บทที่ 180 ถามเทพธิดานักรบดูไหมว่าติดหนี้แลนซ์อยู่หรือเปล่า?

ก่อนหน้านี้ตอนติดต่อกับมังกรกระดูกวิญญาณการ์เซีย ไม่รู้สึกว่าเขาจะเจ้าชู้ขนาดนั้น แต่ทำไมพอไปอยู่เขตนรกที่เทพมรณะโซโลมอนดูแล ไม่ถึงเดือนก็เปลี่ยนไปเป็นแบบนี้? เพื่อหลอกล่อปรโลกย่อยให้ดีขึ้นหรือ? หรือว่า...เผยธาตุแท้ออกมา? เขาเป็นข้าราชการนรก...ทนการทดสอบจากปรโลกย่อยไม่ไหวหรือ? ใช้ซัคคิวบัส หญิงงู สาวอีกา ปีศาจสาวมาทดสอบการ์เซียที่เป็นข้าราชการนรก ก็ทำให้ธาตุแท้เขาเผยออกมาได้ง่ายๆ จริงๆ

"เจ้าอิจฉาใช่ไหม?"

"ข้าเป็นเทพมรณะระดับสองของนรก...จะไปอิจฉามังกรกระดูกวิญญาณทำไม?"

"ข้าว่าเจ้าอิจฉานะ"

"หุบปากไปเถอะ เจ้าทำสัญญาเทพมรณะฝึกหัดครั้งนี้จะทำตามแผนที่พวกเราคุยกันไว้ก่อนหน้านี้จริงๆ หรือ?"

"วางแผนอยู่ที่คน สำเร็จอยู่ที่ฟ้า ถ้าเขาล้มเหลว หรือทรยศ สำหรับเจ้าก็ไม่มีผลอะไร อย่างมากก็แค่เปลี่ยนจากค่อยๆ วางแผนเป็นลงมือทันที การรวมปรโลกย่อยเข้ากับนรกด้วยพลังของนรกเป็นเรื่องที่ต้องเกิดขึ้นเร็วหรือช้า แน่นอน มังกรกระดูกวิญญาณการ์เซียเป็นเทพมรณะฝึกหัดที่ข้าทำสัญญาด้วย ถ้าเขาทรยศ ข้าจะไปจัดการเขาเอง ให้เขารู้ว่าอะไรคือการกลับใจ"

เรื่องทรยศ...การ์เซียคงไม่ทำหรอก เขาเป็นมังกรกระดูกวิญญาณที่ฉลาด รู้ว่าควรเลือกอย่างไร

"เจ้าทำสัญญาเทพมรณะฝึกหัด...ยังมีผู้ใต้บังคับบัญชาติดมาด้วย ไม่กลัวว่าเทพมรณะฝึกหัดของเจ้าจะใช้กำลังทหารสร้างอำนาจหรือ?"

"สร้างอำนาจอะไร? ข้าไม่มีบัลลังก์ให้เขาสืบทอด อ้อ เจ้าหมายถึงสืบทอดตำแหน่งเทพมรณะฝึกหัดของข้าหรือ? ตำแหน่งเทพมรณะฝึกหัดคงไม่มีแรงดึงดูดอะไรสำหรับการ์เซีย ตำแหน่งเทพมรณะระดับหนึ่งของนรก...ดูเหมือนจะดึงดูดเขามากกว่านะ?"

"พอๆ การ์เซียดึงความสนใจของปรโลกย่อยได้สำเร็จแล้ว อีกสักพัก ข้าจะปล่อยข่าวว่านรกต้องการดึงตัวเขา ให้เขาเป็นเทพมรณะระดับหนึ่ง ถ้าต่อจากนี้เป็นไปตามที่เจ้าคิดไว้ ข้าจะช่วยเขา พยายามให้เขาได้เป็นผู้บริหารระดับสูงของปรโลกย่อยในเวลาอันสั้น ผู้บริหารระดับสูงที่มีอำนาจจริง"

"เจ้าตัดสินใจเอง ไม่ต้องบอกข้า ข้าอยู่ฝั่งโลกมนุษย์ ตอนนี้ช่วยอะไรเจ้าไม่ได้"

