บทที่ 41 ดาเมจ 9999 แต่ยังไม่พอ!

ภายใต้ผลของทักษะโกเลมแห่งความตาย ทุกเป้าหมายถูกลดคุณสมบัติทั้งหมดลง 50% ได้รับความเสียหายเพิ่มขึ้น 50% ผลการรักษาลดลง 90% และพลังชีวิตจะลดลงอย่างต่อเนื่อง

ที่แย่ที่สุดคือ การใช้พลังงานของพวกเขาเพิ่มขึ้นสิบเท่า!

แม้ว่านักรบระดับ 23 จะสูงกว่ากู่เฉินถึง 13 เลเวล แต่เมื่อคุณสมบัติทั้งหมดลดลง 50% ก็เทียบเท่ากับนักรบระดับ 14 เท่านั้น

และภายใต้ผลกระทบของการใช้พลังงานสิบเท่า พลังงานทั้งหมดของเขาก็พอแค่ใช้โล่แห่งความกล้าขั้นพื้นฐานได้ครั้งเดียว

เมื่อเขาเตรียมจะใช้ท่าไม้ตาย เขาก็ตกใจที่พบว่าไม่มีสถานะเหลืออยู่แล้ว

"เป็นไปได้ยังไง?"

ปัง! ปัง! ปัง!...

ท่ามกลางความตกตะลึง ศีรษะของนักรบคนนี้ถูกกระสุนหลายนัดยิงใส่จนระเบิด

ตึง!

ร่างไร้ศีรษะล้มลงกับพื้น ตายโดยไม่รู้ว่าทำไมถึงใช้ทักษะไม่ได้

ในเวลาเดียวกัน บริวารของเจ้าแห่งฝันร้ายสิบตนก็พันรอบร่างของนักรบอีกคน เจ้าแห่งฝันร้ายปรากฏตัวด้านหลังของเขาและเริ่มการโจมตีอย่างเงียบกริบ

[การสังหารในม่านหมอก]

การโจมตีเดี่ยวระเบิดพลัง ดาเมจสิบเท่า นักรบคนนี้ยังไม่ทันตั้งตัว ก็ตายคาที่

เพียงลมหายใจเดียว นักรบขั้นสองสองคนกลายเป็นศพเย็นชืด

นักรบที่เหลือเพียงคนเดียวมองศพทั้งสองบนพื้น ใบหน้าแสดงความหวาดกลัวอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เขาใช้โล่แห่งความกล้าป้องกันตัวเองแล้วหันหลังวิ่งหนี

แต่เขาเพิ่งวิ่งได้สองก้าว เงาดำก็พันรอบร่างของเขา กักเขาไว้กับที่

ฉวยโอกาสนี้ เจ้าแห่งแวมไพร์เหนี่ยวไกปืนทั้งสองกระบอกติดต่อกัน ปากกระบอกปืนพ่นเปลวไฟ กระสุนราวกับสายฝนถาโถมใส่แผ่นหลังของชายผู้นั้น

นักรบคนสุดท้าย ตาย!

เมื่อนักรบทั้งสามตายอย่างอนาถ แม้แต่หวังฉงซานที่เป็นขั้นสองระดับสูงสุด ตอนนี้ก็ขวัญหนีดีฝ่อจนหน้าซีด

แต่เขาไม่กล้าหนี กลัวว่าจะเป็นเหมือนนักรบคนก่อนที่พอหันหลังก็ถูกสัตว์อัญเชิญสองตัวรุมสังหาร

ในสถานการณ์ตอนนี้ มีเพียงการต่อสู้จนตายเท่านั้นที่จะมีโอกาสรอด

หวังฉงซานแสดงสีหน้าเด็ดเดี่ยว พลันใช้ทักษะที่แข็งแกร่งที่สุดของเขา ร่างกายหายวับไปในทันที พุ่งเข้าโจมตีกู่เฉินด้วยความเร็วที่เหนือความคาดหมาย

ในฐานะนักฆ่า เขารู้จุดอ่อนของทุกอาชีพ

เมื่อต่อสู้กับนักอัญเชิญ ต้องฆ่านักอัญเชิญก่อน

แม้คุณสมบัติทั้งหมดจะถูกลดลง 50% แต่เขาก็ยังเทียบเท่ากับนักฆ่าระดับ 17 ส่วนกู่เฉินมีแค่ระดับ 10

ด้วยคุณสมบัติของเขาตอนนี้ แค่ใช้ทักษะสังหาร ก็ต้องฆ่ากู่เฉินได้ในทันที!

