บทที่ 296 : กรรมตามสนอง
กลางคืนฝนพรำตกอีก มีลมด้วย แต่เดิมคิดว่าอวนเสียก็ไม่เป็นไร ยังปล่อยเบ็ดราวได้ ตอนนี้ไปไม่ได้แล้ว ฤดูใบไม้ผลิฝนตกเยอะ เขาคาดว่าสองเดือนนี้คงออกทะเลได้ไม่กี่ครั้ง พอดีกับใจเย่เหย่าตง เช้าวันรุ่งขึ้น เขาเพิ่งออกจากประตูบ้านก็เห็นป้าหลานอุ้มถุงไนลอนใหญ่ เดินไปที่ที่ดินข้างๆ เอาไปคลุมทราย กันฝนชะไป เขาสง...
