ตอนที่แล้วตอนที่ 1053 ภารกิจท้าทายที่สำคัญที่สุด
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 1055 ตอนนี้เธอก็เป็นเศรษฐีน้อยแล้วเหมือนกัน

ตอนที่ 1054 คุณว่าราคานี้พอไหม?


เมื่อเห็นรางวัลของภารกิจท้าทายครั้งนี้ เย่เฉิน ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

ตามที่เขาคาดการณ์ไว้ไม่มีผิด รางวัลครั้งนี้ให้คะแนนสะสม(ร้านค้า) มาถึง 105 คะแนน เพียงพอสำหรับการอัปเกรดไปยังร้านค้าระดับเจ็ดดาวได้อย่างแน่นอน!!!

ร้านค้าระดับเจ็ดดาว!

เย่เฉิน รู้สึกตื่นเต้นแทบจะอดใจรอไม่ไหวแล้ว

ส่วนเนื้อหาของภารกิจท้าทายนั้นก็ง่ายมาก แค่ไปร่วมงานเลี้ยงการกุศล!

พูดได้ว่า ..มันง่ายเกินไปจริงๆ

และถ้าสามารถคว้าหุ้นของ Cartier เพิ่มอีก 10% ได้ แม้จะไม่ได้กลายเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่ที่สุดของบริษัท แต่ก็คงไม่ห่างจากอันดับหนึ่งมากนัก

นี่ไม่ใช่เรื่องที่ต้องลังเล ภารกิจท้าทายนี้ต้องทำให้สำเร็จ!!!

เย่เฉิน ออกจากเกม และส่งข้อความถึง หลู ซงเฉา ประธานบริษัท Cartier ประจำภูมิภาคจีน เพื่อแจ้งว่าพรุ่งนี้เขาจะไปงานเลี้ยงการกุศล

“รับทราบครับ คุณเย่”

หลู ซงเฉา ตอบกลับแทบจะในทันที

“ว่าแต่ พรุ่งนี้ คุณเย่ จะไปคนเดียว หรือมีคู่ควงไปด้วยครับ?”

หลู ซงเฉา ถามเสริม

เย่เฉิน เห็นข้อความแล้วก็คิดอยู่ครู่หนึ่ง ถ้าเป็นงานเลี้ยงการกุศลทั่วไป ซู หนิงซวง คงไม่ค่อยสนใจ แต่พรุ่งนี้เป็นงานเลี้ยงของ Cartier และคงมีผู้หญิงน้อยคนที่จะปฏิเสธเสน่ห์ของเครื่องประดับได้..

เย่เฉิน ไม่ได้ตอบ หลู ซงเฉา ทันที แต่โทรหา ซู หนิงซวง ก่อนเพื่อสอบถามว่าเธออยากจะไปด้วยไหม

“งานเลี้ยงการกุศลของ Cartier?”

เมื่อรู้เรื่องนี้ ซู หนิงซวง รู้สึกแปลกใจเล็กน้อย

“Cartier ก็ถือว่าเป็นธุรกิจของผมเหมือนกัน คุณไม่ต้องกังวลอะไรเลยเมื่อไปที่นั่น แค่คิดว่าเป็นงานเลี้ยงของบริษัทตัวเองก็พอ”

เมื่อเห็น ซู หนิงซวง ลังเล เย่เฉิน จึงพูดปลอบใจ

“ก็ได้ค่ะ”

เมื่อรู้ว่า Cartier ก็เป็นธุรกิจของแฟนหนุ่ม ซู หนิงซวง ก็ตอบรับทันที ตอนแรกเธอเองก็สนใจอยู่บ้าง แต่ไม่ค่อยกล้าไปร่วมงานเลี้ยงที่ใหญ่ขนาดนั้น

แต่เมื่อรู้ว่า Cartier ก็เป็นหนึ่งในทรัพย์สินของ เย่เฉิน เธอก็ไม่กังวลอีกต่อไป

“อืม”

