(จบบริบูรณ์)ยอดกายากำราบยุค ตอนที่ 610 ต้นกำเนิดและจากไป

ยอดกายากำราบยุค ตอนที่ 610 ต้นกำเนิดและจากไป

“ข้าเป็นอมตะ......”

“ข้ามาจากต่างแดน จะมาสิ้นชีพที่นี่ได้อย่างไร!”

ระเบียบและวิชามรรคทั้งหมดของหมื่นโบราณกาลกำลังถูกสร้างขึ้นมาใหม่ แสงและเงามากมาย ตกลงมาจากฟ้าดินที่อยู่ไกลออกไป แปรเปลี่ยนเป็นมีดมหามรรคที่ยิ่งใหญ่

กระทั่งจักรพรรดิเซียนที่แข็งแกร่งที่สุด ก็ยังคงรู้สึกหวาดกลัวอย่างยิ่ง นี่ไม่ใช่พลังอำนาจที่พวกเขาสามารถจินตนาการได้

หลุดพ้น สูงสุด ไร้เทียมทาน เหลือเชื่อ...... ไม่อาจบรรยายได้

ฝ่ามือทมิฬยักษ์คำรามลั่นอย่างไม่อยากจะเชื่อ ร่างกายทั้งหมดถูกแสงเทวะของกู้ฉางเซิงโจมตี เห็นได้ชัดว่าร่างกายของเขากำลังระเบิดออก ศีรษะแตกสลาย ราวกับมีดมหามรรคมากมาย กำลังกดข่มลงมา

ตู้ม!!

วิชามรรคนับล้านล้านกำลังแตกสลาย แสงเทวะนับล้านล้านสายกำลังสอดประสานกัน สุดท้ายก็พังทลายลง

การตระหนักมรรค วิธีการ และการต่อต้านทั้งหมดของเขา ล้วนพังทลายลง

ระลอกคลื่นมากมายแผ่กระจายออกไป นั่นก็คือแสงจักรพรรดิของเขา ตอนนี้นับร้อยสายปรากฏตัวขึ้นมา ต้องการต้านทานการโจมตีครั้งนี้

เขาได้รับพรจากมรรคาสวรรค์ ร่างกายไร้เทียมทาน พลังอำนาจของเขาเป็นผลรวมของจักรพรรดิเซียนนับร้อยตน ตั้งแต่อดีตกาลจนถึงปัจจุบัน มีเพียงเขาคนเดียวที่สามารถเดินทางมาถึงขั้นนี้ได้ แต่ถึงกระนั้น เขาก็ยังคงไม่ใช่คู่ต่อสู้ของกู้ฉางเซิง

นี่เป็นเพียงการโจมตีธรรมดาของกู้ฉางเซิง สะบัดแขนเสื้อเบา ๆ พลังอำนาจที่ไม่อาจจินตนาการได้ปรากฏตัวขึ้นมา เพียงพอที่จะทำลายล้างสรรพชีวิตทั้งหมดในฟ้าดินนี้

ฝ่ามือทมิฬยักษ์ก็ไม่ใช่ข้อยกเว้น

การหลุดพ้นที่แท้จริงและเพียงแค่ก้าวเข้าสู่ระดับนั้น ไม่ใช่สิ่งที่เขาสามารถจินตนาการได้

คนทั้งสองไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันแล้ว เขาเพียงแค่ก้าวผ่านขีดจำกัดแรกในการหลุดพ้น แต่กู้ฉางเซิงกลับยืนหยัดอยู่ ณ ระดับนั้น กำลังมองลงมาที่เขา

ระดับของคนทั้งสองแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง นี่คือพลังมิติชีวิตที่ไม่อาจต้านทานได้

หากกู้ฉางเซิงต้องการ กระทั่งยังคงสามารถกักขังฝ่ามือทมิฬยักษ์เอาไว้ในจุดหนึ่ง เส้นหนึ่ง หรือวงกลมนิรันดร์ ทำให้เขาไม่มีวันได้ผุดได้เกิด

แต่เขาไม่ได้ทำเช่นนั้น เพราะทั้งหมดนี้ไม่มีความหมาย ไม่จำเป็นแล้ว

แผนการชั่วร้ายของหมื่นโบราณกาล ฝ่ามือทมิฬยักษ์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ซ่อนตัวอยู่ในเงาของสายธารแห่งกาลเวลา......

