสิ ขี่แพะสายพันธุ์ดี หมูทอง สุนัขเหิน"

"..."

พูดไปเรื่อยเปื่อยใหญ่แล้ว

ถ้านางขี่แพะสายพันธุ์ดี แพะวิ่งไป นางยังอยู่กับที่

ใครใช้ให้นางขายาว

คนแคระถ้าไม่ติดเรื่องความสูง เจ้าดูสิพวกเขาจะยอมขี่แพะ หมูทอง หรือสุนัขหรือไม่

"เครื่องสื่อสารภาพลวงของเจ้าใช้ข้ามอาณาเขตได้หรือ?"

"ได้สิ เลเกอร์เคยดัดแปลงให้ข้าครั้งหนึ่ง ใช้ข้ามอาณาเขตได้... แลนซ์จอมหลอกลวง เจ้าว่าเมื่อไรข้าจะทิ้งเครื่องสื่อสารภาพลวง เป็นเหมือนผู้แข็งแกร่งในตำนานพวกนั้น เพียงนึกคิด... ร่างก็ปรากฏในต่างอาณาเขตได้?"

"รอเจ้าเป็นเทพเจ้าที่ควบคุมกฎเกณฑ์ได้ก็น่าจะทำได้ แน่นอน ถ้าเจ้าควบคุมพลังกฎเกณฑ์ได้ตอนนี้ ก็สามารถปรากฏภาพลวงในต่างอาณาเขตได้"

"เจ้ากับเลเกอร์อาจกลายเป็นเทพเจ้าที่ควบคุมพลังกฎเกณฑ์ได้ แต่ข้าคงไม่มีทาง..."

"ไม่มีอะไรเป็นไปไม่ได้ ถ้าเจ้าควบคุมกฎเกณฑ์ธนูได้ ตอนนั้นยิงธนูออกไป ส่งเสียงข้ามอาณาเขตก็ง่ายเหมือนเล่น"

"จริงหรือ?"

"จริง"

"งั้นเจ้าควบคุมกฎเกณฑ์ดาบได้หรือยัง? เจ้าเป็นบรรพชนแห่งดาบ น่าจะควบคุมกฎเกณฑ์ดาบได้แล้วสิ?"

"ยังไม่ได้ ยังคงอยู่ในขั้นแสวงหาวิถี" แลนซ์ลุกขึ้น "ไม่คุยเล่นกับเจ้าแล้ว ข้าต้องไปยุ่งแล้ว ถ้าไม่มีที่พักช่วงนี้ ก็พักที่คฤหาสน์เคานต์"

"อ้อ เจ้าจะไปยุ่งอะไร?"

"ตั้งแผงหาเงิน"

ต้องคืนเงินที่ติดค้างอมิเลีย นางจะข้ามอาณาเขต

ข้ามอาณาเขตใช้เงิน

อมิเลียไม่เหมือนไม่เหมือนเขา เขาข้ามอาณาเขตไม่ต้องใช้เงิน กลางวันปรากฏตัวในอาณาเขตมังกร กลางคืนก็กลับเกาะมังกรดำผ่านประตูเคลื่อนย้าย

สี่อาณาเขตทิศเหนือ ทิศใต้ อาณาเขตมังกร และทิศตะวันออก สำหรับเขาไม่มีสิ่งที่เรียกว่าการข้ามอาณาเขต

สำหรับเขาเรียกว่าท่องเที่ยว พักผ่อน

ตกกลางคืนบอกจะกลับบ้านก็กลับ

แต่การตั้งแผงหาเงินใช้หนี้ช่วงตรุษจีนแบบนี้ไม่ค่อยดีใช่หรือไม่?

อีกอย่าง ลูกมังกรยังอยู่ที่วิหารเทพมังกรเล่นโคลนกับพวก "กองทหารรักษาเด็ก" ที่หลอกนางด้วยความฝัน

ตั้งแผงเอง... น่าเบื่อไปหน่อย

ขอเงินหกร้อยเหรียญทองจากอันเดรดีกว่า

ตอนเป็นกษัตริย์ คนผู้นั้นได้รับเงินจากเขาไปไม่น้อย ขอหกร้อยเหรียญทอง... ไม่ต้องรู้สึกผิด

"ทำไมเจ้านั่งลงอีก?"

"มีเงินแล้ว"

"???"

ยืนไม่ถึงสามนาทีก็มีเงินแล้ว?

