บทที่ 185 แลนซ์ เจ้าว่ามังกรดำตนนั้นจะกล้าโจมตีมังกรศักดิ์สิทธิ์หรือไม่?

"พวกเจ้าพูดว่าอะไรนะ? แลนซ์ สหายของท่านโซเฟียคนนั้น เขาเป็นสังฆราชองค์แรกแห่งวิหารเทพมังกร?"

สังฆราชวิดอริโอรู้สึกว่าเหลือเชื่อ มนุษย์ก็เป็นสังฆราชวิหารเทพมังกรได้ด้วยหรือ?

วิหารเทพมังกรเชียวนะ ถึงเกาะมังกรจะไม่ปรากฏมานานแล้ว แต่บนภูเขาลอยฟ้าศักดิ์สิทธิ์ในโลกมนุษย์ก็มีมังกรเลือดบริสุทธิ์อาศัยอยู่ มังกรพวกนั้นจะยอมให้มนุษย์เป็นสังฆราชวิหารเทพมังกรหรือ?

"เป็นเช่นนั้นขอรับท่าน ถ้าไม่ได้เห็นกับตา ข้าก็ไม่กล้าเชื่อว่าสังฆราชองค์แรกแห่งวิหารเทพมังกรจะเป็นท่านแลนซ์"

"วิหารเทพมังกรไม่มีมังกรเลือดบริสุทธิ์หรือ?"

"มีขอรับ ท่านเอรินาเป็นมังกรสายฟ้าเลือดบริสุทธิ์ นางบอกว่าวิหารเทพมังกรแลนซ์สร้าง รูปเคารพเทพมังกรแลนซ์แกะสลักด้วยมือ คนที่บอกว่าท่านแลนซ์เป็นสังฆราชองค์แรกแห่งวิหารเทพมังกรก็คือท่านเอรินา

อ้อ ใช่แล้ว ท่านแลนซ์ยังเป็นผู้ปกครองด้วย"

เทพธิดาศักดิ์สิทธิ์ยูโรราแจ้งข่าวเกี่ยวกับวิหารเทพมังกรและแลนซ์กับสังฆราชวิดอริโอ ตำแหน่งของท่านแลนซ์มีหลายอย่าง ทั้งเป็นสังฆราช เป็นผู้ปกครอง สำคัญคือยังได้รับการยอมรับจากมังกรสายฟ้าเลือดบริสุทธิ์

"มังกรสายฟ้าเลือดบริสุทธิ์เอรินา? นางอยู่ที่วิหารเทพมังกร?"

"ขอรับ อ้อ? ท่านรู้จักท่านเอรินาหรือ?"

"ข้าเคยไปภูเขาลอยฟ้าศักดิ์สิทธิ์ของวิหารเทพสงครามหลายครั้ง เคยเห็นมังกรสายฟ้าเลือดบริสุทธิ์ที่เจ้าพูดถึง นางเป็นคู่สัญญาอัศวินมังกรของเทพธิดาศักดิ์สิทธิ์โซเฟียแห่งวิหารเทพสงคราม ท่านแลนซ์ได้รับการยอมรับจากนาง

มังกรเลือดบริสุทธิ์จากภูเขาลอยฟ้าศักดิ์สิทธิ์อื่นๆ อาจยอมรับตำแหน่งของท่านแลนซ์ด้วย เพียงแต่ไม่รู้ว่ามังกรศักดิ์สิทธิ์บนภูเขาศักดิ์สิทธิ์แห่งแสงสว่างจะยอมรับตำแหน่งสังฆราชองค์แรกแห่งวิหารเทพมังกรของแลนซ์หรือไม่

ตอนให้พวกเจ้าไปเยี่ยมสังฆราชองค์แรกแห่งวิหารเทพมังกร ข้าคิดว่าสังฆราชองค์แรกแห่งวิหารเทพมังกรคือมังกรศักดิ์สิทธิ์บนภูเขาศักดิ์สิทธิ์แห่งแสงสว่าง"