ผุยผงกลับคืนสู่ผุยผง เถ้าธุลีกลับคืนสู่เถ้าธุลี ทุกอย่างจบลงแล้ว

กู้ฉางเซิงกล่าวเบา ๆ สีหน้าสงบนิ่ง

เขาสะบัดแขนเสื้ออีกครั้ง รอยแยกที่น่ากลัวที่อยู่ไกลออกไปกำลังปิดลง กลิ่นอายปราณของต่างแดนกำลังหายไป

ฝ่ามือทมิฬยักษ์ระเบิดออก แปรเปลี่ยนเป็นแสงมากมายที่สาดส่องลงมา หลอมรวมเข้ากับฟ้าดินที่พังทลาย

สุดท้าย เขาจบชีวิตลงด้วยวิธีการเช่นนี้ หลังจากวางแผนทุกสิ่งทุกอย่างในฟ้าดินนี้ กลับคืนสู่ฟ้าดิน หลอมรวมทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาเคยช่วงชิงมา กลับคืนสู่ฟ้าดิน

จบลงแล้ว...... ทุกอย่างจบลงแล้ว

จักรพรรดิเซียนทั้งหมดจ้องมองเหตุการณ์ทั้งหมดนี้ ไม่อยากจะเชื่อว่าฝ่ามือทมิฬยักษ์ที่แข็งแกร่งจนไม่อาจจินตนาการได้ สุดท้ายกลับถูกกำจัดไปอย่างง่ายดาย

พลังอำนาจเช่นนี้ ไม่อาจหยั่งถึง ไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาสามารถจินตนาการได้

ไม่ใช่ว่าฝ่ามือทมิฬยักษ์ไม่แข็งแกร่ง ไม่ใช่ว่าแผนการของฝ่ามือทมิฬยักษ์มีปัญหา แต่เป็นเพราะกู้ฉางเซิงผู้นี้ ได้ทำลายขีดจำกัด ทำลายพันธนาการ

นี่คือพลังแห่งการหลุดพ้น...... ระดับที่พวกเราใฝ่ฝันมาตลอดชีวิต

จักรพรรดิเซียนไท่ซ่าง เจ้าเทวะอาภรณ์หิมะ จักรพรรดิดาบ บรรพชนตระกูลกู้...... ทุกคนในเวลานี้ต่างก็เงียบลง จากนั้นก็คำนับไปยังทิศทางที่กู้ฉางเซิงอยู่

เขารอดพ้นจากฟ้าดินนี้ รอดพ้นจากพวกเขา มิเช่นนั้นตอนนี้พวกเขาก็ยังคงตกอยู่ภายใต้แผนการชั่วร้ายของฝ่ามือทมิฬยักษ์ กลายเป็นต้นกำเนิดที่ทำให้เขาก้าวไปยังต่างแดน

กู้ฉางเซิงสีหน้าสงบนิ่ง ก้าวเดินหนึ่งก้าว ความมืดทั้งหมดกำลังหายไป หายไปด้านหลังเขา ฟ้าดินที่พังทลาย ระเบียบหมื่นโบราณที่แตกสลาย ล้วนถูกสร้างขึ้นมาใหม่ เพราะการก้าวเดินของเขา

ภูเขามหึมา แม่น้ำใหญ่ จักรวาล ดวงอาทิตย์และดวงจันทร์......

ฟ้าดินที่เคยพังทลาย ถูกสร้างขึ้นมาใหม่ด้วยความคิดหนึ่งเดียวของเขา สร้างขึ้นมาใหม่

สายธารแห่งกาลเวลาที่แตกสลาย เมื่อเขาก้าวเดินมา ก็ยังคงแปรเปลี่ยนเป็นเศษเสี้ยวมากมายใต้เท้าของเขา รวมตัวกัน กลายเป็นสายธารแห่งกาลเวลาที่สูงสุดและเป็นนิรันดร์

คลื่นยักษ์ซัดสาด จุดแสงมากมายตกลงไป ภายในนั้นมีต้นกำเนิดมากมายนับไม่ถ้วน กำลังถูกสร้างขึ้นมาใหม่ กำลังวิวัฒนาการ