"คืนนี้ข้านอนที่นี่"

"ได้" แลนซ์หันไปทางอิงกริด "อิงกริด เตรียมชุดนอนให้อมิเลียหนึ่งชุด จัดห้องรับรองให้นางด้วย"

"ได้เจ้าค่ะท่านไวเคานต์ ข้าจะไปเตรียมเดี๋ยวนี้"

"อืม"

"ข้าจะไปเดินเล่นในเมืองเซนต์บลู ในเมืองค่อนข้างคึกคัก"

"ไปเถอะ"

"เจ้าไม่ไปกับข้าหรือ? ช่างเถอะ เจ้าอยู่ที่คฤหาสน์เคานต์เถอะ"

อมิเลียดื่มชาแดงในถ้วยจนหมด ลุกขึ้นจากคฤหาสน์เคานต์ ให้แลนซ์จอมหลอกลวงอยู่ที่คฤหาสน์เคานต์ดีกว่า ถ้าพาแลนซ์จอมหลอกลวงไปซื้อของ เจ้าของร้านในเมืองเซนต์บลูก็ไม่กล้าเก็บเงินนาง

ไปเดินเล่นคนเดียวดีกว่า

มองส่งอมิเลียออกจากคฤหาสน์เคานต์ แลนซ์นั่งบนโซฟาสักครู่ ลุกออกจากห้องโถง กลับห้องนอน ผ่านประตูเคลื่อนย้ายกลับเกาะมังกรดำ

ถึงเกาะ เขาไม่รีบร้อนตีเสียมให้ลูกมังกร แต่เตรียมวัตถุดิบเหนือสามัญ เริ่มปรุงยาเหนือสามัญ

เตรียมไว้ให้อมิเลียกับวีนัส

ปรุง "เทพสงครามสามนาที" เวอร์ชันอัปเกรดให้มากหน่อย

ยาเหนือสามัญที่เสริมการป้องกันตัว เพิ่มพลังแขน เพิ่มความสามารถในการมองเห็นตอนกลางคืนก็ต้องเตรียมบ้าง

วีนัสเป็นจอมเวทพลังงานมืด ยาที่ปรุงจากเลือดนางปลาหมึกเหมาะกับนาง

เขาเคยใช้เลือดนางปลาหมึกปรุงยาเหนือสามัญครั้งหนึ่ง ให้คุกุทดลองยา

คุกุดื่มยาเหนือสามัญที่มีเลือดนางปลาหมึกแล้ว... กลายเป็นเต่าหนวด สะบัดหนวดไล่ตีสุนัข

พูดว่าเลือดก็ไม่ถูก ไม่ว่าเลือดของคุกุ หรือเลือดของนางปลาหมึก หลังผ่านการกลั่นกรองของเขา ก็กลายเป็นยาทั้งหมด

มีผลข้างเคียง แต่อยู่ในขอบเขตที่ควบคุมได้

"ยาฟื้นฟู"

ดื่มยาเหนือสามัญชนิดนี้ ก่อนฤทธิ์ยาหมด แขนขาขาดก็ฟื้นคืนได้ในพริบตา

ฤทธิ์ยาคงอยู่ราวสามชั่วโมง

อวัยวะงอกใหม่ คือสรรพคุณที่แท้จริงของ "ยาฟื้นฟู"

หนวดงอกตามตัว... เป็นผลข้างเคียง

ตั้งแต่บ่ายจนค่ำ แลนซ์ปรุงยาอยู่นั่น

ยังปรุงไม่เสร็จ พรุ่งนี้ต้องปรุงต่อ

อมิเลียอีกไม่กี่วันถึงจะออกจากเซนต์บลูไปอาณาเขตมังกร ไม่รีบ

กลับคฤหาสน์เคานต์ ลูกมังกรก็กลับมาแล้ว ทั้งตัวเต็มไปด้วยดิน

ลูกมังกรเห็นแลนซ์ กลัวแลนซ์โกรธ รีบบอกว่านางจะซักเสื้อผ้าให้สะอาด

แลนซ์โบกมือ ให้นางไปอาบน้ำ

เขาไม่รังเกียจที่ลูกมังกรเล่นโคลน นางอายุเท่านี้... ก็เป็นเด็ก สามารถเล่นโคลนกับเด็กในโลกมนุษย์เป็นเรื่องปกติ

ดูท่าทางลูกมังกร วันนี้นางดูมีความสุขมาก

ดีแล้ว

บางครั้งปล่อยธรรมชาติ ไร้พันธนาการเช่นนี้ ไม่มีอะไรไม่ดี

ลูกมังกรเป็นมังกร ไม่ใช่มนุษย์ ไม่จำเป็นต้องถูกกฎเกณฑ์พวกนั้นผูกมัด

อยากเล่นอย่างไรก็เล่นไป

แค่อย่าทำชั่วก็พอ

รับประทานอาหารค่ำที่คฤหาสน์เคานต์แล้ว แลนซ์ก็กลับเกาะมังกรดำ ตอนกลางคืนเขาส่งข้อความถึงอันเดรผ่านเคียวแห่งความตาย