วิดอริโอในฐานะสังฆราชแห่งวิหารเทพธิดานักรบ รู้ว่าบนภูเขาศักดิ์สิทธิ์แห่งแสงสว่างมีมังกรทองศักดิ์สิทธิ์อาศัยอยู่

ใครจะคิดว่าสังฆราชองค์แรกแห่งวิหารเทพมังกรจะเป็นมนุษย์ ไม่ใช่มังกรเลือดบริสุทธิ์

"ตอนพวกเจ้าไป วิหารเทพมังกรมีแค่เอรินามังกรสายฟ้าเลือดบริสุทธิ์? ไม่มีมังกรอื่น? เช่นมังกรทองศักดิ์สิทธิ์จากภูเขาศักดิ์สิทธิ์แห่งแสงสว่าง หรือมังกรอื่นๆ"

เทพธิดาศักดิ์สิทธิ์ยูโรราส่ายหน้า "มีแค่ท่านเอรินา ไม่มีมังกรอื่น อาจเป็นไปได้ว่ามังกรอื่นไปวิหารเทพมังกรก่อนพวกเราแล้ว"

"ช่างเถอะ ใครเป็นสังฆราชองค์แรกแห่งวิหารเทพมังกรไม่เกี่ยวกับวิหารเทพธิดานักรบของพวกเรา ไม่สิ ก็เกี่ยวอยู่บ้าง แลนซ์เป็นสหายของท่านโซเฟีย ถ้ามังกรทองศักดิ์สิทธิ์บนภูเขาศักดิ์สิทธิ์แห่งแสงสว่างมีปัญหากับแลนซ์

พวกเราก็นั่งดูเฉยๆ ไม่ได้ ต้องช่วยปกป้องแลนซ์บ้าง ถึงอย่างไรมิตรภาพระหว่างเขากับท่านโซเฟียก็มีอยู่

ราชอาณาจักรเมเปิลแดงนั่นมีวิหารสาขาของวิหารเทพธิดานักรบพวกเราไหม?"

"ไม่มีขอรับ"

"งั้นก็ช่วยอะไรไม่ได้แล้ว"

"ท่านขอรับ ก่อนพวกเราจากมา มังกรสายฟ้าเอรินามอบหนังสือต้องห้ามที่ท่านแลนซ์แต่งสามเล่มให้พวกเรา ท่านสตีเวนเอาไปหนึ่งเล่ม ข้ามีสองเล่ม เล่มนี้มอบให้ท่าน ยามว่างท่านลองอ่านดู

มังกรสายฟ้าเอรินาบอกให้ข้าอ่านหนังสือต้องห้ามของท่านแลนซ์ในวิหาร ต่อหน้ารูปเคารพเทพธิดานักรบ"

เทพธิดาศักดิ์สิทธิ์ยูโรราหยิบหนังสือต้องห้ามที่แลนซ์แต่งจากแหวนพื้นที่เก็บของ ส่งให้สังฆราชวิดอริโอ

"รักของฉันไม่มีทางผิดพลาด"

???

นี่คือหนังสือต้องห้าม?

ชื่อแบบนี้... ดูยังไงก็เป็นหนังสือรักวัยรุ่นเพื่อความบันเทิง

จะเป็นหนังสือต้องห้ามได้อย่างไร?

"หนังสือต้องห้าม?"

"ขอรับ หนังสือต้องห้าม มังกรสายฟ้าเอรินาบอกว่าแผนผังพลังงานและคาถาในหนังสือใช้ได้ในความเป็นจริง คงเพราะเหตุนี้ถึงกลายเป็นหนังสือต้องห้าม"

"อ้อ เป็นอย่างนั้นนี่เอง ถ้าเช่นนั้นก็สมควรถูกจัดเป็นหนังสือต้องห้าม ตกค่ำข้าจะลองดูแผนผังพลังงานและคาถาในนั้น"