"เจ้ามีชีวิตอยู่ช่วยข้าไม่ได้ ตายแล้วถึงจะช่วยข้าได้ แน่นอน...ถ้าเจ้าอยากมาทำงานในนรกทั้งที่ยังมีชีวิต ก็ช่วยข้าได้ ตอนนั้นแช่ในบ่อเทพมรณะสักหน่อย จุ๊...อนาคตไร้ขีดจำกัดเลยนะ บางทีอีกไม่กี่พันปีอาจมีโอกาสเป็นผู้บังคับบัญชาของข้า"

"เจ้านี่วาดฝันเก่งจริงๆ ใจเย็นๆ รอหน่อย...อีกไม่นานข้าก็อยู่ไม่ได้นานแล้ว"

"..." สรุปใครกันแน่ที่วาดฝันให้ใคร?

"ครั้งนี้มีธุระอะไร? เดี๋ยว...ให้ข้าเดาหน่อย อวดเทพมรณะฝึกหัดคนใหม่ที่เจ้าทำสัญญาด้วยใช่ไหม? เจ้ายังมีโควต้าเทพมรณะฝึกหัดอีกสองคน และปกติถ้าไม่มีเรื่องอะไร เจ้าก็ไม่นึกถึงข้าหรอก"

ไม่ถูกต้อง สรุปแล้วเป็นแลนซ์เทพมรณะฝึกหัดคนนี้ทำงานให้เขาที่เป็นเทพมรณะระดับสองของนรก? หรือเขาที่เป็นเทพมรณะระดับสองของนรกทำงานให้แลนซ์?

"แนะนำตัวเลือกเทพมรณะให้เจ้าสองคน คนหนึ่งเป็นศิษย์ข้า อีกคนถือว่าเป็นครึ่งศิษย์ของข้า ทั้งคู่เก่งมาก"

"ทำไมเจ้าไม่ทำสัญญาเทพมรณะกับพวกเขาเอง?"

"ใจไม่แข็งพอจะโกงเงินเดือนพวกเขา"

"???" เทพมรณะโซโลมอนอยากจะปิดการสนทนาผ่านภาพลวงแล้ว ใจไม่แข็งพอจะโกงเงินเดือนศิษย์ตัวเอง เลยนึกถึงเขา อยากแนะนำศิษย์ให้เขา?

"ข้ามีศิษย์คนหนึ่งติดชื่อในนรก ขึ้นประกาศจับด้วย 【ภัยทองคำ】 นี่เป็นรหัสภารกิจรางวัลของเขา เจ้าเคยได้ยินไหม?"

"ดูเหมือน...จะมีความทรงจำอยู่บ้าง เดี๋ยว...ข้าตรวจสอบหน่อย"

บนเคียวเทพมรณะของเทพมรณะโซโลมอนปรากฏอักขระนรกมากมาย อักขระเหล่านั้นกลายเป็นแผ่นผลึกดำทรงสี่เหลี่ยมผืนผ้า แต่ละแผ่นผลึกดำบันทึกประกาศจับของนรกที่มีคำว่า 【ทองคำ】 อยู่ด้วย ไม่นาน เทพมรณะโซโลมอนก็พบประกาศจับรหัส 【ภัยทองคำ】

ภัยทองคำ: ราชาที่ขายวิญญาณทำสัญญากับปีศาจ มีความยึดติดไม่ยอมเข้านรก ทำสัญญากับปีศาจ ร่างกายถูกพลังปีศาจแทรกซึม วิญญาณอาจเกิดการเปลี่ยนแปลงหรือถูกกลืนกิน มีทหารทองคำและทหารเกราะหนักแห่งดินแดนเหนือใต้บังคับบัญชา และยังมีนครทองคำ 【สวนทองคำ】 ที่ถูกพลังปีศาจทำให้เป็นมลทิน 【สวนทองคำ】 อาจเกิดการเปลี่ยนแปลง ระดับภารกิจรางวัล: ระดับนรก (แนะนำให้เทพมรณะฝึกหัดร่วมมือกันปราบ)

??? เทพมรณะโซโลมอนอ่านข้อมูลของศิษย์แลนซ์จบ แล้วอึ้งไปครู่หนึ่ง มองไปที่แลนซ์ "เข้าใจแล้ว คนที่อยากใช้กำลังทหารสร้างอำนาจไม่ใช่มังกรกระดูกวิญญาณการ์เซีย แต่เป็นเจ้าแลนซ์นี่เอง! ทำสัญญากับเทพมรณะฝึกหัดที่มีผู้ใต้บังคับบัญชาติดมาเป็นมังกรกระดูกวิญญาณ แนะนำราชา 【ภัยทองคำ】 ให้ข้า ไม่เพียงทำสัญญากับปีศาจ ยังมีทหารทองคำ ทหารเกราะหนักแห่งดินแดนเหนือใต้บังคับบัญชา พูดมาเถอะ เจ้าวางแผนจะใช้กำลังทหารสร้างอำนาจ ปลดข้าใช่ไหม?"