เนื้อหาข้อความ: "ส่งเงินมา หกร้อยเหรียญทอง"

อันเดรที่กลายเป็นเทพมรณะระดับหนึ่งตอบข้อความมาอย่างรวดเร็ว: "ข้า กษัตริย์แห่งราชอาณาจักรอันเดร เทพมรณะแห่งนรก เจ้าให้ข้าหกร้อยเหรียญทอง พรุ่งนี้ข้าจะให้เจ้าเป็นเทพมรณะฝึกหัด"

???

เห็นข้อความที่อันเดรตอบกลับ แลนซ์อึ้งไปครู่ ถึงนึกได้ว่า... ตอนจากกันครั้งก่อน ดูเหมือนเขาไม่ได้บอกสถานะ "เทพมรณะฝึกหัด" ของตนให้อันเดรรู้

เขานี่... อันเดรคิดว่าเขาเป็นคนหลอกลวงจากนรก?

แลนซ์เปลี่ยนเป็นร่างมนุษย์ ส่งการสนทนาภาพลวงไปหาอันเดร

ร่างของอันเดรปรากฏบนจอภาพลวงอย่างรวดเร็ว

เห็นแลนซ์ ใบหน้าอันเดรเผยความยินดีประหลาดใจ

ความยินดีประหลาดใจไม่อยู่นาน ก็เปลี่ยนเป็นความตื่นตระหนก แย่แล้ว เมื่อครู่เขาดันด่าอาจารย์ไปประโยค...

นี่ไม่ใช่ความผิดเขานะ รหัสเคียวแห่งความตายที่ไม่คุ้นเคยส่งข้อความมา ให้ส่งเงิน

ความคิดแรกคือคนส่งผิด

ความคิดที่สองคือเทพมรณะแห่งนรกขอเงินแบบไม่เกรงใจเช่นนี้เลยหรือ?

"อาจารย์ทำไมเป็นท่าน? ท่านขอเงิน อย่างน้อยเขียนหลายๆ ตัวอักษรหน่อย อย่างน้อยเขียนชื่อท่านด้วยสิ ข้ายังคิดว่าเป็นคนหลอกลวง

อีกอย่าง อีกอย่าง ท่านก็ไม่ได้บอกข้าว่าท่านเป็นเทพมรณะฝึกหัดที่ทำสัญญากับนรก..."

"แก้ให้ถูก ข้าเป็น 'เทพมรณะฝึกหัด' ไม่ใช่เทพมรณะฝึกหัด ส่งค่ารักษาพยาบาลของสหายร่วมทีมข้ามาก่อน เจ็ดร้อยเหรียญทอง"

"ค่ารักษาพยาบาล? ไม่ใช่... ก่อนหน้านี้ท่านไม่ได้บอกหกร้อยเหรียญทองหรือ? ทำไมเจอหน้ากันทีเดียวกลายเป็น 700 เหรียญทองแล้ว?"

"ไม่กี่วันก่อนเจ้าทำร้ายเทพมรณะฝึกหัดคนหนึ่ง เอลฟ์คนหนึ่ง พวกนางสองคนเป็นสหายร่วมทีมของข้า ทำร้ายสหายร่วมทีมข้า เจ้าไม่ต้องจ่ายค่ารักษาพยาบาลให้พวกนางหรือ?"

"พวกนางเป็นสหายร่วมทีมของท่านอาจารย์?"

"อืม"

"แต่ท่านก็ไม่ควรขึ้นราคาสิ ชัดๆ ว่าหกร้อยเหรียญทอง..."

"เจ็ดร้อยเหรียญทอง ขาดไปแม้แต่เหรียญเดียว ข้าก็จะไปนครทองคำซ้อมเจ้า ได้ พอแล้ว ข้าจะนอน"

แลนซ์ยุติการสนทนาภาพลวง ไม่นานหลังจากนั้น ในเคียวแห่งความตายของเขาก็มีเหรียญทอง 700 เหรียญ

เหรียญทองพวกนี้มีอายุนาน ไม่รู้ว่ามีคุณค่าสะสมหรือไม่ ถ้ามีคุณค่าสะสม 700 เหรียญทองนี้ควรกลายเป็น 1,400 เหรียญ หรือมากกว่า?