สังฆราชวิดอริโอเก็บ "หนังสือต้องห้าม" ในมือ ตัดสินใจว่าจะอ่านตอนกลับไป

แลนซ์เป็นปีศาจแก่อายุกว่าสองพันปี ถ้าเรื่องพลังงานเหนือธรรมชาติในหนังสือต้องห้ามที่เขาแต่งไม่ได้แต่งขึ้นมาลอยๆ น่าจะมีอะไรน่าสนใจ

"ท่านขอรับ บ่ายนี้ข้าว่าง ตั้งใจจะไปวิหารอ่านหนังสือต้องห้ามของท่านแลนซ์ให้เทพธิดาฟัง"

"ได้ ให้องค์เทพรู้ความเคลื่อนไหวของสหายหลังสองพันปีก็ดี"

ปกติแล้ว เทพเจ้าจะไม่สนใจใครเป็นพิเศษ แม้แต่สังฆราช เทพธิดาศักดิ์สิทธิ์ ก็ไม่ได้มีโอกาสสื่อสารกับเทพเจ้าทุกครั้ง

แลนซ์ต่างออกไป เขาเคยเป็นสหายที่ดีของเทพธิดานักรบ เมื่อยูโรราเด็กคนนี้อ่านหนังสือต้องห้ามที่แลนซ์แต่งให้เทพธิดานักรบฟัง น่าจะทำให้เทพธิดานักรบส่งจิตสำนึกลงมาสักเส้น

เทพธิดาศักดิ์สิทธิ์ยูโรราจากไป ไปเตรียมตัวสำหรับการอ่านหนังสือต้องห้ามให้เทพธิดานักรบฟังในช่วงบ่าย

กินอาหารกลางวันเสร็จ พักผ่อนเล็กน้อย เทพธิดาศักดิ์สิทธิ์ยูโรราอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า

บ่ายสองโมง ยูโรราที่อุ้มหนังสือต้องห้ามปรากฏตัวในวิหาร

เข้าวิหาร คำนับรูปเคารพเทพธิดานักรบอย่างเคารพ นางนั่งขัดสมาธิบนเบาะ เอ่ยเบาๆ "องค์เทพ นี่คือหนังสือต้องห้ามที่ท่านแลนซ์แต่ง ข้าอยากให้องค์เทพรู้ความเคลื่อนไหวล่าสุดของท่านแลนซ์ หวังว่าหนังสือต้องห้ามที่ท่านแลนซ์แต่งจะทำให้องค์เทพรู้จักท่านแลนซ์มากขึ้น"

ฮู่... ฮู่...

พูดจบ ลมอ่อนๆ ก็พัดในวิหาร เปิดปกหนังสือในมือนาง

ลมจางหาย ก่อนที่เทพธิดาศักดิ์สิทธิ์ยูโรราจะตั้งตัวได้ หน้าที่มีคำนำก็ถูกลมอ่อนๆ พัดพลิกไป

เนื้อหาหนังสือต้องห้ามปรากฏต่อสายตาเทพธิดาศักดิ์สิทธิ์ยูโรรา

แปลก...

ทำไมในวิหารถึงมีลม...

เป็นองค์เทพ... หรือ?

น่าจะใช่

เทพธิดาศักดิ์สิทธิ์ยูโรราระงับจิตใจ สายตาตกลงบนเนื้อหาของหนังสือ

นางจะเริ่มอ่านหนังสือต้องห้ามที่ท่านแลนซ์แต่งแล้ว

"...หญิงเอย เจ้าทำให้ข้าสนใจได้สำเร็จ..."

"...หญิงร้ายเจ้า เจ้าช่างหวานเหลือ..."

"ขออภัยองค์เทพ ข้า...ข้า...ข้าอ่านต่อไม่ไหวแล้ว"

เทพธิดาศักดิ์สิทธิ์ยูโรราในที่สุดก็รู้ว่าทำไมหนังสือที่ท่านแลนซ์แต่งถึงเป็น "หนังสือต้องห้าม"

อู้ฮู้...

นางใช้หนังสือต้องห้ามของท่านแลนซ์ทำให้สายตาองค์เทพมัวหมอง

เนื้อเรื่องโดดเด่นมาก ทำไมบทสนทนาถึงเขียนออกมา...ออกมา...