แม้ว่าหัวหน้าตระกูลหลี่จะสั่งให้จับกู่เฉินมาทั้งเป็น แต่ตอนนี้เขาไม่สนใจแล้ว

"ตายซะ!"

หวังฉงซานตะโกนสุดเสียง ปรากฏตัวตรงหน้ากู่เฉินในทันที แล้วใช้การโจมตีสังหาร

กริชที่มีรูปทรงน่าสยดสยงปรากฏขึ้นอย่างฉับพลัน เปล่งประกายสีเลือดอันคมกริบ

นี่คือทักษะสังหารของเขา แม้ตอนนี้คุณสมบัติจะถูกกดดัน แต่ก็ยังสามารถโจมตีครั้งเดียวทำดาเมจได้เกือบหมื่น

โดยทั่วไป ผู้ใช้อาชีพระดับ 10 จะมีพลังชีวิตสูงสุดแค่แปดถึงเก้าพัน ส่วนกู่เฉินเป็นอาชีพสายเวท พลังชีวิตก็จะยิ่งต่ำกว่านั้น

กริชอันน่าสยดสยงทำตัวเป็นใบมีดที่ทะลวงทุกสิ่ง ฟาดฟันลงบนร่างของกู่เฉินอย่างไร้ปรานี

-9999

ตัวเลขดาเมจที่น่าตกใจปรากฏขึ้น

ใบหน้าของหวังฉงซานแสดงความตื่นเต้นอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

ดาเมจ 9999 ในการโจมตีเดียว!

ดาเมจระเบิด!

เขาแสดงรอยยิ้มดุร้าย ราวกับมองเห็นภาพที่กู่เฉินถูกเขาสังหารด้วยการโจมตีครั้งเดียวแล้ว

แต่บนร่างของกู่เฉิน ชุดคลุมพิธีกรรมกำลังเปล่งแสงริบหรี่ การโจมตีสังหารเมื่อครู่ไม่ได้ทำให้กู่เฉินบาดเจ็บเลย แค่โจมตีโดนโล่เท่านั้น

แม้แต่โล่ก็ยังไม่แตก!

[ชุดคลุมพิธีกรรม]

[คุณสมบัติ: ร่างกาย +35, การป้องกันกายภาพ +10%, การป้องกันเวทมนตร์ +20%]

[ผลลัพธ์: มอบโล่ป้องกันเท่ากับคุณสมบัติทั้งหมด x10]

ตอนนี้คุณสมบัติทั้งหมดของกู่เฉินเท่าไหร่?

ชุดพิธีกรรมสามชิ้นรวมกันเพิ่มคุณสมบัติ 80 จุด รวมชุดแล้วได้เพิ่มคุณสมบัติอีก 150 จุด ผลไม้คุณสมบัติรวมกันเพิ่ม 400 จุด บวกกับที่เขาขึ้นถึงระดับ 10 ก็มีคุณสมบัติทั้งหมด 520 จุด

นั่นหมายความว่า ตอนนี้คุณสมบัติทั้งหมดของกู่เฉินคือ 1150 ดังนั้นค่าโล่ก็คือ 11500!

การโจมตีครั้งเดียว 9999 แม้จะแข็งแกร่ง แต่สำหรับกู่เฉินแล้ว ก็ยังไม่พอ

ใช่ แค่ไม่พอนิดเดียว

"เป็นไปได้ยังไง?!"

ใบหน้าของหวังฉงซานแสดงความตกใจอย่างรุนแรง

เขาเป็นนักฆ่าระดับ 29 นะ!

แม้จะถูกกดดันคุณสมบัติทั้งหมดลงครึ่งหนึ่ง ก็ไม่น่าจะสู้มือใหม่ระดับ 10 ไม่ได้

ยิ่งไปกว่านั้น การโจมตีที่แข็งแกร่งที่สุดของเขา กลับแม้แต่การป้องกันของอีกฝ่ายก็ยังทำลายไม่ได้

ครั้งนี้ หวังฉงซานถึงกับช็อก

"แกแค่ทำงานให้ตระกูลหลี่ จะมาเอาชีวิตเป็นเดิมพันทำไม?" น้ำเสียงของกู่เฉินแฝงความดูแคลน

หวังฉงซานขนลุก ปฏิกิริยาแรกคือใช้ทักษะหนี

[ก้าวแห่งภูต]

เปิด!

วินาทีต่อมา สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปทันที

เปิดไม่ได้?

พลังงานหมด?