คลื่นยักษ์แต่ละลูกก็คือหนึ่งยุคสมัย ยุคสมัยมากมายปรากฏตัวขึ้นมาอีกครั้ง ร่องรอยของฟ้าดิน ปรากฏตัวขึ้นมาอีกครั้งจากมิติที่ไม่อาจรู้ได้

นี่เป็นเรื่องที่น่ากลัวยิ่งกว่าการสร้างวัฏจักรใหม่ สร้างหมื่นโบราณกาล เหลือเชื่อ ไม่อาจจินตนาการได้

ความคิดทั้งหมด ความปรารถนาทั้งหมด ความเหลือเชื่อทั้งหมด ล้วนปรากฏตัวขึ้นมาอีกครั้ง เพราะการวิวัฒนาการของกู้ฉางเซิง ฟ้าดินทั้งหมด หมื่นโบราณกาล ล้วนถูกสร้างขึ้นมาใหม่

จักรพรรดิเซียนทั้งหมดมองดูเขาก้าวเดินจากไป มองดูฟ้าดินที่ไม่มีชีวิตชีวา ถูกกู้ฉางเซิงสร้างขึ้นมาใหม่

ระเบียบฟ้าดินปรากฏตัวขึ้นมาอีกครั้ง ดอกบัวทองคำเบ่งบานในความว่างเปล่า เสียงแห่งมหามรรคดังกึกก้องกังวาน ภายในมหาสมุทรโลกาที่เคยแห้งเหือดและแตกสลาย คลื่นยักษ์เริ่มต้นซัดสาด โลกโบราณมากมายกำลังปรากฏตัวขึ้นมาอีกครั้ง

ปราณชิงลอยขึ้น ปราณจั่วตกลงมา ความเวิ้งว้างปรากฏตัวขึ้นมาอีกครั้ง ปราณขุ่นมัวตกลงมา เขื่อนโลกปรากฏตัวขึ้นมา กั้นพลังที่น่ากลัวที่ส่งผ่านมาจากอีกด้านหนึ่งของมหาสมุทรโลกา

กระบวนการนี้ไม่นานนัก กู้ฉางเซิงก้าวเดินผ่านทุกมุมของฟ้าดิน

นี่คือรูปลักษณ์ที่แท้จริงของฟ้าดิน......

ที่จุดสิ้นสุดของฟ้าดิน เขาได้เห็นอนุสาวรีย์มรรคาสวรรค์ที่เคยหายไป บนนั้นไม่มีร่องรอยใด ๆ เหลืออยู่

แต่ตอนนี้ ในใจของเขากลับมีแสงสว่างปรากฏขึ้นมาอีกครั้ง

ภาพเหตุการณ์มากมายปรากฏขึ้นมา ล่องลอยอยู่

นี่คือสิ่งที่เขาไม่เคยเข้าใจ อนุสาวรีย์มรรคาสวรรค์ถูกสร้างขึ้นมาโดยผู้ใด และถูกทิ้งเอาไว้โดยผู้ใด

“ที่แท้ก็คือเจ้าที่พาข้ามาที่โลกใบนี้”

เรื่องนี้ ทำให้กู้ฉางเซิงเงียบไปครู่หนึ่ง ภาพเหตุการณ์มากมายที่เขาเคยผ่านมา ปรากฏตัวขึ้นมาในใจ การเดินทางข้ามมิติ การถือกำเนิด การบำเพ็ญเพียร การออกสู่โลกีย์ การต่อสู้ การสร้างชื่อเสียง...... การบรรลุจักรพรรดิ และการหลุดพ้น

ทั้งหมดนี้ แท้จริงแล้วล้วนเกี่ยวข้องกับสิ่งนี้

“เช่นนั้นก็ถือว่าเป็นบุญคุณของเจ้า”

เขากล่าวเบา ๆ สะบัดแขนเสื้อหนึ่งครั้ง บนอนุสาวรีย์มรรคาสวรรค์แผ่นนี้ ก็เริ่มมีเสียงดังก้องกังวานออกมา ราวกับโลกมากมายกำลังหมุนเวียนอยู่ภายใน

มันเริ่มมีชีวิตชีวา

อนุสาวรีย์มรรคาสวรรค์ แท้จริงแล้วก็คือเจตจำนงแห่งมรรคาสวรรค์ที่แปรเปลี่ยนมา เพียงแต่เพื่อที่จะหลบหนีการหลอมรวมและแผนการของฝ่ามือทมิฬยักษ์ มันจึงได้เลือกที่จะแปรเปลี่ยนจิตสำนึกบางส่วน เข้าไปในตัวอักษร