จริงๆ แล้วไม่รู้จะบรรยายอย่างไร

ท่านเอรินาต้องการทำร้ายนาง หรือต้องการให้องค์เทพเห็นวาทะรักประหลาดๆ ของท่านแลนซ์?

ในความฝัน ท่านแลนซ์ก็ไม่เคยใช้วาทะรักแปลกๆ พวกนี้สารภาพรักกับใครนี่?

ฮู่... ฮู่...

หนังสือพลิกหน้าเอง... ทุกๆ ครู่จะมีลมอ่อนๆ พัดพลิกหน้า

เทพธิดาศักดิ์สิทธิ์ยูโรราที่นั่งขัดสมาธิบนเบาะเห็นภาพนั้น ลุกขึ้นวางหนังสือบนแท่นบูชาอย่างเคารพ แล้วคำนับรูปเคารพเทพธิดานักรบ หมุนตัวออกจากวิหาร

ท่านแลนซ์...

คนที่ต้องการทำร้ายท่านไม่ใช่ข้าเทพธิดาศักดิ์สิทธิ์ผู้อ่อนแอ

แต่เป็นมังกรสายฟ้าเอรินา...

หวังว่าชื่อของท่านจะไม่แพร่สะพัดไปในที่ต่างๆ ด้วยวิธีแปลกๆ

แลนซ์ที่อยู่ในวิหารเทพมังกรเซนต์บลูจามติดๆ กันหลายที

หนึ่งคิด สองด่า สามเป็นหวัด

จามติดๆ กันหลายที...

ใครกำลังคิดถึงหรือด่าเขา?

ส่วนเป็นหวัด หลังอายุพันห้าร้อยปีเขาก็ไม่เคยเป็นหวัดอีก

อากาศหนาว ต้องระวังรักษาความอบอุ่น

การบำรุงสุขภาพต้องทำทั้งสี่ฤดู

แลนซ์ที่นอนบนเก้าอี้โยกดึงผ้าห่มที่คลุมตัว วันนี้มีแดด คิดจะผึ่งแดดสักหน่อย เมื่อกี้ผึ่งแดดจนหลับไป แต่จามหลายที ทำให้ง่วงหายไป

มังกรน้อยทำอะไรอยู่?

???

ทำไมไปเล่นโคลนกับเด็กๆ ในเมืองเซนต์บลู?

ดูท่าทางสนุกด้วย?

"แลนซ์ เจ้าเป็นหวัดหรือ?"

มังกรน้อยลูเซียตบโคลนออกจากกรงเล็บมังกร หันมาถามแลนซ์ นางได้ยินแลนซ์จาม ถ้าอยู่ในเมืองหลวง จามขนาดนี้ต้องเป็นหวัดแน่

ต้องกินยา

"ไม่ใช่ น่าจะมีคนคิดถึงข้า ด่าข้าสองสามที"

"???"

ทำไมไม่เป็นหวัดล่ะ?

"เล่นโคลนจะเปื้อนทั้งหน้าแบบนี้ได้ไหม?"

"ฮิๆ ไม่เป็นไร นี่เป็นโคลนที่ได้รับพรจากเทพมังกร สะอาดมาก ข้ากำลังสร้างความสัมพันธ์กับองครักษ์ของข้า"

"อง...องครักษ์? องครักษ์อะไร?"

"พวกเขาบอกว่าโตขึ้นจะเป็นองครักษ์ของข้า สู้เพื่อข้า ข้าต้องฉวยโอกาสเปลี่ยนพวกเขาให้เป็นสมุนที่ภักดี"

"..."

แค่อยากเล่นโคลนกับเด็กๆ พวกนั้น กลับพูดโว่อวดว่าจะเปลี่ยนให้เป็นสมุนที่ภักดี...

