บทที่ 302 : ใจจะขาด
หลังจากขึ้นเรือตามปกติ เขาก็พิงขอบเรือ หอบหายใจพลางดึงเชือก ลากถุงอวนขึ้นมา และถามพ่อว่า "ลอบขึ้นมาหมดแล้วหรือครับ?" "เก็บขึ้นมาสี่อัน เหลืออีกสองอัน กำลังจะเก็บพอดี ก็เห็นเจ้าโผล่ขึ้นมา" "อ้อ ดีที่ไม่ติดอะไรอีก" ตอนนี้เขาเริ่มหมดแรง ลงน้ำอีกครั้งในเวลาสั้นๆ คงไม่ไหว ขอแค่เก็บขึ้นมาได้หมดก็ดีแล้ว เย...