แต่สุดท้ายก็ยังคงถูกฝ่ามือทมิฬยักษ์ค้นพบ วางแผนการของตนเองเอาไว้ภายในนั้น พยายามที่จะใช้สิ่งนี้ ค้นหาความเปลี่ยนแปลง

เสียดายที่แผนการของสวรรค์ สู้แผนการของมนุษย์ไม่ได้ การเดินทางข้ามมิติของกู้ฉางเซิง ไม่ได้สัมผัสกลิ่นอายปราณใด ๆ ของโลกใบนี้ ไม่ได้สัมผัสตราประทับของโลกใบนี้ ซึ่งเกี่ยวข้องกับอนุสาวรีย์มรรคาสวรรค์แผ่นนี้ไม่มากก็น้อย

ชั่วขณะถัดมา แสงทองคำที่ยิ่งใหญ่พุ่งทะยานขึ้นไปบนท้องฟ้า ฟ้าดินที่ไม่เคยหมุนเวียน เริ่มต้นหมุนเวียนอีกครั้ง มรรคาสวรรค์คอยดูแลการวิวัฒนาการ ตั้งแต่ต้นจนจบ เหมือนเดิม

“พี่ชายกู้”

“ขอบใจ”

เสียงของอนุสาวรีย์มรรคาสวรรค์ดังขึ้นข้างหูกู้ฉางเซิง ราวกับว่าเขาได้เห็นเงาร่างที่คุ้นเคย

ที่แท้การพบเจอกันอีกครั้งที่เคยกล่าวเอาไว้ ก็คือเพราะเหตุนี้

อิ้งหวู่ชางที่เคยเดินทางข้ามสายธารแห่งกาลเวลามา ช่วยชีวิตเขาไว้บนเก้าสวรรค์ชั้นฟ้า แท้จริงแล้วก็คือเจตจำนงแห่งมรรคาสวรรค์ที่แปรเปลี่ยนมา เพียงแต่เขาได้อาศัยเผ่าเทพแห่งการสรรค์สร้าง

ทั้งหมดนี้ แท้จริงแล้วล้วนแปรเปลี่ยนมา......

กรรมทั้งหมด ล้วนถูกกำหนดเอาไว้แล้ว

กู้ฉางเซิงยิ้มออกมา จากนั้นก็ก้าวเดินหนึ่งก้าว จากไปจากที่แห่งนี้ เขาสะบัดแขนเสื้ออีกครั้ง ดินแดนเซียนที่ยิ่งใหญ่และกว้างขวาง ปรากฏตัวขึ้นมาในฝ่ามือ สุดท้ายก็ตกลงไปยังใจกลางหมื่นโลกาสวรรค์

เขามองดูเงาร่างที่คุ้นเคยภายในนั้น สีหน้ากลับมาอ่อนโยน

วังเซียนตั้งตระหง่านอยู่บนต้นไม้โลก ใต้ต้นไม้นั้น ทะเลวัฏจักรเป็นประกาย แสงสีเงินส่องสว่าง ประตูหกมรรคาปลดปล่อยกลิ่นอายปราณที่เก่าแก่ จุดแสงสีขาวมากมาย ตกลงมาจากฟ้าดิน

“ข้ากลับมาแล้ว”

กู้ฉางเซิงกลับไปยังวังเซียน มองดูซูเซวียน เหลียนซิง เย่หมิงเยวี่ย มารหญิง กู้อู่ซวง ท่านพ่อ ท่านแม่ และบุตรธิดา...... ใบหน้าที่คุ้นเคยทั้งหมด ยิ้มออกมาเบา ๆ

“กลับมาแล้ว”

ทุกคนต่างก็รู้สึกตื่นเต้นจนน้ำตาไหล ตอนที่กลิ่นอายปราณของกู้ฉางเซิงหายไป พวกเขารู้สึกราวกับว่าหัวใจสลาย พยายามที่จะไม่ลืมความทรงจำเกี่ยวกับเขา

แต่กลับไม่สามารถหยุดยั้งได้ รู้สึกเพียงแค่ว่าคนสำคัญได้จากไป ราวกับว่าทุกอย่างที่ผ่านมา เป็นเพียงแค่ความฝัน เป็นเพียงแค่ภาพลวงตา