เย่เฉิน พยักหน้า และส่งข้อความกลับไปหา หลู ซงเฉา

“พรุ่งนี้ผมจะพาแฟนไปด้วย”

“ได้ครับ คุณเย่ ผมจะเตรียมทุกอย่างไว้เรียบร้อย รอคุณ และแฟนสาวของคุณมาถึงงาน”

หลังจากได้รับคำตอบที่แน่ชัด หลู ซงเฉา ก็รีบไปจัดเตรียมการทันที

ในช่วงเที่ยงวันถัดมา เย่เฉิน พา ซู หนิงซวง ไปยังห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่แห่งหนึ่ง

ในเมื่อจะไปเข้าร่วมงานเลี้ยงใหญ่ ก็ต้องใส่ชุดราตรีที่เหมาะสม

สำหรับ เย่เฉิน ไม่ใช่ปัญหาอะไร แค่ใส่ชุดสูทสั่งตัดแบบเฉพาะตัวก็เพียงพอแล้ว

แต่สำหรับ ซู หนิงซวง ที่ไม่มีเวลาเพียงพอสำหรับชุดสั่งตัด เย่เฉิน จึงพาเธอมาเลือกซื้อชุดราตรี

เย่เฉิน และซู หนิงซวง ทั้งสองเดินดูในร้านค้าต่างๆ หลายร้าน แต่ก็ยังไม่เจอชุดที่ถูกใจ แม้ว่าบางร้านจะมีชุดสวยๆ อยู่บ้าง แต่ เย่เฉิน รู้สึกว่ามันไม่เหมาะกับบุคลิกของ ซู หนิงซวง และเธอเองก็ไม่ได้ชอบสักเท่าไหร่

ในที่สุด เย่เฉิน และซู หนิงซวง ก็มาถึงร้านหรูแห่งหนึ่งที่ชุดในร้านมีราคาสูงถึงหลักเจ็ดหลัก

แม้ชุดในร้านนี้จะค่อนข้างแพงมาก แต่ก็ยังมีลูกค้าเดินเลือกซื้ออยู่ไม่น้อยภายในร้าน บนโลกนี้ คนรวยไม่มีวันขาดแคลนจริงๆ

เย่เฉิน และซู หนิงซวง เดินดูสินค้าในร้าน จนกระทั่งทั้งคู่สะดุดตากับชุดราตรียาวสีขาวชุดหนึ่งที่ตั้งโชว์อยู่กลางร้าน

เมื่อ เย่เฉิน เห็นชุดนี้ เขาก็ถูกใจทันที รู้สึกว่ามันเข้ากันได้อย่างดีกับบุคลิกของ ซู หนิงซวง มันเหมือนกับชุดนี้ถูกออกแบบมาเพื่อเธอโดยเฉพาะ

ซู หนิงซวง เองก็มองชุดนี้ด้วยสายตาเป็นประกาย เธอชอบชุดราตรียาวสีขาวชุดนี้มากเช่นกัน

“ทั้งสองท่าน มีอะไรให้ช่วยไหมคะ?”

พนักงานขายเดินเข้ามาถามอย่างสุภาพด้วยรอยยิ้ม

เย่เฉิน เหลือบมอง ซู หนิงซวง ที่กำลังรู้สึกตื่นเต้น เขาก็เข้าใจความคิดของเธอในทันที

“ผมขอซื้อชุดนี้ พาแฟนผมไปลองหน่อยครับ”

เย่เฉิน พูดกับพนักงานขายพร้อมชี้ไปที่ชุดราตรียาวสีขาว

“คุณลูกค้าคะ ต้องขอโทษจริงๆ ชุดนี้เป็น ‘ชุดเด่นประจำร้าน’ ไม่ได้มีไว้สำหรับขายค่ะ”

