บทที่ 122 การดูถูกเขาก็เท่ากับดูถูกตระกูลเฉิง
"เฉินน้องชาย ระวังกาลเทศะหน่อย" หลินซีรีบดึงเฉินเซียงเอาไว้พลางเตือนสติ เฉินเซียงเห็นว่าแขกเหรื่อหลายคนหันมามองที่เขาเพราะเสียงดังของตัวเอง ก็รู้ตัวว่าตนเองวู่วาม จึงได้แต่จ้องซ่งเหวินเซวียนด้วยความเคียดแค้นแล้วไม่พูดอะไรอีก ตอนนี้หลินซีหันไปมองหญิงสาวที่มากับซ่งเหวินเซวียน พูดว่า "คุณผู้หญิงคนนี้ ค...