"..." ช่างคิดในแง่ร้าย... ถ้าเขามีความคิดแบบนั้น ตอนนั้นก็ให้อันเดรเป็นหุ่นเชิดของเขาไปแล้ว

"คิดมากเกินไป เจ้าจัดการหน่อย ยกเลิกหมายจับของเขา ทำสัญญาเทพมรณะกับเขา เจ้าได้กำไรแน่"

"เขาทำสัญญากับปีศาจ วิญญาณยังเป็นของเขาอยู่หรือ?"

"เรื่องนี้เพิ่งจัดการเสร็จ สัญญาที่เขาทำกับปีศาจกลายเป็นสัญญาร่วมชีวิต ไม่มีปัญหาอะไรมาก วางใจทำสัญญาเทพมรณะกับเขาเถอะ"

"สัญญาเทพมรณะฝึกหัด?"

"อืม"

"อย่างน้อยก็เป็นราชา สัญญาเทพมรณะฝึกหัดไม่สนุก เห็นแก่หน้าเจ้า ข้าจะให้ตำแหน่งเทพมรณะระดับหนึ่งของนรกแก่ศิษย์ราชาของเจ้า เทพมรณะฝึกหัดมีโควต้าเทพมรณะฝึกหัดสามคน เทพมรณะระดับสองของนรก...มีโควต้าเทพมรณะระดับหนึ่งสามคน ข้าให้ศิษย์ของเจ้าหนึ่งคน พอเจ้าตาย ตอนนั้นข้าอาจเป็นเทพมรณะระดับสามแล้ว ตอนนั้นข้าจะเสนอชื่อเจ้าเป็นเทพมรณะระดับสอง ศิษย์ราชาของเจ้า ตอนนั้นจะให้อยู่ใต้บังคับบัญชาเจ้า...รวมถึงมังกรกระดูกวิญญาณการ์เซียด้วย ถ้าเขาไม่ทรยศ สามารถช่วยเราทำภารกิจกวาดล้างปรโลกย่อยสำเร็จ ตอนนั้นข้า...เจ้า...ตอนนั้นเจ้าเลื่อนตำแหน่งให้เขาเป็นเทพมรณะระดับหนึ่งของนรก เขาเป็นเทพมรณะฝึกหัดที่เจ้าทำสัญญาด้วย ตอนนั้นข้าจะมอบอำนาจให้เจ้าเลื่อนตำแหน่งให้เขาเป็นเทพมรณะระดับหนึ่งของนรก"

ศิษย์ราชา มังกรกระดูกวิญญาณ ในสายตาเทพมรณะโซโลมอน ทั้งคู่ยังสู้แลนซ์ไม่ได้ เขาไม่อยากให้เทพมรณะระดับหนึ่งคนหนึ่งทำให้แลนซ์เกิดความเข้าใจผิดที่ไม่จำเป็น

"เจ้ายังสามารถกำหนดได้โดยตรงว่าใครจะเป็นเทพมรณะระดับหนึ่งด้วยหรือ?"

"กำหนดนั้นเกินไปหน่อย ข้ามีสิทธิ์แนะนำ โดยปกติ เทพมรณะระดับสองแนะนำใครให้เป็นเทพมรณะระดับหนึ่ง เบื้องบนก็จะอนุมัติ อย่างข้าที่เป็นเทพมรณะระดับสองที่ยอดเยี่ยม เบื้องบนยิ่งไม่มีทางขัดข้า"

"งั้นเจ้าตัดสินใจเอง อ้อใช่ ให้เจ้าดูอีกคนที่ข้าแนะนำให้เป็นเทพมรณะ" แลนซ์หมุนเคียวเทพมรณะ ให้ภาพลวงของเคียวเทพมรณะชี้ไปที่องค์หญิงเอลูชา "เห็นไหม?"