"ตื่นแล้วหรือ"

มังกรสายฟ้าเอรินาถือกระติกน้ำร้อนมาหยุดข้างแลนซ์ กระติกน้ำร้อนในมือนางซื้อจากแลนซ์

เห็นแลนซ์ถือกระติกน้ำร้อนชงชาดื่มทุกวัน นางก็เลยซื้อใบหนึ่ง ยังซื้อน้ำผึ้งหลายกล่องจากแลนซ์ด้วย

แลนซ์บอกว่าน้ำผึ้งพวกนี้ซื้อมาจากนางฟ้าดอกไม้ บำรุงสุขภาพได้ดี ยังช่วยบำรุงผิวพรรณ

ตอนนี้นางติดชงน้ำผึ้งดื่มทุกวันแล้ว

"ฝันร้ายหรือ?"

"ไม่"

"งั้นทำไมถึงตื่นกะทันหัน? ไม่กี่วันก่อน เจ้าผึ่งแดดหลับได้สองสามชั่วโมง"

"มีคนด่าข้า"

"ใครกล้าด่าเจ้า? เจ้าเป็น 'เทพ' แห่งเซนต์บลูนะ"

แลนซ์ที่นอนบนเก้าอี้โยกเหลือบมองเอรินา "เจ้ายังเด็ก อย่าเพิ่งเลียนแบบข้าบำรุงสุขภาพ มีเวลาแบบนี้ ดู 'คัมภีร์ดาบ' ให้มากหน่อยดีกว่า เจ้ายังอยากล้างแค้นกับมังกรดำไหม?"

"ล้างแค้น? ข้าต้องหามังกรดำที่หายๆ ปรากฏๆ นั่นให้เจอก่อน" มังกรสายฟ้าเอรินาหยิบเก้าอี้จากแหวนพื้นที่ นั่งไม่ไกลจากแลนซ์ "ทำไมรู้สึกว่าช่วงนี้เจ้าไม่ยุ่งแล้ว? ถ้าเจ้าไม่ยุ่ง ช่วยใช้เส้นสายหามังกรดำให้ข้าได้ไหม?"

"ไม่มีเส้นสาย หาเอง"

"หลังจากข้าจากมา มังกรดำเลือดบริสุทธิ์ที่ระเหเร่ร่อนในโลกมนุษย์ไม่เคยมาวิหารเทพมังกรเลยหรือ?"

"ตอนข้าอยู่ไม่เคยเจอ ตอนไม่อยู่ก็ไม่รู้"

"มังกรดำจอมเจ้าเล่ห์และระมัดระวังจริงๆ"

มังกรสายฟ้าเอรินาถอนหายใจ นางอยู่วิหารเทพมังกรในร่างหญิงสาวมังกรมานาน ก็หวังว่าจะล่อมังกรดำที่ชอบซ่อนตัวในที่มืดออกมา

ผ่านมานานขนาดนี้ ก็ยังรับรู้พลังของมังกรดำไม่ได้ นางไปเมืองเซนต์บลูบ่อยๆ ก็หวังว่าจะได้กลิ่นมังกรดำ

ไม่ได้อะไรเลย

ปล่อยข่าวปลอมดีไหม?

เช่นเกาะมังกรที่หายไปนานปรากฏในโลกมนุษย์

หรือในโลกมนุษย์มีมังกรดำเลือดบริสุทธิ์ตัวเมีย

"เจ้าคิดว่าตอนนี้เจ้าสู้มังกรดำได้หรือยัง?"

เอรินาส่ายหน้า ต่อให้นางก้าวหน้าเร็วแค่ไหน ก็ไม่อาจเติบโตจนเหนือกว่ามังกรดำในเวลาไม่กี่เดือน

มังกรดำแข็งแกร่งเกินไป หนึ่งสู้สามก็ยังเอาชนะพวกนางได้ แม้ตอนนั้นจะไม่ใช่การต่อสู้ถึงตาย

ด้วยพลังที่มังกรดำแสดงออกมา ก็ไม่ใช่สิ่งที่นางจะเอาชนะได้ง่ายๆ

"ข้าได้รับข่าวจากออสติน มังกรศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่บนภูเขาศักดิ์สิทธิ์แห่งแสงสว่างอีกไม่กี่วันจะมาเซนต์บลู วิหารเทพมังกรที่เจ้าสร้างสุดท้ายก็ทำให้ท่านผู้นั้นสนใจ