ตอนให้อมิเลีย ต้องเตือนนางสักหน่อย

คืนนั้นผ่านไปโดยไม่มีเรื่องราวใด

วันที่สองตอนบ่าย แลนซ์กลับเกาะมังกรดำปรุงยา

วันที่สามไม่มีอะไรทำ ดูลูกมังกรฝึกแกะสลักหินที่วิหารเทพมังกร

การแกะสลักลูกมังกรฝึกฝนเป็นระยะๆ ทุกวันจะสละเวลาสักครู่ฝึกฝน ถ้าเขาว่าง ก็จะแนะนำลูกมังกรบ้าง

วันที่สี่ชวนมังกรสายฟ้าเอรินา อมิเลีย และลูกมังกรเล่นไพ่นกกระจอก แพ้เงินไปทั้งบ่าย...

แลนซ์สงสัยว่าเอรินา อมิเลีย และลูกมังกรทั้งสามคนสมคบกันโกงเงินเขา...

น่าเสียดายไม่มีหลักฐาน

วันที่ห้า อมิเลียจากไป ออกจากเซนต์บลูไปอาณาเขตมังกร

ก่อนจากไป แลนซ์ให้เหรียญทองที่ดูเก่าแก่ 645 เหรียญแก่นาง และกำชับให้นางสังเกตมูลค่าของเหรียญทองพวกนี้

นอกจากเหรียญทอง นางยังได้ยาเหนือสามัญมากมาย แลนซ์บอกให้นางดื่มเมื่อเจออันตราย

เตรียมไว้สองส่วน ส่วนหนึ่งให้นาง อีกส่วนให้วีนัส

แลนซ์บอกว่าตั้งใจจะให้นาง 700 เหรียญทอง แต่เมื่อวานแพ้พนันไปบ่ายเดียวเสียเงินไปบ้าง...

อมิเลียอึ้ง น่าแปลกที่เมื่อวานแลนซ์จอมหลอกลวงแพ้พนันแล้วไม่เสียดายเงินเลย...

วันที่หก มังกรทองศักดิ์สิทธิ์จากภูเขาศักดิ์สิทธิ์แห่งแสงสว่างบินผ่านเมืองเซนต์บลู ปรากฏเหนือวิหารเทพมังกร

เมื่อร่างมังกรสีทองอร่ามอันใหญ่โตค่อยๆ ลงจอดบนลานวิหารเทพมังกร เขาก้มหัวมังกรทองอันน่าเกรงขามคำนับรูปปั้นเทพมังกรในวิหาร

จากนั้นดวงตาสีทองเข้มตาตั้งของเขาก็จับจ้องมังกรสายฟ้าเอรินา เอรินาใช้มารยาทของเผ่ามังกร ก้มหัวคำนับมังกรทองศักดิ์สิทธิ์

"ท่านคอนสแตนดี้ เขาคือผู้สร้างวิหารเทพมังกร ชื่อแลนซ์ ท่านลองดูให้ดี... ดูว่าเขาเป็นมนุษย์หรือไม่"

"???"

แลนซ์มองมังกรสายฟ้าเอรินาอย่างงุนงง

สงสัยว่าเขาไม่ใช่มนุษย์?

เจ้าสงสัยถูกแล้ว

เขาไม่ใช่มนุษย์จริงๆ

ดวงตาตาตั้งของมังกรทองศักดิ์สิทธิ์กวาดผ่านมังกรสายฟ้าเอรินา มาจับจ้องที่แลนซ์

ลูเซียลูกมังกรวิ่งไปซ่อนหลังแลนซ์ตั้งแต่วินาทีที่มังกรทองศักดิ์สิทธิ์ลงจอด

มังกรทองศักดิ์สิทธิ์พินิจแลนซ์ เพื่อให้มองเห็นแลนซ์ชัดเจนยิ่งขึ้น บนกรงเล็บทองของเขาถึงกับปรากฏอุปกรณ์เหนือสามัญที่คล้ายแว่นขยาย

???

ใช้อุปกรณ์เหนือสามัญ?

นี่จะส่องดูให้ทะลุปรุโปร่งเชียวหรือ

"มนุษย์" มังกรทองศักดิ์สิทธิ์เก็บอุปกรณ์เหนือสามัญบนกรงเล็บ "มนุษย์ที่ค่อนข้างโดดเด่นแต่อายุสั้น"

"มนุษย์อายุสั้น? ไม่ใช่มังกรดำหรือ?"

"ไม่ใช่"

(จบบท)