"ลิช นางไม่มีคุณสมบัติทำสัญญาเทพมรณะฝึกหัดกับข้า ข้าจะทำสัญญาเทพมรณะระดับหนึ่งกับศิษย์ราชาของเจ้าก่อน แล้วให้นางทำสัญญาเทพมรณะฝึกหัดกับศิษย์ราชาของเจ้าแทน"

"..." เอลูชานี่...ถูกดูถูกหรือ? เด็กน่าสงสารคนนี้ ตอนเป็นมนุษย์ ก็ไม่ได้เป็นราชา พอกลายเป็นลิช ทำสัญญาเทพมรณะยังถูกเทพมรณะโซโลมอนระดับสองดูถูกอีก ทำสัญญาเทพมรณะฝึกหัดกับพี่ชายราชาตัวเอง...ก็ดีเหมือนกัน... คิดว่าเอลูชาน่าจะอยากทำสัญญาเทพมรณะฝึกหัดกับพี่ชายตัวเองมากกว่า

"เจ้าจัดการเองแล้วกัน ข้าแค่แนะนำให้เจ้าเท่านั้น"

"อืม ยังมีเรื่องอื่นอีกไหม?"

"ไม่มีแล้ว"

"ช่วงก่อนให้เจ้าช่วยสืบหาชาวห้วงลึกที่หนีมา มีข่าวอะไรบ้างไหม?"

"ยุ่งกับการเลี้ยงลูก ไม่มีเวลา อีกอย่าง โลกมนุษย์กว้างใหญ่แค่ไหน...เจ้าก็รู้ แสงศักดิ์สิทธิ์ ดาวรุ่ง อาณาเขตมังกร ทะเลสวรรค์ ทวีปใหญ่ทั้งสี่แห่งนี้ล้วนมีมนุษย์อาศัยอยู่ รวมถึงนครในท้องฟ้าในตำนานด้วย... หาชาวห้วงลึกที่หนีมาเหมือนงมเข็มในมหาสมุทร"

โลกมนุษย์กว้างใหญ่มาก ทวีปใหญ่ทั้งสี่แห่งนี้ แสงศักดิ์สิทธิ์ ดาวรุ่ง อาณาเขตมังกร ทะเลสวรรค์ มนุษย์เรียกว่า 【สี่อาณาเขต】 เก้าสิบเปอร์เซ็นต์ของมนุษย์ทั้งชีวิตยังออกจากอาณาจักรที่ตัวเองอยู่ไม่ได้ อย่าพูดถึง 【ข้ามอาณาเขต】 เลย ถ้าเขาไม่ใช่มังกรยักษ์ ก็คงยาก 【ข้ามอาณาเขต】 เหมือนกัน

"เจ้าต้องเลี้ยงลูก จะอยู่ที่เดียวตลอดได้หรือ? ขยับไปมาบ้างสิ พาลูกมังกรไปด้วย เที่ยวดูโลกภายนอก อยู่ที่เดียวตลอดมีอะไรสนุก? ลูกมังกรอยู่ข้างเจ้าตลอด จะได้เรียนรู้อะไร? เจ้าพาเขาออกไปเที่ยวข้างนอกจะต่างออกไป เจอสิ่งที่ลูกมังกรสนใจ อยากเรียน เจ้าก็อยู่ที่นั่นสักพัก จ่ายค่าเล่าเรียน ให้ลูกมังกรของเจ้าได้ลองเรียนในสถาบันดู ถ้าเจ้าไม่วางใจ ก็เป็นอาจารย์สอนแทนชั่วคราว ทั้งได้เงิน ทั้งได้ดูแลลูกมังกรของเจ้า พออยู่ที่นั่นจนเบื่อ ก็ย้ายไปที่อื่น แบบนี้ทั้งเพิ่มประสบการณ์ให้ลูกมังกร ทั้งให้ลูกมังกรได้เห็นขนบธรรมเนียมของแต่ละอาณาจักร"

"เร็วเกินไป รอให้นางโตกว่านี้อีกหน่อย...พาไปเที่ยวข้างนอก...ก็ไม่สาย"

