ตอนที่ 286
ตอนที่ 286 “แฮ่กชิ่ว!” ดึกแล้ว ในรัตติกาลที่หนาแน่นมีความหนาวเย็นปนอยู่ ลมหนาวพัดมา เทียนเต๋าตัวสั่น จาม “มองผมทำไม? อย่าหยุดสิ” พอจามเสร็จ เทียนเต๋าก็เงยหน้า เห็นว่าลู่คังหยุดมองเขา “นายยังไม่รู้ตัวอีกเหรอ?” ลู่คังถาม “รู้ตัวอะไร?” “มันหนาวขึ้น” “หนาว... ก็หนาวขึ้นจริงๆ” เทียนเต๋ารู้สึกตัว แล้วก็พบ...