วันนี้ วังเซียนนั้นคึกคักยิ่งนัก ภัยพิบัติทั้งหมดได้หายไป ฟ้าดินสงบสุข ทุกคนที่คุ้นเคยต่างก็ปรากฏตัวขึ้นมา มีทั้งความสุขและความเศร้า มีทั้งการพบเจอและการจากลา

บรรพชนตระกูลกู้ จักรพรรดิเซียนไท่ซ่าง เจ้าเทวะอาภรณ์หิมะ...... พวกเขาทั้งหมดต่างก็มาที่นี่

พวกเขาแสดงความเคารพอย่างยิ่ง ขอคำชี้แนะเกี่ยวกับการหลุดพ้นจากกู้ฉางเซิง

กู้ฉางเซิงไม่ได้ปกปิดสิ่งใด แต่หลังจากที่ทุกคนฟังจบ ต่างก็ถอนหายใจ การหลุดพ้นนั้นยากลำบากยิ่งนัก ในยุคสมัยนับล้านล้านปี อาจจะมีเพียงแค่คนเดียว

ยิ่งไปกว่านั้น ฟ้าดินในตอนนี้ แม้ว่าจะถูกกู้ฉางเซิงสร้างขึ้นมาใหม่ แต่ก็ยังคงไม่สามารถทำให้ผู้หลุดพ้นปรากฏตัวขึ้นมาได้

หากต้องการหลุดพ้น พวกเขาต้องเดินทางไปยังต่างแดน แต่ที่แห่งนั้น นอกจากผู้หลุดพ้นแล้ว ใครก็ตามที่เดินทางไป จะต้องตาย

ช่วงเวลานี้ ดินแดนเซียนกลับมาคึกคักอีกครั้ง

คนรู้จักของกู้ฉางเซิงในอดีตก็ยังคงปรากฏตัวขึ้นมา เช่น ธิดาจักรพรรดิเซียนซูหนีฉาง...... คนมากมายไม่ได้ตาย ในสงครามครั้งนั้นไม่ได้ปรากฏตัวขึ้นมาในฟ้าดินนี้ ถูกกู้ฉางเซิงผนึกเอาไว้ในดินแดนเซียน

กาลเวลาผ่านไปนับไม่ถ้วน

นับตั้งแต่มหาวิบัติครั้งใหญ่ ก็ผ่านไปหลายล้านปีแล้ว

ฟ้าดินเจริญรุ่งเรือง หมื่นเผ่าพันธุ์มากมาย ดินแดนเซียนกลับมารุ่งเรืองอีกครั้ง หมื่นเผ่าพันธุ์เดินทางมาคารวะ สูงส่งยิ่งนัก อมตะนิรันดร์

ภัยพิบัติเมื่อล้านปีก่อน ทำให้ฟ้าดินนี้เกือบจะพังทลาย สรรพชีวิตทั้งหมดเกือบจะตาย

กระทั่งจักรพรรดิเซียนที่ไร้เทียมทาน ก็ยังคงสิ้นชีพลงในนั้น สงครามครั้งนั้น ต่อมาแม้ว่าจะถูกจักรพรรดิสวรรค์ฉางเซิงปราบปราม ทำให้ฟ้าดินกลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง แต่ก็ยังคงมีสิ่งมีชีวิตมากมาย ดับสูญไป กระทั่งในดินแดนแห่งวัฏจักร ก็ยังคงไม่สามารถค้นหาร่องรอยใด ๆ ได้

มีเพียงคำพูดที่ถูกบันทึกเอาไว้ในฟ้าดิน กำลังบอกเล่าการมีอยู่ของพวกเขา

ทุก ๆ หนึ่งแสนปี เผ่าพันธุ์ต่าง ๆ ในฟ้าดินนี้ จะเดินทางไปยังวังเซียน กราบไหว้รูปปั้นจักรพรรดิสวรรค์ พวกเขาทั้งหมดต่างก็รู้ว่า จักรพรรดิสวรรค์ที่เคยปราบปรามความมืดทั้งหมด ปราบปรามมหาวิบัติ แท้จริงแล้วไม่เคยหายไป