"ฮึๆ...รอให้ลูกมังกรของเจ้าโตกว่านี้อีกหน่อย นางจะยังต้องให้เจ้าพาไปอีกหรือ? ถือโอกาสตอนที่ลูกมังกรยังเล็ก พาไปเที่ยวให้ทั่ว แบบนี้พอเจ้าตายไปในอนาคต นางนึกถึงช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกัน ความทรงจำจะงดงามราวกับภาพวาดอันบริสุทธิ์สดใส ถ้ารอให้นางโต ไม่ต้องพูดถึงว่าเจ้าจะแก่ตายหรือเปล่า มีจุดหนึ่งที่แน่นอน นางจะไม่พึ่งพาเจ้าเหมือนตอนนี้แล้ว"

"..." แลนซ์เงียบ เขารู้สึกว่าที่เทพมรณะโซโลมอนพูดมีเหตุผลอยู่บ้าง ก็ได้...ก่อนเจอคนของเซนต์บลูในอาณาจักรนอร์ตัน เขาแค่อยากพาลูกมังกรเที่ยวไปทั่ว ไม่มีความคิดจะให้ลูกมังกรไปเรียนในสถาบัน ลองเป็นนักเรียน เพราะเขาคิดว่าไม่จำเป็น จริงๆ แล้ว...ให้ลูกมังกรลองเป็นนักเรียนดูก็ไม่เลวนะ ไม่ต้องนานมาก เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยน ลองดูสักไม่กี่วัน หรือสิบวันครึ่งเดือน พอลูกมังกรเบื่อก็ย้ายที่อื่นต่อ...

เทพมรณะโซโลมอนพูดถูกอยู่ประโยคหนึ่ง พอลูกมังกรโตและไม่พึ่งพาเขาแล้ว ถึงตอนนั้นแม้เขาจะมีความคิดนี้...ลูกมังกรก็อาจไม่ยอมให้เขาที่เป็นพ่อมังกรดำตามไปด้วย เขาก็ไม่สนใจจะเป็นพ่อมังกรดำที่ควบคุมมากเกินไป แค่ในบางเรื่อง ถ้าลูกมังกรโตแล้วไม่เชื่อฟัง ต่อต้านเขาที่เป็นพ่อมังกรดำ ก็ต้องโดนตี

"ไม่มีเงิน..." แลนซ์พูดยังไม่ทันจบ เทพมรณะโซโลมอนก็ปิดการสนทนาผ่านภาพลวงไป

ไม่มีเงิน? ไม่มีเงินก็อยู่บ้านนั่นแหละ พาลูกมังกรปลูกมันฝรั่งไป

แลนซ์เห็นภารกิจรางวัลมากมายปรากฏในเคียวเทพมรณะ อย่างน้อยก็สิบกว่าภารกิจ เขาบอกว่าไม่มีเงิน เทพมรณะโซโลมอนก็ตัดการสนทนาผ่านภาพลวงทันที ส่งภารกิจรางวัลมาให้ คนคนนี้กลัวว่าเขาจะขอยืมเงินหรือ?

เคียวเทพมรณะหมุนกลับเข้าไปในโอสถทองคำ

สองชั่วโมงต่อมา อันเดรถือเคียวเทพมรณะสีดำปรากฏตัวต่อหน้าแลนซ์ อาจารย์เคยบอกว่าจะให้ทางนรกลบประกาศจับและการติดตามตัวเขา เขาคิดว่าเรื่องนี้...อย่างน้อยต้องผ่านไปหลายเดือนถึงจะมีผล ไม่คิดว่า...เพียงผ่านไปไม่กี่ชั่วโมง ทางนรกก็ถอนประกาศจับเขาแล้ว ที่น่าตกใจกว่าคือเขาที่เป็น 【ภัยทองคำ】 ที่นรกตามจับ...กลับกลายเป็นเทพมรณะระดับหนึ่งของนรก!!! เทพมรณะระดับหนึ่งเชียวนะ!!! เป็นตำแหน่งเทพในนรกจริงๆ! ไม่ใช่เทพมรณะภายนอก ชื่อถูกบันทึกในทะเบียนเทพมรณะของนรก เทพมรณะฝึกหัดที่เคยต่อต้านเขามาก่อน ตอนนี้เจอเขา...ต้องค้อมคำนับให้ความเคารพ