พนักงานขายตอบอย่างคล่องแคล่วเหมือนคุ้นชินกับคำถามนี้

ลูกค้าคนอื่นๆ ในร้านเมื่อได้ยินคำว่า ‘ชุดเด่นประจำร้าน’ ก็หันมามองด้วยความสนใจ เพราะพวกเธอเป็นลูกค้าประจำของร้านนี้ และคุ้นเคยกับเรื่องราวในร้านเป็นอย่างดี

เมื่อเห็นว่ามีคนคิดจะซื้อสมบัติล้ำค่าของร้านจริงๆ เหล่าลูกค้าที่อยู่รอบๆ ต่างเผยรอยยิ้มดูถูกขึ้นมาบนใบหน้า

“มาจากไหนกันเนี่ย คนบ้านนอกที่กล้าคิดจะซื้อชุดราตรีชุดนี้?”

“ฝันไปหรือเปล่า ถ้าชุดนี้ขายได้ ฉันคงซื้อมันไปตั้งแต่ครึ่งปีก่อนแล้วล่ะ จะปล่อยให้มันอยู่ที่นี่ต่อไปได้ยังไง?”

“น่าขำจริงๆ!”

ลูกค้ากลุ่มนี้ต่างพากันคิดในใจ พร้อมหัวเราะเยาะ

“ไม่ขายให้ลูกค้าทั่วไปเหรอ?”

เย่เฉิน รู้สึกแปลกใจ แต่ก็ไม่ได้รู้สึกสะทกสะท้านกับคำพูดเหล่านั้น

“เรียกผู้จัดการร้านมาหน่อย”

เย่เฉิน สั่งพนักงานขายตรงๆ ให้เรียกผู้จัดการร้านมา

“ได้ค่ะ กรุณารอสักครู่”

พนักงานขายหันหลังเดินไปตามผู้จัดการร้าน

สำหรับร้านนี้ การที่ลูกค้าไม่พอใจ และต้องการพูดคุยกับผู้จัดการเป็นเรื่องปกติ ภายในปีหนึ่งเกิดขึ้นหลายครั้ง แต่ไม่มีใครสามารถโน้มน้าวให้ขายชุดนี้ได้

ไม่เช่นนั้นชุดนี้ก็คงไม่อยู่ที่นี่จนถึงตอนนี้…

ลูกค้าโดยรอบๆ เริ่มหยุดเลือกซื้อเสื้อผ้า พวกเธอเตรียมดูฉาก ‘ละคร’ เด็ดๆ ว่าชายหนุ่มคนนี้จะถูกปฏิเสธ และอับอายอย่างไร

ยังจะกล้าซื้อสมบัติของร้านอีกเหรอ? ฝันไปเถอะ!

“เย่เฉิน หรือว่าเราจะลองไปร้านอื่นดีไหม?”

ซู หนิงซวง พยายามพูดเกลี้ยกล่อม ไม่อยากให้ เย่เฉิน ต้องลำบาก

“ไม่เป็นไร ผมมีวิธีของผมเอง”

เย่เฉิน ตอบด้วยความมั่นใจ

เย่เฉิน คิดว่าชุดราตรีนี้เหมาะกับ ซู หนิงซวง มาก หากเธอสวมใส่ ต้องทำให้ทุกคนในงานเลี้ยงตะลึงอย่างแน่นอน

แค่ไม่ขายให้ลูกค้าทั่วไป? เรื่องเล็กน้อย เย่เฉิน มีทางแก้

หนึ่งนาทีต่อมา ผู้จัดการร้านเดินเข้ามา เธอเป็นหญิงวัยกลางคน ที่แต่งตัวหรูหราสง่างาม

“สวัสดีคะคุณลูกค้า ฉันคือผู้จัดการร้านนี้ ฉันแซ่จาง…”

ผู้จัดการร้านกล่าวทักทาย เย่เฉิน อย่างสุภาพ

ทุกสิ่งล้วนมีราคาของมัน.. ผมสนใจชุดราตรีชุดนี้ของพวกคุณ ลองบอกมาสิว่าจะขายในราคาเท่าไหร่?”