แม้ว่าในช่วงล้านปีมานี้ จักรพรรดิสวรรค์จะไม่เคยปรากฏตัวขึ้นมา

วันนี้ นอกฟ้าดินนี้ ประตูทองคำบานหนึ่งปรากฏตัวขึ้นมา ภายในนั้นส่งผ่านกลิ่นอายปราณที่ทำให้สรรพชีวิตทั้งหมดต้องสั่นสะเทือนออกมา

สรรพชีวิตทั้งหมดในฟ้าดินนี้ ต่างก็เห็นตัวตนที่ไร้เทียมทาน ที่เท้าเหยียบแสงปฐมโกลาหล เสียงสวดมนต์มากมายดังขึ้น กำลังเปิดเส้นทางหนึ่งขึ้นมาจากหมอกควันที่ปกคลุมอยู่

เส้นทางนั้น ดูเหมือนว่าจะมุ่งหน้าไปยังดินแดนนิรนาม ภายในนั้นมีความลึกลับมากมาย หลายคนต่างก็คิดว่า นั่นคือต่างแดนในตำนาน

นั่นคือจักรพรรดิสวรรค์!

เสียงของทุกคนสั่นสะเทือน ก้มลงกราบไหว้ในที่แห่งนั้น

จักรพรรดิสวรรค์...... หรือว่าเขาจะพาญาติมิตรทั้งหมดไปยังต่างแดน......

พวกเขาเข้าใจแล้ว ที่แท้ในช่วงล้านปีมานี้ จักรพรรดิสวรรค์กำลังค้นหาต่างแดนแห่งใหม่ และตอนนี้ เขาจะพาญาติมิตรไปที่นั่น

วันนี้ มรรคาสวรรค์ดังก้องกังวาน ดอกบัวทองคำผุดขึ้นมาจากพื้นดิน เสียงแห่งมรรคาดังก้องไปทั่วหมื่นโลกาสวรรค์ กระทั่งมรรคาสวรรค์ก็ยังคงแสดงนิมิตออกมา เพื่อส่งจักรพรรดิสวรรค์

ต่อมา มีคนเดินทางไปยังวังเซียน พบว่าภายในวังเซียนที่ยิ่งใหญ่นั้น ไม่เห็นชายชราคนนั้นอีกแล้ว

ตอนนี้ เหลือเพียงผู้ที่เข้าร่วมวังเซียนในภายหลัง และยอดฝีมือบางคนที่เคยสัญญาว่าจะคอยปกป้องวังเซียนเอาไว้

จักรพรรดิสวรรค์พาญาติมิตรจากไปแล้ว หลุดพ้นไปยังอีกฟากฝั่ง เป็นอมตะนิรันดร์อย่างแท้จริง บรรลุถึงระดับที่ไม่อาจจินตนาการได้

แต่มรดกของเขายังคงอยู่ ตำนานไร้เทียมทานก็ยังคงถูกเล่าขานต่อไป

ทุกคนในหมื่นโลกาสวรรค์ ต่างก็ไม่สามารถลืมเลือนได้ เคยมีตัวตนที่ไร้ผู้ต่อต้าน เดินทางไปทั่วทุกสารทิศ ในช่วงเวลาที่มืดมนที่สุด ได้ใช้พลังทั้งหมด ค้ำจุนฟ้าดินนี้เอาไว้ ช่วยเหลือสรรพชีวิตทั้งหมด(จบบริบูรณ์)

จากผู้แปล: เรื่องนี้ ผม ผู้แปล คุนเผิง ใช้เวลาทั้งหมด 3 เดือน ครบ จบ ตามเป้าหมาย ผมรู้สึกว่าเป็นเรื่องที่มอบกลิ่นอายเก่าแก่ และลึกซึ้ง เนื่องจากตัวเอกไม่มีระบบ ซึ่งหาได้ยากในปัจจุบัน ผมพยายามประคองสำนวนให้สม่ำเสมอทั้งเรื่อง เป็นเรื่องที่ผมคิดว่าตัวเองแปลดีไม่น้อยเช่นกัน อาจมีคำหลุด ระดับผิดพลาด หรือการบรรยายไม่ลื่นไหล ในอนาคตผมจะพัฒนาต่อไปครับ ขอบคุณที่ติดตาม สัญญาว่าจะหาแต่เรื่องสนุกมาแปล ไว้เจอกันเรื่องต่อไปนะครับ คุนเผิง