ในเวลาเดียวกัน เงาดำสิบสายก็ปรากฏบนร่างของเขา พันธนาการเขาไว้กับที่

หวังฉงซานแตกตื่นทันที

สู้ก็สู้ไม่ได้ หนีก็หนีไม่ได้

เขามองรอยยิ้มเยาะหยันบนใบหน้าของกู่เฉิน ความหวาดกลัวอย่างรุนแรงพลันผุดขึ้นในใจ

ในขณะนั้น เขาก็เข้าใจแล้ว ในใจเต็มไปด้วยความเสียใจ

ตายเพื่อคนของตระกูลหลี่ เขาก็แค่คนรับจ้างคนหนึ่ง จะมาเอาชีวิตเป็นเดิมพันทำไม?

"กู่เฉิน ขอร้องละ ไว้ชีวิตข้าด้วย ข้าไม่ได้ตั้งใจจะทำร้ายท่าน ทั้งหมดเป็นเพราะตระกูลหลี่บังคับข้า!"

เขามองไปทางกู่เฉิน คุกเข่าโขกศีรษะ ร่ำไห้น้้ำตาไหล ยอมล้มเลิกการต่อต้านทันที

"ขอร้องละ ปล่อยข้าไป!"

"ขอแค่ท่านไว้ชีวิตข้า ทุกสิ่งที่ข้ามีก็เป็นของท่านทั้งหมด!"

เสียงพูดเพิ่งจะสิ้นสุด ร่างของเขาก็ถูกหมอกดำที่เจ้าแห่งฝันร้ายสร้างขึ้นห่อหุ้มไว้

[การสังหารในม่านหมอก]

ชั่วพริบตา ดาเมจสิบเท่าก็ระเบิดออกมา

หวังฉงซานมีความหวาดกลัวและไม่ยอมรับอย่างรุนแรงบนใบหน้า ร่างล้มลงกับพื้น

"ฆ่าเจ้าแล้ว ทุกสิ่งที่เจ้ามีก็เป็นของข้าอยู่ดี"

แววตาของกู่เฉินเย็นชาไร้ความรู้สึก

การต่อสู้จบลง เจ้าแห่งแวมไพร์ใช้พลังชีวิต 15,000 เปลี่ยนศพทั้ง 5 ศพบนพื้นให้กลายเป็นผู้สืบทอดแวมไพร์

ผู้สืบทอดแวมไพร์ขั้นสองทั้ง 5 ตน ไม่เพียงรักษาระดับและคุณสมบัติก่อนตายไว้ได้ แต่ยังมีสัญชาตญาณแวมไพร์ด้วย

ยิ่งไปกว่านั้น แวมไพร์ขั้นสองมีดาเมจระเบิดตัวตายสูงถึง 5,000 จุด ในช่วงเวลาสำคัญก็เป็นกำลังเสริมที่ยอดเยี่ยม

ต่อมา กู่เฉินสั่งให้ผู้สืบทอดแวมไพร์เก็บอุปกรณ์ทั้งหมดที่ตกอยู่บนพื้น

[คทาแห่งการรักษา LV.20 [ระดับดี]]

[ชุดคลุมนักบวช LV.20 [ระดับดี]]

[ดาบพายุใหญ่ LV.20 [ระดับดี]]

[เกราะพายุ LV.20 [ระดับดี]]

[กริชเขี้ยว LV.25 [ระดับหายาก]]

...

นอกจากกริชของนักฆ่าที่เป็นระดับหายาก อุปกรณ์ที่เหลือล้วนเป็นระดับดี

ก็เข้าใจได้ เพราะพวกเขาล้วนเป็นแค่ลูกจ้าง ทำงานจนตายก็ไม่ได้เงินสักเท่าไหร่

อุปกรณ์ระดับหายากราคาเริ่มต้นเป็นล้าน พวกเขาจะซื้อได้ก็แปลก

นอกจากนี้ ก็มีไอเทมและวัสดุต่างๆ

ส่วนใหญ่ไม่มีประโยชน์กับกู่เฉิน แต่อย่างน้อยก็เอาไปขายในตลาดการค้าได้บ้าง กู่เฉินจึงเก็บของเหล่านี้ทั้งหมดเข้าพื้นที่เก็บของติดตัว

สุดท้าย ในมือเขาเหลือเพียงม้วนกระดาษที่แผ่รัศมีสีฟ้าเท่านั้น

[ม้วนทักษะขั้นหนึ่ง]

[คุณภาพ: ดี]

[ผลลัพธ์: สุ่มได้รับทักษะขั้นหนึ่งของอาชีพปัจจุบัน อาจได้รับทักษะที่เคยเรียนรู้แล้ว]

(จบบท)