เจ้าว่าถ้ามังกรดำรู้ว่ามังกรศักดิ์สิทธิ์จากภูเขาศักดิ์สิทธิ์แห่งแสงสว่างจะมาเซนต์บลู ตอนที่มังกรทองศักดิ์สิทธิ์กำลังจากไป มังกรดำจะปรากฏตัวกะทันหัน สกัดมังกรทองศักดิ์สิทธิ์ ท้าประลองกับมังกรทองศักดิ์สิทธิ์หรือไม่?"

"???"

มังกรทองศักดิ์สิทธิ์...

ข้าบ้าหรือไงถึงจะไปหาเรื่องมังกรทองศักดิ์สิทธิ์?

นั่นคือมังกรทองศักดิ์สิทธิ์ ไม่ใช่มังกรทองธรรมดา สกัดมังกรทองศักดิ์สิทธิ์ นั่นไม่ใช่การท้าประลอง

นั่นคือขอตาย

เขาก็ไม่ใช่ไม่รู้ว่าภูเขาศักดิ์สิทธิ์แห่งแสงสว่างมีมังกรทองศักดิ์สิทธิ์อาศัยอยู่

ตอนนั้น เขาเคยเห็นกับตามังกรทองศักดิ์สิทธิ์กับอัศวินของเขาไล่ตีบรูด ดอนนาชิว

จนกระทั่งวิหารเทพสงครามที่บรูด ดอนนาชิวสร้างได้รับการยอมรับจากเทพสงคราม และเขากลายเป็นสังฆราชองค์แรกแห่งวิหารเทพสงคราม มังกรทองศักดิ์สิทธิ์กับอัศวินของเขาถึงปล่อยดอนนาชิวไป

"ทำไมข้ารู้สึกว่าในสายตาเจ้า มังกรดำเหมือนคนโง่?"

"เขาไม่ใช่คนโง่ แต่เขาบ้า ชนะเผ่าพันธุ์เดียวกันสามคนที่ถือวัตถุศักดิ์สิทธิ์ ใครจะรู้ว่าจิตใจเขาจะไม่ลำพอง? ถ้าลำพอง... บางทีเขาอาจสกัดมังกรทองศักดิ์สิทธิ์ที่กำลังกลับภูเขาศักดิ์สิทธิ์แห่งแสงสว่างจริงๆ"

"ไม่ตัดทิ้งความเป็นไปได้ที่เจ้าพูด" แลนซ์ค่อยๆ หลับตา "ตอนมังกรทองจากภูเขาศักดิ์สิทธิ์แห่งแสงสว่างมาเซนต์บลู ข้าสละตำแหน่งให้เขาเป็นสังฆราชองค์ที่สองแห่งวิหารเทพมังกรดีไหม?"

"???"

บ้าหรือ?

เจ้ามนุษย์ให้มังกรศักดิ์สิทธิ์แห่งเกาะมังกรของพวกเราเป็นสังฆราชองค์ที่สองแห่งวิหารเทพมังกร?

ไม่กลัวมังกรทองศักดิ์สิทธิ์ใช้กรงเล็บฟาดเจ้าตายหรือ?

เอาเถอะ

ฆ่าผู้ปกครองมนุษย์คงเป็นไปไม่ได้ ถึงอย่างไรก็เป็นมนุษย์ที่ได้รับการยอมรับจากเทพมังกร แม้แต่มังกรทองศักดิ์สิทธิ์โกรธ เห็นแก่เรื่องนี้ ก็คงไม่ทำร้ายแลนซ์

"เจ้าอย่าพูดอะไรดีกว่า ถ้าเขาถามว่าเจ้าเป็นสังฆราชองค์แรกแห่งวิหารเทพมังกรหรือไม่ เจ้าตอบว่าใช่ก็พอ อย่าพูดเรื่องสละตำแหน่ง ดูถูกมังกรทองศักดิ์สิทธิ์แห่งเผ่าพันธุ์เรา... สำหรับเจ้า ไม่ใช่เรื่องดีแน่"

"มีเหตุผล งั้นให้เขาเป็นสังฆราชองค์แรกแห่งวิหารเทพมังกร?"

