บทที่ 144 อย่ากล่าวหากันลอย ๆ
สำหรับหอคัมภีร์ หลินอวี๋รู้สึกต่อต้านเป็นอย่างมาก จะบอกว่าไม่อยากมาก็ไม่เชิง แต่ในใจก็ไม่ต้องการพบหน้าชายผู้ทำให้นางขบเขี้ยวเคี้ยวฟันอีกครั้ง เพียงแค่คิดถึงฉินเฟิง สมองของหลินอวี๋ก็พลันเต้นตุบ ๆ ด้วยความหงุดหงิด บาดแผลที่ฉินเฟิงทิ้งไว้ให้นาง คงต้องใช้เวลาอีกนานกว่าจะเยียวยาได้หมด หลินจิ้งที่จับมือห...