เทพมรณะระดับสองที่ทำสัญญากับเขาบอกว่าที่เขาได้เป็นเทพมรณะระดับหนึ่ง เป็นเพราะอาจารย์ทั้งหมด ถ้าเขาไม่ใช่ศิษย์ของอาจารย์ อย่างมากก็ได้เป็นเทพมรณะฝึกหัดเท่านั้น น้องสาวเอลูชาน่าสงสาร... เพราะเป็นครึ่งศิษย์ของอาจารย์ ได้เป็นแค่เทพมรณะฝึกหัด สำคัญคือน้องสาวเอลูชาต้องทำสัญญาเทพมรณะฝึกหัดกับเขาที่เป็นพี่ชาย

"อาจารย์ ด้วยบุญคุณของท่าน ตอนนี้ข้าเป็นเทพมรณะระดับหนึ่งของนรกแล้ว"

"ดีๆ ทำงานให้ดี เทพมรณะที่ทำสัญญากับเจ้าคนนั้นก็ดี นับเป็นเพื่อนข้า ไม่มีเรื่องอะไรอย่าท้าทายเขาต่อหน้าคนอื่น ถ้าไปโดนรังแกที่นั่น เจ้าหาข้า ข้าจะช่วยเจ้าแก้แค้น"

"ไม่มีทางๆ...อาจารย์ งั้นข้าไปทำสัญญาเทพมรณะฝึกหัดกับน้องสาวเอลูชาแล้ว"

"ไปเถอะ"

เป็นเทพมรณะระดับหนึ่งของนรกแล้ว ไปอวดน้องสาวเอลูชาก่อน อาจารย์ยังมีชีวิตอยู่ เขาให้อภัยน้องสาวเอลูชาแล้ว

ไม่นาน...เอลูชาก็ถือเคียวเทพมรณะปรากฏตัวต่อหน้าแลนซ์

"แลนซ์...ขอบคุณท่าน"

"ไม่ต้องขอบคุณ ต่อไปเดินไปมาในโลกมนุษย์อย่างองอาจเถอะ มีตำแหน่งเทพมรณะฝึกหัด นักบวชของวิหารเห็นเจ้า...ก็ทำอะไรเจ้าไม่ได้"

"แล้วพี่ชายล่ะ? พี่ชายอันเดรก็ขึ้นประกาศจับของวิหารใหญ่ทั้งหลาย ถ้าอัศวินของวิหารยังตามจับพี่ชายอันเดรต่อ..."

"ไม่ต้องกังวล ตำแหน่งเทพมรณะระดับหนึ่งของนรกนี้พอจะทำให้วิหารถอนการจับกุมเขาได้"

อ้อใช่ พี่ชายอันเดรตอนนี้เป็นเจ้าหน้าที่ของนรก อัศวินของวิหารไม่มีสิทธิ์จับกุมพี่ชายอันเดรแล้ว

"ข้าจะไปแล้ว ต่อไปพี่น้องเจ้าต้องอยู่ร่วมกันอย่างสงบสุข"

"ท่าน...ท่าน...ท่านจะไปแล้วหรือ?"

"อืม ข้าจะไปอาบแดด ต่อไปก็จะได้เจอกันเรื่อยๆ ไม่จำเป็นต้องทำหน้าแบบนี้ ตั้งใจทำงาน พยายามเป็นเทพมรณะระดับหนึ่งให้เร็วๆ"

ยิ้มลูบหัวเอลูชา ตบไหล่อันเดรเบาๆ แลนซ์พาลูกมังกรและสมาชิกสมาคมทองแดงออกจากนครทองคำ

"อาจารย์ช่างน่าตกใจ มีเพื่อนในนรก รู้จักเทพธิดานักรบในวิหาร เทพธิดานักรบยังติดหนี้ท่าน...เอลูชา เจ้าว่าเทพธิดานักรบติดหนี้อาจารย์จริงหรือ?"

"ข้าไม่รู้"

เทพธิดานักรบติดหนี้แลนซ์จริงหรือ? สังฆราชและนักบวชหญิงแห่งภูเขาศักดิ์สิทธิ์วิหารเทพธิดานักรบก็กำลังคิดเรื่องนี้อยู่ ถามเทพธิดานักรบดูไหม?

(จบบท)