"มังกรเลือดบริสุทธิ์ในโลกมนุษย์ ไม่มีมังกรตนใดกล้าเป็นสังฆราชวิหารเทพมังกรนี้ เพราะวิหารเทพมังกรไม่เคยมีตำแหน่งสังฆราช แม้แต่เกาะมังกร ก็ไม่มีสังฆราช มีแต่เทพมังกร

ตำแหน่งสังฆราชแห่งวิหารเทพมังกร นอกจากเจ้ามนุษย์ผู้นี้ ไม่มีทางเลือกอื่น"

???

ถ้ามังกรสายฟ้าเอรินาพูดแบบนี้ ตำแหน่งสังฆราชองค์แรกแห่งวิหารเทพมังกร... เขาจะไม่รับ

เพราะเขาไม่ใช่มนุษย์

เป็นมังกรดำเลือดบริสุทธิ์

เมื่อเกาะมังกรปรากฏ เขาต้องพามังกรน้อยไปเกาะมังกรสักครั้ง ดูมังกรบนเกาะมังกร ให้มังกรน้อยได้แลกเปลี่ยนกับมังกรบนเกาะมังกร

จะให้นางอยู่ในโลกมนุษย์ เล่นโคลนกับเด็กมนุษย์ตลอดไปไม่ได้นี่?

แย่แล้ว

ตอนตีมังกรสายฟ้าเอรินา มังกรทองออสตินเมื่อก่อน ลำพองเกินไป พูดจาร้ายกาจ

ต่อให้เกาะมังกรปรากฏ เมื่อเขาปรากฏตัวบนเกาะมังกรในฐานะมังกรดำเลือดบริสุทธิ์ มังกรบนเกาะมังกรอาจไม่ต้อนรับเขา

บางทีอาจหาเรื่องเขาทีละตัว

ถ้ามังกรบนเกาะมังกรรู้ว่ามังกรน้อยคือลูกที่เขาพูดถึง...

โอ้โห

มังกรน้อยคงโดนมังกรน้อยบนเกาะมังกรรุมตี

ไม่ได้ ต้องเพิ่มความสามารถต้านทานการถูกตีของมังกรน้อย

รอผ่านวันที่สิบห้าก่อน

วันตรุษจีน ไม่ให้มังกรน้อยโดนตีหรอก

"มังกรทองศักดิ์สิทธิ์มาเซนต์บลูครั้งนี้ คงอยากดูว่าเจ้ามีคุณสมบัติเป็นสังฆราชองค์แรกแห่งวิหารเทพมังกรหรือไม่ ก่อนเกาะมังกรปรากฏ มังกรทองศักดิ์สิทธิ์มีคุณสมบัตินี้"

"สังฆราชองค์แรกแห่งวิหารเทพมังกรไม่ใช่ข้า เจ้าอย่าพูดส่งเดช"

"ยอมรับว่าเป็นเจ้าแล้ว" มังกรสายฟ้าเอรินายิ้ม "ผู้ปกครองมนุษย์ เจ้ากลัวแล้วหรือ?"

"เจ้าอยากเห็นข้าเถียงมังกรทองศักดิ์สิทธิ์ที่เจ้าพูดถึง?"

"เจ้ากล้า?"

"พนันหนึ่งพันเหรียญทอง ถ้ามังกรทองศักดิ์สิทธิ์ทำร้ายข้า ข้าไม่กล้าเถียงเขา หลังเกิดเรื่องข้าให้เจ้าหนึ่งพันเหรียญทอง เขาทำร้ายข้า ถ้าข้าเถียงกลับทันที เจ้าให้ข้าหนึ่งพันเหรียญทอง เป็นไง?"

"ข้าไม่พนัน"

ผู้ปกครองมนุษย์ตรงหน้าดูนิสัยอ่อนโยน แต้จริงก็มีความเผด็จการอยู่บ้าง

บรรพชนแห่งดาบมังกรร้าย

แค่ฉายานี้ก็เห็นได้บ้างแล้ว

"มังกรทองศักดิ์สิทธิ์จากภูเขาศักดิ์สิทธิ์แห่งแสงสว่างจะมาเมื่อไหร่?"

"ไม่กี่วันนี้"

แลนซ์ถอนหายใจ เปิดผ้าห่มบนตัว ไม่นอนแล้ว ไม่ง่วงแล้ว ไปตีจอบให้มังกรน้อย

ถึงปลายเดือนหน้า หรือต้นเดือนสี่ เกาะมังกรดำจะเริ่มไถนาได้ เพิ่มทักษะชีวิตให้มังกรน้อย

มังกรน้อยชอบเล่นโคลน น่าจะหลงรักการทำนาด้วย

"เจ้าจะไปไหน?"

"กลับบ้าน"

"หา? ฟ้ายังไม่มืด... แลนซ์ ข้าขอกลับช้าหน่อยได้ไหม?"

มังกรน้อยแยกเขี้ยว ปราสาทโคลนเพิ่งสร้างได้ครึ่งเดียว อีกครึ่งยังไม่ได้สร้าง นางต้องให้องครักษ์ในอนาคตเห็นความเก่งกาจของจักรพรรดิมังกรน้อย

"จำไว้ว่าต้องกลับมากินข้าว"

"รู้แล้ว"

แลนซ์กลับคฤหาสน์เคานต์

เข้าห้องโถง อิงกริดในชุดสาวใช้มาหยุดตรงหน้าแลนซ์ "ท่านไวเคานต์ คุณหนูอมิเลียมาแล้วเจ้าค่ะ"

"เห็นแล้ว"

แลนซ์เห็นหูยาวแหลมเฉพาะของเผ่าเอลฟ์

และผมสีเขียวมรกตของอมิเลีย

อมิเลียจิบชาแดง หันมายิ้มโบกมือให้แลนซ์

แลนซ์เดินไปนั่งตรงข้ามอมิเลีย "บาดเจ็บ?"

"เจ้ารู้ได้อย่างไร?"

"วีนัสล่ะ? ทำไมไม่อยู่กับเจ้า?"

"ก็บาดเจ็บ กำลังพักรักษาตัว"

"ใครทำร้ายพวกเจ้า?"

"ปีศาจ พูดให้ถูกคือปีศาจที่ทำสัญญาร่วมชีวิตกับเทพมรณะแห่งนรกทำร้ายพวกเรา

เทพมรณะแห่งนรกคนนั้นก่อนหน้านี้ยังเป็น 'หายนะทอง' ที่โดนนรกประกาศจับ ไม่รู้ตอนไหนกลายเป็นเทพมรณะแห่งนรกระดับหนึ่ง

เคียวเทพมรณะของวีนัสไม่ได้อัพเดทภารกิจรางวัลทัน พวกเราเลยโดนเทพมรณะระดับหนึ่งแห่งนรก ปีศาจ และกองทัพวิญญาณทำร้าย"

"สมัยก่อนพวกเจ้าเอาชนะราชาปีศาจได้ ตอนนี้แค่ปีศาจตัวเดียวก็สู้ไม่ได้ ดูจะอ่อนแอไปหน่อยนะ?"

"จะเหมือนกันได้อย่างไร? สมัยก่อนสี่คนสู้หนึ่งคน ครั้งนี้กองทัพวิญญาณนับพัน บวกเทพมรณะระดับหนึ่ง บวกลิช บวกปีศาจ สู้พวกเราสองคน"

"ก็ยังอ่อนแอ กองทัพแบบเดียวกัน ถ้าเจอข้า พวกนั้นต้องคุกเข่าคำนับข้าทั้งหมด เชื่อไหม?"

"ข้าไม่เชื่อเจ้าหรอก!"

(จบบท)