เย่เฉิน พูดด้วยน้ำเสียงเรียบง่าย แต่แสดงถึงความมั่งคั่ง

“กล้าพูดได้เต็มปากจริงๆ!”

“ยังกล้าขอให้ตั้งราคาอีกนะ ก่อนหน้านี้ฉันเคยเห็นคนเสนอราคา 15 ล้าน ยังซื้อไม่ได้เลย!”

“ใช่แล้ว คนที่เคยเสนอราคาสูงกว่านี้ก็ยังซื้อไม่ได้ หมอนี่คิดว่าตัวเองรวยมากหรือไง?”

ลูกค้ารอบๆ ต่างกระซิบกระซาบด้วยความอิจฉาริษยา

พวกเธอที่ซื้อชุดนี้ไม่ได้ ย่อมไม่อยากเห็นใครสักคนซื้อได้เช่นกัน

“คุณลูกค้าคะ ชุดราตรีนี้เราไม่ได้ขายให้ลูกค้าทั่วไปจริงๆ ต่อให้คุณเสนอราคาเท่าไหร่ เราก็จะไม่ขาย”

ผู้จัดการร้านพูดอย่างมั่นใจ

“ก่อนหน้านี้เคยมีลูกค้าขอซื้อในราคา 18.88 ล้าน แต่เราก็ไม่ได้ขายออกไปค่ะ”

ชุดราตรีนี้ถือเป็นสินค้าที่ดีที่สุดในร้าน เป็นเสมือนป้ายทองคำที่ดึงดูดลูกค้าผู้มั่งคั่งจากทั่วทุกมุมโลก

เธอจะขายชุดนี้ไปทำไม? เธอไม่ใช่คนโง่

“มีคนเสนอราคา 18.88 ล้าน?”

เย่เฉิน พึมพำเบาๆ

“ใช่คะ คุณลูกค้า นอกจากชุดนี้แล้ว ร้านเรายังมีชุดราตรีอีกหลายแบบที่สวยงาม แม้จะไม่หรูหราเท่าชุดนี้ แต่ก็ได้รับความนิยมไม่แพ้กันนะคะ”

ผู้จัดการร้านเตรียมแนะนำชุดอื่นให้ แต่ เย่เฉิน ไม่ได้สนใจคำพูดของเธอเลย

เย่เฉิน หยิบสมุดเช็คออกมาจากกระเป๋า ก่อนจะเขียนตัวเลขลงไปอย่างคล่องแคล่ว

แกร่ก!

เย่เฉิน ฉีกเช็คออกจากสมุด และยื่นส่งให้ ผู้จัดการร้านจาง ตรงหน้าโดยตรง

ผู้จัดการร้านมองอย่างงุนงง ไม่เข้าใจว่า เย่เฉิน ต้องการทำอะไร แต่เธอก็รับเช็คมาโดยไม่รู้ตัว

“ราคานี้ คุณว่าเพียงพอจะซื้อชุดราตรีนี้ได้หรือไม่?”

เย่เฉิน ถามด้วยน้ำเสียงเรียบๆ

“เขายังไม่ยอมแพ้อีกเหรอ? ช่างมีความพยายามเสียจริงๆ!”

“ยืนกรานแบบนี้หายากนะ”

“มั่นใจกับความมั่งคั่งของตัวเองขนาดนี้ ใครให้ความมั่นใจเขามากัน?”

ลูกค้าโดยรอบๆ ยังคงพูดประชดประชันไม่หยุด ไม่เพียงแต่พวกเธอ แม้แต่ผู้จัดการร้านก็ยังไม่เชื่อ แต่ทันทีที่เธอก้มมองตัวเลขในเช็ค ร่างของเธอก็แทบจะถูกฟ้าผ่ากลางวันแสกๆ!

นี่มันเงินเท่าไหร่กัน?!!!

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด